Δε χρειάζετε να γίνουν καταστροφές ή να δουλεύεις στα χωράφια κτλ για να πείς i ve got the blues.Μπορεί να ξεκίνησε όλη η φιλοσοφία και θεματολογία του είδους έτσι αλλά τα πράγματα έχουν αλλάξει.Δηλαδή έχουν προχωρήσει.Οταν μετά απο χρόνια μελέτης (παιξίματος)στο συγκεκριμένο είδος πείς Now i am ready ,πάλι δεν θα είσαι. Όταν όμως φτάσεις σε ένα σημείο να μπορείς να κάνεις τη κιθάρα η το οποιοδήποτε όργανο προέκταση του εαυτού σου ,δηλαδή να μπορείς να << μιλάς>> μέσω της κιθάρας και όχι απλά να παίζεις πεντατονικές τότε θα καταλάβεις απο μόνος σου ότι you 'got the blues.H μεταφορά των συναισθημάτων όταν μετατρέπετε σε παίξιμο απο καρδιάς είναι ότι πιο ωραίο ,και το ζητούμενο θέλω να πιστεύω.Αυτό συμβαίνει σε όλα τα είδη μουσικής,απλά στο blues όταν βγεί πραγματικά είναι κάτι το απίστευτο σε εκφραστικότητα,συναίσθημα κτλ.Είναι το είδος που σου επιτρέπει περισσότερο απο όλα τα είδη να βγάλεις τον εαυτό σου προς τα έξω.Mε λίγα λόγια όπως είχε πεί και ο μεγάλος Hendrix.Βlues is easy to play but hard to feel.Οποιος κατάλαβε ,κατάλαβε.OVER ;)