npap

Περισσότερα στο epixeiro.gr.

επ ευκαιρία που ξεθάφτηκε το θέμα με δημοσίευση ορισμένων post που κατόπιν σβήστηκαν, ας πω δυο λόγια προς συμπλήρωση που μπορεί να ενδιαφέρουν κάποιους... οι m/s τεχνικές που ανέφεραν οι φίλοι μας παραπάνω (και όχι φυσικά η "άτοπη" μετατροπή σε mono) είναι οι ενδεδειγμένες, αλλά αν η εξοικείωση κάποιου με την ψηφιακή επεξεργασία ήχου είναι περιορισμένη, του προτείνω να χρησιμοποιήσει το παρακάτω free Vst plug in https://varietyofsound.wordpress.com/2013/02/08/released-rescue-mk2-analog-style-modelled-signal-designer/ με το οποίο μπορεί "εύκολα" είτε να κρατήσει το mid αφαιρώντας το side σήμα αν θέλει να επιχειρήσει να απομονώσεις την φωνή, είτε αντίθετα αν επιθυμεί να την αφαιρέσει (karaoke)... δυστυχώς όπως επίσης αναφέρθηκε ήδη, τα αποτελέσματα και στην μία και στην άλλη περίπτωση (και ανάλογα το κομμάτι και το περιεχόμενο που έχει ανατεθεί στο mid κατά το mix), απέχουν κατά κανόνα από το "ιδανικό" που τίθεται συνήθως ως στόχος, με την δημιουργία διάφορων αναπόφευκτων artifacts που οδηγούν σε παράλληλη ηχητική ποιοτική υποβάθμιση... ως tip λοιπόν ειδικά για την περίπτωση της "αφαίρεσης", για να βελτιώσει κάποιος την απώλεια στις χαμηλές, μπορεί να δημιουργήσει ένα clone track, να του βάλει ένα high cut φίλτρο περί των 100-150 Hz και έτσι να "ανακτήσει" ένα μέρος τους, χωρίς να αυξήσει την ένταση της φωνής (με λίγο πειραματισμό εννοείται στην συχνότητα και την κλίση του φίλτρου)...

ωχ... νάσαι καλά ρε Φώτιε... να κόψω τα πολλά σλουρπ γιατί ήδη από τα φέσια το κεφάλι μου γέρνει και η π@#τ@ν@ η ανάπτυξη άργησε μια μέρα (πολική εις την ν)... ;D ;D ;D

αγαπημένο μου μπανκιό, τα πονηματά σου είναι τόσο μακρυά από τα ακούσματα μου... αυτό το ξερς... αυτό όμως που άμα δεν ξερς (μάθε το επ ευκαιρία :)), είναι ότι ο λόγος που αρκετά από αυτά με γοητεύουν, είναι ακριβώς αυτή η έλλειψη "ορθόδοξης επιτήδευσης" του μπούσουλα (ή και της γνώσης πολλές φορές) που εγώ σπάνια (και όσο πατάει η γάτα) κατάφερα να σπάσω είτε σαν μουσικός είτε σαν ηχολήπτης...

συμφωνώ απόλυτα με τη σοφή συμβουλή του Σπύρου... και το πρώτο (δύσκολο) βήμα προς τα εκεί, είναι η άρνηση στην γοητεία της αποπροσανατολιστικής "ευκολίας" που κατά κανόνα προσφέρουν κάθε λογής "μπούσουλες"... θα ήταν ίσως προτιμότερο το να εξοικειωθείς σιγά σιγά με τον "τρόπο" που λειτουργούν τα όποια "μέσα" θα δημιουργούν τον ήχο που κάθε φορά θα επιθυμείς...:) ΥΓ χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει ότι δεν κατανοώ και την ανάγκη γι αυτή σου την αναζήτηση...

