npap

κάθε δημιουργός έχει μια μοναδική και "αυθεντική" πρώτη ματιά για το κάθε του πόνημα, η οποία αποτυπώνεται στην παραγωγή του clip του (όσο βέβαια του επιτρέπει η τεχνική του γνώση και οι εξοπλισμός του μια και μιλάμε ως επί το πλείστον για "σπιτικές" παραγωγές)... εμένα όμως πάντα μου κινούσε το ενδιαφέρον και μια ενδεχόμενη δεύτερη ματιά-άποψη σε πολλά από αυτά που καταθέτουν οι φίλοι μας εδώ... προσωπικά το έχω ξανακάνει παλιότερα και σε κομμάτια του φίλου Σπύρου (Jazzjoker) περισσότερο σε τεχνική βάση αλλά αυτή την φορά αναφέρομαι περισσότερο στην "διαφορετικότητα" της έκφρασης μέσω της παραγωγής... το τεχνικό μέρος είναι απλά μια αναγκαία και αναπόφευκτη συνθήκη που δεν την καθορίζει απόλυτα (πχ οι επιλογές στις εντάσεις και την χωροταξία των επιμέρους οργάνων είναι καθοριστικές επιλογές που λειτουργούν ενδεικτικά και πέραν της όποιας "ηχοληπτικής αρτιότητας" συνολικά)... ανοίγω λοιπόν αυτή την συζήτηση, με αυτήν (την διαφορετικότητα) ως κύριο κριτήριο και όχι τις τεχνικές επισημάνσεις (που εντάξει κάποιες φορές θα ναι και αναπόφευκτες, αλλά όχι αυτοσκοπός)... ως πρώτο clip σε αυτή την ενότητα το Why Not του Δημήτρη (Dimsonic) που τον και ευχαριστώ θερμά ακόμα μια φορά για την εμπιστοσύνη... αναμένω εναγωνίως και από άλλους φίλους ανάλογες "δεύτερες ματιές" σε οποιοδήποτε clip... ΥΓ. για την ιστορία και μόνο, το remix έγινε στα φτωχά πλην τίμια tascam vl-x5, με μια Lexicon Ωmega μέσω του Sonar και διαφόρων plug-inιδίων...

μοναδική Caterina...

την τέχνη την "κινούν" όπως πάντα τα ταλαντούχα ανήσυχα πνεύματα... Μπράβο (πάλι)...

και πολύ καλό παιδί και άψογος επαγγελματίας στα session του... σπάνιος συνδυασμός...

αμάν ρε αθεόφοβοι... δέκα μέρες έλειψα και το κάνατε κούγκι για σχεδόν αυτονόητες πια παραδοχές...? παρεμπιπτόντως, αυτό που εμένα "ενοχλεί" στο θέμα (χωρίς όμως να αναιρώ την χρησιμότητα του, απλά ως προτεραιότητα), είναι ότι μεγάλο μέρος της "έρευνας" σπαταλιέται στο να κλωνοποιηθεί ψηφιακά το κλασικό αναλογικό hardware (πολλές φορές ανούσια), ενώ θα έπρεπε να ανοίγονται ήδη πολλοί περισσότεροι νέοι δρόμοι στην επεξεργασία μέσω της εκμετάλλευσης των δυνατοτήτων του ψηφιακού κόσμου... τέλος να συνηγορήσω στο ότι το μουσικό είδος, παίζει τον πρωταρχικό ρόλο στο πως και γιατί θα χρησιμοποιηθούν τα μεν ή τα δε σε κάθε περίπτωση, προσθέτοντας ότι προσωπικά (κυρίως μέσω της πρακτικής εμπειρίας), έχω καταλήξει να θεωρώ αλληλοσυγκρουόμενη (ως προς την τελική audio ποιότητα) την ταυτόχρονη τους χρήση σε κάποιο στάδιο παραγωγής...

θαυμάσιο παράδειγμα!!!... ελπίζω να μου επιτρέπεις να το χρησιμοποιώ χωρίς copyrights...?

καλώς εχόντων των πραγμάτων, Λυγουριό και φέτος 10-20 Αυγούστου... ευελπιστώ στην απόλυτη χαλάρωση που έχω ανάγκη (ε και καμιά καλή παραστασούλα στην Επίδαυρο ενδιάμεσα δεν θα με χαλάσει)...

