σκούφοΣ

Έπαιζε κ ο Βαν (κ) Βγαλεν? Κ ο Τζο Σαν-στη-βανει? Ο Μπονα-μασταρ?

Εννοας κ άλλα νουγουωμπημ ή ακόμα πιο πριν?

Συγγνώμη, δικό μου λαθος. Αναφέρομαι σε μεταλ άλμπουμ, συγκροτηματα κ κομμάτια που βγήκαν αφου ανακαλύφθηκε ο ηλεκτρισμός. Έπρεπε να το έχω τονίσει ?

Είχα φίλο (χερα) παλιά που κάθε φορά που ανακαλύπταμε καινούργιο σρεντα κ τον γουσταραμε, έγραφε ινστραμενταλ κομμάτι κ το ονόμαζε "απάντηση στον τάδε" ...? Οπότε προσεξε το αυτό που είπες, δε ξέρεις που θα οδηγήσει. (Όλες οι απαντήσεις ήταν ίδιες βέβαια δε προσαρμοζε το ύφος, αλλά αυτό δε παίζει ρόλο)

Κ στο δεύτερο βίντεο με το μπουφάν... Σε φάση ημαν έξω κ κρύωνα, ας μπω έτσι όπως είναι κρύος μέσα να πιάσω την κιθάρα να δω πως παίζει

Μπα πες ότι θες. Καθόλου φανμποηζ. Απλά μην πιάσεις στο στόμα σου το Ραστ ιν πης κ το γιουθανεηζια(για τα άλλα πες ότι θες) Πέρα από την πλάκα οι Μεηντεν ειναι μεγάλη συμπάθεια γιατί με βαλαν στο κόλπο να ακούω όλη μέρα μουσική . Κ γιατί αναγκαστικά αυτούς υποστηρίζα φανατικα για πρωταθλητές τα γυμνασιολυκειακα χρόνια (άσχετα αν λίγο πολύ τα ακούγαμε κ τα γουσταραμε όλα). Πολύ πιο εύκολα όμως θα βάλω να ακούσω Μεταλλικά από Μεηντεν όταν με πιάνει νόστος. Ακόμα πιο συχνά θα βάλω ν'ακουσω το καουμπόηζ Φρομ χελλ παρότι τότε δε με άρεσε . Κ γενικά σχετικά με το θρας κ σπηντ βιντατζ οικεία ξυλικια ακούγονται ευχαριστα. Άντε κ λίγο πάουερ. Αμερικανικό όμως (ακούς Μάνο;), όχι τα χαρούμενα τα Ευρωπαϊκά

@Jazzjoker Το εντζαστης είναι αριστούργημα ημιτελές ( η απουσία μπάσου κ η παραγωγή στα τύμπανα χαλάνε κάπως την όλη εμπειρία). Το μάστερ είναι αντικειμενικά η βιτρίνα του είδους. Το Ραστ ιν Πης είναι ένα από τα αριστουργήματα κ αυτό. Το μέταλ είναι εφηβικό είδος κυρίως, που γεννά εφηβικές συμπεριφορές κ αντιδράσεις. Κ οπαδιλικι. Το φχσαριστιεσαι πιο πολύ έτσι. Η...πορωση εξάλλου είναι αντικειμενικά το μόνο από τα χαρακτηριστικά του χαρντ ροκ/μέταλ/πανκ που δε μπορεί να προσφέρει με τέτοιο τρόπο κανένα άλλο είδος (κ ούτε που το ενδιαφέρει βέβαια). Είναι πιο αυθεντική η εμπειρία ακρόασης έτσι, όταν συνδυάζεται με ακραίες δηλώσεις κ οπαδιλικια . Υπό αυτό το πρίσμα συνεχιζω κ λέω. Το αγαπημένο μου άλμπουμ είναι το Ραστ ην Πης. Άρα το Ραστ ην Πης είναι με διαφορά το καλύτερο μέταλ άλμπουμ. Ελπίζω να έγινε κατανοητό το πώς σκέφτομαι..? @manosx το πώς μπαίνει το ριφ στο damage inc μετά το δεύτερο ρεφρέν είναι όλη η αλήθεια. Είναι κάθαρση. Είναι ...αρκουδαιηδες! Δε μπορώ να το περιγράψω αλλιώς.

@Eliot1988 @manosx αντικειμενικα..... μόνο Μεηντεν. Το πηκ του είδους όμως είναι το Ραστ ιν Πης ? . Το συζητάγαμε τις προάλλες με κάτι φιλαράκια. Άλλος παλιός μεηντενας, άλλος παλιός σλεηεράς, άλλος παλιός τζουνταπρηστακιας, άλλος παλιός χελοουγουηνας (καλά αυτοί δεν πιάνονται). Ομόφωνα όλοι το Ραστ ιν Πης....

