Miltos23

Του έχουμε απαντήσει απο το πρώτο ποστ, χρησιμοποιεί το σαητ της Daddario βάζοντας παχος, scale και κούρδισμα και υπολογίζει τάση = αίσθηση ?

Νομίζω ότι έχουμε προκαλέσει ένα χάος στο μυαλό του OP. Πράγματι αν ηχογραφείς ή παίζεις λάηβ είναι ωραίο να έχεις φρέσκιες χορδές. Από το manual μιας Jackson μου λένε για αλλαγή χορδών ανά 20 ώρες. Μιλάμε - το τονίζω - για manual κατασκευαστή. Από κει και έπειτα, έστω ότι τις αφήνεις, τι κακό θα γίνει; Επειδή η φθορά είναι σταδιακή δεν την καταλαβαίνεις. Επειδή σπάνια έχει κάποιος perfect pitch δεν καταλαβαίνει το αν εχει φύγει το intonation. Άρα δεν καταλαβαίνεις τις αλλαγές. ΟΜΩΣ υπάρχει ένα αντικειμενικό πρόβλημα, όταν τα καντίνια πάψουν να είναι λεία από κάτω τότε αρχίζουν και φθείρουν τα τάστα, για μένα όταν δεν ηχογραφώ αυτό είναι το σημάδι για να αλλάξω χορδές. Πρόσφατα άλλαξα χορδές σε δύο κιθάρες στη μία που έχω για πιο "επίσημη" και τώρα τελευταία μελετάω fingerstyle σε εκείνη και στην άλλη που μελετάω καθημερινα με πένα (βλ τόπικ με stylus pick), εντάξει οτι και να πούμε είναι πολύ ωραία η αίσθηση της καινούργιας χορδής και στα δάχτυλα και στη πένα (γλυστράει πιο ωραία).

Πολύ καλή η ερώτηση σου! Θα απαντήσω λίγο «μέσω Λαμίας» μήπως γίνω πιο εύκολα κατανοητός: Αρχικά μπορούμε να πάρουμε σαν δεδομένο ότι ο βέλτιστος τρόπος παιξίματος για έναν αρχάριο παίχτη που δουλευει το alternate picking περιλαμβάνει τα εξής στοιχεία: · Όχι πολύ βαθειά την πένα στις χορδές · Εξέχει ένα μικρό μέρος της πένας από το δάχτυλο όταν κρατάς τη πένα και χτυπάς τη χορδή · Κάθετα η πένα στις χορδές όπως την πρώτη φωτογραφία που επισύναψα (Να ξεκαθαρίσω ότι γνωρίζω ότι πολλοί παίκτες το κάνουν διαφορετικά και άλλες τεχνικές θέλουν πλάγιασμα της πένας – όμως αν τώρα δείχναμε σε κάποιον πώς να παίξει alternate θα του μαθαίναμε τα παραπάνω). Η stylus λοιπόν σε βοηθάει να κατακτήσεις τα παραπάνω αλλά το κυριότερο να ελέγχεις τι κάνει το χέρι σου και να έχεις μεγαλύτερη ακρίβεια στις κινήσεις σου. Μια παρενέργεια αυτού είναι ότι πας σε πιο προχωρημένες τεχνικές έχεις χτίσει ήδη ένα πολύ καλό grip και ακριβές παίξιμο. Απαντώντας λοιπόν στο ερώτημα σου, σε βοηθάει έμμεσα σε αυτές τις τεχνικές. Δηλαδή αν κάνεις alternate picked arps με τη stylus τότε όταν θα πιάσεις την κανονική πένα θα σου φαίνονται απείρως πιο εύκολα. Παράδειγμα: Έστω παίζεις το tears of the dragon, με τη stylus θα σου βγει η πίστη να παίξεις την εισαγωγή, όμως θα έχει μάθει ο εγκέφαλος σου που είναι κάθε χορδή, πόσο πρέπει να την χτυπήσεις κλπ, όταν θα πιάσεις την κανονική σου πένα θα νιώσεις πιο σίγουρος, πιο άνετος πιο ευέλικτος και το έχεις και σε μεγαλύτερη ταχύτητα από πριν. Ελπίζω να έγινα κατανοητός… Θέλω να προσθέσω τέσσετα πράγματα που ξέχασα να γράψω χτες: Σκοπός της πένας δεν είναι να παίξεις γρήγορα με αυτή, αλλά να μάθει το σώμα σου τη σωστή θέση του δεξιού χεριού. Θα τολμούσα να την παρομοιάσω με μια στάση του δεξιού χεριού όπως κάποιου που παίζει μπουζούκι. Υπάρχουν κιθαρίστες που μαθαίνουν με τη μίμηση, εξάλλου αυτός ο τρόπος εκμάθησης υπάρχει στο DNA μας εδώ και 200.000 χρόνια, κάποιοι από εμάς δεν καταλαβαίνουν τα 3 στοιχεία που έγραψα παραπάνω για το alternate, πχ πόσο λίγο είναι το «εξέχει λίγο η πένα;» Αυτό έρχεται και το λύνει η stylus. Ένα καλό παράδειγμα που αλλάζει προς το καλύτερο είναι το να ξεκινάς με upstroke, οι περισσότεροι από εμάς έχουν κακό upstroke, ε, με τη πένα αυτή καταλαβαίνεις τι κάνεις λάθος άμεσα. Αν και δεν είναι δόκιμο παράδειγμα, το να μελετας με την stylus είναι σαν να τρέχεις με βαρίδια, όταν τα βγάλεις/χρησιμοποιήσεις την βασική σου πένα, νιώθεις πιο ανάλαφρος.

