Ωραίος ο μικρός!

1 ώρα πριν, dimsonic είπε

 

αυτός μάλιστα

+1

14 hours ago, dimsonic said:

χμμμ....δεν ξέρω...

θα ήθελα και εγώ ώρες ώρες να παίζω έτσι χωρίς ευρηματικότητα, να κάνω αυτά τα κόλπα και μετά να παίζω τα δικά μου....

(βέβαια δεν ξέρω αν το παιδί παίζει τα δικά μου...το πιό πιθανό θα τα παίζει, αλλά σιγά μην θέλει... )

 

και επανέρχομαι, μήπως αυτές οι κιθάρες έχουν αυτό τον ήχο γενικότερα?

προφανώς για να βγαίνουν αυτες οι αρμονικές ο ήχος θα πρέπει να έχει πολύ distortion/compression και τα μεσαία τέρμα ψηλά, ενω το action να είναι χαμηλό ως πολύ χαμηλό, και οι χορδές 9άρες το πολύ 10άρες. Ο ενισχυτής είναι συνήθως high-gain με μοντέρνο ήχο. Οχι οτι δεν έχουν δύναμη αυτοί οι παίκτες να shred-αρουν στην ακουστική με 12άρες, απλά δεν θα βγεί αυτό το "fluency", ενδεχομένως.

Οσον αφορά αυτά που παίζουν, θα δεις οτι το σκεπτικό τους είναι επαναλαμβανόμενο, η δε τεχνική κερδίζεται με πολύ εξάσκηση, δεν είναι 1 και 2 που παίζουν έτσι αλλά στρατιές ολόκληρες. Η ασία και η λατινική αμερική είναι τίγκα στους shredders, αν π,.χ μια Τουρκάλα χωριατοπούλα απο την ανατολία παίζει έτσι :

φαντάζεσαι το επίπεδο που μπορεί να φθάσει ένας "δυτικός" (/κορεάτης/ιάπωνας/κτλ) μικρός παίκτης ο οποίος έχει καλύτερη προσβαση και σε μαθηματα αλλά και σε εξοπλισμό.

Προσωπικά malmsteen/EVH/buttencourt/Pantera/κτλ (κουτσο)έβγαλα πριν πολλά χρόνια, και ενώ ξέρω οτι αυτοί ήταν ενα επίπεδο κάτω απο τους καινούργιους, και ξέρω οτι με 1000 ζόρια θα παίξω κάτι που μοιάζει, δεν έχω την παραμικρή διάθεση. Ηδη, και έχοντας σοβαρο οικογενειακό πρόβλημα, όσο έπαιζα το παραπάνω τραγούδι (Sails of Charon) για να το μάθω πριν το βιντεάκι, η γυναίκα μου είχε πει, πότε στον @ουτσο θα σταματήσεις να κάνεις ασκήσεις και θα παίξεις κανα τραγούδι? Ελάχιστα σολο shred-άδων αγγίζουν τις χορδές του κόσμου, και όταν το κάνουν, ε τότε αυτο είναι μεγάλη επιτυχία.

6 hours ago, rgxinap said:

Ελάχιστα σολο shred-άδων αγγίζουν τις χορδές του κόσμου, και όταν το κάνουν, ε τότε αυτο είναι μεγάλη επιτυχία.

Εχω την εντυπωση οτι οι πιο πλουσιοι και επιτυχημενοι κιθαριστες ειναι ταυτοχρονα και οι πιο "αργοι", καθως η ταχυτητα μπορει να φερνει δοξα, αλλα η μελωδια φερνει το χρημα...

6 ώρες πριν, rgxinap είπε

Οσον αφορά αυτά που παίζουν, θα δεις οτι το σκεπτικό τους είναι επαναλαμβανόμενο, η δε τεχνική κερδίζεται με πολύ εξάσκηση, δεν είναι 1 και 2 που παίζουν έτσι αλλά στρατιές ολόκληρες. 

Πάντα έτσι δεν ήταν; Εννοώ, όταν ξεκίνησα εγώ όλοι (οκ η μεγάλη μερίδα) έπαιζαν πεντατονικές/μινόρε, τα ίδιας licks κτλ κτλ, πολύ ακόμα αυτά παίζουν(με). 

Συμφωνώ σε αυτό που λες, νομίζω η κάθε γενιά έχει κάποια κοινά χαρακτηριστικά (επιρροές/ακούσματα κτλ), και από εκεί και πέρα ο καθένας διαμορφώνεται αναλόγως το χαρακτήρα του. Αν πχ παρακολουθήσεις 20-30 βιντεάκια από διαγωνισμούς τύπου Kiesel, θα δεις ότι τα κοντινά ηλικιακά group των συμμετεχόντων έχουν συνήθως και κοινή αντίληψη/τεχνική/μουσικότητα στο παίξιμο τους. Το ζητούμενο πάντα είναι η μουσικότητα, τι αν παίζεις 300 νότες το δευτερόλεπτο τι αν παίζεις 1 κάθε 4 λεπτά, δεν συμφωνώ με τις λογικές που λένε ότι αργά=ψυχή, γρήγορα=φιγούρα κτλ. Δεν είναι θέμα αργά ή γρήγορα, αν έχεις 4 τόνους gain ή αν παίζεις clean. Για μένα το θέμα είναι τι λες, πώς το λες και πώς το επικοινωνείς.