Θυμάμαι το πρώτο καλοκαίρι που μου γράψανε μια κασέτα με επιλογές μεηντεν. Μαρεσε, την ακουγα στο χωριό. Κάνα δυο μεταλλαδες που είχαν ανηφορίσει χωριό για καλοκαίρι κ αυτοί, μου το κάναν ξεκάθαρο, όταν γυρίσεις Αθήνα Σεπτέμβρη αν θες να συνεχίσεις ν'ακους Μεηντεν πρέπει να παίρνεις τα άλμπουμ ολόκληρα! Γύρισα Αθήνα κ λέω σε κολλητό Μεηντενα την ώρα που παίζαμε μπάσκετ, το και το, πήρα 5 κασσέτες, γράψε με 5 άλμπουμ, καλά . Αφού παρεξηγήθηκε, γιατί τα άλμπουμ των Μεηντεν είναι ΟΛΑ καλά (το εξφακτορ δεν είχε βγει ακομα), μου λέει πρέπει να έρθεις από το σπίτι να σου εξηγησω κάποια πράγματα. Πάω κ μου εξηγει πως τώρα που είναι νωρίς πρέπει να κάνω την επιλογή (μεσες-ακρες). Μεηντεν ή Μεταλλικα. Βγάζει τους δίσκοι, τους απλώνει στο κρεβάτι, αυτά είναι τα εξώφυλλα μου λέει (ήταν καλός..). Διάλεξε. Βλέπω τα εξώφυλλα, τι να διαλέξω του λέω. Μέρα με τη νύχτα. Όπως είπαμε. Γράψε 5 Μεηντεν. Σε δύο τρεις μέρες πήρα κ άλλες κασσέτες, έγραψα δισκογραφία (σινγκλς, μπη σαηντζ, ολα). Πρώτα έμαθα αποξω με εντατικά, μέχρι την τελευταία νότα Μεηντεν κ μετά αρχισα αλλωνωνε δισκογραφίες. Οπαδιλικι κανονικά! ? Ωραία χρόνια. Βγαίναμε τα παιδιά γκάου, αλλά τουλάχιστον ξέραμε το γιατί!

Δε με παρατάτε ρε Κορυ, Μαρκ κ οι υπόλοιποι που θα σηκωθώ να χορεψω μετά από τόσο αρνί...? Εξαιρετικό

Ναι συμφωνώ. Έχουμε συνηθίσει λέγοντας τζαζ να εννοούμε τον χώρο του αυτοσχεδιασμού . Γιατί με την αυστηρή τζαζ έννοια δε νομίζω ούτε ο ίδιος να αυτοπροσδιοριστηκε ποτε. Εύστοχος ο προσδιορισμός σου παντως? (βάλε κ λίγο προγκ στα ηλεκτρικά του)

Γενικά στο τζαζ χώρο η άποψη που υπάρχει για τον Αλ τόσο σαν άνθρωπο όσο κ σαν αυτοσχεδιαστη (το είπα κ πιο πρίν) είναι όχι καφενειακου επιπέδου, αλλά πολύ χειρότερη (συμπεριλαμβανομένων κ συνεργατών του). Απλά δε μιλάνε δημοσίως για λόγους pr..

Μαζί σου Γιωργημ. Αλλά έναν γκαρντ 1,80 ψυχομενο στην άμυνα αλλά τίποτα το ιδιαίτερο που παίζει τοπικό, δε θα του πεις καλά ας σε κάναν ντραφτ οι Μπουλς που ψάχνουν αθλητικό σέντερ κ ας μη πήγαινες...?

Κοιτα για να μην τρελαθουμε κιολας προτιμω να με κραζεις εσυ, παρα ολος ο κοσμος με τις βλακειες που θα επαιζα. Δεν εχω την παραισθηση πως μπορω να σταθω σε αυτο το επιπεδο?. Εγω θα εχανα οχι μονο την αρμονια στον αυτοσχεδιασμο, αλλα κ τα αυγα κ τα καλαθια στα γραμμενα...

Αη ση γουατ γου ντιντ χηαρ Ωραιο προγκ κομματι?

Ο Ντερεκ ηταν ο αγαπημενος μου πληκτρας της μπαντας. Κ οι ηχοι του κ τα παιξιματα του. Ο Μουρ ο αγαπημενος μου συνθετικα. Το falling το θεωρω πολυ παρεξηγημενο. Συνθετικα παντως σε οποιον δεν αρεσει, δε νομιζω να πρεπει να κατηγορησει το Ντερεκ για αυτο. Υπηρχε μεγαλη πιεση απο την εταιρεια για αυτη την κατευθυνση. Για εμενα ειναι μετα το Images κ το Awake (κ το Change of Seasons) το αγαπημενο μου. Οχι στο συνολο του. Αλλα σαν ηχος κ σαν παιξιματα ειναι το πιο ωριμο αλμπουμ τους. Το καλυτερο χρονικα παραθυρο του Πετρουτσι ειναι για εμενα αυτη η περιοδος. Στα 3-4 κομματια του αλμπουμ που ηταν δυνατα συνθετικα, απολαμβανω μια εκδοση των Theater για την οποια ειχαμε hints πιο πριν αλλα ποτε δεν ξανακουσαμε ολοκληρωμενη. Να το πω αλλιως ο Πετρουτσι του falling ειναι ακομα στις μεγαλες μου συμπαθειες. Μετα το σοκ της αλλαγης επι Ρουντες ηταν τετοιο, που σιγα σιγα τους παρατησα (μονο το 6 ντηγκρης μαρεσε). Ευτυχως τον ειχα δει λαηβ τοτε στο Λυκαβηττο (με Ντερεκ κ φαντεζυ πολυχρωμες Ιμπανεζουλες)

