npap

δεν ξέρω τι λέτε εσείς αλλά εγώ πολιτικό τσακωμό δεν θυμάμαι να έχω κάνει (σε επίπεδο να έχει ξεφύγει από την ευπρεπή ανταλλαγή έστω αντίθετων απόψεων)... από την άλλη θυμάμαι σοβαρά "επεισόδια" σε τεχνικά θέματα στον τομέα μου, κυρίως με κομήτες με νοοτροπία πάλαι ποτέ μικροφωνιάδων, που επέμεναν σε άκυρες (αντικειμενικά πάντα) θέσεις και θιγόντουσαν όταν ευγενικά (αρχικά) προσπαθούσα εγώ (ή άλλος) να τους εξηγήσουμε ότι κάνουν κάποιο λάθος... και τα παιρνα και γινόταν της κακομοίρας μερικές φορές σε βαθμό που έβλεπα κατόπιν τι έγραφα και δεν με αναγνώριζα...? όμως ουδέν κακόν αμιγές καλού και πλέον φυσάω και την αγελαδίτσα χωρίς λιπαρά εδώ μέσα (και αλλού) και είμαι πολύ προσεκτικός στην έκφρασή μου θεωρώντας εντέλει ότι όλο αυτό με βοήθησε στο να γίνω καλύτερος άνθρωπος εν γένει... κατά τα άλλα ΠΟΛΛΟΙ ήλθαν είδαν και απήλθαν και αρκετοί επανήλθαν όπως σε όλες τις κοινωνικές συνευρέσεις ανθρώπων σε κάθε μορφή τους... με μια απλή αναγωγή στην βάση της αιτίας τους κάθε φορά όλες έμοιαζαν παρ όλες τις μεγάλες διαφορές στην έκφραση των αιτιατών τους... και ναι η ιστορία γράφεται από παρέες αλλά το θέμα είναι να μην τις γράφει στο τέλος στα @@ της περνώντας τους στην λήθη και η ιστορία, επειδή απλά μπήκαν στον πειρασμό να αγνοήσουν τον σεβασμό που αρμόζει στις καλές και (ειδικά) στις κακές εκφάνσεις της ανθρώπινης μας φύσης όταν διαδρούμε... ΥΓ. φίλε Δημήτρη προσωπικά αν κάθε που φορά αισθανόμουν θιγμένος το δήλωνα, θα είχα μεγαλώσει αρκετά τον αριθμό των πράξεων στην ζωή μου για τις οποίες έχω μετανοιώσει καθώς επί το πλείστον η ψύχραιμη δεύτερη ανάγνωση μου αναδείκνυε μια εν θερμώ θυμική μου υπερβολή...

η άσχετη πληροφορία της ημέρας (για να μη πω της ώρας)... 20 χρόνια τώρα έτσι καταλαβαίνω πότε με έχει παρασύρει η δουλειά... δεν προλαβαίνω να διαβάσω ολόκληρα (και κατ επέκταση να συμμετέχω) ανάλογα θέματα...?

έχοντας ζήσει στα παρασκήνια των μεγαλύτερων studio παραγωγής ήχου της ελληνικής διαφήμισης και παράλληλα με την Σοφία και τον κουμπάρο μου χρόνια στην οργάνωση των Ermis Awards, μπορώ να πω μετά λόγου γνώσεως, ότι η ατμόσφαιρα του ανταγωνισμού στην χρυσή εποχή της, είχε κάτι από "όσκαρ ταινιών υπερ-μικρού μήκους" και οι δημιουργοί (παρά τα καθ ημάς βλαχοχολυγουντιανά παρατράγουδα) σε όλα τα επίπεδα την έπαιρναν πολύ σοβαρά... τώρα τα αποτελέσματα ως προς την παραγωγή παράλληλης "τέχνης" είναι στην κρίση του καθενός... εγώ πάντως είμαι ευγνώμων απέναντι στον χώρο ως έφηβος μια και στην πΔ (προ διαδικτύου) εποχή με έφερε σε επαφή κατά καιρούς με πολλά μουσικά masterpiece που δεν είχα άλλο τρόπο τότε να προσεγγίσω...

αν δεν έχεις σύνδρομο μπουμ μπουμ επίπλαστων "μπάσων" και σε ενδιαφέρει η "πιστότητα" (τηρουμένων των αναλογιών που καθορίζει η κατηγορία τιμής), είναι αυτά που σου προτείνω και εγώ με την σειρά μου (αυτά και τα παλιότερα 10 τα έχω χρησιμοποιήσει ουκ ολίγες φορές εν είδει πτωχών πλην τίμιων auratone ?)... από την άλλη, τα Logitech Z333 που διάλεξε η γυναίκα μου για το pc της (ανάμεσα από δεκάδες άλλα μέχρι 100€), με έχουν ψαρώσει ουκ ολίγες φορές ακούγοντας jazz και ακουστικά σύνολα (ειδικά σκεπτόμενος το είδος και την τιμή τους)... πάντως όταν μιλάμε για entry level κατηγορίες στα ηχεία όπου οι εν γένει αδυναμίες είναι πολλές και διάφορες καλό είναι να ακούς οπωσδήποτε πριν αγοράσεις... ΥΓ. κι αυτά του Στράτου με ξύλινη!!! καμπίνα στα 50€ θα θελα κάποια στιγμή να τα ακούσω...

