gmoukou

ω ναί.

Με αφορμή τον μακαρίτη Joao Gilberto είπα να θυμηθώ μερικά απο τα παλιά καλά εκείνης της περιοχής. Alfredo da Rocha Vianna Jr. aka Pixinguinha (1897-1973) Ένας απο τους σημαντικότερους συνθέτες της Βραζιλίας του οποίου η συνεισφορά καθιέρωσε σε μεγάλο βαθμό μουσικά τη κατεύθυνση και τα χαρακτηριστικά της χώρας. Γεννημένος στο Rio de Janeiro ξεκίνησε στα 11 του παίζοντας το παραδοσιακό τους 4χορδο κιθαρόνι και εξελίχθηκε σε multi-instrumentalist (όπως λέει o κάθε τυχάρπαστος που παίζει 2 όργανα στις ημέρες μας...Ouch) καταλήγοντας να μπορεί να σταθεί σε θέση τραγουδιστή, κρουστού, φλαουτίστα (όπως ο πατέρας του), σαξοφωνίστα, συνθέτη, ενορχηστρωτή, μαέστρου. Ήταν ο άνθρωπος που έδωσε μια νέα, προς τη λόγια πλευρά, πνοή στο μουσικό είδος choro ενσωματώνοντας του νέα στοιχεία όπως jazz αρμονίες και Αφρο-Βραζιλιάνικους, όπως και οι ρίζες του, ρυθμούς. Μεγάλοι Βραζιλιάνοι μουσικοι όπως Villa-Lobos, Nazareth, Mignone, Gnattali, προσκυνούσαν το ποιόν του και συνεργάστηκε με τους πλέον κορυφαίους κιθαρίστες Joao Pernambuco, Laurindo Almeida και Baden Powell του οποίου τελευταίου μάλιστα ήταν μέντορας. Το μεγαλείο αυτού του ανθρώπου υπογράφεται με τη πολύ συγκινητική στιγμή όπου 200.000+ άνθρωποι μαζεύτηκαν στην κηδεία του και τραγούδησαν το πιο διάσημο τραγούδι του, Carinhoso, ως φόρο τιμής. Το παρατσούκλι Pixinguinha του κόλλησε απο μικρός που τον φωνάζανε Pizindim (καλό παιδί). Στο σύνδεσμο παρακάτω ο τρισμέγιστος Γαλλο-Τυνήσιος Roland Dyens παίζει σε δική του μετεγγραφή για κλασική κιθάρα το Carinhoso. https://www.veojam.com/watch/1381941183

έτσι, ένεκα της ημέρας

πω ρε φίλε.... το "σύμπραξη κορυφής" είναι λίγο νομίζω...

Σαξοφωνίστες παιδί μου, τι περιμένεις; Που να πάνε τα γατάκια με κιθαρίτσα και πιανάκι

Ισχύει. Πιστεύω οτι το στύλ του Gilberto άνηκε στη πιο λαϊκή πλευρά δεδομένου οτι έπαιζε πάρα πολύ σόλο φωνή/κιθάρα πράγμα που τον έκανε πιο προσιτό σε όλα τα επίπεδα. Σίγουρα δεν υποτιμώ σε καμία περίπτωση τις μεγαλειώδεις συνθέσεις πχ του Jobim αλλά αν εκπέμπει κάτι ο Gilberto αυτό σίγουρα είναι η μαγεία της απλότητας.

Γιατί δύσκολο; Δηλαδής οι king crimson που παίζουν με τρείς είναι καλύτεροι; Να το κάνεις! Θα βγει φανταστικό!

Εχθές στην ηλικία των 88 μας άφησε αυτός ο κολοσσός της Βραζιλιάνικης μουσικής. Μιας και άφησε πίσω του διαμάντια θα αφήσω τη μουσική του να πει οτι έχει να πει.

Χίλια μπράβο!!! Είναι έκτακτο!!!! Αν είναι όλα τα μέρη γραμμένα (παρτιτούρα κλπ) προτείνω να το επιχειρήσεις live recording, θα ****σει!

+1 Τι φανταστική ερμηνεία ο πράκτορας ρε.