Αν και δεν ειμαι σίγουρος ότι κατάλαβα την ερώτηση, θα απαντήσω με βάση τι κατάλαβα: Σε αναγκάζει να ειναι κάθετη η πένα στις χορδές, δηλαδή αν κοιτάς εναν να παιζει εκει που ειναι η πένα θα βλέπεις μονο τη τομή της ενα Ι. Νομίζω ότι αναφέρεστε σε τεχνικές που πλαγιάζεις λίγο την πένα, αν ναι τότε δεν μπορείς να τις κάνεις (θεωρητικά μπορείς αλλα μιλάμε για εξαιρετικα μικρή επιφάνεια που πρέπει να πετύχει τις χορδες - πρακτικά αδυνατο) όταν γράφω κάθετα εννοω οπως στη φωτογραφία που επισυνάπτω και εδώ είναι πλάγια που δεν γίνεται (αν παρατηρήσετε "γέρνει" η πένα προς τα κάτω - προς τη πλευρά του δείκτη)

Μόνο για μελέτη, για παίξιμο έχω jazz 3xl ή signature του Petrucci, η stylus δεν συγχωρεί το παραμικρό λάθος ή αστοχία ή πώρωση της στιγμής και αν κάνεις λάθος θα ακουστεί υπερβολικά πολύ. Πραγματικά δεν πιστεύω να την χρησιμοποιήσω ποτέ σαν την κανονική μου πένα. Ωστόσο απολαμβάνω την πρόκληση του να μελετάω με αυτήν!

