Αναζήτηση στην κοινότητα

(Τροπ. 1 : Lead εισαγωγής και κάποιες επί μέρους εντάσεις - όχι στο video) Έχοντας το ποίημα στα χέρια μου από την αρχή του Αυγούστου, κάπως βρέθηκα έξω από το δικό μου "comfort zone" και πήρα την απόφαση να μείνω εκεί και να το παλέψω....? Ελπίζω να μην σας απογοητεύσω "κρίσιμα".... Ποτέ δεν έχω ρωτήσει το Γκανέλη τι εννοεί σε κάποια περίεργα σημεία του στίχου....τον αφήνω στην ησυχία του και "το παίρνω επάνω μου"...? Αναφορικά με το ύφος της μουσικής με επηρέασε αποφασιστικά ένα σημείο που γράφει για καφενείο και μπυρίτσα στην υγειά μας. Ότι και να έγραφε βέβαια ο στιχουργός , πάλι "ντεμοντέ" θα ήταν το στυλ μου....? Στο βίντεο φαίνονται οι στίχοι ως υπότιτλοι και έχουν συντονιστεί με τη μουσική (στο βαθμό του δυνατού). Καλή συνέχεια... ΜΕΡΕΣ Τ’ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ (του Γιώργου Γκανέλη) Μέρες τ’ Αυγούστου και η πόλη ερημώνει ένας βραχνάς περιπλανιέται στις πλατείες τώρα πληρώνω τις αρχαίες αμαρτίες με οδηγεί της μοναξιάς μου το τιμόνι. Σπίτια κλειστά και μαγαζιά μανταλωμένα άδεια βαγόνια μεταφέρουν τη σκουριά τους ρίχνουν στις ράγες την ανία τη βαριά τους κι εγώ λυτρώνομαι με όνειρα λιωμένα. Βγαίνω στους δρόμους και πατάω τη σκιά μου μια ησυχία μου τρυπάει το κρανίο μπαίνω αυθόρμητα σε ένα καφενείο παίρνω μια μπύρα και την πίνω στην υγειά μου. Πρόσφυγες κάθονται ακόμα στα φανάρια ένας φαντάρος μάλλον θ’ άργησε και τρέχει γι’ αυτούς που ξέμειναν αντίδοτο δεν έχει την αντοχή μας μάς την παίξανε στα ζάρια. Ένα σκυλί κάτω απ’ τη γέφυρα γαβγίζει νύχτα ζεστή, παραμονή της Παναγίας όλα είναι δύσκολα στην κόψη μιας αργίας δεν έχω κάτι να σου πω που να αξίζει.

(Τροπ. 1 : Καλύτερη προσαρμογή έντασης φωνητικών - Ελαφρά μείωση έντασης μπάσου και κρουστών σε κάποια σημεία) Καλοκαιρινό τραγουδάκι , πολύ παλιά δουλειά ελαφρώς "ανακαινισμένη" . Ελπίζω να ακούγεται κάπως καλύτερα... Ερμηνευτής ο Γιώργος Κουρμούλης ( @gkourmoul1 ) , έπαιξε και κιθάρα σε τούτο εδώ. Καλή συνέχεια.... Θα τραγουδώ Μια αρμαθιά του νου σου τα κλειδιά της νύχτας μυστικά κρατούσα μια φορά. Στ' ανοιχτά στα πέλαγα τ' αγνά σε μέρη μακρινά ταξίδευα μ' αυτά. Κι ήταν εικόνες γυμνές , ήταν αλήθειες βουβές. Σαν της ζωής τις χαρές, που είναι λίγες στιγμές. Μαγικές, στιγμές μοναδικές, χρυσές σταλαγματιές, σ' αγιάτρευτες πληγές, της καρδιάς, που κρατάς. Να μ' αγαπάς , θα 'μαι κοντά σου όπου κι αν πας θα ' σαι τ' αγέρι μου το αλμυρό σαν καλοκαίρι χαρωπό σου τραγουδώ ξανά δυνατά για να μ' ακούσεις να ρθεις κοντά, για να μ' ακούσεις να 'ρθεις ξανά, θα τραγουδώ..

Παλιά δουλειά που την ξανάπιασα, πρώτον μήπως και το κάνω να ακούγεται λίγο καλύτερα και δεύτερον, για να ασχοληθώ με τη δημιουργία video πάνω στο στίχο και στη μουσική , (έχει αρχίσει και μ' αρέσει να σαχλαμαρίζω με τα video.... ?) Καλή συνέχεια... ΛΑΘΟΣ ΕΠΟΧΗ (της Ευαγγελίας Κουράτορα) Ήρθε το χάραμα ξανά για να μου πει ότι μια μέρα άλλη τώρα ξεκινάει, βάζω τη μάσκα μου τη χαμογελαστή που και τους πιο έξυπνους ακόμα ξεγελάει… Μα δεν μπορεί να ξεγελάσει μια ψυχή μα δεν μπορεί να ξεγελάσει την ψυχή μου μάλλον γεννήθηκα σε λάθος εποχή και σπαταλιέται έτσι άδικα η ζωή μου… μα δεν μπορεί να ξεγελάσει μια ψυχή μα δεν μπορεί να ξεγελάσει την ψυχή μου κι αν έχω πάρει κάποιου κλόουν τη μορφή δε δίνει νόημα στην άδεια τη ζωή μου… Στο κρύο σπίτι μου δε βρίσκετε κανείς ένας καθρέφτης μοναχά να με κοιτάει βγάζω τη μάσκα μου σε λήθαργο σιωπής σας ξεγελά γιατί η αλήθεια μου πονάει…