Αναζήτηση στην κοινότητα
Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'έντεχνο'.
Βρέθηκε/αν 8 αποτελέσματα
-
Καλή Χρονιά!!! Μελάνι (Verse 1) Πως το καλό μου είχε για εμένα τις συνέπειες μα το κακό μου παραφυλούσε στα θαμπά. Οι αποφάσεις του μυαλού μου, οι ανέκκλητες, όλα τα χρόνια να σε διώχνουν μακριά. Λες και ήμουνα καλά... (Chorus) Τα βράδια μου μετρώ, μελάνι από στιλό, σημάδι στο λαιμό να κρύβει τον θυμό ξανά... Μα δεν θα κοιμηθώ το φως μου ανοιχτό. Τα βράδια μου μετρώ σα κάπου θα σε βρω. (Verse 2) Πώς το καλό μου την ζωή όλο την έτρωγε μα το κακό μου με ξυπνούσε απ' την σιωπή. Όλη την ώρα η φωνή μέσα μου έλεγε Να ξεμακρύνω, να ρίξω αλάτι στην πληγή. Λες και είχα άλλη ζωή... (Chorus) Τα βράδια μου μετρώ, μελάνι από στιλό, σημάδι στο λαιμό να κρύβει τον θυμό ξανά... Μα δεν θα κοιμηθώ το φως μου ανοιχτό. Τα βράδια μου μετρώ σα κάπου θα σε βρω. -
Solo κιθάρα Γιώργος Κουρμούλης Μηδέν Πενήντα (Verse1) Γεια σου ρε φίλε 0,50 η χαρά. Τουρίστας στην Αθήνα, στ' αζήτητα ξανά. Σπίτι δεν θα ψάξω, δωμάτιο δεν θα βρω. Στης Κλαυθμώνος την πλατεία θα ξεραθώ. Γεια σου ρε φίλε ποιο τραγούδι θες να πω Ναι, στο καπέλο, να ξεσπάσεις σου ζητώ. 0,50 ούτε καν ένα ευρώ και εγώ για εσένα τραγουδώ (Chorus) Με σπίρτα φωτιά, να καίει απαλά. Αλήθειας δυο λεπτά. Ύπνου φωλιά . Με μάτια βαριά δεν ξύπνησα ξανά. (Verse2) Γεια σου ρε φίλε 0,50 στα κρυφά Πας παραπέρα, για παραμύθα παστρικιά. Τράβα παρακάτω, φύγε από εδώ! Στης Κλαυθμώνος την πλατεία να κοιμηθώ. Γεια σου ρε φίλε Πες μου που τα άκουσες αυτό; Οι τελειωμένοι να γλυτώνουν τον σταυρό. 0,50 ούτε καν ένα ευρώ Και εγώ για εκείνους τραγουδώ. (Chorus) Με σπίρτα φωτιά, να καίει απαλά. Αλήθειας δυο λεπτά. Ύπνου φωλιά. Με μάτια βαριά δεν ξύπνησα ξανά. -
Καλησπέρες! Το νέο μου τραγούδι, «Άσε Με Να Ονειρεύομαι». Από τα τραγούδια που έχω γράψει θα έλεγα ότι αυτό με εκφράζει περισσότερο. Θέμα του είναι η επιμονή στα όνειρα ανεξαρτήτως αποτελέσματος (και ίσως και λογικής) και η απόκριση στον περίγυρο αλλά και στον εαυτό και τις εσωτερικές του σκέψεις. Θέλω πολύ να ακούσω τις απόψεις σας πάνω σε οτιδήποτε θέλετε (σύνθεση, μίξη, παλεύεται σαν τραγούδι, τα πάντα). Αυτό είναι το πρώτο τραγούδι που έφτιαξα με φωνητικά. Λόγω θέματος δεν θα μπορούσε να είναι κάποιο άλλο. Προηγουμένως