Αγαπητοί κύριοι, Ψάχνοντας το φόρουμ δεν βρήκα παρά μόνο μια αναφορά σε αυτές τις πένες και είπα να γράψω τις εντυπώσεις μου για οποιονδήποτε μπορεί να ενδιαφέρεται. Καταρχάς λίγα λόγια για μένα: Παίζω κιθάρα περίπου 20 χρόνια, από τα οποία τα 6 πρώτα έκανα μαθήματα. Μετά αφού ένιωσα ότι είμαι ένας καταπληκτικόςχαχαχα παίκτης αφοσιώθηκα στο να παίζω μουσική. Με τον καιρό έπαιζα όλο και πιο εύκολα πράγματα με αποτέλεσμα να χειροτερεύσει η τεχνική μου. Κάπου στις αρχές του 2019 ξεκίνησα και πάλι μαθήματα. Ένα από τα σοβαρότερα θέματα που αντιμετώπισα είναι ότι το δεξί μου χέρι είχε μια κακή στάση η οποία με εμπόδιζε να βελτιωθώ στο alternate picking. Σε εκείνη τη φάση ανακάλυψα τις πένες stylus: https://www.styluspick.com/ Αφού πήρα ένα πακέτο από το Τόμαν άρχισα εξάσκηση και σύντομα τις παράτησα. Βελτίωση είδα με άλλους τρόπους εξάσκησης αλλά σύντομα έφτασα σε ένα ταβάνι. Δέκατα έκτα σε μια χορδή (tremolo picking) στα 140bpm Δέκατα έκτα σε κλίμακα (με three notes per string) στα 120-130bpm ανάλογα με τα κέφια και χωρίς μεγάλη αντοχή. Κάπου εκεί μπήκα πάλι στο τριπάκι της stylus, διάβασα σε διάφορα φόρουμ του εξωτερικού για το «πόσο δεν βολεύει, πόσο δεν βοηθάει, πόσο σκουπίδι είναι κλπ» και όσο περισσότερο διάβαζα τόσο σίγουρος ήμουν ότι αυτοί οι άνθρωποι έπαιξαν 3 λεπτά με τη πένα και άλλα 10 αφιέρωσαν να γράψουν την κριτική. Για εμένα, η πένα αυτή πρέπει να αντιμετωπιστεί σαν εργαλείο και με τη λογική «παίζω, κάνω λάθος, βρίσκω το λάθος, το διορθώνω συνεχίζω». Θέλει χρόνο για να αποδώσει και δεν κάνει θαύματα σε μία μέρα. Έχει διαδικασία εκμάθησης όπως λέει ο Daniel Coyle στο βιβλίο «The talent code» και απαιτεί σοβαρή προσπάθεια και αφοσίωση. Λίγα λόγια για το τι κάνει: Εκ κατασκευής σε εμποδίζει να πλαγιάσεις την πένα ή να την βάλεις πολύ «μέσα» στις χορδές. Σε αναγκάζει να έχεις μεγάλη ακρίβεια στις κινήσεις σου και να περιορίσεις τις περιττές κινήσεις. Όταν το καταφέρεις αυτό αυτόματα παίζεις πιο άνετα. Licks, κλίμακες, αρπισμούς, arpeggios γίνονται όλα πιο εύκολα γιατί ξέρεις που πρέπει να χτυπήσεις, ξέρεις τι ακριβώς πρέπει να κάνεις. Ξαφνικά χρειάζεσαι (για εμένα) τουλάχιστον 40% λιγότερη προσπάθεια για να παίξεις κιθάρα. Κλείνω με μια αναφορά σε αυτούς που γράφουν κριτικές στο ιντερνετ, ισχυρίζονται ότι είναι για μια χορδή, δεν έχεις δυναμικές, δεν μπορείς να παίξεις κλίμακες ή αρπισμούς ή sweep/economy picking. Σας πληροφορώ ότι αν εξασκηθείς αρκετά με επιμονή και υπομονή κάνεις όλα τα παραπάνω. Σημ: Σίγουρα δεν μπορείς να παίξεις ρυθμική κιθάρα/συνοδεία (strum).

Ότι και να σου πούμε ο μοναδικός τρόπος να υπολογίσεις την αίσθηση των χορδών είναι εδώ: http://web.daddario.com/StringTensionPro/Search Βλέπεις πόση τάση έχει κάθε χορδή ανάλογα το πάχος και καταλαβαίνεις τι συμβαίνει. Μια παχιά χορδή έχει μεγαλύτερη τάση άρα πιο σκληρή αίσθηση στο παίξιμο. Για το truss rod: Αν με το Χ σετ στο έχει ρυθμίσει μάστορας και με το Ψ σετ έχεις την ίδια συνολική τάση τότε δεν χρειάζεται ρύθμιση (αν και καλό είναι να το τσεκάρει κάποιος ειδικός). Αν έχεις αλλάξεις πολύ την τάση των χορδών τότε θα πρέπει πάλι κάποιος να το τσεκάρει για να στο ισιώσει αν χρειάζεται. Σε γενικές γραμμές το πως συμπεριφέρεται το μπράτσο μιας κιθάρας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, ενδεικτικά: πάχος χορδών, υγρασία περιβάλλοντος/ξύλου, πως αποθηκεύεις τη κιθάρα όταν δεν παίζεις, αν έχει graphite reinforcement, πόσο εύκαμπτο/ακαμπτο είναι το ξύλο του μπράτσου κλπ. Συνεπώς αφού βρεις ποιες χορδές σου αρέσουν πήγαινε την σε κάποιον μάστορα που γνωρίζει για να στη σετάρει σε αυτές τις χορδές και απο κει και έπειτα κάνεις μικρορυθμίσεις μόνος σου.

Πες τα! τρελή κομματαρα το pay the man! Μιλώντας για τους offspring, τα παιδιά μπορούσαν να κάνουν ένα πράγμα και το έκαναν καλά. Είναι λογικό μετά να κουράσουν. Αν εβγαινε τώρα το smash μετά από όλα τα υπόλοιπα θα λέγαμε όλοι "καλό είναι, αλλά δεν είναι americana". Αυτό όμως που μου αρεσει πιο πολύ σε δαύτους είναι ότι πέρα από τα χαζοχαρούμενα κομμάτια σε αρκετά έχουν ωραίους και πιο σκοτεινούς στίχους, που μπορεί να μην είναι για βραβείο ποίησης, αλλά ταυτίζεσαι εύκολα Κλείνω λέγοντας ότι το Days gone by είναι ωραίος δίσκος και έχει καποιες διαφορετικές στιγμές πχ oc guns

Ναι το ξέρω αυτο.... αν και υποθετω οτι στα εντος Ελλαδος δεματα θα ειναι οκ, γιατι θα εχουν εξαρχης 10ψηφιο κωδικο!

Τα έχω γράψει και σε άλλο ποστ, η DHL με το που μπαίνει το δέμα Ελλάδα χάνει τα ίχνη του (ή χρειάζεται υπερ του δέοντος επίκληση στα θεία για να βρεθεί ο μαγικός 10ψήφιος) Πάντα μα πάντα όμως φτάνει. Speedex ποτέ και για κανένα λόγο, ούτε δωρεάν!

Κάτι παίζει με την DHL στην Ελλάδα, πραγματά όταν τα δέματα μπαίνουν Ελλάδα χάνεται το tracking και τελικά μαθαίνω το ελληνικο tracking number μόνο αν τους πάρω τηλέφωνο. Επίσης καμιά ενημέρωση για το πότε θα παραδοθούν, εμπειρικά το υπολόγιζα και έβαζα τη μάνα μου να περιμένει, φανταστείτε ότι έπιασε κουβέντα με τον courier και του είπε "ρε παιδιά ενημερώστε κάπως, με βάζει σκοπιά ο γιος μου να σας περιμένω!" Οφειλώ να παραδεχτώ όμως ότι πάντα φτάνουν οκ. Σχετικά με τον φίλο μας, νομίζω ότι οι courier χρεώνουν όπως θέλουν τον εκτελωνισμό. όχι το τι πληρώνεις στο τελωνείο, αλλά τι αμοιβή θέλουν αυτοί για να στο εκτελωνίσουν. Αυτό το ακουσα σε φιλική συζήτηση, οχι απο προσωπική εμπειρία. νομίζω όμως ότι στανταρ υπολόγισε ένα +40% στη τιμή αγοράς και ο θεός βοηθός

Σε γενικές γραμμές διαφωνώ μαζί σου και συμφωνω με τον προηγούμενο ότι η προσφορά επηρεάζει και τη ζήτηση. Οι κατηγορίες των αγαθών και πως αντιδρούν σε προσφορά και ζήτηση είναι πολλές και εξαρτώνται από πάρα πολλούς παραγοντες που τους απλοποιείς στο παράδειγμα σου. Επίσης, κράτα το εξής: ότι όλες οι οικονομικές θεωρίες για προσφορά και ζήτηση προσπαθούν να μοντελοποιήσουν την συμπεριφορά του ανθρώπου, πράγμα που δεν γίνεται, οπότε πάντα θα υπάρχουν εξαιρέσεις και πάντα αυτο που πράττουν οι κάτοικοι μια περιοχής (πχ Ελλάδα) δεν είναι απαραίτητα αυτό που πράτει η πλειοψηφία. Δεν θα συνεχίσω την ανάλυση γιατί δεν έχει ιδιαίτερο νόημα να αναλύσουμε οικονομικές θεωρίες και θα πρέπει να βάλουμε και τα μαθηματικά στο παιχνίδι (γιατί τα οικονομικά αποδεικνύονται με μαθηματικά/στατιστική ανάλυση και όχι με λόγια όπως πιστεύουν οι περισσότεροι). Σχετικά με τις τιμές για όλους τους ερωπαίους πολίτες: Είναι παντού οι ίδιες γιατί υπάρχει ο Thomann, ο οποίος λειτουργεί σαν χρηματιστήριο τιμών. Είναι τόσο μεγάλος και στέλνει σε όλη την ευρώπη χωρίς δασμούς που μπορεί και επηρεάζει την αγορά. Όσο για την αγοραστική δύναμη, είναι περίπου η ίδια για την πλειοψηφία των ευρωπαίων. Μην σας ξεγελάει ότι μπορεί κάποιος να παίρνει μισθό 5000 στη Νορβηγία, είναι σαν τα 800 ευρώ στην Ελλάδα. Συνολικά λοιπόν, η ύπαρξη του Thomann σε συνδυασμό με την ισοδύναμη αγοραστική δύναμη καθορίζουν τις τιμές στα μουσικά όργανα σε ευρωπαικό επίπεδο

Αν και είμαι πιο νέος απο εσένα να πω ότι έχω κόψειχααχαχα το τσιγάρο πολλές φορές μέχρι τώρα και θα ήθελα να σου μεταφέρω την εμπειρία μου σχετικα με το ηλεκτρονικό: Προτείνω σε πρώτη φάση να βρεις/μάθεις ένα μαγαζί με υγρά που εμπιστεύεσαι, να αγοράσεις ένα με μια περιεκτικότητα 15% για να δεις αν σε καλύπτει, αν όχι βλέπεις. Κοινώς να πειραματιστείς. Όμως σε αντίθεση με τους προλαλλήσαντες είμαι υπερ της υψηλότερης δόσης γιατί αν πάρεις χαμηλώτερη θα αναζητήσεις αργά ή γρηγορα το τσιγάρο. Αν ο εγκέφαλος σου έχει λάβει τη νικοτίνη που θέλει θα είσαι οκ. Η λύση των έτοιμων υγρών είναι πιο ακριβή αλλά πιο σίγουρη στο να βρεις ποση νικοτίνη χρειάζεσαι. Αφου το βρεις αυτό μετά παίζεις μπάλα με υγρά που φτιάχνεις μόνος σου. Εδώ θα κάνω μια παρένθεση: όταν το έκοβα με τσίχλες ο κολλητος μου με είχε συμβουλέψει να μην παίρνω αυτές με τα 2mg αλλά με τα 4mg. Σαν χαζός πίστευα ότι θα μασάω περισσότερες των 2, μαντέψτε, μου έσπασαν τα νεύρα οι τσίχλες γιατί δεν με κάλυπταν, ενώ αντίθετα οι 4ες μια χαρά με καλύπτουν. Θα συμφωνήσω με το παλικάρι που έγραψε ότι να μην καπνίζεις αφού έχεις το ηλεκτρονικό, είναι παγίδα και αν συμβεί κάτι ψυχολογικό (λίγο παραπάνω αγχος στη δουλειά, μια έξοδος με φίλους κλπ) θα ξανακυλήσεις και δεν αξίζει. Αυτή τη περίοδο κόβω το iqos με τσίχλες νικοτίνης, για μένα δουλεύει, αλλά όποτε είπα "ας κάνω ένα iqos παρέα με τη μπύρα" κατέληξα να καπνίζω τουλάχιστον 6 τσιγάρα (iqos πάντα). Τέλος να τονίσω ότι η Νικοτίνη φράζει τις αρτηρίες, οπότε αργά ή γρήγορα θα πρέπει να την μειώσεις και αυτή. Όχι μόνο εσύ, όλοι μας. Επειδή είχα πολλους καπνιστες στο σόι μου, σου λέω με σιγουριά ότι ένας καπνιστης που καπνίζει 10 χρόνια στάνταρ έχει μια αρτηρία που έχει αρχίσει και βουλώνει (λίγο πολύ δεν έχει σημασία, έχει ξεκινήσει η διαδικασία). Σταμάτω εδώ γιατί πήρα φόρα να γράφω και δεν θα τελειώσω ποτέ!

