Αναζήτηση στην κοινότητα

Ξέρω το έχετε ξανακούσει... (εγώ να δείτε....) Αισίως φτάσαμε στην έκδοση 14, αφού λήφθηκαν υπόψη όλες οι παρατηρήσεις και έγιναν κοπιαστικές διορθώσεις σε διάφορα μέρη και συγχρονισμούς οργάνων. Προστέθηκε μια νέα φωνή σε ένα θέμα, που ανασύρθηκε από την παρτιτούρα και δεν είχε παιχτεί ποτε. Επίσης χρησιμοποιήθηκαν τα plugins που απέκτησα τον τελευταίο καιρό για να συμμορφωθούν κάπως τα κομμάτια αυτά....

Είδα ένα όνειρο προχτές. Ήταν πολύ έντονο, τόσο που δεν ήξερα αν ζούσα σε άλλη εποχή ή στο σήμερα. Κράτησε κανα δεκάλεπτο...και τέλειωσε κι απότομα. Σκέτος εφιάλτης. Ετσι αποφάσισα να μεταφέρω την αίσθησή του με μουσική...

Είναι το κομμάτι που έβαλα στον διαγωνισμό lockdown. Σας ευχαριστώ όλους που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο βοηθήσατε να το φτιάξω. Το tribal στον τίτλο είναι για να παραπέμπει στους tribal tech (όπως είπε και ο Φώτης, έπιασα τους "ήρωές μου"). Ο πισίς αρνιόταν πεισματικά να μου το κάνει export, κάτι θα ξέρει ... Είναι το πρώτο κομμάτι που ανεβάζω στο νέο noiz, και είμαι πολύ περήφανος γι' αυτό. Γράφτηκε σε τρεις μέρες, καλόγερος έγινα, ούτε στο noiz έγραφα, ούτε έτρωγα, ούτε κοιμόμουνα, μόνο μπύρες, κρασί και ... άκουγα. Άκουγα πολύ, μπας και μου έρθει τίποτα. Τώρα ..... χώστε αλύπητα, αντέχω μέχρι και μπινελίκια ....

Ανεβάζω το ...άσμα καθώς έχω κουραστεί να το παιδεύω, και θέλω ένα break επειγόντως. Για την ιστορία, ως είθισται, πρόκειται ένα από τα original oldies των a priori, που έχει ρίζες πίσω στην δεκαετία του 70. Το παρουσίασα ξανα στο παλιό νόιζ πριν 4 χρόνια. Εκτοτε είμαι σε θέση πλέον να μπορώ να κάνω πολλά περισσότερα για να αναδειχτεί όπως θα έπρεπε το κομμάτι. Ετσι τις τελευταίες μέρες το κούρασα αρκετά και μπορώ να πω ότι σταματώ για την ώρα. Αν ακούσετε κάτι που σας παραξενεύει αρμονικά ή μη, μην αναρωτιέστε, έτσι είναι φτιαγμένο για να παραξενεύει. Όπως κι ο τίτλος. Είναι η άποψη που λενε. Μια άποψη που μετά από τόσα χρόνια δεν αλλάζει. Μάλιστα στην έκδοση αυτή ίσως κάποιες παραξενιές να τονίστηκαν λίγο περισσότερο από διακριτικά.

Χρόνια πολλά στην παρέα. Το νέο άσμα πήρε τον τίτλο λόγω της ημέρας, αν και όλο προς τα εκεί είχα το μυαλό μου τις τελευταίες μέρες που το έφτιαχνα. Όπως θα δείτε έχει ένα βασικό απλό θέμα, και από και πέρα ...παρασύρθηκα. Δεν είχα σκοπό να το πάω προς τα εκεί, εφ όσον όμως πήγε, όλα φτιάχτηκαν ανάλογα. Πολύ θα ήθελα να ακούσω τις αρνητικές (και θετικές ευπρόσδεκτες πάντα) σας κριτικές για το όλον και ιδίως για την παραγωγή. Παράκληση μην το ακούσετε από το κινητό ή τα ηχεία του πισί... Δεν ...βγαίνει τίποτα.