αφού συνηγορήσω ότι μαγικές λύσεις στο θέμα "αφαίρεση φωνητικών" δεν υπάρχουν, να πω ότι οι καλύτερες απλές "επαγγελματικές" λύσεις (που προσωπικά γνωρίζω) αλλά παράλληλα και φοβερά εύκολες στη χρήση και για έναν ερασιτέχνη, είναι οι κάτωθι... χρησιμοποιώ ενδεικτικά το imagine όπως και ο Σταύρος για να είναι συγκρίσιμα τα δείγματα... δεν κάνω καμιά περαιτέρω επέμβαση - ρύθμιση... στο πρώτο ένα preset με κλειστό το center και στο δευτερο απλά mute το mid... εννοείται ότι "πειράζοντας" εκτενώς και με άλλα εργαλεία και τεχνικές όπως το eq, το plus midi tracking support κλπ (και ανάλογα το κομμάτι και τις επιλογές στο αρχικό του mix όπως έχουν επισημάνει οι φίλοι παραπάνω), μπορούν να βελτιωθούν "κάπως" τα πράγματα αλλά εδώ φαντάζομαι μιλάμε για λύσεις για όλους... εδώ το original sample original sample.mp3 πρώτα το plugin Center της Waves Waves Center sample.mp3 https://www.waves.com/plugins/center ακολουθεί η δωρεάν λύση, το MSED της Voxengo Voxengo MSΕD sample.mp3 https://www.voxengo.com/product/msed/ τέλος να πω ότι και τα διάφορα audio editors διαθέτουν ανάλογους αλγόριθμους... ακολουθεί ενδεικτικά ένα δείγμα με τον αλγόριθμο του Adobe Audition... Adobe Audition sample.mp3

καλό ταξίδι στον Νικόλα...

όχι βρε... εμένα δεν με ενδιαφέρει ούτως ή άλλως και θεωρώ και λίγα τα 15€ για κάτι που θα χρησιμοποιούσα... απλά με ρωτάνε πολλοί τελευταία (κυρίως νέα παιδιά) για κάτι ανάλογο και δωρεάν, οπότε και το ψάχνω...

ναι Γιάννη μ'... έριξα εννοείται μια ματιά αλλά απογοητεύτηκα... και επειδή είδα ότι είναι πάρα πολλές τελικά είπα μήπως κάποιος φίλος μας εδώ είχε ήδη βρει κάποια παρόμοια για να γλιτώσω χρόνο...

έχει κάποιος φίλος να προτείνει οποιαδήποτε εφαρμογή για android που να υποκαθιστά επάξια το iReal pro και να προσφέρεται δωρεάν?... ευχαριστώ εκ των προτέρων...?

σαν τον γνωστό κιθαρίστα θρύλο στα πανηγύρια με την 335, που παίζει όλο το κομμάτι σε ένα φυσικό λα μινόρε κι όταν του κάνει παρατήρηση ο συνάδελφός του να αλλάξει κάνα ακόρντο απαντάει: - σιγά ρε μην κουραστώ... έτσι κι αλλιώς, πάλι από δω θα περάσετε!... ?

πιτσιρικάς δεν έπινα σε συναυλίες, αλλά και μεγαλύτερος δεν με έπιανε το ποτό στην σκηνή... το ίδιο και σε μαγαζιά αλλά τον πρώτο καιρό μέχρι να αρχίσουν να φεύγουν αυτόματα τα χέρια... ε στην πορεία της σαιζόν που η βαρεμάρα δεν ικανοποιούταν ούτε όταν έπαιζα ναυμαχία με τον αρμονίστα, ούτε καν όταν διάβαζα Λούκι Λουκ από το αναλόγιο, έκανα λίγο κεφαλάκι (σεμνά μη φανταστείτε) αλλά ίσως λόγω και του μη ιδιαίτερα απαιτητικού παικτικά είδους η απόδοση ήταν "φιξαρισμένη"... βέβαια ένα πράγμα που μου έκανε εντύπωση στα όσα χρόνια υπηρέτησα το άθλημα, ήταν ότι οι παθολογικά αλκοολικοί που γνώρισα και συνεργάστηκα, απλά δεν μπορούσαν καν να παίξουν ή να τραγουδήσουν νηφάλιοι... ανεξαιρέτως... μάλιστα πριν πολλά χρόνια είχα μείνει σύξυλος με παλιό γνωστό τραγουδιστή που μου ήρθε στο studio με τον παραγωγό του λιώμα και εκεί που στήνω μικρόφωνα, βουτάει τη βάση κατεβάζει στο ύψος μιας καρέκλας, σωριάζεται χύμα σε αυτή, ανάβει τσιγαριλίκι, με στέλνει βρίζοντας στο control και λέει μια κι έξω το άσμα και φεύγει παραπατώντας χωρίς καν να χαιρετήσει... ακόμα ψάχνω να βρω ψεγάδι στην ερμηνεία του... πως στο διάολο το κανε τι να σας πω...? το κακό που νομίζω δεν αναφέρθηκε, είναι ότι (από ότι ξέρω) στους πραγματικά εθισμένους ουσιαστικά το "πραγματικό" sober δεν "υπάρχει" δημιουργικά (πλην "αποτοξινωμένης" περιόδου)... και ΔΥΣΤΥΧΩΣ (φαντάζομαι) τα προβλήματα στην σκηνή, έρχονταν κάθε που για τον οποιοδήποτε λόγο "στράβωνε" άσχημα το "φτιάξιμο" ή απλά ξεπέρναγαν ένα "όριο" λειτουργικότητας... ΥΓ. τέλη 80ς για κάποιο καιρό παίρνω σβάρνα τα σκυλάδικα... ωραία εμπειρία πραγματικά που ποτέ δεν μετάνοιωσα, αλλά τότε τουλάχιστον (τώρα δεν ξέρω), κάθε βράδυ ερχόταν στο πάλκο ένα μπουκάλι ουίσκι(?) για την "ορχήστρα" μάρκας Wohnny Jalker ή κάτι παρόμοιο ανάλογα το καταγώγιο... μέχρι τότε δεν έπινα καθόλου "σκατς" ο δικός σου... αλλά ανάγκα και οι μουσικοί πείθονται και αφού συνήθισα το αρχικό κάψιμο στα συκώτια μου, έπινα ένα δυο ποτηράκια... ακολούθως στο κυριλέ πιάνο μπαρ που πιάνω δουλειά, πρώτο βράδυ πρόβας ζητάω από τον μαιτρ ένα ουίσκι (τρομάρα μου)... μου φέρνει ο άνθρωπος ένα κανονικό Johnny Walker... τι το θελε?... μου φάνηκε σαν πορτοκαλάδα χωρίς ανθρακικό μπροστά στην μπόμπα που με είχαν συνηθίσει... βάζω λοιπόν τις φωνές ότι με "έριξε", αλλά αυτός (και όλοι οι παρόντες) δεν θα ξεχάσουν ποτέ το γέλιο που ρίξανε... όπως κι εγώ την ντροπή μου όταν κατάλαβα την μλκ μου...?

είχαμε μια κουβεντούλα με την φίλη Ναταλία Ρασούλη στο fου bου για έναν άσχετο πιανίστα που της είχαν στείλει να την συνοδέψει σε μια εμφάνιση της και θυμήθηκα μια αρπαχτή προ αμνημονεύτων σε επαρχιακή μπουάτ που μας την κάνει τελευταία στιγμή το μπουζούκι και μας στέλνουν έναν ντόπιο να τον αντικαταστήσει και χωρίς χρόνο για πρόβα (στο μπαρ στα όρθια βγάλαμε πρόγραμμα "αυτό το έχεις?" οκ! κλπ)... και ήρθε η ώρα να ανέβουμε... που σε πονεί και που σε σφάζει... η λεωφόρος με τις πράσινες το διάβα του και ούτε μία σωστή εισαγωγή ο κερατάς (καλά για "απαντήσεις" ούτε ερώτηση)... φίσκα το μαγαζί, ντρεπόμουν τον κόσμο και μου ερχόταν να τον σκοτώσω, αλλά με βλέπανε και απλά τον κλώτσαγα στην ζούλα... πάλι καλά που είχαμε καλές φωνές και απλά φύγαμε νύχτα πριν μας δείρουν... ? έχετε ανάλογες εμπειρίες συνεργασίας με "καλαμπόρτζους" μουσικούς (όχι σώνει και καλά σε live)?... και φυσικά δεν λέμε για μη βιρτουόζους ή απλά μέτριους... ΥΓ ο εν λόγω πρέπει να ήταν ο μοναδικός "μπουζουξής" άνω των 5 ετών παγκοσμίως, που παίζει λάθος την Ευδοκία...?

