npap

όχι μόνο ενδιαφέρον το θέμα που άνοιξε ο Σπύρος αλλά και πολύ χρήσιμο για όλους... βασικό γνώρισμα ποιότητας "κυκλωματικού" σχεδιασμού και κατασκευής, είναι η απόλυτη (ιδανικά) "διαφάνεια" μιας ηχητικής συσκευής σε κατάσταση bypass... ειδικά για συσκευές όπως τα "πεταλάκια" που παραμένουν "μόνιμα" ως κρίκοι μιας ηχητικής αλυσίδας, η απαίτηση από τον χρήστη μιας ανάλογης (κατά το δυνατόν) συμπεριφοράς, είναι εκ των ουκ άνευ ... το πρώτο λοιπόν που πρέπει να κάνουμε δοκιμάζοντας ένα νέο "πεταλάκιον" είναι να εξετάζουμε τυχόν εμφανή ηχητική διαφορά απο την κατάσταση bypass του σε σχέση με το αρχικό σήμα χωρίς αυτό... έλα μου όμως, που υπάρχουν περιπτώσεις σαν του εν λόγω, που η διαφάνεια έχει αντικατασταθεί από μία εμφανώς διάφορη ηχητική συμπεριφορά, η οποία όμως διακατέχεται από στοιχεία υποκειμενικής "ευφωνίας"? απόδειξη ότι σε αρκετούς εδώ όπως και σε μένα, η "αλλαγή" (περιγράφηκε με διάφορους τρόπους από φίλους παραπάνω) που παραπέμπει καθ υπερβολή σε χαρακτηριστικά saturation κυκλώματος λάμπας, άρεσε περισσότερο... θα μπορούσε λοιπόν κάλλιστα από πολλούς να χρησιμοποιηθεί ως process device... θεμιτόν?... ΟΧΙ για τον απλούστατο λόγο ότι δεν προσφέρεται ως "επιλογή" με αναίρεση, αλλά αντιθέτως ως "λάθος" αναίρεση μιας άλλης κατάστασης για την οποία και πληρώθηκε από τον χρήστη... ;) ΥΓ πάντως προσωπικά αν έπεφτε στα χέρια μου, θα το χρησιμοποιούσα σίγουρα στοχευμένα by pass, ψάχνοντας ανάλογο ήχο για κάποιο project, αλλά ποτέ δεν θα το άφηνα μόνιμα σε μια αλυσίδα στην οποία ως reference ΠΑΝΤΑ πρέπει να είναι το "καθαρό" αρχικό σήμα...

τελικά τα συνθετικά τυμπανοειδή σε πάνε... ;D πολύ ωραία η συνεχής εναλλαγή μια "διαφορετικότητας" που δεν με κούρασε... δύσκολο ως εγχείρημα ο χειρισμός της και υποδηλώνει ιδιαίτερη ικανότητα... μπράβο Νίκε...

νομίζω ότι το link του Mάνου θα έλυσε ήδη την απορία σου....

ισχύει εν πολλοίς ως αξίωμα, but κάνοντας αναγωγή στο αναπαραγωγικό σύστημα της οποιαδήποτε τηλεόρασης ως μονάδα, το καθιστάς σταθερό σημείο αναφοράς, όπου πχ ο απαράδεκτος ήχος του ANT1 (που μάλλον οφείλεται στα μαθητούδια της σχολής του), παραμένει συγκριτικά το ίδιο απαράδεκτος σε σχέση με τον καλό ήχο του Alpha ας πούμε (που πλέον των ηχοληπτών του είχε κάνει από ότι θυμάμαι και μια γενναία επένδυση σε top the art κονσόλα πριν κάποια χρόνια) ο οποίος και παραμένει εμφανώς καλύτερος τηρουμένων των αναλογιών... το καλύτερο παραμένει καλύτερο αναλογικά παντού... πάντως αν και δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα ως ηχολήπτης με τον κλάδο (πλην "κονσερβών που έστελνα), συμμετέχοντας ως μουσικός σε κάποιες live εκπομπές είχα "λυπηθεί" όχι μόνο τους μουσικούς αλλά και τους ηχολήπτες για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες προσπαθούσαν να δουλέψουν...