α... από μονδέρνες σίγουρα στη ζούλα ως έφηβος κατ ελάχιστον "έλιωσες" αυτές... μη μου πεις... πέφτω όξω?... :D

αυτό, μέσω του οποίου όσο πιο ευγενικά μπορούσα, επεσήμανα τον λάθος τρόπο σκέψης στην βάση της πρότασης σου, για να μην ανακυκλωθεί ακόμα μια φορά και στον φίλο μας μια αποπροσανατολιστική και λάθος προσέγγισή στο ΒΑΣΙΚΟ ΘΕΜΑ, δεν σου προξένησε καμιά εντύπωση θέλεις να μου πεις :o και θίχτηκες από το υστερόγραφο που απλά για λόγους τάξης διόρθωνε την σωστή τιμή των Watt... ::) να υποθέσω, δεν έκανες καν τον κόπο να επισκεφτείς το link...

που να θυμάμαι ορέ όλο το περιεχόμενο κάθε compilation που έφτιαχνα?... πάντως ήταν στανταράκι σε διάφορα μαζί με winter time, lady in black, logical song, blag dog, lady fantasy κλπ... αυτά όμως που ήταν αφορμή για το "ξεχωριστό", ήταν κάποια τύπου julia, Am fenster, last tango που συνήθως γίνονταν γρήγορα γνωστά μέσω κάποιας διαφήμισης χωρίς να έχουν κυκλοφορήσει εδώ και κάποιοι τυχεροί (όπως εγώ που είχα ξαδέρφη στο Sheffield) τα αποκτούσαν γρήγορα και "πούλαγαν μούρη"... ;D

αν κάποιος έχει επενδύσει ήδη σε μια σοβαρή συλλογή δίσκων βινυλίου και ένα ακριβούτσικο πικάπ, καλό θα ήταν να μην τσιγκουνευτεί μια μικρή ακόμα για ένα εξειδικευμένο επαγγελματικό hardware για τον καθαρισμό τους... http://www.thevinylfactory.com/vinyl-factory-releases/the-8-best-record-cleaning-machines-for-the-true-vinyl-connossieur/ https://youtu.be/kX2wFIf5Zq4 ως έφηβος πάντως, χρησιμοποιούσα περίπου τον τρόπο που περιγράφει ο jack2 παραπάνω με την λεκάνη, με μια πατέντα όμως που είχα σκεφτεί και διευκόλυνε πολύ το έργο μου... είχα πάρει μια χοντρή βελόνα πλεξίματος από την κυρά Βούλα και μια πλαστική λεκανίτσα που την είχα τρυπήσει από την μια άκρη ως την άλλη, σε ένα ύψος ίσα να μην βρίσκει το βινύλιο στον πάτο... πέρναγα σε αυτή το δίσκο (LP στη σούβλα ;D) τον γύρναγα 20-30" σχετικά αργά και ήταν μια χαρά συνήθως... 8)

τις παλιές καλές εποχές προ net, ένα καλό "compilation" περιέχοντας κανά σπάνιο διαμαντάκι από LPs που δεν κυκλοφορούσαν ακόμα από ελληνική εταιρεία, "άνοιγε πόρτες" , έριχνε γκόμενες, σε ανέβαζε κοινωνικά ένα πράμα... ;D επειδή ήταν και μένα αγαπημένο μου σπορ και έφτιαχνα τότε όχι μόνο για φίλους αλλά και μαγαζιά, θυμάμαι ένα με classic rock σε Maxell χρωμίου που είχα συμπεριλάβει το φρεσκοακουσμένο τότε Julia των Pavlov's Dog, είχε κάνει θραύση και ντουμπλαρίστηκε 10άδες φορές στα πέριξ, σε σημείο που άκουσα μια κόπια του σε κάποιο άσχετο σπίτι, που με το ζόρι ακουγόταν από τον θόρυβο και τις απώλειες της επανεγγραφής από κασετόφωνο σε κασετόφωνο και όταν προσφέρθηκα στον τύπο να του φτιάξω ένα original, μόνο που δεν "έκλαψε"... πόσο γραφική υποθέτω θα φαντάζει σήμερα μια τέτοια αντίδραση την εποχή του "όλα στο πιάτο"...

