npap

για ατμόσφαιρα...;D (υπέροχο όμως έτσι κι αλλιώς και το πιο αγαπημένο μου στο είδος)

η υπόθεση δεν είναι για γέλια... είναι για γοερό κλάμα "μωρών παρθένων"... 8) όσο ο μέσος κιθαρίστας είναι "καλός αγωγός της audio αρβύλας" (πχ αναζητά την ποιότητα στο μεγάφωνο με μόνο κριτήριο την διάμετρο του κώνου, κυνηγάει με "στείρα watt" την ένταση στη γη μουσικής του επαγγελίας και λοιπά πολλά ημιμαθή τεχνικά ευτράπελα), οι τύποι θα πολλαπλασιάζονται "κλέβοντας εκκλησία".... ΔΥΣΤΥΧΩΣ...

και μια και φτάσαμε και στον Gary, ας βάλω και κάτι με τον μαθητή και φίλο του (αλλά και κουνιαδάκι μου, μη πέσει το σπίτι και με πλακώσει... ;D), Δημήτρη Μπίκο (συν 2 ακόμα αξιολογότατους Έλληνες μουσικούς... τον Αχιλλέα Διαμαντή στην κιθάρα και τον Πάνο Βασιλόπουλο στα τύμπανα...μαζί τους και ο Sam Marlieri)...

δεν είναι αυτό που ζητάς φυσικά αλλά μου θύμισες αυτούς που είχαν ένα άσμα που με άρεσε ιδιαιτέρως με αυτόν τον τίτλο στο παρακάτω άλμπουμ... EDIT οκ υπάρχει και μόνο του

πάντα ερωτευμένος με την απόλυτη rock χροιά της Τζενούλας... :)

εσύ νεαρέ κανόνισε να ψάξω στα αρχεία μου και να σε δω με "μοικάνα" σε κανα κυριακάτικο πρωινό με τους Παρθενογένεσις στα 80ς... :P ;D ;D

μια και μνημονεύθηκαν οι Eloy... Fritz Randow... ένας ντράμερ χωρίς ιδιαίτερη φήμη, αλλά από τους λίγους ανεξαρτήτως είδους, που με "κατάφερναν" να ξανακούω ένα κομμάτι "ειδικά" για να προσέχω με προσοχή πότε, πως και κυρίως τι παίζουν... +1

δίκαιον διαθέτετε που θα το έβρετε όμως φίλτατε... όταν οι γέροι το γυρνούν στον "αόριστο" οι υπόλοιποι ψάχνουν τον "αγύριστο"...;D ;D ;D κλείνω την αναπόληση με ένα από τα διαμαντάκια που πρωτάκουσα τότε ως "εκολαφθέν χιπίδιον" στις pub "σχολεία" μια που τις αναφέραμε...

οπότε συγχωριανός... 8) έλα... δε το ήξερα... χαίρομαι και στην πρώτη ευκαιρία θα το επισκεφτώ... όλο και κάποιος κωλόγερος θα χει ξεχαστεί πίνοντας σε καμιά γωνιά να θυμηθούμε τα παλιά... τώρα ποιος θα γνωρίσει ποιον έτσι που έχουμε καταντήσει είναι ένα θέμα αλλά θα μπω με την ταυτότητα κρεμασμένη στο λαιμό... ;D

γέννημα θρέμμα και επί 37 συναπτά έτη... από κει και πέρα η γυνή (με πυρ που δεν έσβηνε ούτε με θάλασσα... ;D) με έκανε βόρειο... αλλά η ψυχή έμεινε πίσω... το κακό είναι ότι όποτε κατεβαίνω πια, οι εποχές με Παραγωγή, Melody, Mad, με συναυλίες με Resus, με παπά στον Αγγελόπουλο κλπ, φαντάζουν τόσο μακρινές, που στεναχωριέμαι... αλλά c'est la vie... :)