χαχαχαχ κλάμα το customized link (για κλάμα όμως το merch)

https://youtu.be/1jM2WA2WbDc Must watch απ'ολους! Koyaanisqatsi: Life Out of Balance (1982) Ταινία (ίσως περισσότερο ντοκιμαντέρ) του Godfrey Reggio με μουσική Philip Glass και φωτογραφία του Ron Fricke. Σε όποιον τελικά αρέσει, μετά το Koyaanisqatsi, υπάρχει και το Powaqqatsi: Life in Transformation (1988) και το Naqoyqatsi: Life as War (2002) στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση, δηλαδή τη συνειδητοποίηση/παγκοσμιοποίηση.

φανταστικός ο μπόμπιρας! 2:54 στο δεύτερο βίντεο γέλασα πολύ!!

Η σελίδα από το manual του ditto x2 (που είναι δωρεάν διαθέσιμο στο διαδίκτυο) με τις οδηγίες πάνω σ’αυτο που θες.

Εγώ που έχω το ditto stereo έχει στο εσωτερικό του πεταλιού ένα διακόπτη με τον οποίο στη μια θέση πατάς δυο φορές το ποδοδιακοπτη για την επόμενη εγγραφή και στην άλλη θέση με το κάθε πάτημα ξεκιναει και η επόμενη εγγραφή. Πιστεύω ότι θα ισχυει και στο δικο σου. Οπως λένε στο χωριό μου, RTFM (on offense)

@Αετός με πρίζωσες με τα φλαμένκο και άρχισα να τα θυμάμαι ένα ένα. Παδιά δώστε βάση στον μέγιστο. Αυτόν που έθεσε τον πήχη εκεί που πολύ δύσκολα θα φτάσει κανείς (ταπεινή μου άποψη) Σε μια αδιανόητη περφόρμανς. Στην ηλικία των 27..... Το θεό όλων.

@Αετός με αφορμή το κομμάτι του Vicente Amigo που ανέβασες πρόσφατα. Παραπάνω ο πρώτος του δίσκος τον οποίο είχα τη τύχη να ακούσω προ πτυχίου κιθάρας και έτσι να με κάνει να γουστάρω τόσο ώστε να φορτσάρω τις μηχανές όσο πήγαινε. Στο 8:15 περίπου το Maestro Sanlucar που για μένα ξεχωρίζει στον δίσκο (γραμμένο για τον γνωστό βιρτουόζο κιθαρίστα Manolo Sanlucar, ίδιου βελινεκούς με τον Paco de Lucia)

XAXAXAXA 2:23 "we invented tobaco actually, we could sue anyone smoking"

Αυτό το μαστόρι μου θύμισε ένα άσμα που είχα κάποτε ακούσει στο λύκειο απο τους Έλληνες Καφρίλιον με τον παρακάτω στίχο: "άμα έχεις παλαμάρι τι την θέλεις τη φεράρι, αμα έχεις ***ή σαϊνι τι τη θες τη λαμποργκίνι" Χοντρό ρισπέκτ στον άνθρωπο.

Θα συμφωνήσω. Ανάσες, ralletanto και κορώνες (όχι τις μπυρες) ώστε να παίρνει μια ανάσα και ο ακροατής.

Τι ταινιαρα ρε μεγάλε κι αυτή

εεεε ναι!

Φανταστικός!!!!! Κελάηδησε το όργανο ακριβώς όπως έπρεπε! Συγχαρητήρια!!

Το " Πλέον μόνο μέσω του site της Steinberg" που πόσταρα νωρίτερα ήταν δικά τους λόγια αλλά μετα το δικό σου ποστ ξανα κάλεσα. Μπορεί κάτι να μου διέφυγε είπα αλλά και να ρωτήσω συγκεκριμένα για το της παραγγελίας. Η απάντησή τους ήταν η ίδια, "μόνο μέσω της Steinberg". Τώρα θα μου πεις, εφόσον μπορείς να κάνεις παραγγελία σαν ιδιώτης γιατί να μη μπορούν και αυτοί σαν επιχείρηση; ΤΙ να σε πω και γω... δε ξερω τις πολιτικές των καταστημάτων οπότε δε κρίνω.

Πάντως στο site του Νάκα δεν υπάρχει πλέον κάτι πέρον του Crossgrade. Διόρθωση, τελείωσε το απόθεμα στον Νάκα. Πλέον μόνο μέσω του site της Steinberg.