ρε παιδιά, καταλαβαίνω ότι δεν γίνεται εσκεμμένα, αλλά ας είμαστε πιο προσεκτικοί για να μην αναπαράγουμε και σε τεχνικό φόρουμ αυτόν τον μύθο χρόνια τώρα... πρέπει κάποια στιγμή να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είναι το βασικό κριτήριο για την "ηχητική ένταση" που μπορεί να μας δώσει ένα ηχείο τα watt... έχουμε βαρεθεί να το επαναλαμβάνουμε δεκάδες φορές, με πιο πρόσφατη εδώ http://www.noiz.gr/index.php?topic=208202.0 ΥΓ. επίσης τα 200 Watt που αναφέρονται εδώ είναι peak... τα RMS που θα έπρεπε να σας ενδιαφέρουν από μία άποψη, είναι στην πραγματικότητα 155...

αψεγάδιαστος Γιώργο... μπράβο κι από μένα... ΥΓ. πλάκα πλάκα με ένα καλό reamp φαντάζομαι θα αρχίσουν να σκάνε προτάσεις και για καλοπληρωμένα "ghost guitar session"... ένας μαλιάς πιτσιρικάς θα χτυπιέται unplugged στην σκηνή, με σένα να τα χώνεις χαλαρά στα παρασκήνια... ;D

@ fusiongtr Στράτο μου σε ευχαριστώ ιδιαίτερα... παρότι η φωνή μου στο τραγούδι είναι επιτηδευμένα διάφορη από την καθομιλούμενη μου ως χροιά, δεν είχε "συνειδητή" κατεύθυνση... μάλλον ακούσια εξέφρασε μέρος των προεφηβικών μου ακουσμάτων που όντως περιλάμβαναν πολύ Πολλ και κυρίες και κύριους... :) ΥΓ. Σάμιε για σένα θυσιάστηκα... για να σου κάνω χώρο στο στερέωμα... αλλά όλα κι όλα... λίγα με την Πάολα... χωράτε κι οι δυο και στην παράγκα ακόμα... 30 κιλά γυναίκα είναι και λιγότερο χαζή και άφωνη από την συντριπτική πλειοψηφία των τροφίμων του απέραντου κυνοτροφείου... :P ;D ;D ;D όσο για σένα Φώτιε σου αφιερώνω ξανά παραφρασμένο τον τίτλο "καλύτερα βαριάκουος παρά κουφός κι υπάκουος"... :P ;D ;D ;D

