Οταν εγω λεω πολλη δουλεια, δεν αναφερομαι μονο στο μεγεθος της προσπαθειας.
Κ λαθος που δεν το διευκρινησα.
Πολλη κ ποιοτικη δουλεια.
Το ταλεντο ισως ειναι κα να διακρινεις (με λιγη εμπειρια βεβαια) ποιες προσεγγισεις στη μελετη σου ειναι πιο αποδοτικες. Το practice makes perfect ειναι μπουρδα. Το να μελετας με τις ωρες κατι που εχει "λαθος'' στην προσεγγιση/εκτελεση του, θα σε κανει πολυ καλυτερο στο να παιζεις αυτο το "λαθος"
Το ταλεντο εχει να κανει με το να μενεις ανικανοποιητος, να μη σε ικανοποιει αυτο που ακους κ να ζητας να αλλαξεις. Ο Χολντζγουωρθ σιχαινοταν ν'ακουει τον εαυτο του να παιζει κιθαρα. Γι'αυτο εψαχνε ν'ακουστει σαν κατι αλλο. Την κιθαρα του αρεσε να την ακουει απο αλλους παιγμενη, οχι ομως απ'τον εαυτο του. Αν ηταν ικανοποιημενος με την κιθαριστικη του φωνη, δε θα εφτιαχνε τον ηχο κ το παιξιμο που εφτιαξε. Ηταν αναγκη να δημιουργησει το συμπαν που λεει ο @fusiongtr πιο πανω. Κ οχι αναγκη του τυπου να βρω κατι διαφορετικο, μονο κ μονο να μην εχει ακουστει σαν υφος κ να ξεχωριζω κ ας ειναι πατατα, οπως κανει η μεση ροκ μπαντα 20χρονων με τουπε για πουλησει μουρη. Δεν την παλευε κυριολεκτικα
Τωρα για το τεχνικο μερος κ το τι επιτρεπει το σωμα του καθενος, θα παραπεμψω σε βιντεα με σολο παιξιματα του Joe Pass, του Ted Greene για να γυρισει η κουβεντα στο τι ελεγα πριν, για το οτι δηλαδη η μουσικη ειναι εκφραση κ αν νομιζει καποιος πως δεν εχει τα χερια που χρειαζεται για να βελτιωθει μαλλον εχει πολυ συγκεκριμενη αντιληψη για το τι σημαινει να φτασεις σ'ενα αλφα επιπεδο.