npap

αν πρόκειται για κάποιο εμπορικό κομμάτι που ήδη έχει περάσει από επεξεργασία "mastering", όπως ήδη ορθώς σου προαναφέρθηκε θέλει προσοχή στον χειρισμό του, επειδή θα είναι κατά κανόνα "συμπιεσμένο" στα όριά του... βέβαια μπορείς να το επιχειρήσεις με οδηγό τα αυτιά σου... έτσι κι αλλιώς το ίδιο κομμάτι πχ όταν το ακούς στο ραδιόφωνο περνάει το ίδιο "βασανιστήριο"... :) αν όμως από την άλλη πρόκειται για κάποιο "ερασιτεχνικό" (πχ κάτι που δημιούργησες ο ίδιος), πειραματίσου άφοβα καθότι μερικές "ξεκάρφωτες" αιχμές του σήματος κοντά στο μηδέν, από την μία δεν σου επιτρέπουν να ανεβάσεις την ένταση αλλά αρκούν να κρατήσουν το γενικό άκουσμα που αντιλαμβάνεται ο ανθρώπινος εγκέφαλος (ως μέσο όρο) πολύ χαμηλά...

έχοντας "κλειστά" τα volume* και στα ηχεία και στην κάρτα σου, "φόρτωσε" ένα εμπορικό κομμάτι στο DAW και βάλτο να παίζει από την έξοδο που πάει στα ηχεία... κατόπι "άνοιξε" το volume της κάρτας σου περίπου μέχρι την μέση (δεν υπάρχει κανόνας, αν θες και παραπάνω) και μετά βάλε έναν φίλο σου (ή κάνε το ο ίδιος πηγαίνοντας πέρα δώθε :)) να ανεβάζει την ένταση στα ηχεία μέχρι αυτά να σου ακούγονται στην θέση ακρόασης** "υποφερτά" δυνατά σε σχέση με τον χώρο σου (για να μη σε μπλέξω κι άλλο με "ντεσιμπελόμετρα") και χωρίς να παραμορφώνουν... τέλος σταμάτα την αναπαραγωγή του DAW και τσεκάρισε αν υπάρχει ενοχλητικός θόρυβος (φύσημα κλπ) που θα απαιτήσει μια νέα ρύθμιση προς τα κάτω (ή άλλου είδους αντιμετώπιση αν πρόκειται για artifacts πχ)... αν όχι είσαι έτοιμος... δεν ξανασχολείσαι πλέον με τα ηχεία και προσέχεις μόνο να έχεις κλειστό το volume της κάρτας κατά το "ανοιγόκλεισμα" με την "σειρά" που ήδη έχουμε πει παραπάνω... ελπίζω να βοήθησα γιατί πιο "λιανά" δεν μπορώ να στα θέσω... * πιο σωστά στα active monitors, κατά κανόνα μιλάμε για "input trim" που καθορίζουν την μέγιστη στάθμη που θα αποδώσουν αναλόγως του σήματος που θα δεχθούν και έτσι πρέπει να τα χρησιμοποιούμε... ** θέση "sweet spot", στην κορυφή του ισόπλευρου τριγώνου που σχηματίζει το σώμα σου με τα ηχεία, με τα αυτιά σου περίπου (λίγο κάτω) στην ευθεία των τουίτερ...

επ ευκαιρία μία από τις καλύτερες για μένα audiophile ηχογραφήσεις ever (πέραν της όποιας καλλιτεχνικής της αξίας)... αν την βρείτε σε cd (ή wave) χρησιμοποιήστε την ως reference point για τις μίξεις σας ή την ρύθμιση του hardware σας...

ντάξει αδελφέ... μη βαράς... εξάλλου και ο Κηθ δε φημίζεται για το ταλέντο του στη γεωγραφία... εχάθη στην περιπλάνηση...

το boss είναι σίγουρα μια καλή και δοκιμασμένη λύση ως eq, αλλά το EBS (αν και οι ενισχυτές της μου είναι αδιάφοροι) περνάει σε άλλο επίπεδο και μιλάμε πλέον για ένα πετάλι με δυνατότητες πέραν της απλής γραφικής ισοστάθμισης, που σου επιτρέπουν να πειραματιστείς (εύκολα) διαμορφώνοντας "ήχο"... επίσης σημαντικό ότι είναι πολύ καλό για direct ηχογραφήσεις... σου συνιστώ να το λάβεις σοβαρά υπόψη σου και αυτό, πριν την τελική σου αγορά...

και μέχρι να κατέβει ο Keith από τας Σέρας να μας πει καμιά ιστοριούλα γύρω από το τζάκι όπου θα καίμε διάφορα αμφιλεγόμενα κσύλα... http://youtu.be/PKwFLa6lCVM

στα active studio monitor κατά κανόνα, όχι δεν είναι απαραίτητο... στην κάρτα ήχου όμως αν υπάρχει αναλογικό κύκλωμα με volume καλό θα ήταν... όπως και σε παθητικά ηχεία συνδεδεμένα σε ένα ολοκληρωμένο ενισχυτή ας πούμε...

