Mick Goodrick Legacy Concert: Julian Lage and Tim Miller

2 λεπτά πριν, vrasidas27 είπε

Δεν έχω ξανακουσει πιο legato καθαρό παίξιμο .

Σε αυτό είσαι υπερβολικός.

Έχεις ξανακούσει.

Allan τον λένε

κι όλα τα παιδάκια κλαίνε.

Μόλις τώρα, fusiongtr είπε

 

Σε αυτό είσαι υπερβολικός.

Έχεις ξανακούσει.

Allan τον λένε

κι όλα τα παιδάκια κλαίνε.

Καλά εννοείται. Το καθαρό στην περίπτωση του Τιμ πήγαινε στο ο,τι σε σχέση με τον Άλαν προτιμάει να παίζει single note lines με καθαρό ήχο πολύ συχνότερα. Ο Άλαν το χρησιμοποιούσε κυρίως για chordal πραγματακια 

7 λεπτά πριν, vrasidas27 είπε

Καλά εννοείται. Το καθαρό στην περίπτωση του Τιμ πήγαινε στο ο,τι σε σχέση με τον Άλαν προτιμάει να παίζει single note lines με καθαρό ήχο πολύ συχνότερα. Ο Άλαν το χρησιμοποιούσε κυρίως για chordal πραγματακια 

Ναι, αλλά άλλος ο chordal ήχος του Allan, άλλος ο "καθαρός" του Tim.

Έχει και αυτός ηχητικά τον τρόπο του για sustain (εκτός από τα δάκτυλα), δεν είναι εντελώς καθαρός εξάλλου.

Είναι όσο χρειάζεται.

Και το hybrid picking το χρησιμοποιεί με τέτοιον τρόπο (ειδικά στην μετάβαση σε άλλες χορδές) που να ενισχύει αυτό το legato ύφος του (αυτό μου την δΩνει εμένα, γιατί δεν μπορώ να το κάνω).

Πάντως είναι ο μόνος με τα "κυβικά" να στέκεται κάπως κοντά στον Άλαν (αν είναι δυνατόν αυτό)

Κ ο Garsed είναι αυτής της σχολής, αλλά είναι πιο γήινος. Όπως λέει κ ο ίδιος βλέπει τον εαυτό του σαν rock improviser όχι σαν fusion παίχτη . Αυτό κ αν είναι ταπεινότητα 

Μόλις τώρα, vrasidas27 είπε

Αυτό κ αν είναι ταπεινότητα 

Όταν έχεις ινδάλματα τον Henderson και τον Holdsworth, πρέπει να είσαι ταπεινός.

Αλλιώς σε παίρνουνε με τα γιαούρτια.

Και ο Garsed δεν είναι για γιαούρτια.

Είναι φοβερός.

Και το καλό είναι ότι ξεκίνησε σαν σρέντερ.

Καλό, γιατί κατάλαβε που ήταν και που ήθελε να πάει, και άλλαξε πορεία.

Και φυσικά τα κατάφερε, καλύτερα απ' ότι και ο ίδιος φανταζόταν.

Μουσικαράς μεγάλος.