Εδώ είμαστε και πάλι... το συγκεκριμένο έχει ως συνήθως ιστορία πίσω του. Σαν σύνθεση πάει πίσω στο 1980, από τις λιγοστές 100% προσωπικές προσπάθειες που έφτιαξα και παίξαμε με τους a priori. Ως ηχογράφηση ξεκίνησε το 2009 με διάφορα μέσα για να παρουσιαστεί εδώ ακριβώς πριν 3 χρόνια. Μετα από εξαντλητική επεξεργασία άλλαξαν πολλά στην ενορχήστρωση, άλλαξε η κιθαριστική του προσέγγιση και δόθηκε βάρος στα πλήκτρα και τα άλλα όργανα καθώς το βασικό θέμα δεν ήταν για κιθάρα. Πολύς χρόνος στην παραγωγή και στα τύμπανα. Ελπίζω να σας αρέσει. Και μια αυθεντική φωτό από τις καθόδους στο κλεινόν άστυ όταν νομίζαμε ότι θα κατακτήσουμε τον κόσμο...

Νά'μαστε πάλι... με λίγα λόγια: το μουσικό αυτό πόνημα πίσω από την 10ετία του 70 το παίζαμε με τους A priori σε κάθε συναυλία. 'Ηταν (και είναι) τεράστιο σε διάρκεια, και ζωντανά ξεπερνούσε την μισή ώρα. Το είχα ξαναπαρουσιάσει πριν 2 χρόνια ή κάτι τέτοιο. Το κομμάτι είναι μια διχασμένη προσωπικότητα και ουσιασιστικά αποτελείται από 2 μέρη, ένα αργό σχεδόν swing που επιταχύνει σε latin ύφος, σχεδόν bossa nova... για να συνεχίσει εντελώς απότομα και χωρίς προφανή λόγο σε ένα jazzrock fusion μέρος όπου υπήρχε χώρος για αυτοσχεδιασμό για όλα τα μέλη του γκρουπ. Συνεπώς όσοι θέλουν να πάνε στα πιό ενδιαφέροντα (?) πράγματα πρέπει να τρέξουν από το 8:00 και μετά. Τους τελευταίους μήνες αναθεώρησα λίγο την ενορχήστρωσή του, προσθέτοντας ορισμένα πραγματάκια και σφίγγοντας κάποιες χαλαρές στιγμές. Επίσης έκοψα περίπου 2 λεπτά από το τεράστιο σόλο κιθάρας. Το ανεβάζω γιατί νομίζω ότι έφτασε σε ένα ικανοποιητικό σημείο και επειδή έχω να κάνω και άλλες δουλειές, και όταν υπάρχει κομμάτι στον πάγκο εργασίας όλα τα άλλα γύρω αφήνονται στην άκρη και πλέον μαζεύτηκαν πολλές υποχρεώσεις. Για άλλη μια φορά προειδοποίηση....σχεδόν 18 λεπτά.... Αν θέλετε αφήστε από κάτω τα αρνητικά και θετικά σχόλιά σας. Kalo kouragio...

Καιρός για κάτι καινούργιο. Καθώς τον Αύγουστο έμεινα σχεδόν κλεισμένος εντός η μόνη διέξοδος ήταν το κομμάτι αυτό που με κράτησε συντροφιά μέχρι σήμερα. Γραμμένο στο καινούργιο στυλ προσέγγισης της σύνθεσης (τρόπος του λέγειν) περιλαμβάνει πολλά χαρακτηριστικά γραμμένων και αυτοσχεδιαστικών μερών. Δυστυχώς για να αναπτυχθεί σωστά έπρεπε να ξεπεράσει τα 8 λεπτά και ζητώ την κατανόησή σας και την υπομονή σας. Δεν υπάρχουν ιδιαίτερα τρικ ή μυστικά, πως θα μπορούσαν άλλωστε να υπάρχουν καθώς θεωρώ τον εαυτό μου πρωτάρη, όλα είναι με τα εργαλεία του cubase, οι κιθάρες είναι η telecaster deluxe και η squier tele στα πιό ήσυχα σημεία, και οι δυό μέσω του behringer v-amp. Μπάσο το 5άρι άταστο harper στον v-amp εντελώς clean.