η μόνη λύση λοιπόν σε αυτό είναι να χρησιμοποιήσεις απλό "volume" που θα αφήσει ανεπηρέαστο τον "χαρακτήρα" τους... από την στιγμή που το έκανες (ακούγοντας με "ξεκούραστα αυτιά" από τα monitor σε σταθερή αλλά σχετικά υψηλή στάθμη) και δεν περιορίστηκες στο "ανέβασμα" των χαμηλότερων αλλά "κατέβασες" και τα πολύ δυνατότερα σε ένα μέσο όρο, έφτασες τελικά στις "συχνοτικές και δυναμικές ιδιαιτερότητες" τους που καθορίζουν και τον "ΗΧΗΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ" τους που ορίζει και τις διαφορές στην αντίληψη σου περί έντασης... περαιτέρω, παίρνεις λοιπόν την απόφαση και "επεμβαίνεις" αναγκαστικά σε αυτόν (με ότι αυτό συνεπάγεται) χρησιμοποιώντας τους τρόπους που σου πρότειναν οι φίλοι μας παραπάνω... μόνο να θυμάσαι ότι το RMS τους είναι ενδεικτικό και "σημείο εκκίνησης" ειδικά για διαφορετικού είδους παραγωγές... έτσι κάλλιστα, ένα αργό άδειο κομμάτι με πιάνο, κιθάρα, φωνή με έμφαση στην μεσαία περιοχή που παίζει "σταθερά" και μετρήθηκε ας πούμε στα -12, μπορεί (παράξενο έ?) να σου φανεί δυνατότερο από ένα "καλογυαλισμένο" μπιτάτο πήχτρα στα συνθετικά όργανα με loudness έμφαση στα άκρα και μερικά χαμηλά περάσματα, παρότι η τιμή στο RMS θα είναι ακριβώς η ίδια... η ένδειξη της "μέσης στάθμης" (ο εγκέφαλος δεν αλλάζει αίσθηση περί έντασης από σύντομες αραιές "κορυφές" στην πορεία του χρόνου και σε αυτό στηρίζεται ως αρχή) έχει μια σχετικά "αντικειμενική" αξία ως "αυτάρκες" κριτήριο, μόνο αν μιλάμε για κομμάτια με κοντινή σε γενικές γραμμές συχνοτική και δυναμική συμπεριφορά... πάλι λοιπόν στα "αυτιά" σου θα καταλήξεις για το balance... εν κατακλείδι (κατά κανόνα και ανάλογα την περίπτωση) το να καταφέρεις να εξαλείψεις αυτό το "αλλά πιστεύω κάτι λείπει" που ανέφερες στο αρχικό σου ερώτημα, είναι από δύσκολο έως αδύνατο...

μπορούν... ο μοναδικός λόγος που μπορώ να σκεφτώ (μια και κατά κανόνα δεν είναι καν φθηνές) για να προτιμήσει κάποιος μια αυτοενισχυόμενη κονσόλα (που επίσης κατά κανόνα συγκριτικά έχει και μικρότερες δυνατότητες, features από τον συνδυασμό ενός mixer με έναν τελικό ενισχυτή ή ένα active ηχείο), είναι η "φορητότητα" και τα εργονομικά πλεονεκτήματα που μπορούν να προκύψουν σε συνεχείς μετακινήσεις και "στησίματα"... στην δική σου περίπτωση η "συχνότητα" δεν νομίζω να είναι τέτοια που να πριμοδοτεί ιδιαίτερα αυτή την επιλογή... θα μπορούσες κάλλιστα να επιλέξεις τον συνδυασμό passive ηχείων με τελικό ενισχυτή... στις χαμηλές κατηγορίες τιμής όμως, προσωπικά προτείνω πάντα την λύση των active στην οποία ο κατασκευαστής προσφέρει στον "άπειρο (ή ημιμαθή στο αντικείμενο) χρήστη", ένα "σωστό matching" (πράγμα δύσκολο γι αυτόν και λόγω τιμής αλλά και έλλειψης γνώσης), αλλά και "στο πιάτο" την "ηχητική στάθμη" που μπορεί να πετύχει με αυτά ώστε να αποφύγει δυσάρεστες εκπλήξεις από λάθος συνδυασμούς (αυτά ισχύουν φυσικά και για τις αυτοενισχυόμενες κονσόλες παραπάνω)... κατά κανόνα, ειδικά τα mixers της Behringer, ηχητικά και εργονομικά, σου δίνουν αρκετά παραπάνω από το αντίτιμο που σου ζητούν... κι αυτό είναι το βασικό συστατικό της εμπορικής επιτυχίας τους... επίσης στον τομέα ποιότητας κατασκευής έχουν βελτιωθεί πολύ κατά γενική ομολογία τα τελευταία χρόνια... κι εδώ όμως δεν μπορείς να ζητάς υπερβολές σε σχέση με την τιμή τους 8)... ειδικά οι συσκευές της λοιπόν (εκτός εξαιρέσεων που παρουσίασαν εξ αρχής πρόβλημα λόγω κατασκευαστικής αστοχίας που άλλωστε καλύπτεται από την εγγύηση) που προορίζονται για σχετικά "σταθερές" εγκαταστάσεις όπου δεν τίθεται θέμα μηχανικής καταπόνησης τους λόγω συνεχών μετακινήσεων, αποτελούν επί το πλείστον αυτό που θα λέγαμε "τεφαρίκια" σε σχέση με τον ανταγωνισμό τηρουμένων των αναλογιών... αν δεν διαθέτεις λοιπόν τα χρήματα για να αποκτήσεις κάποια αρκετά ακριβότερη που θα κάνει όμως πραγματικά την διαφορά, μια χαρά θα κάνεις την δουλειά σου, απλά θα είσαι κατά τι πιο προσεκτικός κατά την μεταφορά (το να τους φτιάξεις βαλιτσάκι μεταφοράς είναι εκ των ουκ άνευ) και στις "άτσαλες" επανεγκαταστάσεις... τώρα απαίδευτο οπαδικό "hype" που "εντέχνως" παραβλέπει τα ανωτέρω, πηγάζει είτε εξ ημιμάθειας είτε εκ του "πονηρού" και απλά προσπέρνα το...

αφού πρώτα συγχαρώ τον dimsonic για τις αναλυτικότατες απαντήσεις του που δημιούργησαν τελικά ένα thread με συγκεντρωμένη άπλετη χρήσιμη πληροφορία για όλους, να προσθέσω συμπληρωματικά και δυο πραγματάκια ως tips περισσότερο... σε απαιτητικά projects (ειδικά σε ασθενή υπολογιστικά συστήματα) διαχωρίζουμε την αντιμετώπιση του latency ανάλογα την διαδικασία της ηχητικής παραγωγής... κατά το recording όντως ψάχνουμε την ιδανική τιμή στο buffer (βοηθώντας παράλληλα στα δύσκολα το daw "φριζάροντας" κανάλια ή χρησιμοποιώντας πρόχειρους stereo "οδηγούς" κατά το tracking), αλλά σε δεύτερο χρόνο κατά την αναπαραγωγή (στο editing και στο mix) αυτό δεν μας ενδιαφέρει πλέον και ανεβάζουμε την τιμή πάντα τόσο όσο ώστε να εξαφανίζονται τα όποια artifacts παρουσιάζονται στην πορεία... ως "αναγκαίο κακό" εδώ μπορούμε να παρατηρήσουμε μια καθυστέρηση στην απόκριση του daw στις εντολές μας (play, stop κλπ), που μεγαλώνει ανάλογα με την αύξηση του buffer, αλλά μπορούμε πλέον να δουλέψουμε χωρίς ουσιαστικά προβλήματα πέραν της εργονομίας... επίσης η σύνδεση της εξωτερικής κάρτας πρέπει ΠΑΝΤΑ να γίνεται στις usb υποδοχές στο πίσω μέρος του υπολογιστή απευθείας πάνω στην μητρική... προεκτάσεις καλωδίων, usb hubs, ακόμα και οι εσωτερικές προεκτάσεις στο εμπρός μέρος του κουτιού είναι συχνή πηγή προβλημάτων... στην ιδανική κατάσταση καλό είναι όταν δουλεύουμε να μην έχουμε άλλες συσκευές συνδεμένες (κατά το δυνατόν)...

υπάρχει η γενική εντύπωση, ότι το να συνδέσουμε ένα "σύγχρονο" δυναμικό μικρόφωνο, χωρίς κάποια τεχνική δυσλειτουργία (είτε εκ κατασκευής είτε λόγω χρήσης), σε ένα κανάλι ενός mixer με ενεργοποιημένο το +48v phantom power, είναι "ασφαλές"... Ναι (μεν αλλά 8))... αλήθεια αλλά μισή... ισχύει φυσικά αλλά με προαπαιτούμενο ότι η σύνδεση είναι BALANCED... κάτι που λογικά "κατά κανόνα" θεωρούμε αυτονόητο όταν βλέπουμε XLR ακροδέκτες... υπάρχουν όμως περιπτώσεις που το μικρόφωνο έχει ρυθμιστεί (για τον όποιο λόγο) ως UNBALANCED έχοντας βραχυκυκλωμένα τα pins 1 και 3 (τα δυναμικά δεν προϋποθέτουν ισορροπημένη σύνδεση για να λειτουργήσουν)... κάτω από αυτές τις συνθήκες, το πηνίο του μικροφώνου θα καταστραφεί... ας έχουμε λοιπόν κι αυτό υπόψη μας...

σόρυ ρε Γιώργο... ίδιο όνομα, τόπος, μουσικό σχήμα, ντάξει... κοντά έπεσα πάντως...:) η παραπάνω επεξήγηση που δικαίως μου ζητάς, δυστυχώς δεν είναι εύκολη αφού μιλάω για "αίσθηση"... έχει να κάνει πάντως με μια προσπάθεια (?) μίμησης στοιχείων τεχνοτροπίας των οργάνων που προανέφερα... μπορεί να κάνω λάθος (ειδικά ως προς την πρόθεση του έτερου Γιώργου) στην εκτίμηση και φυσικά ισχύει ή όχι, αυτή η "αίσθηση" ξένισε εμένα... σε άλλους μπορεί να είναι οικεία...

η φωνή σου Γιώργο μου άρεσε... όμορφη χροιά, σωστή τονικά και ένας τεχνικός τρόπος χειρισμού της εκ μέρους σου που εκφράζει αβίαστα (στα όρια της επιτηδευμένης υπερβολής που θα το εξέθεταν ως γραφικό) το συναίσθημα που πηγάζει (από την πρόθεση τουλάχιστον) του στίχου... πιστεύω λοιπόν ότι σίγουρα μπορείς να "αγγίξεις" το κοινό που απευθύνεσαι... αυτό που με "ξένισε" είναι η τεχνοτροπία σου στο βιολί (στο συγκεκριμένο τραγούδι μια και δεν σε έχω ακούσει αλλού)... μου βγάζει μια αίσθηση "ανεκπλήρωτης" προσπάθειας προσέγγισης ενός "νέου" οργάνου που θα κινείται μεταξύ δημοτικού κλαρίνου και κρητικής λύρας... προσωπική πάντα εκτίμηση... καλή επιτυχία...

α εσείς πάτε φυρί φυρί να τον φωνάξω "να ενώσει τα πίσω και τα μπρος θρανία"... ;D τέχνη η [téxni] Ο30 : ανθρώπινη δραστηριότητα που στηρίζεται σε ορισμένες γνώσεις και εμπειρίες και που έχει ως σκοπό τη δημιουργία ενός πνευματικού ή τεχνικού έργου. 1α. δημιουργία έργων που εκφράζουν το αισθητικά καλό και προκαλούν στο θεατή, στον ακροατή ή στον αναγνώστη αισθητική απόλαυση: H ~ για την ~, δόγμα σύμφωνα με το οποίο η τέχνη δεν πρέπει να έχει διδακτικό χαρακτήρα, αλλά ο μοναδικός της σκοπός πρέπει να είναι η αισθητική συγκίνηση. Οι αρχαίες τραγωδίες είναι έργα μεγάλης / απαράμιλλης τέχνης. || (ειδικότ. για έργα αρχιτεκτονικής, ζωγραφικής και πλαστικής): Aντικείμενο / έργο τέχνης. Iστορία της τέχνης. Kριτικός έργων τέχνης. Εκδόσεις τέχνης, βιβλία με φωτογραφίες έργων τέχνης. || H έβδομη* ~. β. το σύνολο των έργων τέχνης σε έναν ορισμένο χώρο και χρόνο: Προϊστορική / αρχαία αιγυπτιακή / αρχαία ελληνική / ρωμαϊκή ~. ~ της Aναγέννησης. Kλασική / σύγχρονη / μοντέρνα / πρωτοποριακή / λαϊκή ~. γ. (πληθ.) Kαλές τέχνες, γενική ονομασία της ζωγραφικής, της γλυπτικής, της χαρακτικής ή και της αρχιτεκτονικής. Σχολή Kαλών Tεχνών. Εικαστικές* / πλαστικές* / γραφικές* / διακοσμητικές* / εφαρμοσμένες* τέχνες. Tα γράμματα* και οι τέχνες. 2α. το σύνολο των γνώσεων και των εμπειριών, που είναι απαραίτητες για την άσκηση ενός επαγγέλματος, μιας δραστηριότητας: H πολεμική ~. Ρητορική / δραματική ~. H ~ του χορού / του κινηματογράφου. β. επιδεξιότητα, ειδική ικανότητα: Έπιπλα καμωμένα με ~ και μαστοριά. Tο καλό μαγείρεμα θέλει ~ / είναι ~. Kάθε πράγμα έχει την ~ του. H ~ να δημιουργούμε φίλους. || Ο συγγραφέας περιγράφει με πολλή ~ το τοπίο. H ~ του συγγραφέα είναι ότι 3. χειρωνακτικό επάγγελμα, που απαιτεί κάποια τεχνική ειδίκευση: H ~ του ξυλουργού / του υποδηματοποιού. Θα τον βάλω σε ~ / μπήκε σε ~, ως μαθητευόμενος. ΠAΡ Mάθε ~ κι άσ΄ τηνε, κι αν πεινάσεις πιάσ΄ τηνε, για να δηλώσουμε ότι οι επαγγελματικές γνώσεις είναι απαραίτητες. ΠAΡ έκφρ. παλιά μου ~ κόσκινο, για μεγάλη εμπειρία σε κπ. τομέα, συχνά και ειρωνικά, για κτ. που επαναλαμβάνουμε αναγκαστικά. 4. (λόγ.) τέχνασμα, τρόπος παραπλανητικός για να πετύχουμε κτ. (γνωμ.) η πενία* τέχνας κατεργάζεται. [2, 3: αρχ. τέχνη· 1α, 4: λόγ. < αρχ. τέχνη· 1β, γ: λόγ. σημδ. γαλλ. art (beaux arts)]

επίσης μπορείς

μπράβο παιδιά... με καταφέρατε να παρακολουθήσω άνετα ολόκληρο το clip παρότι το είδος απέχει αρκετά από τα ακούσματα μου... ιδιαίτερη μνεία στην κοπέλα για το "acting performance"... και η παραγωγή μια χαρά... πέραν μιας ελαφράς "πάχυνσης" του μπάσου που μου "θόλωνε" λίγο την ρυθμική σας βάση, δεν με ενόχλησε κάτι... κάτι δικό σας?...

σαν άνθρωπος "σέβομαι" ότι δεν καταλαβαίνω αλλά παράλληλα δεν επιτρέπω τον ενσυνείδητο ευνουχισμό σε πρώτο χρόνο ή την χειραγώγηση σε δεύτερο, της γνώμης μου... οπότε για μένα η "τέχνη" προϋποθέτει ανάγκη έκφρασης, ερέθισμα, πρόθεση, δημιουργική (ακόμα και στο επίπεδο στης σκέψης) πράξη και τέλος μια επακόλουθη "έκθεση" ενός αποτελέσματος... τηρώντας και μόνο τα παραπάνω οποιοσδήποτε και με οτιδήποτε, μπορεί να κάνει απριόρι "σεβαστή" στην πρόθεσή της τέχνη... και τώρα ερχόμαστε στην ειδοποιό "καλή τέχνη"... ε εδώ είναι που τα πράγματα σκουραίνουν και για τους "καλλιτέχνες" και τους απανταχού "κριτές" τους... μπαίνουν λοιπόν στην "εξίσωση" πολλές πρόσθετες καθοριστικές έννοιες, με προεξέχουσες την καινοτόμο έμπνευση και την ικανότητα υλοποίησης της... από κει και πέρα τα "θεσμικά προαπαιτούμενα κριτήρια" στην προσπάθεια αποδόμησης μιας κακώς συνήθως εννοούμενης υποκειμενικότητας και τέλος η αποδοχή από τους ειδικούς ή το κοινό ή αμφότερους, ορίζουν την σημερινή κατάσταση όχι φυσικά μόνο στην δικιά μας κουβέντα... προσωπικά λοιπόν συμφωνώ απόλυτα με τον Λάκη για την μη ανάγκη "προαπαιτούμενου" κρίσης ενός έργου, στο επίπεδο της πρόθεσης του δημιουργού (είναι και άκομψο ως "θέσφατο" του εκ φύσης αλαζόνα μικρού θεού που όλοι κρύβουμε μέσα μας, όταν συμβαίνει 8))... από την στιγμή που θα εκτεθεί το κάθε έργο ξέχωρα με τον οποιοδήποτε τρόπο στην θέα μας, μπορούμε πλέον να δομήσουμε ο καθένας από το μετερίζι του τον χαρακτηρισμό μας, ως προς το κάλλος, την καινοτομία, το συναίσθημα θετικό η αρνητικό που μας δημιουργεί η διάδραση μαζί του και να του κολλήσουμε στην τελική την "αξιακή ταμπέλα" που κρίνουμε ότι του αρμόζει... ΥΓ κάποιος φίλος εικαστικός (του οποίου ένα έργο με ώθησε σε μια έκθεσή του να βάλω τα κλάματα γινόμενος ρεζίλι :P ;D) μου είχε πει περίπου σε ανύποπτη στιγμή μεταξύ ουζακίου και χταποδίου: "...εγώ, κάνω στρατευμένη στην καύλα μου, τέχνη... η άμεση σχέση μου όμως μαζί της τελειώνει όταν την εκθέσω... εκεί μαθαίνω αν είναι καλή ή κακή ή αδιάφορη... κάθομαι σε μια γωνιά, παρατηρώ τις αντιδράσεις απέναντι στο έργο μου, χαίρομαι η στεναχωριέμαι αλλά πάντα πρόσκαιρα... αν δώσω παραπάνω σημασία, ο κίνδυνος να βάλω την έμπνευσή μου σε "γραμμή παραγωγής" και να αρχίσω να "κοπιάρω" ακούσια το "καλύτερο" μου κατά το πλήθος, θα καραδοκεί πάντα... αμ δε..."

ακριβώς... πέραν αυτού μπορώ να σου "υποσχεθώ" μεγάλες απογοητεύσεις από την σχέση "φιλόδοξου προσδόκιμου αποτελέσματος/άδειασμα πορτοφολιού"... ;) οι εξεζητημένες λύσεις (όχι ότι η συγκεκριμένη είναι κάτι φοβερό), ΑΠΑΙΤΟΥΝ για να έχουν "υγιείς" φιλόδοξους στόχους, μια ήδη εξαντλημένη στην πράξη τεχνογνωσία εκ μέρους μας, των "κλασικών" δοκιμασμένων (ανά είδος) λύσεων (οπότε απλά να αποτελούν "επόμενο" πειραματικό βήμα)... και δεν είναι λίγες οι φορές που δικαίως επιστρέφουμε άπρακτοι και απογοητευμένοι στις "παρεξηγημένες απλότητες" που περιγράφει και ο Νίκος παραπάνω...

στην κάτωθι καταξιωμένη ελληνική εταιρεία, λογικά θα βρεις άμεσα τις απαντήσεις και την λύση στο θέμα σου... μου έχουν κάνει τις καλύτερες συστάσεις φίλοι μουσικοί μέχρι τώρα γι αυτήν και η εντύπωση που έχω είναι ότι και οι τιμές είναι πολύ καλές... μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί της για να αποκτήσεις και προσωπική άποψη... http://www.earplus.gr/ επ ευκαιρία ακολουθούν και διάφορα παλιότερα θέματα του noiz περί in ear monitoring που μπορεί να φανούν χρήσιμα σε κάποιους http://www.noiz.gr/index.php?topic=205548.msg834517#msg834517 http://www.noiz.gr/index.php?topic=207082.msg856588#msg856588 http://www.noiz.gr/index.php?topic=199433.msg745170#msg745170 http://www.noiz.gr/index.php?topic=170349.msg351450#msg351450 http://www.noiz.gr/index.php?topic=158937.20 http://www.noiz.gr/index.php?topic=169332.msg337988#msg337988 τέλος στο παρακάτω link γίνεται μια αναλυτική παρουσίαση του πως δημιουργείται στην πράξη ένα εκμαγείο... http://kolirousis.blogspot.gr/2013/07/in-ears-custom-monitors.html

μπα και να ξερες οι vinyl homeless ένα πράμα, ήταν συνήθως μιλημένοι... τσάμπα βενζίνα θα χάλαγες... ;D πέτυχες διάνα κι εσύ schreivox... ακριβώς... κι όποιος είχε πληροφόρηση από κανα ξάδερφο "μπασμένο" έφτιαχνε δισκοθήκη αυθημερόν... εγώ ρε γμτ τώρα μένω Αγία Παρασκευή... τότε όχι μόνο έμενα Περιστέρι αλλά και υπήρξα και τροφοδότης τους... πάνω από 600 LP μου είχαν κατασχέσει οι αγύρτες και γύρω στα 350 sixties 45άρια που τα κλαίω ακόμα γιατί είχα γυρίσει όλη την Ελλάδα να τα μαζέψω... άστα... τες πα το χ$σ@ το θέμα... ξαναγυρνάμε στον φίλο από το Σικάγο... ;D