- Krk rokit 10-3 g3 - Dynaudio bm5 mk32 - Adam a7x - krk vxt6 - vxt8 σε αυτή την σειρά θα τα κατέτασσα προσωπικά... ειδικά στα τρία πρώτα, μην φανταστείς τεράστιες διαφορές... σε κάποια σημεία είναι και ανεπαίσθητες ή κάποιο από τα άλλα προηγείται... το Adam παράδειγμα έχει την καλύτερη "ανάλυση" και εντυπωσιάζει σε πρώτο χρόνο... συνολικά όμως το KRK είναι στα περισσότερα σημεία που χαρακτηρίζουν ένα ηχείο μόνιτορ, ένα κλικ μπροστά από τα υπόλοιπα (σώμα, έκταση χαμηλά και έλεγχος κατά περίπτωση, δυναμικές, ανάλυση χωρίς ίχνος σκληρότητας, συν κάτι που εγώ θεωρώ σημαντικό... είναι και το πιο "μουσικό" από όλα και θυσιάζει στο ελάχιστο αυτή την ιδιότητα στο βωμό της "επαγγελματικής" προτεραιότητας)... το bm5 mk3 δεν το έχω ακούσει και αν εξαιρέσω το σώμα και την έκταση χαμηλά που λογικά και συγκριτικά πάντα δεν θα έχει αλλάξει κάτι σημαντικό, μεσουψηλά δεν ξέρω αν η διαφορά θα παραμένει υπέρ του KRK... για να αντιληφθείς καλύτερα αυτά που λέω (γιατί οι πολλές προσπάθειες να αποδοθούν γραπτά ο "ήχος" και οι διαφορές, καταντούν γραφικές από ένα σημείο και μετά), θα σου πρότεινα κατ αρχήν πριν ακούσεις όλα τα προαναφερθέντα, να ξεκινήσεις από κάποια πολύ ακριβότερα αλλά και τα cd που θα έχεις μαζί σου να είναι αυστηρά επιλεγμένα με τον κύριο όγκο τους να αποτελείται από audiophile ηχογραφήσεις... πολλές mainstream μπορούν πολύ εύκολα να σε μπερδέψουν καθότι όσο καλύτερο το μόνιτορ τόσο χειρότερα θα "παίζουν", με τις "αδυναμίες" τους να βγαίνουν περισσότερο στην επιφάνεια... αν δεν έχεις μεγάλη εμπειρία από "φυσικά" ακούσματα καλών οργάνων και συνόλων τους σε καλούς χώρους, που θα σου εξασφαλίσει μια μίνιμουμ "αντικειμενικότητα" ως reference, καλό θα είναι να αφιερώσεις αρκετό χρόνο πρώτα στην ακρόαση των ακριβών μόνιτορ... μια πιθανή χρόνια "έκθεση" σου μόνο σε "ηλεκτρικά" ακούσματα και σε φθηνά συστήματα (όπως έχει και η πλειοψηφία βέβαια μην ανησυχείς ;)), δυστυχώς πάντα θα σε καθιστά "επιρρεπή" στον πρόσκαιρο εντυπωσιασμό πράγμα που κατά κανόνα θα σε οδηγεί σε "λάθος" επιλογή όταν πρόκειται για μόνιτορ... οπότε δες το και σαν "σχολείο" επ ευκαιρία και μην θεωρήσεις τις ακροάσεις χαμένο χρόνο... ;) :)

@ alpatman. @ nklshp, @ kwstas79, @ AuditoryDriving, @ fenderiarhs σας ευχαριστώ πολύ φίλοι κι εσάς από καρδιάς... μάλλον το θέμα όπως το έθεσα αρκετούς σας μπέρδεψε (και δικαιολογημένα κυρίως από τον τίτλο... τον οποίο αποκωδικοποίησε βέβαια ο αγαπητός μου συνγέροντας Yameth)... 8) δεν το έθεσα για κρίση της "τραγουδιστικής" μου ικανότητας (χωρίς να κρύβω ότι με κολάκεψαν τα σχόλιά σας μπαγάσηδες)... σαν επαγγελματίας μουσικός εκτός από ηχολήπτης γνωρίζω ότι δεν είμαι φάλτσος και παράλληλα όμως ότι αυτό δεν φτάνει για να θεωρηθώ "τραγουδιστής"... παρότι Γερμανοκαζουλοειδή μπαλάντες τραγούδαγα συχνά σαν κιθαρίστας σε πολλά προγράμματα live χώρων αλλά και σε συναυλίες (ακόμα και με χιλιάδες κόσμο από κάτω), αυτό δεν έπαυε να γίνεται "διεκπεραιωτικά" εξυπηρετώντας ανάγκες των σχημάτων... για να βγεις "μπροστά" όμως, χρειάζονταν πλέον μιας σωστής τονικά συμπαθητικής φωνής και εμφάνισης και "άλλα" τα οποία δεν είχα αλλά ούτε και ήμουν διατεθειμένος να αποκτήσω... καθότι "ξεστρατισμένο" για τα φράγκα ροκόπαιδο μεν (όπως πολλά στην εποχή μου) αλλά με κάποια όρια δε... ;) :) τραγούδια από την άλλη AuditoryDriving, πάντα έγραφα (κυρίως σε "έντεχνο στυλ που ήταν της μοδός... να σαν αυτό παρακάτω για να σου φύγει και η απορία ;D)... το θέμα και της σύνθεσης όμως έληξε άδοξα, όταν "τα σπασα" με αρχιπαραγωγό (τρομάρα του) της μεγαλύτερης στα τέλη των 90s εταιρείας (οι παλιότεροι ήδη θα έχουν καταλάβει για ποιον χτυπάει η καμπάνα), επειδή ήθελα συμβόλαιο σαν γκρουπ κι αυτός ήθελε εμένα "συνθέτη" και την τραγουδίστρια σόλο για να τα κονομάει και από τα νυχτοκάματά της... anyway έτσι κι αλλιώς και το "ψώνιο" ποτέ δεν το είχα και μερικά χρόνια αργότερα είχα και ένα σοβαρό θέμα υγείας, που με ανάγκασε να αλλάξω τελείως επαγγελματική προσέγγιση, αφήνοντας πίσω τελείως την μουσική (έχω μείνει με λίγες κιθάρες τις οποίες από το 2002 άντε να έχω "ακουμπήσει" μετρημένες στα δάκτυλα φορές)... και για να κλείσω την "εξομολόγηση" (πριν δώσω αφορμή στον νερουλά του Ευρίπου να μου δώσει προαγωγή από Παπαμιχαήλ σε Ξανθόπουλο :P ;D), το συγκεκριμένο τραγουδάκι ήταν μια προσωπική στιγμή που μοιράστηκα μαζί σας, κυρίως για να σπάσω με "οξύμωρο σχήμα" το ύφος του "αυστηρού δασκαλάκου" που κάποιοι μου προσάπτουν, "εκθέτοντας" και μια άλλη μου πλευρά... και σας ευχαριστώ άλλη μια φορά όλους που με βοηθήσατε με τα σχόλια σας να αισθάνομαι πιο άνετα... GynaikaThsBroxhs.mp3

αν δε βαριέσαι ρίξε μια ματιά εδώ http://www.noiz.gr/index.php?topic=208881.0 έχει συζητηθεί το θέμα και νομίζω θα βγάλεις κάποια δικά σου χρήσιμα συμπεράσματα... ;)

αν έκανες "τούμπα" τα ηχεία και το πρόβλημα μεταφέρθηκε μαζί με το ηχείο στο αριστερό κανάλι, δια της ατόπου απέκλεισες ως αιτία καλώδιο, κάρτα, os, software (μαζί και το ενδεχόμενο που αναφέρει ο φίλος Ηolystone)... φταίει λοιπόν το ηχείο και αποκλείοντας αρχικά τα μεγάφωνα γιατί θα αντιλαμβανόσουν εύκολα φαντάζομαι μια βλάβη τους, καταλήγουμε είτε στο ποτενσιόμετρο του volume του (που όμως λογικά θα σε προειδοποιούσε με ακουστό θόρυβο κατά την χρήση), είτε στην υποδοχή του καλωδίου (δύσκολο αν δεν το έχεις ταλαιπωρήσει με συχνές μετακινήσεις, χτυπήματα), είτε στον ενσωματωμένο ενισχυτή... αν ο απλός συλλογισμός μου είναι ορθός και η χρήση που επιφυλάσσεις στα ηχεία είναι για μόνιτορ σε μίξεις, θα σου πρότεινα να μην αποφύγεις την αντιπροσωπεία, γιατί μια "πρόχειρη" επισκευή από κάποιον "μάστορα" που δεν θα ακολουθεί κάποια standard, ενδέχεται να έχει αντίκτυπο στην ηχητική ποιότητα που θα τα καθιστούσε ανίκανα να ανταποκριθούν πλέον σωστά στον ρόλο τους... εννοείται φυσικά ότι ακόμα και σε περίπτωση που το πρόβλημα στο επιλύσει αυτή (η αντιπροσωπεία), θα κάνεις ενδελεχή έλεγχο στο ηχείο μετά την παραλαβή του... ;) εύχομαι γρήγορη και ανέξοδη λύση στο πρόβλημά σου...

