Προς το περιεχόμενο

Carlos Santana & John McLaughlin - Let Us Go Into The House Of The Lord

Από dimsonic, 06/02/23
  • 1453 views
  • 15 comments
  • Like 3

Πρόταση

Σχόλια



Μόλις τώρα, vrasidas27 είπε

Τι επαθε αφτος ? Δε παιρνει μπροστα?

Δεν θες να μάθεις, Δεν θες να ασχοληθείς. Πίστεψε με....?

image.thumb.jpeg.089c19c7af9d39400dab0962f25ef053.jpeg

  • Λυπάμαι 1
  • Συμφωνώ 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
1 ώρα πριν, fusiongtr είπε

 

Βρε συ Οδυσσέα στα 16 σου bitches brew?

Δηλαδή στα 18 σου άκουγες από Stravinsky και πάνω?

Μεγάλη περίπτωση.

Το bitches είναι πραγματικά ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ.


Ναι, no joke - θυμαμαι ηταν τελη Γυμνασιου? αρχες αρχες Λυκειου? Θυμαμαι και πως ετυχε να παρω τον δισκο. Ειχα πρωτοξεκινησει να ακουω κατι ψιλα απο jazz και ο Miles Davis ηταν ενας απο τους λιγους του χωρου που ηξερα, ειχα ακουσει κατι λιγα και ηξερα οτι μου αρεσει. Παω στα Metropolis διπλα στην Αριστοτελους, ψαχνω ΤΣΑΖ, βρισκω το καρτελακι Miles Davis. Eιχε 2-3 album ολα και ολα, μια best off συλλογη πολλαπλων δισκων που ηταν εκτος του χαρτζιλικοbudget, κανα δυο που δεν τα ηξερα και το Bitches Brew. Αυτο θυμομουν οτι το ειχα δει σε μια λιστα με "Best Jazz Fusion Albums of All Time", oπου φιουζιο βεβαια εγω καταλαβαινα Spyro Gyra, Mike Stern, Marcus Miller και τοιουτα, αλλα τετοια χρονια τετοια λογια, και λεω α εδω ειμαστε - ειναι και διπλο, value for money θα εχω να ακουω καιρο.

Ε, πηγα σπιτι, το βαζω να το ακουσω, ουτε σολιδια με ντιστορσιο και κορους ουτε σλαπιδια ειχε, τρομαξα. Αλλα κολλησα ασχημα - τον ελιωσα τον δισκο κυριολεκτικα, ελαχιστους αλλους τους εχω ακουσει τοσο οσο αυτον, και παραμενει desert island pick. Ειδικα το εν λογω κομματι που ποσταρα (περαν και της προφανους συσχετισης με τον MacLaughlin) το ειχα μαθει απεξω γιατι ηταν το ενα κομματι με "λογικη" διαρκεια, οποτε και το αυτοματο pick στο οποιο υπεβαλα φιλους μου σε καθε ευκαιρια (δεν ευδοκιμησε).

EDIT:

Οκ φτασαμε στο σημειο να γινει αναφορα σε stream Αρχηγου στο noiz, μπορουμε να το κλεισουμε το μαγαζι ?

Επεξεργασμένο από odis13
  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε

Εγω απο ...τα ηλεκτρικα του το ειχα παθει αυτο με το In a Silent way στα 19. Νομιζα κιολα πως θα ειναι σαν το Kind of Blue κ μου ηρθε πολυ καπως. Οπως πολυ καπως μου ηρθε στα 30 μου το E.S.P. Ακομα κ τωρα αυτο το αλμπουμ μου ακουγεται αλλιως δε ξερω γιατι (το E.S.P. εννοω)

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε

και μια και το θυμηθήκαμε...

 

Μιά μέρα στη ζωή του dim....

 

 

όταν βγει το βιβλίο θα σας ενημερώσω !

Συνδέστε για να σχολιάσετε



×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου