γατούδια....that's the way you do it....
Χιλιοειπωμένη ιστορία: τους προέκυψαν 2 διαφορετικά takes, έπρεπε να τα ενώσουν, τα ένωσαν. Ε και?
όλος ο κόσμος θα καθόταν να βρει μια πολιτικά ορθή λύση, αλλά όχι ο Lennon. Από όλα τα κάπου 30τόσα takes του άρεσε η εισαγωγή από ένα και η συνέχεια από το άλλο. Τι σημασία είχε που το ένα ήταν σε άλλο τόνο και το άλλο σε άλλο τέμπο? Και φυσικά σκεφτείτε: έπαιζε με την ταχύτητα για να πετύχει συγκεκριμένη χροιά στη φωνή και αίσθηση με το τέμπο. Σε μια εποχή που το varispeed στα daws δεν υπήρχε ακόμα ούτε ως σκέψη και τα edits γίνονταν με ξυραφάκι ζιλετ.
Ελάχιστοι θα επέλεγαν σήμερα που υπάρχει η τεχνογνωσία να ηχογραφήσουν σε microtonal pitch. Για το 1966...κανείς. Η μάλλον μόνο αυτοί. Επρεπε να γίνει και έγινε.
και εδώ η συνέχεια
- 1
Πρόταση
Σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια.