npap

με αντάπτορες όντως τα προβλήματα είναι σχεδόν σίγουρα... νομίζω ότι οι περισσότερες πιθανότητες να λειτουργήσει ικανοποιητικά η κάρτα σου εφόσον το λαπτοπ σου έχει ExpressCard slot, είναι μέσω μιας κάρτας PCMCIA firewire... ιδανικά αν αυτή "φοράει" Texas Instruments όπως η κάτωθι

με ένα DI με notch filter ή ένα παραμετρικό eq μπορείς να βελτιώσεις αρκετά ή και να επιλύσεις το πρόβλημα... μπορείς όμως να ξεκινήσεις πειραματιζόμενος με την ένταση που παίζεις, το eq που ήδη διαθέτει ο ενισχυτής σου (σε αυτή την περίπτωση δεν μπορείς να κάνεις πολλά χωρίς να "χαλάσεις" τον ήχο που ήδη έχεις επιλέξει και σ αρέσει) και κυρίως με την θέση που κάθεσαι και την "γωνία" της κιθάρας σου σε σχέση με αυτόν... αυτό που θα θυμάσαι είναι ότι η "λύση" που τελικά θα βρεις παίζοντας στο δωμάτιό σου, δεν θα σε ακολουθεί παντού (σε ένα live σου πχ) καθότι η θέση σου, η ένταση, ο χώρος και οι background ήχοι που θα αλλάξουν προϋποθέτουν (κατά κανόνα) εκ νέου αντιμετώπιση...

την εν γένει διαφθορά της ΑΕΠΙ την είχε ο μουσικός κόσμος drum(s) και κάποιοι κρυφό καμάρι... και την διαχρονική "ανοχή" των ενδιαφερόμενων δημιουργών εκτελεστών, ειδικά όταν συνοδεύεται από εκούσια μασαμπούκα (σε όλα τα επίπεδα) προσωπικά την λέω "συναυτουργία" κατ αναλογία... νομικά δεν ξέρω αλλά ηθικά σίγουρα... εγώ Σπύρο δυστυχώς ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΘΟΛΟΥ έχοντας ως προηγούμενο τις κατά κανόνα (ανα-δια-υπο)δράσεις καμιά σαρανταριά χρόνια τώρα των κάθε λογής συλλόγων του χώρου μας (ΠΜΣ, ΕΜΣΕ κλπ)... παρόλα αυτά, αν και δεν με αφορά πλέον, από καρδιάς εύχομαι να διαψευστώ... ΥΓ. η απογοήτευσή μου όπως και η "παράλληλη" εξελικτική πορεία της ΑΕΠΙ με το σύγχρονο ελληνικό κράτος δεν είναι συμπτωματική...

θα συμφωνήσω Λάκη μου αλλά θα μου επιτρέψεις να σου δανειστώ λίγο την ιδιότητα από την πλευρά του "διαβόλου"...?? εγώ επίσης δεν θυμάμαι τις εποχές των "παχιών" (του σκασμού) αγελάδων, τους (κατά κανόνα) "ΟΛΟΥΣ" να διαμαρτύρονται με ιδιαίτερη ζέση για τις πρακτικές της Πάπισας (π.χ. νομίζω έχω ξαναπεί εδώ για τους παρωχημένους τραγουδιάρηδες που έστελνε στα μαγαζιά ως αντιπροσώπους της για να καταγράφουν προγράμματα και τη συμπεριφορά και τις "συναλλαγές" τους)... αλλά ήταν πολλά τα λεφτά Άρη και έπεφτε πολύ μάσα από τις ουρές μέχρι τα κεφάλια...? δεν ξέρω για την περίπτωση που ανέφερε ο dimsonic αλλά επειδή τα τελευταία χρόνια ακούω διάφορα, μήπως ΑΕΠΙς πεσούσης πας αοιδός ξυλεύεται?...

αν και δεν αφορούσε την δική μου δουλειά και δεν ξέρω περισσότερες λεπτομέρειες (για να πω υπευθυνα), στο παρελθόν θυμάμαι κάποιες φορές που κατόπιν εντολής του πελάτη μου, έχω καθυστερήσει (και σε κάποιες περιπτώσεις ακυρώσει) παραγωγές στο studio που αφορούσαν διασκευές, λόγω του ότι εκκρεμούσε "έγκριση" από την ΑΕΠΙ μιας "λίστας" με τα τραγούδια που απέστελλε... κάποιος φίλος αν ξέρει περισσότερα για την διαδικασία ας μας φωτίσει... δεν θυμάμαι πάντως (δεν μου είχε δοθεί τουλάχιστον τέτοια εντύπωση) ότι ο πελάτης μου είχε κάποια "υποχρέωση" να επικοινωνήσει ο ίδιος με τον οποιοδήποτε δημιουργό (εφόσον αυτός βέβαια ήταν εγγεγραμμένος)... νομίζω ότι η επαφή του κάθε φορά ήταν αποκλειστικά με την ΑΕΠΙ και αρκούσε η απάντηση της για την νόμιμη κυκλοφορία... τώρα το τι έκανε ή δεν έκανε αυτή? ??? ... στην συγκεκριμένη περίπτωση λοιπόν, μάλλον δεν έφταιγε ο Βρεττός και όπως λέει ο Σπύρος μπορεί να έπεσε στο μπάχαλο... ΥΓ. πάντως αν ενδιαφέρεσαι ειδικά γι αυτήν και δεν την θέτεις απλά σαν παράδειγμα για μια γενική συζήτηση, ο μάνατζερ του Ζερβουδάκη είναι φίλος μου και σε πρώτη ευκαιρία μπορώ να τον ρωτήσω να σου φύγει ο καημός για το τι παίχτηκε (και αν θεωρηθεί από αυτόν κουτσομπολιό που δεν θα θέλει να δημοσιοποιηθεί θα σε "ενημερώξω" ιδιαιτέρως)...?

ουυυ... πολύυυυυυ παλιά... στο τέλος της πλειόκενου εποχής περίπου, όπου ένας homo erectus σιγοσφύριζε ενώπιον της τοπικής κενωνίας κατά το βραδινό τσιμπούσι μια μελωδία που άκουσε από κάποιον άλλο κατά την διάρκεια ενός κυνηγιού μαμούθ... η διαφορά τότε λύθηκε εύκολα δια ροπάλου...? σε τι δεν βγάζεις άκρη Δημήτριε και απόψεις πάνω σε τι?... οι νόμοι πάντως (για όποιον ενδιαφέρεται) που αφορούν τα καθ' ημάς είναι οι κάτωθι (όσοι έχουν πέσει στην αντίληψή μου βέβαια... για περισσότερα στον πραγματογνώμονα μας LK)... Ν.2121/1993 Η Πνευματική Ιδιοκτησία, τα Συγγενικά Δικαιώματα και Πολιτιστικά Θέματα: http://www.fa3.gr/nomothesia_2/nomoth_gen/17-copyright_2.htm Ν. 3057/2002 Εναρμόνιση Ορισμένων Πτυχών του Δικαιώματος του Δημιουργού και των Συγγενικών Δικαιωμάτων στην Κοινωνία της Πληροφορίας και Άλλες Διατάξεις - Άρθρο 81: https://web.archive.org/web/20060408141006/http://www.go-online.gr/files/legislation/Pneymatikh_Idiokthsia/Update/3057.2002.pdf Ν.3183/2003 Κύρωση της Συνθήκης του Παγκόσμιου Οργανισμού Διανοητικής Ιδιοκτησίας για τις εκτελέσεις και τα φωνογραφήματα: https://web.archive.org/web/20060415141000/http://www.go-online.gr/files/legislation/Pneymatikh_Idiokthsia/Update/3183.2003.pdf

στα windows μπορείς να επιλέξεις μια αναπαραγωγική συσκευή κάθε φορά... από την στιγμή που επιλέξεις την πεταλιέρα σου (που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως audio interface) δρομολογούν μέσω αυτής οποιοδήποτε ήχο παράγεται στον υπολογιστή σου... οπότε η ηχομπάρα σου δεν μπορεί πλέον να παράγει ήχο αφού δεν λαμβάνει σήμα μέσω του pc... αφού λοιπόν έχεις ένδειξη ότι το σήμα "φεύγει" απλά σύνδεσε τα δύο line out της πεταλιέρας σου με το aux της ηχομπάρας σου με ένα καλώδιο stereo mini jack που καταλήγει σε 2 mono jack (1/4") όπως αυτό: και εν κατακλείδι έχοντας ήδη επιλέξει την πεταλιέρα σου στα windows, επιλέγεις και την είσοδο aux στην ηχομπάρα σου και έτοιμος...

να μια ακόμα "παρεξηγημένη" έννοια στον έρμο audio κόσμο... το απόλυτο "φλατ" (ως συχνοτική απόκριση μηδενικής απόκλισης από 20hz έως 20khz) είναι ένας εκ φύσης ουτοπικός στόχος... ειδικά σε μηχανικές συσκευές αναπαραγωγής όπως τα ηχεία (ούτε καν τα αυτιά μας δεν έχουν φλατ απόκριση που είναι και ο τελικός αποδέκτης)... αυτό βέβαια στο consumer hi fi είναι πλήρως αποδεκτό ως κατάσταση, προς χάριν της προαπαιτούμενης "ευφωνίας" που θα οδηγήσει στη επιθυμητή τέρψη του ακροατή πελάτη... από την πλευρά τους λοιπόν οι κατασκευαστές, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, προσπαθούν να "χαϊδέψουν" με τις σχεδιάσεις τους τα αυτιά μας "ξεγελώντας" τις αδυναμίες τους ως προς την φλατ αντίληψη... έτσι τονίζουν επιτηδευμένα συχνοτικές περιοχές του ακουστικού φάσματος (κυρίως στα άκρα που τα αυτιά μας παρουσιάζουν μικρότερη ευαισθησία) και υποβιβάζουν ανάλογα άλλες... αποτέλεσμα είναι ο λεγόμενος (με απλά λόγια) "χρωματισμός" του ήχου των προϊόντων τους, που είναι και η έννοια που κυρίως μας ενδιαφέρει κι εμάς που κινούμαστε στην άλλη πλευρά του φεγγαριού... οι κατασκευαστές κινούνται κατά βούληση χωρίς κάποιον απαράβατο κανόνα, προσπαθώντας πέραν όσων ανέφερα να φτιάξουν συσκευές παράλληλα "επιεικείς" και προς εμάς... συσκευές αναπαραγωγής δηλαδή που θα "συγχωρούν" τις (πάμπολες) κακές ηχογραφήσεις που κυκλοφορούν καθιστώντας τες πιο ευάκουστες από ότι πραγματικά είναι... εδώ ερχόμαστε στα ηχεία που σχεδιάζονται, κατασκευάζονται και χαρακτηρίζονται ως μόνιτορ αναφοράς... γι αυτά η ανωτέρω ρήση σου δηλώνει το κυριότερο λάθος που γίνεται κατά την επιλογή τους... ΠΟΤΕ δεν πρέπει ένα μόνιτορ ηχείο που θα χρησιμοποιήσεις για την παραγωγή της μουσικής σου, να σου "αρέσει" το ίδιο... αυτό επιβάλλεται να κρατάει την (κατά το δυνατόν για τα χρήματα που έχεις ξοδέψει για να το αποκτήσεις) απαραίτητη ουδετερότητα που θα το καταστήσει "διάφανο" ώστε ηχογραφώντας και κατόπι μιξάροντας να βλέπεις μέσα από αυτό την πραγματική μορφή του ήχου της μουσικής σου (χωρίς να σου κάνει το βιολί βιόλα)... για να μη σου(-ας) τα ζαλίζω περαιτέρω, στην περίπτωση των σπιτικών "στουντιο" επιδιώκουμε ιδανικά να έχουμε δυο ηχεία με τους λιγότερους χρωματισμούς... είτε εγγενείς των ιδίων, είτε επίκτητους (προσθετικά στους αναπόφευκτους πρώτους) λόγω της αλληλεπίδρασής τους με τον εκάστοτε χώρο μας... είναι λοιπόν πιθανότατο (ανάλογα με το τι θα αναπαράγεις σε αυτά) να σου ακούγονται και τελείως "χάλια"... δυστυχώς δεν υπάρχουν σταθερές όπως πχ να επιλέξεις ή να κρίνεις κάποια μόνο μέσω των spec τους, που πολλές φορές από μόνα τους αποπροσανατολίζουν έντεχνα... αν ψάξεις στο noiz έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές και νομίζω αρκετά επισταμένα στο θέμα... πάντως ένα καλό κριτήριο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένδειξη καλής μόνιτορ συμπεριφοράς (ξεπερνώντας τις ραδιοαρβυλίστικες χαζομαρούλες "πάρτο αυτό είναι φλιατ αδερφέ"), είναι μια το δυνατόν μικρότερη απόκλιση των +-2db στο φάσμα που μπορούν να αποδώσουν πριν ξεκινήσει το φυσιολογικό roll off στα άκρα (το οποίο καθορίζεται ειδικά χαμηλά από το μέγεθος και της ποιότητας κατασκευής της καμπίνας και των part που το αποτελούν, καθώς φυσικά και της σχεδίασης του)... τώρα θα μου πεις και συ και δικαίως... οκ ρε φίλος καλή και η θεωρεία και τα μπλα μπλα, αλλά αυτό (μπορώ να) έχω τώρα... ένα φθηνό hi fi και δεν μου περισσεύει νεφρό να πουλήσω για να το αντικαταστήσω αυτή τη στιγμή... τα βασικά πράγματα λοιπόν που μπορείς να κάνεις, ώστε τηρουμένων των αναλογιών (που θεωρητικά είναι όλες εις βάρος σου) να έχεις τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα με ότι διαθέτεις, είναι: πρώτον να στήσεις τα ηχεία σου (πάντα το δυνατόν) "σωστά" στον χώρο σου (δυστυχώς, μια και δεν έχουν σχεδιαστεί με near field λογική, το ισόπλευρο τρίγωνο που θα σχηματίσεις για να αποκτήσεις ένα ικανοποιητικό sweet spot αξιοποιώντας τις όποιες δυνατότητες τους, δεν είναι ιδιαίτερα μικρό όπως και οι απαραίτητες αποστάσεις τους από τους τοίχους που θα απαιτηθούν)... δεύτερον, να μετατοπίσεις το "ουσιαστικό" reference point από το ηχείο σου, σε κάποια (κάθε φορά ανάλογη του είδους της μουσικής που επεξεργάζεσαι) ποιοτική επαγγελματική ηχογράφηση που θα αναπαράγεις παράλληλα όσο δουλεύεις (έχοντας τη φορτωμένη στο daw σου) για συχνά συγκριτικά ακούσματα Α/Β ... εννοείται (?) ότι ο στόχος δεν θα είναι να τη "προσομοιάσεις", αλλά το να παίρνεις μια ιδέα για την συχνοτική συμπεριφορά του πονήματός σου (πριν το ακούσεις κι αλλού όπως ήδη σου προτάθηκε ορθώς από τους φίλους μας παραπάνω) ώστε να μη επιτρέψεις να περάσουν εύκολα σε αυτό "προοπτικά" οι όποιες ηχητικές αδυναμίες του ηχείου... γιατί δεν λέω... μπορούμε σίγουρα μέσω της γνωσιακής εμπειρίας και της εκμάθησης των ιδιαιτεροτήτων του εξοπλισμού μας να παράγουμε σχετικά εύκολα κάποια ικανοποιητικά αποτελέσματα για την παρέα, αλλά πολύ δύσκολα θα παραβαίνουμε κατά πολύ τον κανόνα που λέει ότι μιξάρουμε ότι ακούμε...

το OPERA 210D είναι ένα πολύ καλό για τα λεφτά του, σχετικά φθηνό (αλλά σε καμιά περίπτωση "φθηνιάρικο") αυτοενισχυόμενο PA ηχείο για πολλές χρήσεις... έστω και με καμένο το woofer (να υποθέσω ότι αυτό εννοείς) είναι ένα καλό δώρο από τον γνωστό σου... τώρα πως το καψε (αφού σαν active δεν επιδέχεται εύκολα λάθη χειρισμού λόγω κακού part matching και διαθέτει και εξελιγμένα κυκλώματα προστασίας με θερμικούς και audio limiters) είναι απορίας άξιον αλλά ok... μια χαρά σου ήρθε το γεγονός...? λοιπόν επί του θέματος... το καλύτερο που έχεις να κάνεις πριν οτιδήποτε άλλο, είναι μια επικοινωνία με το τεχνικό τμήμα της Db Technologies στο κάτωθι link ώστε να είσαι σίγουρος για τις επόμενες κινήσεις σου... https://www.dbtechnologies.com/en/support/ εγώ απλά μπορώ να σου πω ότι το AEB-W-10-4-38 συστήνεται για την περίπτωσή σου και μπορείς να το βρεις στα κάτωθι eshop http://www.audiolive.it/shoponline/index.php?main_page=product_info&products_id=594&language=en https://www.mausound.it/prodotto/woofer-aeb-10-4-38-401020062-ricambi-db-technologies/ και στο ebay https://www.ebay.co.uk/itm/113886867779 αφού πάντα το επικυρώσεις μέσω του support...

η ενδεδειγμένη λύση είναι αυτή που σου πρότεινε ο Γιάννης, για να είσαι σίγουρος ότι οι φωτό σου θα μείνουν για πάντα ορατές... εναλλακτικά, αν σώνει και καλά θέλει κάποιος να χρησιμοποιήσει μια ήδη δημοσιευμένη κάπου διαδικτυακά, πρέπει να κάνει "κόπε πάστε" την αρχική της θέση που είναι αποθηκευμένη, ώστε ακολούθως το noiz μετατρέψει αυτόν τον σύνδεσμο πλέον αυτόματα σε εικόνα (δεξί κλικ πάνω της ==> "Προβολή εικόνας" ==> link copy ==> paste)...

εγώ θα πω και το Shure sm58 που είναι η "κλασική" λύση και προσωπικά το προτιμώ ξεκάθαρα από το περισσότερο δημοφιλές τα τελευταία χρόνια beta (ως πιο "διαχειρίσιμο" συχνοτικά στις ελληνικές συνθήκες όπου δυστυχώς ακόμα και σήμερα δεν είναι δύσκολο να πέσεις σε ένα μέτριο PA ή σε έναν μέτριο ηχολήπτη ή και στον συνδυασμό τους)... https://www.thomann.de/gr/shure_sm58.htm αυτό όμως που με έχει κερδίσει τελευταία σε αυτή την κατηγορία τιμής, είναι το εμφανώς πιο ισορροπημένο συχνοτικά, με περισσότερο όγκο και με καλύτερη συμπεριφορά ως προς τα φαινόμενα της ανάδρασης (κοινώς "αρπάγματα") beyerdynamic TG V50s. https://www.thomann.de/gr/beyerdynamic_tg_v50_s.htm τώρα αν η αοιδός κινείται σε πιο μεγάλες σκηνές (με κατά κανόνα εξασφαλισμένη μια ικανοποιητική τεχνικά ηχητική κάλυψη σε foh και monitoring επίπεδο), δεν τραγουδάει Joplin και συναφή wild ρεπερτόρια και αντέχει η τσέπη να ανοιχτεί λίγο περισσότερο οικονομικά, μπορεί να περάσει στα πιο εκλεπτυσμένα ηχητικά πυκνωτικά μονοπάτια και να δοκιμάσει το Shure sm 87A (εναλλακτικά και το πολύ φθηνότερο sm86) προσδοκώντας την εν δυνάμει ποιοτική διαφορά (που αυτό σίγουρα μπορεί να προσφέρει τηρουμένων των αναλογιών). https://www.thomann.de/gr/shure_sm_87a.htm

τελικά μόνο εγώ δουλεύω ακόμα αγόγγυστα στα 7?... και μάλιστα σε pro επίπεδο σε μουσικά, γραφιστικά και publishing... και μόνιμα στο νετ και χωρίς να είμαι καλό παιδί όσον αφορά την χρήση του πηγαίνοντας μόνο από το πεζοδρόμιο και τις διαβάσεις...? δεν ξέρω βέβαια μπορεί να μιλάω εκ του ασφαλούς μια και δεν μου έτυχε κάτι μέχρι στιγμής που να μην αντιμετώπισα σχετικά εύκολα... κι αυτό παρότι από την εποχή των 3.1 ακόμα, ΠΑΝΤΑ υπήρξα πιονέρος (με μεγάλο κόστος ψυχικό και οικονομικό) σε ότι έχει να κάνει με το λειτουργικό... δεν δίσταζα να πουλάω, χαρίζω, παροπλίζω μηχανάκια συνεχώς για να υπηρετήσω το παντεσπάνι των παιδιών του Bill... έως τον ερχομό των 7 όμως... ήταν σαν τα περίμενα τόσα χρόνια σαν την αδερφή ψυχή... και από την εποχή που κυκλοφόρησαν είμαι πιστός και μονοwindowς7ικός... τι να πω ίσως σε μερικά χρόνια που θα ναι κι αυτά vintage, να ανέβω στην εκτίμηση του Λάκη και να με δεχθεί στο κλαμπ... ΥΓ με τα 10 απέκτησα μεν στενή σχέση λύνοντας συχνά προβλήματα σε pc φίλων, αλλά σε καμία φάση δεν με έπεισαν ότι αξίζει να μπω στον κόπο να τα βάλω στο pc που δουλεύω... προς το παρόν βέβαια... μη λέω μεγάλα λόγια...

ντάξει μάλιστα... το άκουσα κι αυτό...? αν γίνει σωστά η "δουλειά" (που πληρώνεται και κατά κανόνα αδρά σε αναντιστοιχία με το αποτέλεσμα κάθε φορά), ΜΙΑ ΧΑΡΑ θα ακούγεται... σε καμιά περίπτωση δεν είναι ανάγκη να ρίχνονται στο πηγάδι οι μουσικές ιδέες που θα ΠΡΟΑΓΟΥΝ το "τραγούδι"... αλλιώς τι νόημα έχει... εσένα γιατί σε πληρώσανε και δεν βάζανε το ανηψάκι του "παραγωγού" να παίξει?... ή αλλιώς ACAPELA λέμε κι όλοι θάναι ευχαριστημένοι (κι εκεί να δεις γέλιο με τα "σύμφωνα" της ελληνικής γλώσσας)... όσο για την "ανασφάλεια" των συνήθων επαγγελματιών "παραγωγών" (που επίσης διαχρονικά κατά κανόνα στα καθ ημάς -και ακόμα απ΄όσο ξέρω- η γνώση τους φτάνει άντε στο να παραγγείλουν καφέδες και καμιά πίτσα κι αυτά λάθος), έτσι την λέμε τώρα την ασχετοσύνη και την αδιαφορία?... έχω χάσει επεισόδια... ε εγώ σαν κακός ηχολήπτης σου λέω ότι ο "καλός" σου είπε μ@λ@κίες... και σόρυ για το ύφος αλλά έλεος πια με τις ηλίθιες δικαιολογίες και τα "κρεμαστάρια"... εσύ ειδικά που ακόμα και στο σπίτι σου με πενιχρά μέσα, παρότι ερασιτέχνης στα του ήχου, παράγεις εύκολα ευάκουστα αποτελέσματα, ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να υιοθετείς τέτοιες απόψεις... όχι για άλλο λόγο, αλλά γιατί γίνεσαι το ΑΛΛΟΘΙ της προχειρότητας αυτών και σε παίρνει η μπάλα άδικα (ενώ την δική σου "δουλειά" την έκανες άψογα στο κομμάτι που σου αναλογεί)... η μόνη "δικαιολογία" που (προσωπικά) μπορώ να δεχθώ, είναι οι κατά καιρούς παράλογες απαιτήσεις των "ανασφαλών παραγωγών" που ζητάνε audiophile παραγωγές σε 10 ώρες... όλα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις (που όλοι έχουμε κάνει για να μη βγάζω και τον εαυτό στην τελείως απ έξω και το παίξω κλασικός ελληναράς "τιμητής" εκ του ασφαλούς, κάτι που μισώ)...?

πάντως εδώ στην Αφροδίτη καμπάνα φτάνιει φίλος... στο μακρινό Ελάντα οι καλιοί οι μικροφονιάδες ποτέ δεν μας ξεχνούν εμάς τους Αφροδιτιανούς... οι Κρόνιοι είναι κουφοί μη δίνεις σημασία...?? ΥΓ. ωραία δουλειά έκανες Σπύρο... κρίμα...

άσχετο και σόρυ για το οφτοπικ: πριν μερικές μέρες πρέπει να είχες έντονο λόξυγγα μια και σε μνημόνευα στον πεθερό μου κάνοντας ακρόαση τα κάτωθι πάλαι ποτέ hi end γιαπωνέζικα και αμερικάνικα μωρά του με τους "μουσικότατους" χάρτινους κώνους... Coral bx 2000 και Jbl lx4-1... κι όμως, ειδικά με τα πρώτα (μοντέλα του 1970) μάλλον θα μπορούσα να συζήσω και σήμερα... ?

αντικειμενικά υπήρξα μέτριος ερασιτέχνης κιθαρίστας (διαχρονικά πλην του πρώτου χρόνου του ενθουσιασμού, η μελέτη μου πήγαινε κατά συντριπτικό ποσοστό υπέρ της ηχοληψίας) και λειτούργησα καθαρά αξιοποιώντας ακατέργαστα το όποιο έμφυτο ταλέντο και μουσική αντίληψη διέθετα... αυτό όμως δεν με εμπόδισε να κάνω μια πολύχρονη και κατά γενική ομολογία αξιοσέβαστη (στο χώρο που κινήθηκα) επαγγελματική καριέρα ως μουσικός... το "μυστικό"?... - συνέπεια αλλά και όρεξη για σκληρή δουλειά στις πρόβες χωρίς μεμψιμοιρίες - "έξυπνο" παίξιμο (έπαιζα με τέτοιο τρόπο, κρύβοντας έντεχνα τις τεχνικές μου αδυναμίες φροντίζοντας κατά κανόνα να φτάνει στον μέσο ακροατή αυτό που "έπρεπε" κατ ελάχιστον να ακούσει) - προσφορά και σε άλλα επίπεδα (τεχνικά, οργανωτικά και συναισθηματικά με ειλικρινές ενδιαφέρον για το άρτιο δεδομένων των συνθηκών κάθε φορά αποτέλεσμα) - κυρίως όμως σεβασμός στις πραγματικές ανάγκες του σχήματος που καλόμουν να υπηρετήσω (τις ανίχνευα ως εν δυνάμει στόχο από πριν και δεν επιχειρούσα καν περιττές συναντήσεις ακροάσεις που θα με έκθεταν ή θα έτρωγα τον χρόνο τον δικό μου και των άλλων αν θεωρούσα ότι αντικειμενικά δεν θα μπορούσα να ανταποκριθώ) μέσα σε αυτά τα χρόνια βρέθηκα (αναγκαστικά λόγω τις φύσης της δουλειάς) σε πολλά διαφορετικά μουσικά σχήματα με ανάλογες προσεγγίσεις είτε σαν μουσικός που ανταποκρινόμουν σε μια πρόσκληση, είτε αναζητώντας ο ίδιος κάποιον-ους συνεργάτη-ες... μπορώ λοιπόν να καταλάβω ΑΠΟΛΥΤΑ τον Σπύρο και το γιατί άνοιξε το θέμα... έχω ζήσει σωρεία απίθανων ιστοριών (αστείων και σοβαρών)... όλες όμως είχαν μια συνισταμένη που θα μπορούσε αν υπήρχε στη στάση των εμπλεκομένων να τις κάνει λιγότερο επώδυνες για κάποιους (ακόμα και οι αστείες είχαν ως θύμα τον εκτεθειμένο από την μια πλευρά)... τον σεβασμό που ανέφερα παραπάνω και που είτε σαν ερασιτέχνης είτε σαν επαγγελματίας είσαι "υποχρεωμένος" να δείξεις πρώτα από όλα στην ίδια την μουσική, μετά στον εαυτό σου και τέλος στον εν δυνάμει συνεργάτη... το "καλύτερα παράφωνος παρά βουβός και άφωνος" που επικαλούμαι αρκετές φορές, τελειώνει στα όρια του μπάνιου του καθενός μας αλλά όχι μόνο ως τεχνική κατάρτιση - ταλέντο αλλά και ως κοινωνική συμπεριφορά... εγώ αυτά έμαθα, αυτά έκανα, αυτά λέω...?

με έχεις γεννήσει... το είχα σκάψει βρίσκοντας το αρχικό πετρέλαιο του βινυλίου του...? απαράδεκτος που το ξέχασα αλλά είναι τόσα τα αριστουργήματα τι να πρωτοθυμηθώ...

?Camel - "The Snow Goose" ?Oscar Peterson - "Night Train" ?Jon Lord - "Sarabande" ?Bobby Blue Bland ‎– "Sad Street" ?Dire Straits - ''Dire Straits'' ?J.J. Cale - "Shades" ?Eloy - "Power and the passion" ?Supertramp - "Breakfast in America" ?Canned Heat - "Boogie With Canned Heat" ?Esperanto - "Last Tango" κάποια από τα LP's που είχα λιώσει αλλά και ακόμα μπορώ να τα ακούω μονορούφι όποτε λάχει...