μπα άσε ρε Στράτο... εδώ τους στέλναμε στο studio για σουβλάκια (μόνο γι αυτό ήταν ικανοί άλλωστε) και μας φέρνανε πίσω κινέζικο...?

για το είδος δοκίμασε το Valhalla Plate... θα βρεις εύκολα την χρυσή τομή με το ύφος...

στην δική μου εφηβεία που τις πίναμε δέκα δέκα πριν και κατόπιν σχολείου (στα κονδινά καφενεία αρχικά και pub αργότερα), δεν υπήρχαν πολλές επιλογές... θυμάμαι μόνο τις Αmstel, Kaiser, Heiniger και Heineken (που μόλις πρωτοήρθε έγινε της μοδός και μάλλον ήμουν ο μόνος που δεν την έπινε) και πάπαλα... αν υπήρχαν άλλες δεν έφταναν σε μένα... προτιμούσα κυρίως την πρώτη σε καθημερινή βάση και την δεύτερη πιο σπάνια (υιέ μου είδες το DNA; ?)... αν και μου αρέσει ως ποτό δεν έχω εντρυφήσει και τώρα στην απίστευτη ποικιλία που υπάρχει δεν είμαι δύσκολος και θα ακολουθήσω εύκολα την παρέα χωρίς ενστάσεις... αν είναι μια που θα την πρότεινα θεωρώντας της ξεχωριστή που αξίζει τον κόπο (αν και την βρίσκω πολύ δύσκολα) είναι η Chios ale house (επίσης θα ανέφερα και την μοναδική με πραγματική μαστίχα Chios Beer Wheat αλλά την θεωρώ κάτι ιδιαίτερο που ξεφεύγει αρκετά σε γεύση)... τέλος να αναφέρω (για να μου κόψουν κάποιοι συνγέροντες εδώ την καλημέρα?) ότι μπύρα πίνω μόνο απόλυτα παγωμένη, σε μικρό ποτηράκι κρασιού και αυστηρά χωρίς αφρό...

καλά μιλάμε πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια παρατηρώ ότι είναι gifάκι και τις φυσαλίδες... οκ!!?

καταλαβαίνω τι εννοείς και το σέβομαι ως άποψη, αλλά πρέπει να λάβεις υπόψη σου (δεν ξέρω την ηλικία σου) ότι το κομμάτι ο Τζίμης δεν το έγραψε στην εποχή της τραπ και της ευτελισμένης φλώρικης ψευδομάγκικης βρισιάς που αφορά μόνο αυτόν που την λέει, αλλά σε μια άλλη αρκετά μακρινή πια που πραγματικά είχε νόημα ως πράξη που κτυπούσε το στομάχι ενός υποκριτικού "κοινωνικού καθωσπρεπεισμού" που βρισκόταν στην απέναντι πλευρά κάποιων που όντως αισθανόντουσαν γερασμένοι στα 25 (για να βοηθήσω αυτήν την στιγμή αισθάνομαι πιο νέος από τότε?)...

αν και όντως συγκριτικά με άλλες φορές που την είδα το επίπεδο φέτος ήταν ανεβασμένο (πάντα για το είδος μιλάμε) την πέρασα σε fast fordward κι αυτό λόγω της θεάς Χάνας που την βλέπω έτσι κι αλλιώς στο Ted Lasso... παρεμπιπτόντως μι άρισε ακουστικώς η Εσθονή και εικαστικώς η Ισραιλίτισα...?

μ άρεσε η προσέγγισή σας... η παραγωγή από την άλλη θέλει λίγο δουλίτσα (κυρίως στην συχνοτική παρουσία των κιθαρωνε που κατά τα άλλα παικτικά ήταν άψογαι)... και ένα παράπονο: προς τι ρε παιδιά η αυτολογοκρισία (αν και εμπνευσμένος ο τρόπος);... συνολικά πάντως μπράβο...?

έτσι σπάστα(-ε τα)... εγώ περιμένω Αναγνωστάκη στην συνέχεια... μπράβο ρε φίλοι την καταβρήκα...? ΥΓ έτσι για τον εξώστη του μάπετ noiz show να γκρινιάξω κι εγώ λιγουλάκι για ένα θεματάκι με τις ουρίτσες των χώρων και ένα συχνοτικό θολωματάκι που δημιουργούν κατά μέρη...

για να μην υπάρχουν παρανοήσεις στο τέλος, για νέους που θα παρακολουθήσουν το νήμα: υπάρχουν ΚΑΙ ακουστικά πριν το τέλος...?

που ναι ορε η εν δυνάμει κόρη μου να δω αν μου μοιάζει...τι φιτιλιές μας βάζεις πάλι...?

1982...? ο μοναδικός τότε δεξιός στο λύκειο γιος παπά αλλαξοπίστησε βλέποντας το φως το αληθινόν από τον πράσινο ήλιο... αλλά ήτο νωρίς όμως ακόμα και σαν μοναδικό πασοκτζή πλέον συνεχίσαμε σε αυτόν τη καζούρα... χαρούλες... ολυμπιακό στάδιο γίνομαι μάρτυρας 2 παγκόσμιων ρεκόρ... έκστασις... μου κάθεται η Κατερινούλα... οργασμός... ΥΓ τελικά μόνο εγώ έκανα σεξ;...

ότι άλλοι έχουν το όνομα και άλλες το "αυτί" και λοιπά χαριτωμένα που θα συμφωνήσει και ο Λάκης ότι αποτελούν αιτία διαζυγίου...

και να μας χαλάσουν τον γάμο γιατί η Σοφία τώρα μου την λέει...?

με το ζόρι ακούω άνετα στα 58 μου πια (σε τυχαία στιγμή μιας ημέρας με μέτρια σωματική και ψυχική κούραση) μέχρι 11 και κάτι ψηλά Khz (πάντα με αναφορά ένα σήμα στο 1Κhz που δεν μου δίνει το τύμπανο στο χέρι)... και μετά από 3-4 (μόλις) ώρες πίσω από μια κονσόλα, δεν τολμάω καν να μετρηθώ... από την άλλη έχω παντρευτεί μια νυχτερίδα που στα 53 της ακούει >15Khz για πλάκα οποιαδήποτε στιγμή... λέτε να την βάζω να μιξάρει αντ' εμού...?

I'm a person just like you But I've got better things to do Than sit around and fuck my head Hang out with the living dead...?

μου τους σύστησε ο Αργύρης Ζήλος στα 80ς και το lp τους ήταν το πρώτο που έσπασε το μετεφηβικό μπετόν αρμέ της classic rock δισκοθήκης μου τότε...?

άλλος ένας ωραίος άνθρωπος που έφυγε τόσο νωρίς...? κουράγιο στους δικούς του...

αχ ρε τι με κάμνετε... τι με κάμνετε...? παρόμοια ιστορία 2019... 3.30 πμ... κι εκεί που λέτε κάθεσαι αμέριμνος μπροστά στο pc σου, πιάνει κάτι δεξια το μάτι σου, γυρνάς το βλέμμα και έρχεσαι μούρη με μούρη με αυτόν τον σοβαρό κύριο λουσμένο στο φεγγαρόφως... αφού γλυτώσεις στην τρίχα το έμφραγμα από την τρομάρα σου, δώσεις λογική εξήγηση για το πως ανέβηκε στο μπαλκόνι, τον ταΐσεις, τον ξεδιψάσεις και χαμουρευτείτε ελαφρώς (όσο επιτρέπει η διάθεσή του δηλαδή), ξημερώματα πια πρέπει να τον χαιρετήσεις... έλα μου όμως που δεν τον ενδιαφέρει ούτε το αν θα χαλάσει το προξενιό, ούτε το αν θα τον αγαπά η πεθερά του και δεν θέλει με τίποτα να φύγει από εκεί που ήρθε... απαιτεί ξεπροβόδισμα από την πόρτα, να τον συνοδέψεις στις σκάλες και να βγει κύριος από την κεντρική είσοδο της πολυκατοικίας... χμ!!!... κάτι μου λέει ότι βρήκαμε έναν ακόμα (χαριτωμένο) μπελά... και το όνομα αυτού Μάξιμος... αρχική φιλοξενία στο μπαλκόνι... σε πρώτη φάση δεν ήθελε να κοιμηθεί μέσα... κυκλοφορούσε μεν σαν κύριος στο σπίτι και τα φαγητά και τα παιχνίδια του ήταν σε αυτό αλλά την ώρα του ύπνου απαιτούσε να τον βγάλεις όξω... για λίγο βέβαια μια και όταν χειμώνιασε τέλειωσαν οι μαγκιές... τα κεφάλια (και το κρεβατάκι μέσα)... στην καραντίνα ήμεθα τυπικοί και υπογράφαμε και χαρτί για τις εξόδους μας... αμέ... σόρυ δεν συνεχίζω γιατί είναι επώδυνο και θα με πάρουν τα ζουμιά... αλλάξαμε σπίτι και επειδή ήρθαμε σε μια πλατεία στο κέντρο όπου δεν θα είχε πια την ευκαιρία να πηγαινοέρχεται χωρίς κίνδυνο, κάναμε την καρδιά μας πέτρα και αναγκαστήκαμε να τον αφήσουμε εκεί στις κοπέλες που νοίκιασαν μετά από εμάς το σπίτι (πάντα υπό την άγρυπνη ματιά της πεθεράς μου που μένει απέναντι)... δεν το έχουμε ξεπεράσει ακόμα και ειδικά η Σοφία υποφέρει κάθε φορά που πάμε πάνω και τον βλέπει... γ@μήστε τα... αν και είμαι των σκυλιών αυτός ο μάγκας μου λείπει τόσο...?

