Σπίτι μικρός μόνο λαϊκά (Καζαντζίδης κ.τ.λ) ακουγόταν, δεν μου άρεσαν ποτέ παρά μόνο μετά τα σαράντα μου και πάλι όμως λίγα και συγκεκριμένα πράγματα (Καζαντζίδης...). Κάποτε άκουγα μπουζούκι κι έφευγα..
Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε χωριό, οπότε οι μόνες μου πληροφορίες περί μουσικής ήταν από μεγαλύτερα μου ξαδέρφια, τους φίλους τους και φυσικά το ραδιόφωνο. Μιλάμε για τέλη 70's.
9-10 χρονών άκουγα σε ένα μονοφωνικό ραδιοκασετόφωνο Abba, Boney M, Disco της εποχής και το smoke on the water.
10-13 Scorpions (τα παλιά, τα καλά, in trance, dark lady, the sails of charon e.t.c.) και κάποια light ροκάκια-ποπάκια της εποχής κι όχι μόνο..
14 χρονών το μεγάλο μπαμ... PINK FLOYD! Το LP Wall το αγόρασα τρεις φορές μέσα σε 2 χρόνια (λιωμένα αυλάκια...). To 1981 14 χρονών, έμαθα από πρώτο χέρι τον Rory (συναυλία παλέ ντε σπορ) πλέον αρκετά μεγάλος ώστε να πηγαίνω με το τραίνο στην Θεσσαλονίκη και τα δισκάδικα της....
15 χρονών το 2ο μεγάλο μπαμ NEIL YOUNG, DAVID BOWIE & TIM BUCKLEY (μεγάλη αγάπη)!
16+ AC/DC, CAMEL, RAY CHARLES, B.B. KING και ολίγον από Blues.
18 και μέχρι σήμερα εκτός από κάποια ονόματα που έμαθα από δω κι από κει αλλά και στο Νοιζ, τα ίδια και τα ίδια....
Edit: Heavy metal δεν άκουσα ποτέ, το πιο "βαρύ" ας πούμε που έχω ακούσει είναι οι Ac/dc και κάποια στιγμή και για λίγους μήνες λίγο Motorhead αλλά μου πέρασε...