gmoukou

Εκεί που ο Ίκαρος βρήκε το χαμό του...

Από μέγεθος του κοκάλου να υποθέσουμε ότι πρόκειται περί προβοσκιδωτού απο την αρκτική περιοχή της Ευρασίας ακα μαμούθ? Πάντα τέτοια οντις!!

Συνοδεία Ικαριώτισας lager

ωπαααα, έσκασαν ήδη μύτη οι χορηγοί και οι επενδυταί! Στράτο κάνε παζάρι για τριετία!

Συμφωνώ Είναι λίγο ένας κύκλος όλο αυτό. (επι)βιώνεις (απο) κάτι, μαθαίνεις να αρθρώνεις λίγες λέξεις, το επικοινωνείς όποτε νιώσεις την ανάγκη, και τούμπαλιν. Όπως και να'χει....αυτό:

? Στράτε θα μπορούσες να ξεκινήσεις με το στόχο σου, τα δύο χρόνια 8ωρη μελέτη ("λάθος" τρόπος κατ εμε για να ξεκινήσει κανείς αλλά αν παρακινεί δε βλέπω γιατί όχι), και στη πορεία να δημιουργείς με όποιο επίπεδο βρίσκονται τα χέρια σου. Το θέμα είναι να υπάρχει η ανάγκη για επικοινωνία και έκφραση των συναισθημάτων σου. Η ανάγκη αυτή θα οδηγήσει σε λύσεις και ανακωχές αυτής της καταραμένης εσωτερικής μάχης. Οπότε πιάσε το όργανο, χωρίς να σκέφτεσαι που θα έπρεπε να είσαι που ήσουν και όλα αυτά τα αυτομαστιγώματα, και το πράμα θα που πάει μόνο του.

Ρε Στράτε, πραγματικά θέλω να μου πεις, τι πρέπει να κάνουμε εδώ μέσα για να ξανά αρχίσεις να γράφεις....;

Boss rc1 και καθάρισες. Εγώ, πλέον, έχω το ditto stereo (για να στέλνω δύο σήματα πέρα κείθε) και το οποίο έχει και USB για να κατεβάζω στο Η/Υ κάποια λούπα που θα ήθελα να κρατήσω για χ λόγους (το συγκεκριμένο boss δεν έχει usb).

Τη ζωή σου ποιος...!

Εξαιρώντας τη πίτα σουβλακίου (που συνήθως έχουν πολύ ζάχαρη και με ξενερώνει) το κάθε υλικό είναι γροθιά! Ο δε συνδυασμός τους..... ξεροκατάπια διάολε! Κρίσιμη ερώτηση, στο ποτήρι τι υπάρχει;

Νομίζω πως στον Μπαχ ξεκινάνε και τελειώνουν όλα

Λίγο πριν τη συναυλία του Θανάση (Δίρφυς στο βάθος δεξιά)

@gvour σε ευχαριστώ, αλλά μην αρχίσουμε τώρα για το ποιος δύναται να κρίνει και ποιος **μει τη ψυχολογία ποιανού που πιάνεις τη κιθάρα και λυγάει σα δεντρί σε δέκα μποφόρ...

7:14-7:21 τι φανταστική φράση! Ωραίος.

Ο Στράτος μια στιγμή πριν πάρει φωτο τα λαζάνια:

Θενξ Λουκας αλλά..... άσε αυτά που ξέρεις και ανέβασε τίποτα, καιρό έχουμε να ακούσουμε τα μαγικά σου δάχτυλα!

Πανάθεμά σε @gkourmoul1 κάθε φορά που διαβάζω review σου θέλω να αγοράσω κάτι! (δεν αστειεύομαι) Μετά σκέφτομαι το τραπεζικό μου λογαριασμό και πέφτει αόρατη καρπαζιά αλα Τσάκωνας Να' σαι καλά Τζορτζ, θησαυρός οτι ανεβάζεις!

@Nestoras@dimsonic ωρε παλικάρια στη πράσινη αναφέρθηκα ως #11 πανάθεμα με! ?? Εσημειώθη προς μελέτη

Δηλώνετε τζαζίστας; Πολύ ενδιαφέρουσα η #11, η πράσινη που είναι; Ωραίο δέσιμο, μπράβο σας!