το πραγματικό θέμα για την ψυχοακουστική (άσε που δεν το λέει φανερά), είναι το τι κάνεις αν έχεις συστηθεί στην γκόμενα ως Λώρελ και αυτή στην ύστατη στιγμή σου φωνάξει "λύνω Γιάννη μου" (ή 'Ιουϊ ή Γιούρλη ή Γιούλη ή)... ? τες πα και η πλάκα έχει τα όριά της αν και μου τόπε ο άλλος "μην το βάζεις το θέμα θα μετανιώσεις"... anyway που θα πάει θα μάθω κι εγώ... λοιπόν αυτή είναι η φασματική ανάλυση του αρχικού "Laurel" κι αυτή του "Yanny" (του συγκεκριμένου που ανέβασα γιατί θα μπορούσε να έχει πολλές παραλλαγές απλά το άφησα σε αυτό το σημείο γιατί με όσους το τέσταρα πριν το ανεβάσω εδώ το είχαν καθαρό στο αυτί ενώ εγώ μετά τον χρόνο ενασχόλησης εκείνη τη στιγμή το άκουγα πάλι laurel στο καπάκι)... φαντάζομαι το Yanni ως "φώνημα" υιοθετήθηκε γιατί όταν έγινε viral τo 2018 αντιστοιχούσε στην αντίληψη αυτών που το κοινοποίησαν αρχικά κι ενώ στην πορεία αρκετοί το ανέφεραν με παραλλαγές έμεινε επειδή οι περισσότεροι μπόρεσαν και το άκουσαν "υποβολιμαία" και έτσι... όσο περισσότερο αλλάξει η συχνοτική δυναμική προς τα πάνω γίνεται και πιο ξεκάθαρο για περισσότερους μια και το όλον (ως αιτία) είναι καθαρά συχνοτικό... στο δείγμα χρησιμοποίησα dynamic EQ κι όχι hi pass για να μην χαθεί πλήρως η πληροφορία σε κάποιο σημείο του φάσματος μια και ο άνθρωπος δεν ακούει γραμμικά αλλά αλλάζει διάφορα η ευαισθησία του ως προς την συχνοτική περιοχή... κι αυτό βέβαια δεν είναι κοινό σε όλους όπως και το πως εξελίσσεται η εκφύλιση της ακοής με τα χρόνια ή η καταπόνησή του αυτιού ως σύστημα οπότε το θέμα δυσκολεύει ακόμα παραπάνω ως προς την κατανόηση του... ένας ΩΡΛά μου είχε πει κάποτε μεταξύ σοβαρού κι αστείου ότι τα ακουογράμματα είναι μοναδικά σαν τα αποτυπώματα αν εξαιρέσεις την διαφοροποίησή τους στον χρόνο... αν συνυπολογίσουμε τώρα στο αιτιατό ότι σε όλες τις περιπτώσεις το τι θα "ακούσεις" εξαρτάται κι από δεκάδες άλλες παραμέτρους (όλα παίζουν ρόλο, από το αναπαραγωγικό μέσο μέχρι την διάθεση, το σημείο της μέρας με καταλύτη την ανάλογη σωματική κούραση και φυσικά ο κάθε επηρεασμός άμεσος ή έμμεσος από το περιβάλλον ακόμα και από παρελθοντικές προσλαμβάνουσες κι εμπειρίες), εξηγείται γιατί ακούει κυριολεκτικά ότι θέλει ο καθένας σε κάποιες ιδιαίτερες περιπτώσεις όπως αυτή... ο εγκέφαλος ερμηνεύει ενεργά συνεχώς τις αισθητηριακές εισροές και πρέπει κάποια στιγμή όλοι να συμβιβαστούμε με την ιδέα ότι ο εξωτερικός κόσμος είναι λιγότερο αντικειμενικός από ό,τι θέλουμε να πιστεύουμε... εγώ ας πούμε στο τέλος της επεξεργασίας τα άκουγα πια όλα Λώρελ με την ίδια ευκολία που κάποιοι ακούνε γενικώς κι αορίστως βερεσέ...?