όπως προ ειπώθηκε από τους φίλους μας, ο συγχρονισμός πλέον με "κλακέτα" και zoom στις waveforms είναι βατός και πολύ εύκολος στα daw... τώρα για την ηχοληπτική "χρησιμότητα" του εγχειρήματος αν πρόκειται για τρακ που θα αποτελέσει part μιας πολυκάναλης μίξης θα συμφωνούσα με τον συνονόματο (στην πράξη, ειδικά αν δεν είσαι ιδιαίτερα έμπειρος "περί των ηχοληπτικών", μάλλον θα αποδειχθεί πολύ κόπος για το "τίποτα" και λογικά θα κρατήσεις μόνο του το mic της κάρτας)... αλλά αν το θέμα είναι καθαρά "κιθαριστικό", μπορείς χωρίς φόβο και πάθος να πειραματιστείς με "δημιουργικό" συνδυασμό τους (και κατά την ηχογράφηση όπως προτείνει ο Σπύρος, αλλά και στην post production επεξεργασία με eq και διάφορους χώρους στον άξονα ή με pan)... ΥΓ. και στις δυο περιπτώσεις βέβαια (πέραν του sync), μπορείς αν θέλεις να πετύχεις ενδιαφέροντα αποτελέσματα ως effect, μετακινώντας στον χρόνο την μία από τις δύο κυματομορφές...?

αν η χρήση που την προορίζεις παραμένει ίδια με αυτή που ήδη αναφέρεις, παρότι η id22 είναι ότι καλύτερο κυκλοφορεί σήμερα στα λεφτά της, προσωπικά δεν θα σου πρότεινα να προβείς στην αγορά της (ή όποιας άλλης ανάλογης)... εφόσον δουλεύει χωρίς προβλήματα, η δική σου παραμένει παρά τα χρόνια της αξιολογότατη ως λύση για κάλυψη των αναγκών σου (τηρουμένων των αναλογιών)... αν οι απαιτήσεις σου αλλάξουν στο μέλλον, το εξετάζεις εκ νέου το θέμα...

μ' αρέσει... τεχνικά θα μπορούσε σίγουρα να βελτιωθεί (με μια πρώτη μικρή μείωση του wet ποσοστού στο reverb της φωνής θα έδενε άμεσα καλύτερα το όλον) αλλά και έτσι όπως είναι το σύνολο διαθέτει πολύ ενδιαφέρον ύφος και ανάλογα ενδιαφέρουσα άποψη... ΜΠΡΑΒΟ...

θα συμφωνήσω απόλυτα... για να μην παρανοηθώ εγώ απλά απάντησα στο αν θεωρητικά είναι το "ίδιο", γιατί νοιώθω "υποχρεωμένος" (κι όχι για να το παίξω έξυπνος) όποτε δω κάτι "αμφισβητήσιμο" να συζητείται και εχω χρόνο, να θέτω την τεχνική του σταθερά ως reference (εφόσον την γνωρίζω)... από την θεωρεία στην πράξη όμως όντως τα πράγματα έχουν μια απόσταση.... ο "στόχος" της τέρψης μέσω της ακρόασης μουσικής έχει πολλούς τρόπους να προσεγγισθεί, αλλά καλώς ή κακώς η σύγχρονη καθημερινότητα "απαιτεί" ως προτεραιότητα τον σεβασμό στην ευκολία, για να μην δαιμονοποιείται μέσω του "ταξιδιού" μια ιδεατή κάθε φορά "Ιθάκη" μας... φίλε anaks, η γνώμη μου είναι αν θες να ασχοληθείς "σοβαρά" με συστήματα ασύρματης μετάδοσης audio σημάτων, να ξεκινήσεις εξετάζοντας αρχικά ολοκληρωμένες λύσεις που προσφέρουν διάφορες διαχρονικά καταξιωμένες εταιρείες στον χώρο του ποιοτικού ήχου όπως π.χ.: το MusicCast της Yamaha: https://europe.yamaha.com/en/products/contents/audio_visual/musiccast/index.html και το Heos της Denon: https://www.denon.co.uk/uk/heos-wireless-speakers .