Θενξ Σπύρο! Κοίτα, ο Dyens ξεκίνησε τη καριέρα του με δύο δίσκους που περιείχαν μετεγγραφές λαϊκών Γαλλικών τραγουδιών (Nugaro, Piaf, Brassens κλπ) κιθαριστικά top of the line και πάρα πάρα πολύ απαιτητικές. Με αυτό στο μυαλό, και όντας Γάλλος, δε θα μου έκανε εντύπωση να έχει περάσει στις συνθέσεις του, υποσυνείδητα και πηγαία, στοιχεία γνωστών τραγουδιών/έργων. Απλά υπόθεση βέβαια, δε ξέρω την ιστορία του κομματιού...

Μεγάλη άγκυρα αυτό... εκεί κι αν χρειάζεται μάχη για να αποδεσμευτείς/απελευθερωθείς... Σωτήριο mindset αυτό... χωρίς δαύτο ούτε κούρδισμα δε θα ανέβαζα

Τι, δεν είναι; @vrasidas27 μακάρι να μπορούσα να πω δε γαμιε πάμε παρακάτω, που σε λαιβ κατάσταση αυτο κάνω, αλλά σε ηχογράφηση/βίντεο δε μπορώ με τίποτα.... και για αυτό που ανέβασα έδωσα μεγάλη μάχη... Θενξ Τζορτζ! Πραγματικά από κάποια στιγμή και μετά δε μπορούσα να καταλάβω αν είναι μέτρια, κακή ή πολύ κακή η ηχογράφηση... Όταν δε έπαιζα με reference track(s) και έπεφτε το Α-Β η ήθελα να πετάξω τον υπολογιστή από τον 4ο Γενικά έψαξα για πληροφορίες σχετικά με μίξη κλπ κλασικής αλλά προς έκπληξη μου δε βρήκα κάτι ενδιαφέρον και ουσιαστικό. Θενξ Δημήτρη! Του Νικόλα Ιωάννου είναι, κατασκευή 2007 (τα έχει φάει τα ψωμιά της η καημένη) Ανδρέα, πραγματικά, δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με αυτό που έγραψες. Κόλπα και συμπεριφορές που δυστυχώς οι ίδιες οι πλατφόρμες έχουν δημιουργήσει. Ποτέ δε με ενδιέφεραν τα views κλπ, πόσο μάλλον όταν κάνω γκριμάτσες παίζοντας... αλλά αν αυτός είναι ένας τρόπος (η ήπια μορφή του και όχι αυτός που πολύ πετυχημένα περιέγραψες) για να έρθει σε επαφή με τη τέχνη ένας παραπάνω άνθρωπος, so be it.

Δε βλέπω το προνόμιο του να ακούσεις πρώτος θα χάλια μου (ας μη κρυβόμαστε... βρωμίτσες από δω, βρωμίτσες από κει...)

Αυτό πάλι... ήταν το αυτογκόλ της χρονιάς! Σαφέστατα. Αλλά.... ε, εντάξει.... η εποχή της άνευ βίντεο ακρόασης έχει περάσει ανεπιστρεπτί... οπότε δε πρέπει να ακολουθήσουμε όσο μπορούμε μέχρι το σημείο που δεν αλλοιώνεται η τέχνη μας;

Καιρό έχω να ηχογραφήσω κάτι για μένα, και με αφορμή μια συναυλία καθηγητών στο ωδείο, είπα να ρίξω ένα ξεσκόνιΖμα (τρομάρα μου). Προτρέχω να δηλώσω ερασιτέχνης στα τεχνολογικά, εξού και η μέτρια προς κακή βιντεοσκόπηση/ηχογράφηση (εκεί ρίχτε οσο πιο πολύ ξύλο και φως μπορείτε μπας και). Κατα τα άλλα, Roland Dyens (1955-2016), μια τεράστια μορφή στο χώρο της κλασικής κιθάρας με μια φανταστική γκάμα συνθέσεων, μετεγγραφών αλλά και εκτελέσεων. Μεγάλος λάτρης της τζαζ, έκανε μετεγγραφές στη κλασική κιθάρα έργα Thelonius Monk, Django Reinhardt, Antônio Carlos Jobim, Gerald Marks, Dizzy Gillespie, Cole Porter.... και σα να μην έφτανε αυτό, σε κάθε του συναυλία ξεκινούσε το κάθε μέρος με έναν (πάντα εξαιρετικό) αυτοσχεδιασμό (talk about balls στη κλασική, συντηρητική ως επί το πλείστον, κιθάρα...) Τέλος, και πιο σημαντικό, ένας πολύ καλός και αξιαγάπητος άνθρωπος.