Ντίνο στα δικά μου 15 έφερε ο Φοίβος στο Περιστέρι το Quadrophenia... πήγα στην απογευματινή το είδα και με άρεζε τόσο ώστε να το ξαναδώ και στην βραδυνή προβολή... την επόμενη πουρνό πουρνό κατέβηκα Πανεπιστημίου στο Music Corner αναζητώντας το βινύλιο... μου είπαν ότι το μοναδικό αντίτυπο που είχαν το είχε πάρει την προηγούμενη ένας περίεργος τύπος... ρε λες να ήταν ο Σάκης ο τραυλός; (εννοείται δεν τον ξέρω τον άνθρωπο έτσι)...;D ;D ;D τες πα έτσι κι αλλιώς μου βγήκε σε καλό... το ίδιο απόγευμα η μαμάκα μου έτυχε να επικοινωνήσει με θεία στας Γερμανίας που θα μας επισκεπτόταν την επόμενη βδομάδα και έπεσε παραγγελιά...εγώ την ίδια μέρα και την επόμενη ξαναείδα την ταινία άλλες 4 φορές ώστε να την εμπεδώσω, ήρθε κατόπιν το LP (yeah και εισαγωγής πλέον) και σαν να μη φτάνει αυτό το απέκτησα αργότερα και στην ελληνική έκδοση γιατί περιείχε και κάποια track (πλην Who) από την ταινία... αν λοιπόν ξαναδείς ποτέ τον Σάκη, ρώτα τον κι αν είναι αυτός, πες του κι ένα ευχαριστώ εκ μέρους μου... ;D ;D ;D το αγαπημένο μου track που δείχνει σε 7 λεπτά πόσο δίκιο έχεις (αλλά και τι σημαίνει Pete)...

είπα κι εγώ στα γεράματα να ασχοληθώ λίγο πιο "σοβαρά" με το πιάνο... αλλά η γυναίκα μου που μυρίστηκε ότι θα χάσει την ησυχία της από την όψιμη "καλλιτεχνική" μου ανησυχία, μου έκοψε με συνοπτικές διαδικασίες τα φτερά, στέλνοντάς μου το παρακάτω video... και αφού δεν είμαι Benjamin Button, ξαναγυρίζω στο τάβλι... ;D ;D ;D

κι εδώ είσαι ήδη πεθαμένος (στο 0.30 όλο το μεγαλείο του έλληνα μουσικού...η πατέντα για το ισοκράτημα)... ;D

σόρυ που διακόπτω την "ποζεροκατάνυξη" αλλά αυτό το lp που μόλις ακούω ήταν από αυτά που στεναχωρήθηκα πολύ όταν τα έχασα από τους "%$%¬%$δες "ραδιογωνιομετρομπόγιες" στα 80ς... ΥΓ. οκ κλείνω την παρένθεση...μπορείς να συνεχίσεις... ;D

Sir Simon respect... από μένα και ως ακροατή και ως μουσικό αλλά και ως ηχολήπτη... ΥΓ. darshan thanx... δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με το είδος και δεν τον ήξερα... αυτό το βιντεάκι νομίζω θα μου χρησιμεύσει "παραδειγματικά" σε διάφορες περιπτώσεις στο μέλλον...

και για να μην έχεις συνέχεια τέρμα γκάζι (ντεν κάνει στο Ελλάντα...), πάρε κι αυτό μαζί από μένα φίλως... http://youtu.be/Q1L11Y0I5E0 το opening track αφιερωμένο με όλη τη σημασία των στίχωνε... ;)

χα χα... οκ με βάζεις τώρα στον πειρασμό να κάνω "noiz simulation" με ασπρομάλη LK κάπου στα 70... ελπίζω να ζω και να έχουμε ακόμα επαφή... ;D:P

νομίζω ότι είμαι ξεκάθαρος...που το χασες; ως "αντίπαλον δέος" (και όχι φυσικά παράλληλου βίου) "επιστρατεύτηκαν" ως παράδειγμα... αν "κλαίγονται" αυτοί (βγάζοντας το και στη φάτσα και στην εν γένει συμπεριφορά τους), ο μουσικός (ειδικά στυλ κυρ Χρήστου) γιατί όχι; στο πηγάδι κατούρησε; ή εγώ γράφω βιαστικά συνονόματε ή εσύ διαβάζεις ότι γράφω βιαστικά... :) ΥΓ μάλλον ήρθε ο καιρός να αραιώνω πάλι την παρουσία μου στο noiz...φαίνεται ότι επικοινωνιακά διάγω περίοδον κρίσης... ;D

Λάκη, σκέψου τη φάτσα οποιουδήποτε δημόσιου υπαλλήλου και μετά ότι (κατά κανόνα) ο κυρ Χρήστος (και όλοι οι κυρ Χρήστοι) δουλεύουν καμιά 50αριά χρόνια (τις συνθήκες ούτε μπαίνω στον κόπο να τις αναφέρω), συν τις άλλοις χωρίς να του βάλουν ΕΝΑ ένσημο... ε μπορεί και να του δικαιολογήσεις και "λίγη ξυνίλα" στα εβδομήντα του ... ;) ΥΓ. καλά ε... σου έχω φάει την δουλειά εδώ μέσα... την "υπεράσπιση" κάθε "πικραμένου" εγώ την αναλαμβάνω... ;D ;D ;D

:)

παράξενος δεν ξέρω αλλά σίγουρα ο "δικός του"... στο δεύτερο νομίζω video έχει ένα παράδειγμα με τον "αετό"... με αυτόν τον "τρόπο" πιστεύω σου "μεταφέρει" αυτούσιο "αυτό" που εκφραστικά με τον "λόγιο" ίσως δεν καταφέρνει....