Για μενα όταν πουλάω κάτι έχει εκτός απο μια Χ τιμή και μια συναισθηματική αξία, άλλοτε μικρότερη άλλοτε μεγαλύτερη. Το να μου στείλει κάποιος ένα σχετικά αγενές μήνυμα (είναι καθαρά υποκειμενικό, για την άλλη πλευρά μπορεί να είναι νορμάλ), με ξενερώνει απίστευτα και προτιμώ να το δώσω σε κάποιον για λιγότερα. Εκεί νομίζω ότι είναι η ουσία αυτού του ζητήματος. Ωστόσο πολλοί θα συνεχίσουν να είναι αγενής για εμάς (υποκειμενικό είπαμε!) και γενικά οι ευγενείς άνθρωποι πετυχαίνουν πάντα καποια καλύτερη τιμή.

Η αλήθεια είναι ότι ψήνομαι πολύ να δοκιμάσω κάτι τέτοιο, για δύο λόγους κυρίως: 1. Βάρος σε συνδυασμό με ένσταση, πραγματικά παίζεις οπουδήποτε, γιατί να κουβαλάω τον λαμπάτο μου των 20+ κιλών για να χρησιμοποιήσω το καθαρό του κανάλι (παίρνω τα γκάζια απο πετάλι 2. Για κάποιο λόγο όταν κουμπώνω το pedalboard σε ενισχυτή μπάσου νιώθω ότι το treble επηρεάζει πιο σωστά τα πρίμα της κιθάρας: Ένας ενισχυτής κιθάρας έχει το treble pot ρυθμισμένο στα 18Κhz (τυχαίο νούμερο - ποικίλει από ενισχυτη σε ενισχυτή αλλά σε κάθε περίπτωση είναι υψηλό) αν το χαμηλώσεις χάνεις εκτός από πρίμα και σε διαύγεια. Με έναν ενισχυτή μπάσου το treble είναι στα 8Κhz, οπότε με αυτό από τη μία κόβεις τα πρίμα αλλά διατηρείς τις πολύ υψηλές συχνότητες 18-24Khz που δίνουν τη διαύγεια στον ήχο της κιθάρας (αυτο που συνήθως κάνει το presence στους ενισχυτές κιθάρας). Οι γνώστες ας με διορθώσουν αν κάνω λάθος σε κάτι τεχνικό! Οπότε καταλήγω ότι ψήνομαι να το δοκιμάσω!