νέο κομμάτι σε κάπως διαφορετικό ύφος

Ολοκληρώθηκε ...λέμε... αργότερα θα αλλάξουμε και τίτλο...λεει ο Νικ! Μια και βρέθηκε χρόνος λίγα λογάκια... Η αρχική αρχική ιδέα είναι εδώ: όπως βλέπετε πριν κάπου 10 μέρες... ο Νίκος είχε το βασικό στήσιμο του κομματιού με intro, verse1, chorus, verse2, chorus, verse1, chorus, outro όλα ωραία και αρμονικά γραμμένα, χωρίς θέματα και με ετοιματζίδικα μπάσο και τύμπανα. Εκεί προσπάθησα να βρώ μερικά θεματάκια και το πρώτο αποτέλεσμα ήταν το παραπάνω. Στη συνέχεια έπεσε πολύ ψαλίδι, πλήκτρο και σπαζοκεφαλιά. Το φλύαρο μπάσο αραίωσε και συμμαζεύτηκε, ηλεκτροτυμπανα αντικαταστάθηκαν με δομημένα από το ezdrummer, ενώ τον περισσότερο χρόνο έφαγε η επιλογή των οργάνων και η ενορχήστρωση γενικώτερα. Ως συνήθως για θέματα κρατήθηκε η πρώτη παλιά ιδέα (προσέξτε το αυτό, πατάτε πάντα το rec μόλις σκεφτείτε κομμάτι, διότι...the first cut is the deepest...). Ετσι το πρώτο μέρος του σόλου έγινε το βασικό θέμα, μεταγράφηκε νότα νότα σε midi με το fishman και πάνω του δοκιμάστηκαν από μένα κι από τον Νίκο πολλά όργανα μέχρι τελικής πτώσεως (το cubase κράσαρε ουκ ολίγες φορές). Απο midi όργανα έβαλα ένα B3 της GSI και ηλεκτρικό πιάνο και βιολιά από την βιβλιοθήκη του fishman, ο Νίκος ...πολλά Rhodes, Β3 κλπ που δεν γνωρίζω. Τα μόνα αναλογικά όργανα η squier tele στο σόλο neck και ακόρντα στον μεσαίο. Chanel strip, Mastering, limiting plug-ins από waves.

Ανεβάζω κάτι νέο (?) από το καλάθι του παρελθόντος. Το "γιατί όχι" ήταν το κλασικό άνοιγμα των a priori πίσω στα τέλη του 70. Φτιάχτηκε σαν μια απόκλιση από τις πιό χαλαρές και αυτοσχεδιαστικές μας δομές. Η έκδοση που ακούτε προέρχεται από μια προσπάθεια που κάναμε (τα εναπομείναντα μέλη) το 2011 να ηχογραφήσουμε μερικά κομμάτια στο στούντιο. Η προσπάθεια τελικά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Από την ηχογράφηση εκείνη σ αυτό που ακούτε ίδια είναι τα τύμπανα, μπάσο, πλήκτρα και μία κιθάρα. Τα υπόλοιπα τα πρόσθεσα τις τελευταίες μέρες.