και μόνο που το άκουσες περιποιεί τιμήν ύψιστη δι εμέ δάσκαλε.. και αποδεικνύει κάτι που καιρό υποψιαζόμουν... κατά βάθος με ηγαπείς μπαγασάκο (και είναι αμοιβαία τα αισθήματα το ξέρς)... :-* 8) βεβαια αυτόν δεν εξαιρεί την ανακούφιση μου που δεν φοίτησα στην σχολή των παράγκας, γιατί δεν θέλω καν να φανταστώ τι θα γινόταν αν της αφιέρωνα τραγουδώντας τον κιόλας μελιστάλαχτα τον "Κυριάκο" ας πούμε... :P ;D ;D ;D @ noe13 @ otto## - α ρε πονηρόφατσες... μια χαρά πήγε (χωρίς παιδιά ευτυχώς) κι όταν με το καλό έληξε, το άσμα χρησιμοποιήθηκε για λίγο και σε άλλες ως φοίνικας που αναγεννιόταν από τις στάχτες του ξαναγραφόμενο υποτίθεται δια εκάστην... μέχρι να βρεθεί στο δρόμο μου η Σοφία που δεν το έχαψε ότι γράφτηκε γι αυτήν και για να με τιμωρήσει με παντρεύτηκε... :P ;D ;D ;D @ cos_dr @ gvour thanx Κωστή και Γεώργιε...

Φώτιε είσαι τεράστιος... ακόμα και τώρα με την απόσταση του χρόνου δεν θα μπορούσα να το περιγράψω καλύτερα... 8) χο χο... το τελείως αντίθετο... γιατρός με Prada κόρη μεγαλομπάτσου... αλλά φαίνεται όλοι κρύβουμε ένα "χίπη" μέσα μας... το κατάλληλο μάλλον τριγκάσρισμα λείπει για να εκδηλωθεί κατά συνθήκη σε κάποια μορφή... ο Χαλκιδαίος πατριώτης μ', από μια πλευρά κοντά έπεσε για το στορυ... ;D η φωνή της "επιτήδευσης" παραμένει η ίδια (η χρήση της ελαττώθηκε μέχρι εξαφάνισης)... στην καθημερινότητα και ειδικά στην δουλειά ήταν και παραμένει η ίδια "γκαρίκλα" (αν ακούσει το άσμα συνεργάτης μου που δεν με ξέρει καλά, η αντίδραση του μπορεί να κυμανθεί από το να σταυροκοπιέται κατ ελάχιστον, μέχρι το να καταταχτεί στους isis)... ;D Νικόλα, το θέμα το έθεσα και από την πλευρά του "δισταγμού - φόβου" που πολλοί κουβαλάμε σε σχέση με μια επαγγελματική ή άλλη περσόνα που πλασάρουμε (κυρίως αμυνόμενοι σε "θέσφατα" συμπεριφοράς) και μας αποτρέπει από το να ¨εκθέσουμε" κάτι που καλώς ή κακώς κρίνουμε ότι δεν συμβαδίζει με αυτήν... και μην νομίζεις... το noiz όλα αυτά τα χρόνια φαντάζομαι έχει στοιχίσει αρκετά στο πορτοφόλι πολλών ψυχαναλυτών...;D α όλα κι όλα... μη βάζεις ιδέες στην Σοφία και με δω σε κανα pouro band περιμένοντας την ανάπτυξη... ;) ;D @ otto## - @ RayDTutto - @ Waterfall-K - @ Spyros Delta φίλοι ευχαριστώ από καρδιάς για τις φιλοφρονήσεις... @ Earendil - Γιάννη ελπίζω εκαλύφθης με τα ανωτέρω... ;) @ LK - Λάκη στα περί "προβλήματος" το αυτόν... για το μανατζάρισμα αν περιλαμβάνει video clips με τα μονδέλα σου, θα μπω σε πειρασμό σίγουρα... ;D @ yameth - συνγεροντάκι μου εν πολλοίς βίοι παράλληλοι... ;) 8)

