Το κατάλαβα αυτό που έγραψες, απλά εδώ παίζουν 2 προβλήματα. Το 1ο είναι ο χρόνος το οποίο το έθεσα στο κεντρικό κείμενο. Δε με πολυπαίρνει χρονικά να δουλεύω + να εξελίσομαι για να αλλάξω καριέρα + να κάνω έξτρα πράγματα (εδώ έρχεται η υπέρβαση που αναφέρθηκε πριν). Για να γίνει αυτή η υπέρβαση θα πρέπει να είναι κάτι που το απολαμβάνω, ειδάλλως θα είμαι μια μαυρίλα όπου και αν πάω - το χω δοκιμάσει, έχει γίνει, δε τα βγάω από το μυαλό μου. Γι'αυτό και πιστεύω ότι μια μπάντα θα μπορούσε να μου δώσει και το κοινωνικό κομμάτι, και το δημιουργικό. Θα πρέπει να το ψάξω καλύτερα και πιο σοβαρά...
μισό λεπτό, δηλ θεωρείς ότι αν πηγαίνεις κάπου για 1 ώρα κανα δυο φορές την εβδομάδα, όπου θα μπορείς να πεις 2 κουβέντες και να γνωρίσεις και κόσμο, δεν σε παίρνει από άποψη χρόνου σε καμία περίπτωση?
καταλαβαίνω τους προβληματισμούς σου, αλλά φίλε μου, μου φαίνεται ότι είσαι αυτό που λεμε πολύ απόλυτος σε αυτά που θες και κλειστός σε νέες εμπειρίες. Επειδή και εγώ πέρασα από παρόμοια φάση, κολλούσα πολύ στο να κάνω κάτι "out of the box" - μέγα σφάλμα. Με 1-2 κινήσεις που έκανα εν τέλη, μού βγήκε σε καλό.
Γνωρίζω άτομα που είναι έτσι και πέρα από τη δουλειά, δυσκολεύονται πολύ να κάνουν σχέση για αυτό το λόγο. Και εντάξει, στο θέμα σχέση πάω πάσο, γιατί θες να είσαι με ένα άνθρωπο και να περνάς ευχάριστα, αλλά για την περαιτέρω κοινωνικοποίηση, μην κλείνεις πόρτες.
Αν βλέπεις ότι είσαι μέσα στη μαυρίλα όπως λες, τότε θα πρέπει να δεις τι είναι αυτό που σε κάνει να είσαι χαρούμενος και να προσαρμόσεις ανάλογα τη ζωή σου και να κάνεις διάφορες αλλαγές. Και όλα τα αγαθά του κόσμου να έχει κάποιος, αν μέσα του δεν γεμίζει γιατί θέλει κάτι πολύ μοναδικό, δυστυχισμένος θα είναι.
Και όπως είπαν και οι παραπάνω, υγεία να έχουμε, καλή διάθεση και όλο και κάτι θα γίνει και για εμάς. Απλά μην κλείνεσαι στον εαυτό σου και εγκλωβίζεσαι μόνος σου σε καταστάσεις ("δεν είναι δημιουργικό αρκετά", "πρέπει να δουλεύω 23 ώρες τη μέρα")