είχα φτιάξει μερικά ινστρουμένταλ κομμάτια με τελείως πατεντίστικο τρόπο που είχαν αναμενόμενα κακό ηχητικό αποτέλεσμα, όντας άσχετος με ηχογράφηση/μίξη. Έλιωσα για πολύ καιρό να βλέπω βίντεο μίξης στο youtube. Ενα εκατομμύριο βίντεο μετά και αφού κατάλαβα κάποια βασικά πράγματα, αγόρασα κάρτα ήχου, μικρόφωνο, ακουστικά κτλ και ξεκίνησα να ηχογραφήσω το παρόν κομμάτι. Η βασική ιδέα είχε γραφτεί αρκετά χρόνια πριν. Η εισαγωγή με παίδεψε, πέρασε από πολλές διαφορετικές ενορχηστρώσεις . Το ολοκλήρωσα και το ηχογράφησα κάπου στο πρώτο λοκντάουν. Εκπλήσσοντας ακριβώς μηδέν ανθρώπους, θεωρία με πράξη είχε μεγάλη διαφορά και οι «τελικές μίξεις» ήταν δεκάδες ωσπου να καταλήξω σε αυτό το αποτέλεσμα. Κυριολεκτικά φύγαν μήνες. Το ανεβάζω τώρα γιατί έτσι που το πάω δεν θα τελειώσω ποτέ και όσο κι αν αγαπάω το συγκεκριμένο, θέλω να γράψω κι άλλα τραγούδια. Οποιαδήποτε κριτική πολύ καλοδεχούμενη, ό,τι έχω ακούσει εδω μέσα με έχει βοηθήσει να βελτιωθώ. Ευχαριστώ και σόρι για το μακρυνάρι!
-
Ο Απίθανος (verse1) Σε ευχαριστώ για την ατέλειωτη αγάπη. Σε ευχαριστώ για αυτά τα λόγια τα θερμά. Μα μη ξανάρθεις έτσι πάλι σ αυτό το χάλι και χίλια χρόνια ποτέ δεν θα είναι αρκετά. (Chorus) Εσείς που σαν τρελό με κοιτάτε με τα χείλη σφιχτά να μιλώ στον κανένα Χτυπώ με μανία γλυκιά τον μεγάλο μου εχθρό: Τον απίθανο "εμένα" (Verse2) Σε ευχαριστώ για τις μεγάλες υποσχέσεις Δεν με πειράζει που δεν τήρησες καμιά Μα όμως για σκέψου με την αλήθεια τι σχέση έχεις... Μας κυνηγάει και τους δυο για δανεικά. -
Πενήντα τα Χρόνια (Verse1) Λουλούδι ανθηρό που κόψαμε παρέα. Σφίξε τ' αγκάθι γενναία ο πόνος περνά. Ματώνουν τα χέρια, μα κοίτα! Τι θέα... Τρομάζουν τα μάτια σαν αίμα που ρέει γοργά. Τα φώτα δεν σβήνουν να νοιώθουν τα μοιραία σαν ακουμπούν το στήθος θα ζουν στα τυφλά Φύσα καπνό με χείλη αγοραία, να ρίξουν φωτιά μες το στέρνο για πόνο γλυκό. (Chorus) Κράτα στα χέρια κόκκινο λουλούδι Σα χιόνι ξανά θα λιώνει η Κυριακή Κλάψε ζωή με όμορφο τραγούδι Άσε λευκό το τέλος, μαύρο της γης το μέρος Πενήντα τα χρόνια που φύγαν Δευτέρα πρωί. (Verse2) Στερεύει η βροχή, γελάσαμε ωραία. Σβήσε ξανά στο σώμα τη νέα εποχή. Πονάνε οι ώμοι, τα χρόνια βαρέα, σα δείκτες που τρέχουν στου χρόνου τη λάθος στιγμή... Δεν σβήνουν τα φώτα στα όνειρα τυχαία, χίλια κεριά που καίνε ο πόθος γεννά. Ζήσε ξανά με λόγια βιαία, να νοιώσει το βέλος καρδιά να διαπερνά. (Chorus) Κράτα στα χέρια κόκκινο λουλούδι Σα χιόνι ξανά θα λιώνει η Κυριακή Κλάψε ζωή με όμορφο τραγούδι Άσε λευκό το τέλος, μαύρο της γης το μέρος Πενήντα τα χρόνια που φύγαν Δευτέρα πρωί. -