καλά χεστ τον beato που δεν έβαλε καν στην εικοσάδα το dust in the wind αλλά εσείς 3 σελίδες και να μου έχετε ξεχάσει την λυρική τελειότητα του ή του ή του εδιτ ----------------------------------------------------------------- καθώς φαίνεται γράφαμε παράλληλα με τον αγαπητό fusionakis....?

δεκαετία 70... ασπρόμαυρη ΕΙΡΤ (αυτή ήτο μάλλον)... εκπομπή ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ... αφιέρωμα στους πειρατικούς σταθμούς.... on screen ένα ραδιογωνιόμετρο κινείται στους δρόμους της Αθήνας αναζητώντας κεραίες... ακούγεται το κάτωθι άσμα... έρωτας... αναπουπούλιασμα με τα ιδιότυπα falsetto του Allan... ακολουθεί αγωνιώδης αναζήτηση του στο "friends-oogle" (η βάση δεδομένων λίγα χαρτζιλικοbyte και πιο αργή από Solex σε ανηφόρα)... οι περισσότεροι δεν είδαν την εκπομπή και οι λίγοι που την είδαν δεν το ήξεραν... απογοήτευση... δύσκολα τα πράγματα... περνάει καιρός..... ξημερώματα γυρνάω από πάρτι με τους δίσκους που είχα πάει για το ρεφενέ παραμάσχαλα... φτάνω σπίτι... μια και είχα φύγει βιαστικά πρώτο πράγμα ξανακοιτάω αν μου έχουν βουτήξει κανένα (σύνηθες σπορ αρκετών τότε)... δεν λείπει κανείς... ίσα ίσα... φαίνεται στην αναμπουμπούλα βούτηξ... σόρυ πήρα κατά λάθος κάποιον εκτός των δικών μου... βάζω να τον ακούσω παρέα με ένα βερμουτάκι πριν μπω στην διαδικασία να τον επιστρέψω την επόμενη... μαντέψτε.... και το ποιος ήταν και το αν τον επέστρεψα...? ακολούθησε μια σύντομη λευκή εισαγωγή και για μένα με John Mayall, Paul Butterfield και FM P. Green (εξακολουθεί ο έρωτας και με τους τρεις και γενικά με το λευκό blues που έκτοτε πάντα μου ασκεί μια ιδιαίτερη γοητεία) και στο καπάκι πίσσα κατράμι χωρίς πούπουλα σκηνή του Chicago, ε και το ταξίδι ήταν να μη ξεκινήσει...

σίγουρα μπορεί να κάνεις την δουλειά σου και χωρίς αυτό, αλλά φρόντισε να μην χρησιμοποιήσεις κάποιο πολύ "λεπτό" ρικοφόν... δυο πολύ παλιές κοντές επιτραπέζιες βάσεις για μικρόφωνα με πολύ βαριά βάση (μαντέμι ή κάτι τέτοιο νομίζω ότι ήταν) που μου είχαν ξεμείνει από τον σταθμό fm που είχα κάποτε... θα βρεις όμως εύκολα στο εμπόριο κάποια βάση να σου κάνει... καλό είναι να χρησιμοποιήσεις και κάποιου είδους mic anti shock mount έστω και diy (επίσης "ακίδες" σαν αυτές που χρησιμοποιούμε για τις βάσεις ηχείων στις τέσσερις γωνίες του κουτιού, για να στηρίζεται αυτό με την ελάχιστη επαφή με το πάτωμα θα κάνουν πολύ καλή δουλειά)... το sm 57 χρησιμοποιούσα κι εγώ σαν σταθερά, αλλά το συνδύαζα και με διάφορα πυκνωτικά που έφερνα από το στούντιο... κυρίως όμως το beyerdynamic 740 που δεν ήταν "κλασική" λύση γι αυτή την χρήση αλλά εγώ το γούσταρα πολύ... . είναι σίγουρα η πιο εύκολη λύση και βατή σε diy απαιτήσεις... καλή τύχη...

μάλιστα... αν τελικά έχω καταλάβει πια τι θες να πετύχεις, σου έχω και μια λύση που έχω δοκιμάσει πριν πολλά χρόνια με άριστα αποτελέσματα (τουλάχιστον ως προς τα προσδοκόμενα μου τότε)... απλά είχα φτιάξει ένα πρόχειρο iso box με νοβοπάν θαλάσσης και πετροβάμβακα... κατόπιν το χώρισα με μια μπάφλα περίπου στο 1/3 του μήκους του, στην οποία είχα κάνει μια τρύπα στην διάσταση του μεγαφώνου του ενισχυτή το οποίο και είχα βιδώσει πάνω της... δυστυχώς δεν έχω κάποια φωτό αλλά είναι αρκετά κοντά σε αυτή που βρήκα στο νετ και σου παραθέτω... βασική διαφορά ότι εγώ στην απέναντι πλευρά του μεγαφώνου είχα φτιάξει με λυγισμένο κόντρα πλακέ ντυμένο με ρικοφόν, ένα ημικύκλιο για τα στάσιμα... πάντως αν προσπαθήσεις κάτι τέτοιο και προσέξεις και την καλωδίωση δύσκολα θα δυσαρεστηθείς κόβοντας αρκετά db και με ήχο πολύ κοντά στον combo σου αν είναι από την μάνα του close back... στην δική μου περίπτωση σαν λύση ανάγκης στο διαμέρισμα που έμενα τότε στο Περιστέρι, ο Princeton Reverb που είχα χρησιμοποιήσει για κάποιο διάστημα, παρότι open back μου είχε δώσει πολύ ενδιαφέροντα ήχο με πιο γεμάτες μεσαίες και σφιχτό χαμηλό από τον original, επιτρέποντας μου παράλληλα να ηχογραφώ άνετα χωρίς να ενοχλώ... μάλιστα ο φίλος που μου τον είχε δανείσει και κράτησε στη συνέχεια και το box, δοκίμασε στην πορεία και άλλα μεγάφωνα παίρνοντας και άλλα ηχοχρώματα στις ηχογραφήσεις του... ελάλησα again & αμαρτία ουκ έχω... αν δεν κατάλαβα πάλι εγκαταλείπω και πάω να παίξω πεντόβολα...?

ανέφερε αν θες μερικά στοιχεία για την κατασκευή... αν έχεις και φωτό ακόμα καλύτερα... επίσης ποιο πρόβλημα θα προσπαθήσεις κυρίως να αντιμετωπίσεις... τον ήχο που θα βγαίνει από τον ενισχυτή προς το περιβάλλον σου, το να μην περνάει ο θόρυβος του περιβάλλοντος σου κατά την εγγραφή του ή τον συνδυασμό τους?... πάντως γενικά οι πιο αποδοτικές λύσεις (και στα g amp iso box) αποφυγής ανάπτυξης μεγάλων θερμοκρασιών, αποβάλλοντας τον θερμό αέρα που παράγεται στο εσωτερικό του "κουτιού", είναι παρόμοιες με την λύση που προτείνει ο Γιάννης για το pc στο link που παρέθεσα παραπάνω... ρίξε μια ματιά έτσι κι αλλιώς... στην πρώτη περίπτωση βέβαια τα πράγματα σκουραίνουν μια και είναι πολλά τα db Άρη και μπορεί να χρειαστούν μεγάλα μήκη μονωμένου σωλήνα ή "Π" στο ίδιο το κουτί για να υπάρξουν αξιόλογα αποτελέσματα...

https://www.noiz.gr/community/forums/topic/3751-kουτί-αποθορυβοποίησης-για-pc/ αν και Σπύρε εγω από τότε πάντα κατέληγα στην "τρύπα στον τοίχο" και το pc σε άλλο δωμάτιο, με σίγουρο αποτέλεσμα τον μηδενικό θόρυβο, ρίξε μια ματιά στην πολύ καλά μελετημένη κατασκευή που είχε κάνει ο PJ το 2006... εσύ μπορείς να πάρεις ιδέες και γω μπορώ να σου πω υπεύθυνα ότι το σύστημά του "δούλευε" άψογα... αυτό που δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσεις (αν δεν το έχεις φροντίσει ήδη) είναι ότι οποιαδήποτε λύση και να διαλέξεις πρέπει να επικουρείται από ένα ήδη καλό σύστημα ψύξης στο desktop... ---------------------------- edit κατάλαβα λάθος? xm!!! μάλλον... άκυρο?...