Once upon a line - Music by Yorgos Mourkousis

Στις 17/5/2019 στις 4:19 ΜΜ, gmoukou είπε

δε μπορώ να πω οτι κατέχω σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο που θα κάνω αυτό τον "επαγγελματικό" συγχρονισμό.
Μπορεί να έχει να κάνει με τα εργαλεία, μπορεί κάλλιστα (και πιο πιθανό) να έχει να κάνει και με την εμπειρία πάνω στα εργαλεία.

αν παρακολουθήσεις επισταμένα κάποια κλασικά φιλμάκια της σειράς Silly Symphony της Walt Disney (δεν αναφέρω επίτηδες σύγχρονα παραδείγματα γιατί εκεί όντως η τεχνολογία βοηθάει τόσο όσο να χάνεται και λίγο η μαγεία της real time δυσκολίας), νομίζω ότι θα γίνω πιο σαφής σε σχέση με ότι σου επισήμανα και σε δεύτερο χρόνο πιστεύω ότι μελετώντας τα σίγουρα θα σε βοηθήσουν να βελτιωθείς σε αυτό το σημείο (έχεις τα φόντα έτσι κι αλλιώς να ασχοληθείς "επαγγελματικά" αν το θελήσεις)......

τώρα στην εποχή μας όντως τα εργαλεία διευκολύνουν τα μέγιστα στον "συγχρονισμό" και στην υλοποίηση ακόμα και στην σύνθεση και στην ενορχήστρωση και στα πάντα... ένας τέτοιος τρόπος είναι να φορτώνεις το video στο DAW και να "χτίζεις" την σύνθεση πάνω του (είτε τμηματικά, είτε στο όλον)... φυσικά το να "γνωρίζεις" τα εργαλεία που σου δίνονται πλέον, είναι κι αυτό σημαντικό όπως και η εμπειρία που αποκτάς σε βάθος χρόνου με την χρήση τους...

σου παραθέτω ένα χαρακτηριστικό (τηρουμένων των αναλογιών) παράδειγμα από τα πέτρινα χρόνια... αλλά εξ αυτού και ιδιαίτερα θαυμαστό...

17 ώρες πριν, fusiongtr είπε

Πάνω σ' αυτό που λέει ο Νίκος (npap), θεωρώ ότι λειτούργησες περισσότερο μουσικά, παρά "κινηματογραφικά" σε κάποια σημεία.

Οι αλλαγές διάθεσης ηχητικά, ήταν ίσως λίγο πιο ομαλές από τις αντίστοιχες της εικόνας που ήταν μάλλον απότομες, όμως μουσικά αυτό εμένα μου άρεσε πολύ. 

Στράτε μ', εξ όσων γνωρίζω, νομίζω (αν κατάλαβα και καλά τι θες να πεις σχώρα με) ότι ειδικά αυτές που αναφέρεις ως "λίγο πιο ομαλές" ισχύουν κατά κανόνα στα "κινηματογραφικά", τόσο όσο ώστε να ακολουθείται διακριτικά ως προς την "ρυθμική αγωγή" η σκηνοθετική ροή (με τις απότομες και συγχρονισμένες αλλαγές να έρχονται αποκλειστικά στις κορυφώσεις της δράσης και πάντα ανάλογα στο συναίσθημα που επιθυμείται να παραχθεί στον θεατή)... εξαιρούνται τα "γρήγορα θρίλερ" κ.α. που υπερβάλλονται επιτηδευμένα οι σχέσεις με την "πραγματικότητα"... τώρα το αποκλειστικά "μουσικά" σε κάτι γραμμένο πάνω σε εικόνα δεν (πρέπει να) ισχύει από την πλευρά του συνθέτη, άσχετα αν εσύ κι εγώ το αντιμετωπίζουμε ενίοτε ξέχωρα και ως ακροατές...

όπως και στο ντοκιμαντέρ παράλληλα που υπάρχει εν γένει μια συνολική "χαλαρότητα" στη ροή και τον συγχρονισμό των μουσικών δυναμικών μεταβολών με τα δρώμενα στην εικόνα... αλλά εδώ παίζει μεγάλο ρόλο και ο "φυσικός ήχος περιβάλλοντος" που τις περισσότερες φορές υπάρχει ηχογραφημένος "ζωντανά" και απαιτεί σεβασμό και προτεραιότητα στο post production...

από την άλλη στο animation (πάντα κατά κανόνα) υπάρχει μεγαλύτερη αυστηρότητα στη δημιουργία και το  δημιουργικά "απόλυτο δέσιμο" εικόνας-soundtrack θεωρείται εκ των πρωταρχικών κριτηρίων "ποιοτικής" αξιολόγησης του συνολικού παραγόμενου έργου... και σε αυτή την βάση αναφέρθηκα...

εννοείται όμως ότι τα παραπάνω δεν ακυρώνουν το ότι το πόνημα του φίλου μας σου άρεσε πολύ... αυτό μας έλειπε... απλά εγώ (επαγγελματική διαστροφή γαρ) το συζητάω πάντα λίγο πιο τεχνικά όταν διακρίνω (κατά την δική μου πάντα ματιά) κάποιες "δυνατότητες" στον δημιουργό  που "παίρνουν κι άλλο"... όπως εδώ ας πούμε που θεωρώ πως ίσως του είμαι εν δυνάμει κατά τι πιο χρήσιμος με τις επισημάνσεις μου από το να του πω κι εγώ (ισχύει άλλωστε) απλά ότι μ' αρέσει...