ευχής έργο για όλους μας θα ήταν η επιθυμία σου...αλλά μάλλον θα σε στεναχωρήσω... :) ο "ήχος" που φτάνει στα αυτιά σου, από το οποιοδήποτε σύστημα αναπαραγωγής, είναι μία "συνισταμένη" των δυνατοτήτων των επιμέρους συσκευών που το αποτελούν... το pro-ject ας πούμε που αναφέρεις, άλλον ήχο "θα φέρει" στα αυτιά σου σε συνδυασμό με τον "χ" ενισχυτή και τα "Ψ" ηχεία και άλλο με τον "ω" και τα "ζ"... κατά κανόνα (ανάλογα και το μπάτζετ φυσικά), η διαφορά είναι ικανή να σε βάλει στην συνήθως "ψυχαναγκαστική περιπέτεια", της αναζήτησης του "ιδανικού matching"... θα σου πρότεινα (με αφορμή τα λεγόμενα σου) να αφήσεις το "άθλημα" σε "ταμένους" hinendάδες (έχω κάνει στα νιάτα μου "πρωταθλητισμό" και δεν στο συνιστώ αν δεν έχεις στον κύκλο σου αναγνωρισμένο ψυχαναλυτή ;D), και αφού καθορίσεις το ανώτατο μπάτζετ που μπορείς να διαθέσεις, να αφιερώσεις όσο περισσότερο χρόνο μπορείς, για να επισκεφτείς "σοβαρά" καταστήματα και θέτοντάς το σαν όριο, να ζητάς να σου βάζουν να ακούσεις (με δικό σου υλικό ως σταθερό σημείο αναφοράς) διάφορα συστήματα... και επειδή στην περίπτωση αυτή έχουμε να κάνουμε με την "υποκειμενική καθαρή τέρψη" σου, δεν υπάρχει "λάθος" επιλογή (αρκεί ο αριθμός τους να είναι ικανός) αλλά η "καλύτερη συγκριτικά" ειδικά για την προσωπική ανάγκη σου (την οποία μόνο "αφελώς" θα μπορούσα να σου ικανοποιήσω -τουλάχιστον εγώ-, αραδιάζοντας σου μοντέλα, χωρίς καν να γνωρίζω τις "audio προσλαμβάνουσες" σου)... ξέρω λογικά θα θεωρείς ότι δεν σε βοηθώ με αυτά... επίτρεψέ μου να θεωρώ το αντίθετο... ;)

αν κάτι μου έχει λείψει περισσότερο από το επάγγελμα του μουσικού, είναι η κατά καιρούς συναναστροφή μου με κυρ Χρήστους... ανεξαρτήτως τεχνικής τους κατάρτισης κατά περίπτωση, είναι "σχολείο ζωής", που αν διαθέτεις έστω τυπικό "κριτικό γνωσικό φίλτρο", την ουσιαστική εμπειρία και γνώση που "δύνανται" να σου προσφέρουν, δεν θα την πάρεις σε καμία θεσμοθετημένη σπουδή (τα "πάντα όλα" ναι... "αυτή" κατά κανόνα όχι)... :)

με όλο τον σεβασμό... θάθελα να μουν κιθάρα στα χέρια σου... και πίστεψέ με... όχι μόνο για να με γέρνεις απαλά στα στήθη σου... :) επ ευκαιρία.. αγαπημένες σας Guitar Ladies; (ναι από αυτές που έχουν τη "δύναμη" να βάζουν το σεξιστικό γονίδιο σας στη θέση του, απλά οδηγώντας έντεχνα το βλέμμα σας στα δάχτυλά τους)...

ναι βρε αλλά συνήθως σε τέτοια περίπτωση κινείσαι μέσω σέρβις... δεν πας να αγοράσεις ένα (αν και τώρα που το λες... ναι... πολλές φορές ίσως μια τέτοια κίνηση εξ αρχής, να γλύτωνε τα νεύρα σου από "επικίνδυνες" περιπέτειες)... ;D στη Γερμανία ας πούμε; σίιιιιγουρα... ;D