gmoukou

νταξ.... μαγεία.... ο υπέρτατος σκοπός της τέχνης σε ένα 8λεπτο βίντεο (μη παρεξηγηθώ, όχι απαραίτητα με αυτό το μουσικό είδος αλλά συγκεκριμένα αυτό που συμβαίνει μεταξύ των ανθρώπων)

Εμένα το φλάουτο μου άρεσε αλλά με χάλασε το ότι δεν έχει τις τη "ρητορική" και της ανάσες που θα είχε φυσικά το όργανο (ή που θα είχε αν ξεκινούσες να γράφεις με αυτό). Αλλά όλα αυτά είναι για να'χουμε να λέμε.

Αυτό πρέπει να γίνει έτσι κι αλλιώς! Ποιος έχει συνέλθει απο το προηγούμενο....; +1 Εδώ κάπως έφτιαξε η ένταση/εις αλλά εμένα νομίζω δε μου ταιριάζει η επιλογή του ήχου. Όπως και να'χει, είναι πάρα πολύ ωραίο με εξίσου ωραίες στιγμές.

Κι εγώ φαν του κατσικίσιου πλέον. Με τη διαφορά οτι δεν το καταναλώνω ως έχει, αλλά, το χρησιμοποιώ για να φτιάξω κεφίρ (και οι διαφορά του κεφιρ χρησιμοποιώντας διαφορετικά γάλατα εννοείται εξίσου τεράστια).

+1 superfunk asteroid impact in 3....2.....1

Μπράβο στα παλικάρια, πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση!

Respect. Nikos von Karajan θα σε φωνάζω απο σήμερα.

ω ρε μάνα μουυυυυυ.... Όταν ευκαιρήσεις δώσε συνταγή, μου έτρεξαν τα σάλια διάολε!

Ωραία πράγματα. Πράγματα που, φυσικά, δε μαθαίνεις αν δεν είσαι εργάτης.

(...) ain't a bad place to live! Κεμπάπ (γιαουρτλου) για παραμιλητό, μόνο στον Παναγιώτη στο Περιστέρι (thank me later)

παναγια μου.... τι μελωδικότητα ο trucks ρε....

Μεγάλε είσαι αλλού. Respect.

καταλαβαίνω τι λες και ποιο ήταν το σκεπτικό, αλλά δεν έγινε τόσο χαρακτηριστικά ώστε να πω "α, για δες, έγινε μίμηση του φυσικού ήχου από όργανο". Αν δλδ είχες τέτοιο σκοπό, που έχει πολύ ενδιαφέρον γενικά, θα ήταν καλό να είσαι πιο τολμηρός. Περισσότερη έκθεση του προς μίμηση ήχου (που πρέπει να είναι χαρακτηριστικός) θα μας κάνει να τον θυμηθούμε όταν και αν γίνει σωστά η μίμηση. Όχι εύκολο εγχείρημα αν με ρωτάς (αλλά ποιος είπε ότι πάμε για τα εύκολα;

Πολύ μου άρεσε και μένα Ντιμ. Ωραία ατμόσφαιρα και ωραία ηχοχρώματα. Αυτό που θέλω να μάθω εγώ είναι για την ύπαρξη των πουλιών κλπ. Είναι απλά διακοσμητικά για το outro ή έχουν λειτουργική σημασία;

Ειδικά μετά το καλοκαίρι που τα έχουν περιποιηθεί οι παππούδες τους και είναι παχιά παχιά

@Αετός έλα πάρτο (δική του μετεγγραφή έτσι...;)

Σαν σήμερα, το 1866,γεννιέται ο τεράστιος Γάλλος πιανίστας και συνθέτης Erik Satie. Μια ενδιαφέρουσα εκτέλεση της τρίτης gymnopedie και απο τους δικούς μας Human Touch

πωπω τι ωραία και ατμοσφαιρικά τα έργα του Gilardino!

Οι φήμες λένε ότι από τότε που απέκτησε παιδιά τα πράγματα άλλαξαν δραματικά. Ίσως πάλι, να ήταν πολύ φρέσκα τα κομμάτια του προγράμματος (που και πάλι δε δικαιολογείται για παίκτες τέτοιου επιπέδου και βεληνεκούς...)

Ανάμεσα σε όλα, ο Baranov, έπαιξε και Chopin Nocturne op. 20 C# minor. Η καλύτερη μετεγγραφή αλλά και εκτέλεση που έχω ακούσει για έργο που μεταφέρεται από πιάνο σε κιθάρα χωρίς να υπολείπεται τίποτα απολύτως η κιθαριστική εκδοχή...! (σε αντίθεση πχ με την εκτέλεση του Segovia στο La fille aux cheveux de lin του Debussy.... άκουσε το back to back με το πιανιστικό και κλάψε...) Γενικά, ο Baranov, σε άλλο γαλαξία. Ο δε Dylla, απογοήτευση... Κενά μνήμης, λάθη απο δω κι απο κει, σταματήματα και δε σημαζεύεται... εκ διαμέτρου αντίθετα αυτό που άκουσα σε σχέση με παλαιότερες performance του που έχω δει. Πολύ κρίμα γιατί όποτε ξανα τσουλαγε το πράμα ακούγαμε απίστευτη μουσική...

@Αετόςήσουν εκεί;

Σαν σήμερα πριν από 78 χρόνια γεννήθηκε ο Keith Jarrett, ο μέγιστος αυτός καλλιτέχνης. Ο άνθρωπος που κατάφερε να γράψει ιστορία σε ένα κακοσυντηρημένο και ξεκούρδιστο bösendorfer παραδίδοντάς μας ένα ανέλπιστο αριστούργημα. Το κονσέρτο στην Κολωνία είναι μάλλον το πιο διάσημο (σε πωλήσεις τουλάχιστον) σόλο άλμπουμ στην ιστορία της μουσικής (ίσως όχι τυχαία).

Δε βρήκα κάτι αντίστοιχο και νομίζω θα είχε πλάκα. Πρόσωπα, δίσκοι, εμβληματικές στιγμές ή καταστάσεις που σημαίνουν κάτι (στον καθένα προσωπικά ή και παγκοσμίως) και πάει λέγοντας... Επίσης, πιστεύω θα είχε πολύ ενδιαφέρον και η ανάρτηση δημιουργιών/ηχογραφήσεων κλπ των μελών του νοιζ στις αντίστοιχες ημ/νιες και όχι μόνο στιγμές "διάσημων". Γενικά, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι Σαν σήμερα λοιπόν, γεννήθηκε ο ντραμερ μιας απο τις πιο αγαπημένες μου μπάντες: Bill Ward (5/5/1948) Και το πιο αντιπροσωπευτικό, κατα τη γνώμη μου, για το παίξιμο του τραγούδι: