Πολλά από αυτά που θεωρούμε αρχαία ελληνική ποίηση, συμπεριλαμβανομένων της Ιλιάδας και της Οδύσσειας του Ομήρου, συντέθηκαν για να τραγουδηθούν, συχνά με τη συνοδεία μουσικών οργάνων. Και ενώ οι Έλληνες άφησαν στους σύγχρονους κλασικιστές πολλές ενδείξεις ότι η μουσική ήταν πανταχού παρούσα στην κοινωνία – από αγγεία διακοσμημένα με λύρες, μέχρι μελωδική σημειογραφία που διατηρήθηκε σε πέτρα – ο ακριβής χαρακτήρας και τα περιγράμματα της μουσικής θεωρούνταν από καιρό μη αναπαραγώγιμα.
Ο Βρετανός κλασικιστής και κλασικός μουσικός Armand D'Angour έχει περάσει χρόνια προσπαθώντας να συνδυάσει τους ήχους της αρχαίας ελληνικής μουσικής από μεγάλες και μικρές νύξεις που έμειναν πίσω. Το 2017, το έργο του κορυφώθηκε με μια μοναδική παράσταση στο Μουσείο Ashmolean στην Οξφόρδη, με σκοπό να αναδημιουργήσει τους ήχους της ελληνικής μουσικής που χρονολογούνται από την εποχή του Ομήρου - περίπου το 700 π.Χ. Αυτό το σύντομο ντοκιμαντέρ περιγράφει λεπτομερώς την εξαιρετική έρευνα και τη μουσική τεχνογνωσία που κατέστησαν δυνατή τη συναυλία, αποκαλύπτοντας αξιοσημείωτους ήχους που κάποτε θεωρούνταν χαμένοι στο χρόνο.
Περισσότερα: https://aeon.co/ideas/can-we-know-what-music-sounded-like-in-ancient-greece
- 7