O διαγωνισμός τελείωσε, και τώρα που καταλάγιασε η αδρεναλίνη της δημιουργίας των προηγούμενων ημερών μπορούμε ίσως να δούμε πιό ψύχραιμα τι φτιάξαμε. Αρχικά είχα σκοπό όπως είπα να κολλήσω τις λούπες σε κάτι παλιότερο, αλλά τελικά στο δρόμο όλα άλλαξαν. Μιά δυό από τις λούπες (ιδίως στα τύμπανα όσες δεν θύμιζαν ηλεκτρονική τριπ χοπ και δεν ξέρω τι άλλο) μου άρεσαν σαν βασική δομή. Ξεκίνησα λοιπόν και βρήκα κάποιες άλλες έτοιμες λούπες στο μπάσο που με βόλεψαν. Αυτές αποφάσισα να είναι η βάση μου. Το κομμάτι ξεκινάει με την κουρτίνα από τα δεδομένα που είναι περασμένη 4 φορές, με μιά μικρή διαφορά φάσης, σε reverse και hard panned και μιά φορά προς το τέλος κανονική. Η τέταρτη reverse έχει ένα echo repeat. Στην πορεία διαπίστωσα ότι η τονική αίσθηση της κουρτίνας ήταν μισό τόνο πιό πάνω από την πρώτη μου μπασο λούπα, αλλά μου άρεσε αυτό το κατέβασμα. Μπαίνουν οι μαράκες, η λούπα με τα τύμπανα των δεδομένων και η πρώτη μου λούπα στο μπάσο. Η λούπα αυτή είναι muted και γύρω στο 0.22 αποφάσισα να την ανεβάσω μια οκτάβα ώστε να την ντουμπλάρω σαν muted κιθάρα πλέον (στο στυλ που ντουμπλάρει ο Becker το μπάσο πχ στο Jossie), κάτι που γίνεται hard panned δεξιά και αριστερά. Την ίδια ώρα για ατμόσφαιρα μπαίνει το B3 με leslie...και το μπάσο αλλάζει σε μιά άλλη μπασολούπα που βρήκα γύρω στο 0.30. Την λούπα αυτήν την ντουμπλάρισα με κιθάρα και με B3 (με το fishman) φτιάχνοντας το αντίστοιχο κιθαριστικό θέμα. Στο 0.46 έρχεται η 3η μπασολούπα η οποία με βόλεψε για να γράψω το βασικό θέμα σε στυλ Wes (περισσότερο θα έλεγα Ritenour copying Wes) σε οκτάβες και τα σχετικά ακορντάκια πάλι με το Fishman. Στο ίδιο σημείο έχω αλλάξει τα τύμπανα των δεδομένων με κάτι πιό αεράτο από ezdrummer. Γύρω στο 1.00 υπάρχει ένα μικρό αυτοσχεδιαστικό μέρος (όλα με την dot μέχρι στιγμής) στο ίδιο ύφος. (το Rhodes που συνοδεύει είναι η strato με το fishman) Στο 1.34 επαναλαμβάνεται το θέμα με προσθήκη άλλων δυο φωνών που μας οδηγεί σε μια μετατροπία με το εισαγωγικό μέρος του σόλου στο Rhodes για 8 μέτρα όπου το σόλο είναι πιό ανάλαφρο με την αλλαγή επίσης στα κρουστά. Στο 2.06 γυρνάμε στην κανονική τονικότητα και συνεχίζεται το σόλο στο Rhodes (Fishman / strato) με την προσθήκη του ντεφιού για πιό 70ς ατμόσφαιρα. Κάπου ανάμεσα έχουμε μερικά ακορντάκια με την στρατο. Στο τέλος σε ένα τυπικό outro σβήσιμο, έχουμε δυό B3 με leslie με ένα υποτονικό γρατσούνισμα στην στρατο, σε πιό αεράτο θέμα στα τύμπανα πάλι από το ezdrummer γιατί το σφιχτό δεδομένο τέμπο δεν ταίριαζε με τίποτα. Στο φινάλε έχουμε πάλι την λούπα της κουρτίνας των δεδομένων σε reverse όμως αυτή τη φορά κατεβασμένη μισό τόνο ώστε να κλείσουν όλα μαζί. Πάνω κάτω αυτό ήταν, χρησιμοποίησα τα βασικά εργαλεία του cubase συν πρόσθετα κάποια CLA compressors σε pluggins, όπως και κάποια mastering pluggins της waves, όπως και multiband limiters. Κάποιοι ίσως πουν ότι το κομμάτι το πουσάρισα αρκετά σαν τελικές στάθμες, όμως αυτό έγινε για δυό λόγους. Ο πρώτος ήταν ότι καθώς έρχονταν οι υποψηφιότητες στον διαγωνισμό έβλεπα καθε φορά όλο και υψηλότερες στάθμες και δεν ήθελα να υπάρχει μεγάλη διαφορά. Ο δεύτερος ήταν ότι σαν βάση (αναφορά) για την συνολική μίξη ήταν αυτό το κομματι του Marcus Miller Cousin John, καθώς και κάποια του Lee Ritenour από το δίσκο Wesbound. Επίσης η διάρκεια του κομματιού έμεινε στα 3 λεπτά, διότι θεωρώ ότι όταν λέμε περίπου 3 λεπτά είναι περίπου 3 λεπτά. Ούτε 2 ούτε 5. Στην πορεία αφέθηκε περισσότερο ελεύθερος ο χρόνος, αλλά ήδη ο βασικός σκελετός είχε φτιαχτεί στα 3 και κάτι και έδωσα από ένα σημείο και πέρα βάση στην παραγωγή. Στο κομμάτι επένδυσα αρκετό χρόνο και θεωρώ ότι καλό θα ήταν να πάει στο mix και να μην μείνει απλώς ως ένα από τα 115 τόσα κομμάτια. Απόψεις..... Ευχαριστώ για το όποιο ενδιαφέρον! (εάν διαβάσατε ως εδώ και αν ακούσατε παράλληλα με τις σημειώσεις.) πιο κάτω η ηχητική αναφορά (σίγουρα πιό πουσαρισμένη ακόμα!)