Εγώ το μυστικό Εγώ το μυστικό κι ο κήπος που θα σπείρεις Εγώ το μυστικό κι ο κήπος που θα σπείρεις Εγώ κάθε λέξη που ακούς στον αέρα Εγώ το μυστικό κι η άκρη που θα γείρεις Σε μια υπέροχη ηλιόλουστη όμορφη μέρα Εγώ το μυστικό κι ο κήπος που θα σπείρεις Εγώ ο κανόνας, η ρώγα που δίνει Εγώ το μυστικό κι ο ύπνος που θα γείρεις Εγώ ό,τι χαράζει, εγώ ότι σβήνει.- 3 σχόλια
-
- 4
-
-
- Tα ζώα μας νεκρά, οι κόποι μας χαμένοι Γαλάζιοι μόνο γι’ άλλους οι ουρανοί, Και ποιος να υπομένει; Τα μαύρα τρωκτικά, τον θάνατο στον ώμο Τον τρόπο που αλλάζουμε, μπροστά στον άγριο τρόμο Γι’ αυτόν που σας μιλώ, που φέρνω εδώ μπροστά σας Ο κόσμος όλος ξέρει. Ζυγίστε τον χρυσό, βαρύς σαν τ’ όνομά σας ανοίξτε την καρδιά, σκεφτείτε τα παιδιά σας. - Το βάρος μου το θέλω σε χρυσό κι η λύση εγγυημένη. Ευθύς αμέσως παίζω τον αυλό τον δαίμονα που σέρνει. Από της κόλασης τα βάθη τον τραβώ και ένα μόνο ξέρει. Σκεφτείτε το καλά, εάν δεν πληρωθεί τι κόλαση θα φέρει. - Κρατάμε το παλτό, και να η ζυγαριά μας κι ο λόγος μας βαρύς σα σίδερο, βαριά και η καρδιά μας. - Τον δαίμονα δεν τον ορίζω, μόνο τον καλώ κι η ώρα περασμένη. Εάν δεν πληρωθεί ζεστά, αργά θα απλωθεί, η κόλαση που φέρνει. Μάτια βλέπω στη φωτιά τα αστέρια κρύβουνε Σε καλώ μαύρη σκιά απ’ τις σκιές που δε σμίγουνε Σήκω περπάτα αρχαίε θεέ με τους ήχους του οργάνου μου μάζεψε μαύρες ψυχές καν΄ το αίμα ποτάμι σου- 5 σχόλια
-
- 2
-
-
Ο αδελφός κι η μαμά σου με φωνάζουν τρελό και νομίζουν πως ζω σε πλατεία Πως τελείωσα λένε μόνο δημοτικό μα εγώ σ'αγαπάω Μαρία Είναι αλήθεια το ξέρω εδώ και καιρό πως η τυχή μου δεν είναι όπως πρώτα Έχασα τη δουλειά μου και σαν να μην έφτανε αυτό μου έχει σκιστεί και η μπότα Τυπικά όμως μπορείς να πεις είμαι αστός τεχνικά και τα αστέρια μετριούνται και θυμίσου τι λένε στα περιοδικά στην αγάπη όλα ξεχνιούνται Νομικό υπάρχει κώλυμα στη ζωή σου να μπω δικηγόροι περιμένουν στο δρόμο Σαν καουμπόυδες σε γουέστερν ιταλικό μα εγώ σ'αγαπάω και λιώνω- 4 σχόλια
-
- 3
-