υπάρχουν πολλές φορές όταν επισκέπτομαι την κατηγορία των clips, που νοιώθω άβολα όταν καλούμαι να εκφέρω την γνώμη μου για την δημιουργική έκφραση κάποιου, γιατί αισθάνομαι (ειδικά αν αυτό που έχω να πω δεν είναι "ευχάριστο") ότι κριτικάρω εκ του ασφαλούς... ::) σήμερα όντας άσχημα γριπιασμένος και με την διάθεση για δουλειά γραμμένη στις καλένδες, ψαχούλευα έναν αρχαίο fireball που είχα βρει πριν μέρες στην αποθήκη... έπεσα λοιπόν πάνω σε ένα μειλίχιον άσμα που είχα γράψει προ +15ετίας για τρυφερήν ύπαρξην... το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του όμως είναι ότι το "λάλησα" ο ίδιος (και είναι από τα ελάχιστα καταγεγραμμένα που το "τόλμησα"... έρως ανίκατε μάχαν βλέπετε)... ;D ;D ;D έτσι το θεωρώ ιδανικό για να "εκτεθώ" κι εγώ και το "ανεβάζω" χωρίς δεύτερη σκέψη βορά στο πλήθος... θάψτε ελεύθερα... 8) ;D ;D ;D AllhMiaMera.mp3

ααααυτό... όπως έλεγε μια παλιά διαφήμιση... πχ οποιοδήποτε ποιοτικό modulation effect (chorus, flanger, phaser, symphonic κλπ) σίγουρα θα "χάσει" σε mono (αν φυσικά το ίδιο προβλέπει εν γένει stereo λειτουργία)... συν ότι τα πιο εντυπωσιακά delays δεν μπορούν καν να επιτευχθούν γιατί βασίζονται σε χρονικές διαφορές φάσεις στα δύο κανάλια του stereo (όπως και οποιοδήποτε άλλο ανάλογης φύσης... haas κλπ)... από την άλλη όταν θέλουμε κάποιο σόλο όργανο να έχει την κατά το δυνατόν (αναλόγως και του συνόλου που εντάσσεται) "ξεκάθαρη θέση", που θα γίνεται εύκολα διακριτή στον ακροατή μέσα στην στερεοφωνική εικόνα, κρατώντας και κάποιον "χώρο" ειδικά γι αυτό, η αφετηρία μας θα ναι πάντα mono (και εννοείται ότι προσέχουμε ιδιαίτερα το ποσοστό του dry σήματος που τυχόν θα στείλουμε σε κάποιο stereo return κάποιου reverb ας πούμε)... αυτά ως κανόνας και από εμέ... θα κλείσω όμως με το ότι στην "δημιουργική ηχοληψία", οι κανόνες λειτουργούν απλά ως πρόκληση στην περί ορέξεως παράβλεψη-παραβίαση η οποία μπορεί να κριθεί μόνο εκ του αποτελέσματος... ;);D

εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω με ποια κριτήρια εννοείς "ταιριάζουν" και ποια η διαφορά από το παίζουν "ευχάριστα" το συγκεκριμένο είδος... γιατί αν υπάρχουν θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε και τους κατασκευαστές ηχείων μόνιτορ, μέσω αυτών να περιλαμβάνουν και στα specs κάποιον ανάλογο χαρακτηρισμό... να χουμε δηλαδή μόνιτορ για jazz, άλλα για rock, άλλα για κλασσική, άλλα για R&B κλπ... πως έχουμε ενισχυτές κιθάρας, μπάσου ένα πράμα...;) ;D πέραν της πλάκας και πλέον της "audio αρβύλας", η μόνη περίπτωση κάποια ηχεία να "προταθούν" ανάλογα το είδος της μουσικής, είναι στο "consumer hi fi", όπου όντως κυρίως λόγω επιλογών του κατασκευαστή κατά τον σχεδιασμό (αλλά και την ορθώς "χαλαρή" κρίση των καταναλωτών που ο στόχος τους είναι η "τέρψη"), πολλές φορές γίνονται "θεμιτοί συμβιβασμοί" που καθιστούν ως προς το ηχητικό αποτέλεσμα κάποια καταλληλότερα από άλλα για συγκεκριμένα είδη μουσικής (και εδώ φυσικά, πάντα "πρέπει" να υπερισχύει η ατομική "κολοκυθόπιτα")... χαρακτηριστικό παράδειγμα τα ηλεκτροστατικά ηχεία, που δεν μπορούν λόγω της φύσης των υλικών κατασκευής τους να αποδώσουν το φάσμα χαμηλά όπως τα ηλεκτροδυναμικά, αλλά λόγω της απαράμιλλης φυσικότητας της μεσαίας τους περιοχής, προτιμούνται από φαν της κλασικής (για τους οποίους έρχεται σε δεύτερη μοίρα ένα "ηλεκτρικό tight rhythm section" πχ)... σε καμία περίπτωση βέβαια ένα ανάλογο ηχείο δεν θα το χρησιμοποιούσαμε ως "μόνιτορ αναφοράς" σε studio ηχογραφήσεων (του οποίου τα "αυστηρά" κριτήρια ανέφερα στο πρώτο μου ποστ)... ταπεινή φιλική συμβουλή (προς όλους)... "τσουβαλιάζοντας" συλλήβδην μοντέλα και απαξιώνοντας εν τω συνόλω εταιρείες ως θύματα ενός "ερμαφρόδιτου hype", μόνο εμείς οι ίδιοι οι καταναλωτές μπορούμε να χάσουμε "ουσιαστικά"... στην συγκεκριμένη περίπτωση, εγώ ας πούμε λόγω κάποιων μέτριων υλοποιήσεων της KRK στα φθηνά της μοντέλα, θα πρεπε να προσπεράσω το RP10 και να πάω κατευθείαν στο ανάλογο Adam A7X (που είναι μεν καλό αλλά υπολείπεται αρκετά από το πρώτο συγκριτικά), επειδή η εταιρεία του έχει συνολικά καλύτερη φήμη (που κυρίως αντλεί από τις ακριβές της υλοποιήσεις)?... μα έτσι στα πλαίσια μιας παρόμοιας λογικής, θα "θυσίαζα" κάποτε στο βωμό της ευκολίας της απαίδευτης παραδοχής, το πραγματικό "διαμαντάκι" EP1500 (ένα από τα μεγαλύτερα best value ever) επειδή η Behringer έχει κακή φήμη ή αντιστρόφως ανάλογα θα αποκτούσα το μέτριο στην κατηγορία του Yamaha hs5 επειδή το hs8 της ίδιας σειράς είναι κορυφαίο στην δικιά του... και τα παραδείγματα άπειρα σε όλο το φάσμα των ηλεκτρονικών... anyway αυτά τα ολίγα πάλι (για όσο)... 8) ;D ΥΓ. άσχετα με το συγκεκριμένο θέμα και τους φίλους εδώ, τελευταία είναι πολύ κουραστικό (τουλάχιστον για μένα) και κυρίως αντιπαραγωγικό για τις συζητήσεις αλλά και για την διάθεση πολλών να βοηθήσουν συμμετέχοντας, το ότι σχεδόν κάθε φορά που κάποιου του αμφισβητείται μια "θέση" (ειδικά σε τεχνικά θέματα ακόμα και όταν αυτό γίνεται με επιχειρήματα) αυτός παίρνει αυτόματα μια "αμυντική" στάση στα όρια της ευθιξίας...