Συμφωνω σε ολα σχεδον οσα λες. Στο καφενειακο του θεματος, προσπαθησα να κανω αντιληπτο το πως το κανω επιτηδες. Ενα ειδος χιουμορ που προφανως απετυχα. Αν ηταν μονο το μουσικο θα τα ελεγα με αλλον τροπο. Ο συνδυασμος με τον χαρακτηρα του κ τη συμπεριφορα του με ωθησαν στο να το κανω με αυτο τον τροπο. Δηλωσα πως ειναι σπουδαιος συνθετικα. Δηλωσα πως εχει facility κ ρυθμικη αγωγη πολυ ανεπτυγμενη. Δηλωσα πως η θεση του στην ιστορια εχει κριθει. Δηλωσα πως στον κοσμο του αυτοσχεδιασμου το αρμονικο του αισθητηριο ειναι το λιγοτερο ανεπτυγμενο απο οσους γιγαντες εχω ακουσει (στον αυτοσχεδιασμό του όχι στα γραμμένα θέματα). Μαλλον πρεπει να αναιρεσω κ να δηλωσω πως δεν ισχυει, γιατι οταν καποιος ειναι τοτεμ δε μπορουμε να κανουμε αναλυση του τι κ πως. Πρεπει να ειναι καλος σε ολα φαινεται. Παιδια αν δεν ειχαμε πει τους λογους για τους οποιους τον "κραζουμε", μαζι σας. Απο τη στιγμη που τους ειπαμε, ενας δεν εχει πει κατι συγκεκριμενο ως απαντηση πανω ακριβως στο θεμα για τον οποιο τον κραζουμε. Ολοι μου λετε για τεχνικη, ρυθμικη αγωγη κ τι εχει γραψει, τη θεση του στην ιστορια κλπ, παροτι τα εχω επισημανει αυτα. Αν δε σας ενοχλει ο τροπος που επιλεγει να επιβιωσει πανω απο την εκαστοτε αρμονια δε σημαινει πως δεν ενοχλει κανεναν. Κ εγω εχω καλλιτεχνες πολυ μικροτερων κυβικων κ ικανοτητων που λατρευω να ακουω κ δε μ'απασχολει-χαλαει το ποσο αστοχα μπορει να προσεγγιζουν ενα ζητημα (μουσικα).

Εγω για λιγο καιρο λεω να μη δηλωνω τι μαρες κ τι οχι ?

Ειχαν οι Ark..... Μεχρι που αποδειχτηκε πως τελικα δεν ηταν προγκ τραγουδιστης, απλα ειχε κ αυτη την πλευρα (που φανηκε κυριως με Αρκ κ Βαγκαμποντ)

Στο Στανλευ Τζορνταν ομως κ σαν ακροατης απλα, μπορει να πεις ευκολα πως ο ηχος του (λογω του πως εκτελουνται οι νοτες, της φυσης της τεχνικης που χρησιμοποιει δηλ) ειναι περιεργος-διαφορετικος. Στον Χαντερ δεν ισχυει σε αυτο το βαθμο. Ειναι πολυ πιο ευκολο, αν ακους μονο, να αγνοησεις τα τεχνικα κ να επικεντρωθεις στη μουσικη

Το 3 απορω πως δε το εχουν κανει (αν δε το εχουν κανει). Ειδικα τοσες δεκαετειες που οι περισσοτερες λαικες ενορχηστρωσεις βασιζονται στο μπουζουκιον

Κ εσυ θα πεις βεβαιως, θα πατας το μεταλζωον κ θα αρχιζεις οτι χαρμονιξ κ νταηβμπομπς ξερεις κ δε ξερεις με το φλοηντροουζ να βαλουν μυαλο

Αν οι ιταλικης προελευσης κιθαρισται κατεβασουν μικτη ωλσταρ θα εχουν πολυ βαθος στο ροστερ Βεβαια μετα θα ερθουν οι Ισραηλινης ωλσταρ προελευσης κ θα τους παρουν τα σωβρακα... Κ καπως ετσι μπηκε Καρκας στο αλλο νημα απο το Μανο

Τι ωραιες που ηταν οι εποχες με τον Porntoy στα τυμπανα κ τον Κεβιν ή το Ντερεκ στα πληκτρα... Αχ. (εξαιρειται ο πρωτος δισκοι). Να ελειπε κ αυτος που λες.... Αν κ τοσο στιχουργικα οσο κ στο υφος κ τον ηχο της μπαντας τοτε προσεφερε πολλα. Να εμενε τεσπα, να εγραφε, αλλα να μην τραγουδευε.