Δεν είπα ποτέ το αντίθετο.
Και εγώ σαν καλλιτέχνης ζώ, και πορεύομαι, και προσαρμόζω τις ανάγκες μου, και επιβιώνω και απ'όλα.
Δεν ξεκίνησα ποτέ με σκοπό να γίνω, να κόψω χρήμα, να ζήσω το american dream. Όλα τα προαναφερθέντα, και άλλα πολλά, προϋποθέτουν νούμερα σε όλα τα επίπεδα.
Δε πιστεύω οτι αυτός είναι ο σκοπός της τέχνης.
Θα έπρεπε, αλλά έννοιες αξιοκρατίας και αξιολόγησης γιοκ.
Άλλωστε επαγγελματίας δεν ορίζεσαι με βάση το εισόδημά σου.
Και αν, ξαναλέω, ξεκινάς λέγοντας έβαλα 1 πρέπει να βγάλω 2, με μια τάση αποκλειστικά προς τη λογιστική, ακολουθείς και τις επιπτώσεις που θα έχει αυτό πρωτίστως στην τέχνη σου.
Και στην τελική, προσωπική γνώμη, δεν πιστεύω οτι ένας συνειδητοποιημένος και προσγειωμένος καλλιτέχνης περνάει άσχημα.
Ποια δουλειά, άλλωστε, αν τη κάνεις καλά, είναι εύκολη;
Και "μερεμέτια" θα κάνεις, και υπερωρίες, και side job(s) θα έχεις (όπως ο Pollock έκανε babysitting και ο Nels Cline δούλευε σε βιβλιοπωλεία και δισκάδικα μέχρι να μπει στους Wilco).