Όταν διάβασα τον τίτλο σκέφτηκα "άσε τα βιβλία και πήγαινε σε δάσκαλο". Μετά κάθισα και διάβασα. Αγαπητέ, Αν θες να δεις γρηγορη βελτίωση και είσαι διατεθιμένος να κάνεις ένα μάθημα κάθε εβδομάδα, να μελετάς και να το παλέψεις με έναν δάσκαλο τότε θα πάρεις πραγματικά το μέγιστο. Αν θελεις όταν τελειώνει η μέρα να αράζεις, να βάζεις ένα ουισκάκι και να τζαμάρεις πάνω απο backing tracks τότε πάρε ένα βιβλίο. Έψαξα να βρω αυτό που είχα πριν 20 (!!) χρόνια αλλά δεν το βρήκα, οπότε κάνε μια βόλτα στον Νάκα ή στον Αρμάο και πάρε όποιο σου αρέσει. 20 ευρώ έχουν περίπου, αν δεν σου αρέσει το ένα, πάρε άλλο μετά απο λίγο καιρό. Και ένα τελευταίο σχόλιο: Πράγματι η καλύτερη λύση είναι ο δάσκαλος, στα 38 μου κάνω μάθημα για να διορθώσω παλιά λάθη στη τεχνική μου και ακούω και τα καντηλάκια μου όταν δεν παίζω σωστά. Αυτό στο έγραψα για να έχεις κατά νου ότι αν πορωθείς τότε ξεκίνα μαθήματα θα γλυτώσεις πολύ χρόνο και κόπο.

Δεν είμαι σίγουρος αν εχω καταλάβει τι ακριβως ψάχνεις, αλλά πήρε το μάτι μου αυτο https://www.thomann.de/gr/harley_benton_luthier_repair_care_kit.htm

Αυτά που σου έστειλε ο Σπύρος είναι μια χαρά. Προσοχή αν παίξεις μπάλα με xlr και αντάπτορα, ο αντάπτορας να είναι στερεο. Σπύρο σε ευχαριστούμε πολύ!

Σε ευχαριστώ πολύ! Μου γεννήθηκε ακόμα μια απορία, τα stereo jack καλώδια, αν τα συνδέσεις μεταξύ δύο μονοφωνικών εισόδων (όπως τα μονιτορ και η κάρτα παραπάνω) είναι balanced;

Καλημέρα σας! Έχω δύο απο αυτά: https://www.thomann.de/gr/jbl_lsr_305p_mkii.htm?glp=1&gclid=Cj0KCQjwtsv7BRCmARIsANu-CQe_EzqgbTAR6qFPUPasylagEVA3mbNvdeUShi-Sm4BU90QzMZ0NzvYaAjskEALw_wcB και θα μου δανείσουν αυτή https://www.thomann.de/gr/focusrite_scarlett_2i2_3rd_gen.htm Τα συνδέω μεταξύ τους με απλά καλώδια κιθάρας; Έχω και μερικά μέτρα sommer xxl και 4 neutrik βύσματα να μπω στο κόπο να φτιάξω καλώδια που θα είναι πιο "ποιοτικά"; Την Scarlett θα την χρησιμοποιήσω μόνο για ηχογράφηση μερικών κομματιών και όχι για μίξεις κλπ (έχω δικιά μου κάρτα ήχου που έχει έξοδο RCA και με αντάπτορα συνδέω τα JBL)

Θα απαντήσω ως παθόν, μιας και κάποια χρόνια πίσω με είχε πιάσει η μανία να κάνω ebonize μια rosewood ταστιέρα και όλοι μου έλεγαν "οχι μην το κάνεις". Μίλησα με τον κ. Κακανιάρη ο οποίος είναι μαστερ στα βαψιματα, μου είχε απαντήσει ότι δεν βάφεται και τον αγνόησα. Μπορείς φυσικά να τον ρωτήσεις και εσύ, ίσως έχει βρει κάποιο τρόπο. Την έβαψα με διάφορους τρόπους, διάβασα ξένα φορουμ και το αποτέλεσμα ήταν να στραβώσει η ταστιέρα. Ναι να στραβώσει και μιλάμε για στράβωμα μετρημένο με όργανα, όχι με το μάτι. Το κόστος της επισκευής ήταν ακραίο, 200-300 ευρώ και αυτό γιατί ήταν με βιδωτό μπράτσο, με κολλητό ανέβαινε και άλλο. Ένας απο τους λόγους που συμβαίνει αυτό είναι γιατί το ξύλο έχει κάποιες φυσικές ιδιότητες, μια απο αυτή είναι η υγρασία του. επίσης έχει ξένα σώματα μέσα του (τα τάστα βρε!) οπότε αν πας να το βάψεις με οτιδήποτε διαταράσσεις αυτή τη φυσική κατάσταση και την ιδιότητα του να ανταλλάσσει υγρασία με την ατμόσφαιρα. πρακτικά το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να το περνάς 2 φορές το χρόνο με fretboard conditioner (dunlop 02 κλπ) και σιγά σιγά θα σκουρίνει. προσοχή, όχι πιο συχνά γιατί θα αυξήσεις υπερβολικά την υγρασία του ξύλου. Άλλη λύση είναι να πάρεις μια alpine white studio gold hardware που έχει εβενινη ταστιέρα. κλείνω με ένα τελευταίο σχόλιο το οποίο μπορεί να είναι άστοχο: Έχεις μπει στη "ζώνη" θέλεις να την αλλάξεις, αν σου πούμε 30 άτομα μη το κάνεις και βρεθεί ένας να σου πει "κάνε το έτσι" θα το κάνεις για να ικανοποιήσεις την κ@υλα σου. Συνηθισμένο, όλοι μας το έχουμε κάνει. προς θεού όμως άκου τις φωνές της λογικής που λένε ότι θα καταστρέψεις το όργανο...

Είναι πιθανό να έμπλεξα τα μοντέλα, αλλά κοίταξα τα site των εταιρειών. Τέλοσπαντων, μικρό το κακό, σε ευχαριστώ πολύ για τη διόρθωση!

Επαναφέρω το θέμα για να παρέχω κάποιες χρήσιμες πληροφορίες: 1. Εγραψα πιο πάνω ότι για χρόνια χρησιμοποιούσα Ghs, οι οποίες αν πάρεις 12 σετ βγαίνει σχεδόν η ίδια τιμή για το σετ (5,40) με το δεκάρι πακέτο των Daddario (5,30 το σετ) 2. Μου έκανε εντύπωση το Hex core σε σχέση με το round core ποου έγραψε πιο πάνω ο Superfunk οπότε έκανα μια έρευνα ποιες είναι round (πιο μαλακές σε αίσθηση) και ποιες hex. Λάβετε υπόψιν σας ότι αναφέρομαι στα φτηνά σετ και όχι σε κάποια ειδικά. Συχνά οι round core λανσάρονται ως vintage/old school/traditional/clasic tone χορδές ενώ οι Hex σαν modern Round core: GHS https://www.thomann.de/gr/ghs_gbcl_egitarresaiten.htm DR https://www.thomann.de/gr/dr_strings_tite_fit_lh_9_9_46.htm Fender https://www.thomann.de/gr/fender_250lr_guitar_strings.htm Pyramid https://www.thomann.de/gr/pyramid_e-gitarren_saiten.htm Hex core: Daddario https://www.thomann.de/gr/daddario_exl120.htm Ernie ball https://www.thomann.de/gr/ernie_ball_2222.htm

Ακριβώς αυτό, είχα μια και μοναδική ευκαιρία να πάρω το πακέτο των 10 σετ χωρίς ΦΠΑ, οπότε αντί για 53 ευρώ που έχει βγηκε 43.

Υπάρχει και ο Κουρμπής στα Εξάρχεια http://www.kourbismusic.com/page-44.html