Κάτι πρόχειρο για να αποχαιρετήσω κι εγώ τη χρονιά που φεύγει. Είχα σχεδιάσει κάτι άλλο, αλλά -αν θέλετε το πιστεύετε-ζήτησα από- ξέρετε- ποιον να μου γράψει τύμπανα. Μπορείτε όλοι μαζί να με μουτζώσετε-πότε θα μάθω, πότε? Εύχομαι σε όλους καλή χρονιά, με υγεία. Να είστε γεροί, να παίζετε τις μουσικές σας και να τσακώνεστε για τα μαόνια. ? ps Η κιθάρα στη λούπα είναι κουρδισμένη αλά Joe Beck.

κάτι που ταιριάζει με τον μουντό και βροχερό καιρό των ημερών....με φανερές κάποιες επιρροές σε σημεία για τους παρατηρητικούς

αυτό το βρήκα σήμερα σε ένα σκληρό δίσκο, το έφτιαξα πριν από 7-8 χρόνια και πρέπει να το είχα ανεβάσει και εδώ...πριν από 2-3 χρόνια... Από την εικόνα του στο cubase κατάλαβα ότι ήταν την εποχή που δεν σκάμπαζα και πολλά, έτσι του έριξα ένα remasterάκι και το ξαναθυμήθηκα... Μάλλον θα αλλάξω σε κάποια φάση τα τύμπανα, γιατί ο καρσιλαμάς αυτός παρατραβάει. Μέχρι τότε ακούω τις κακές σας γνώμες. (εμένα μ αρέσει γιατί ήταν εντελώς αυθόρμητο στο πόδι - τόσο που δεν ήθελα να αλλάξω ακόμα και τα λαθάκια) Ελάχιστα tracks, το κομμάτι πρέπει να ήταν ένας one-off αυτοσχεδιασμός στην deluxe πάνω στο drum machine. Μετά έβαλα το μπάσο και κάτι ψιλά εδώ και κεί. Βγήκε αρκετά ζαππικό σε μερικά σημεία. Σχεδόν μηδαμινό edit ... σχεδόν μονοτονικό...