Φρέσκο, μόλος ανέβηκε, σπαρταράει, σαλεύει, αχνίζει, φυσηξτε γιατί το κάψιμο δε θα φύγει εύκολα.
Χρόνια και χρόνια ακούω αυτή τη σουίτα και είναι η πρώτη φορά που την ακούω όπως ακριβώς πρέπει να είναι, με την ευκρίνεια που αξίζει σε ένα έργο Bach, υπέρ-άρτια τεχνικά (Dylla τι να λέμε τωρα) και πάνω απ’ολα με λυρισμό.
Η μετεγγραφή ακόμα άγνωστη (ίσως του ίδιου του παίχτη) αλλά το drop D κούρδισμα προσφέρει ένα βάθος και βάρος στο έργο ανάλογο της εποχής που γράφτηκε και για το όργανο για το οποίο γράφτηκε.
Απολαύστε υπεύθυνα.
- 2
- 1