αρκεί να ακολουθείτε τον απλό "κανόνα" που ισχύει σε όλες τις "αλυσίδες" αναπαραγωγής ήχου... πριν την αναπαραγωγή ενεργοποιούμε πάντα πρώτη την "πηγή" και τελευταία την τελική ενίσχυση... μετά το πέρας της πράττουμε το ακριβώς αντίθετο... απενεργοποιούμε πρώτη την τελική ενίσχυση και τελευταία την πηγή... το volume σε κάθε περίπτωση καλό είναι να βρίσκεται σε "μηδενική" θέση (κλειστό)...

δουλεύω πάνω από 3 χρόνια με ssd... δυστυχώς η εμπειρία μου μαζί τους (πλην της μεγάλης διαφοράς στην ταχύτητα) με γύρισε και 20 χρόνια πίσω σε θέματα αξιοπιστίας (πράγμα λογικό βέβαια γιατί μιλάμε για φρέσκια σχετικά τεχνολογία) ... στους 4 λοιπόν που απέκτησα, ο ένας παρουσίασε πρόβλημα τον πρώτο μήνα και ο δεύτερος στο εξάμηνο περίπου... αλλάχθηκαν με νέους και η πρώτη αντικατάσταση στα 2,5 χρόνια περίπου παρουσίασε μη αναστρέψιμο "bad block"... αυτά σε δίσκους λειτουργικού και με καθημερινή έντονη χρήση... σου προτείνω λοιπόν στην συνύπαρξη μαζί του, πλην της δημιουργίας του απαραίτητου "ειδώλου" στον δίσκο του λειτουργικού, να αποκτήσεις και το αξιολογότατο Hard Disk Sentinel για να παρακολουθείς την "υγεία" του αποφεύγοντας ει δυνατόν εκπλήξεις (καλό θα ήταν να το χρησιμοποιήσεις διαγνωστικά και στον δίσκο που διαθέτεις για να "σιγουρευτείς" για την κατάστασή του)... το απολύτως σίγουρο βέβαια (ὀπως συνηγορούν και οι φίλοι παραπάνω) είναι ότι ακόμα και με προβλήματα (που εσένα ελπίζω να μη συμβούν) βραχυπρόθεσμα μετά την συμβίωσή σου με έναν ssd, θα είναι πολύ δύσκολο πλέον να "συμβιβαστείς" με κοινούς hdd (πλην χρήσης backup)... στην ερώτησή σου τώρα, θέμα συμβατότητας λογικά δεν θα υπάρξει και η θεωρητική διαφορά στην ταχύτητα sata I-II-ΙΙΙ δεν θα είναι πλήρως ανάλογη στην πράξη ώστε να σε προβληματίσει, ειδικά σε φθηνούς δίσκους, παραμένοντας κατά πολύ ταχύτερος από αυτόν που χρησιμοποιείς... ΥΓ... όλοι οι δίσκοι ήταν στην entry level κατηγορία τιμών, γιατί έχω σαν αρχή πια να μην επενδύω πολλά χρήματα σε τεχνολογίες πριν "ωριμάσουν"... το ίδιο ισχύει και για φίλους που αντιμετώπισαν ανάλογα προβλήματα (αν συνέβαιναν μόνο σε μένα θα τα απέδιδα σε κακή τύχη)... οπότε δεν έχω προσωπική γνώμη για τους ακριβότερους που ίσως η αξιοπιστία τους λόγω ποιότητας κατασκευής να είναι καλύτερη... τέλος όσο περνάει ο καιρός οι "παιδικές τους ασθένειες" σίγουρα θα λιγοστεύουν και σε αυτούς που παράγονται αυτή τη στιγμή ίσως ήδη η κατάσταση να είναι ήδη πολύ διαφορετική...

τελικά μαμά Τερέζα είμαι... άκου "ΤΑΜΕΙΟ" οι αθεόφοβοι.... ;D ;D ;D @Waterfall-K αφιερωμένο... μου φαγε ώρες στο μπουντρούμι να το βρω αλλά χαλάλι...

γιατί επιμένεις να μπλέκεις τη μουσική με τον πρωταθλητισμό... τι θα πει "καλύτερος" στον ορισμό της υποκειμενικότητας? και που είδες να μιλάω εγώ για καλύτερους... στο "ζμπίτ" του samy και στους The Pavement Angels του trolley (ως πνεύμα) και σε όποιους (καλούς ή κακούς) για οποιοδήποτε λόγο έπαιξαν μια "blue note" (έστω και σε τέταρτα ανά ώρα ;D) στην μοναδικότητα της παραξενιάς μας και στο πως θα μπορούσαν ως δημιουργική συνισταμένη (έστω και οξύμωρη) να συνυπάρξουν στην φαντασία μας, αναφέρεται το πνεύμα της ερώτησης... περιμένω από μουσικούς λιγότερη προσήλωση στην "λογική" που λέει κι ο gvour... ΥΓ... Πάνο μπορείς να βάλεις τον Vangelis να παίζει μουσική φαγητού, να με αφήσεις εμένα με την Charlize στον καναπέ να μου δείχνει μπάσο και να καθίσετε στο τραπέζι να τσιμπήσετε κάτι με τους υπόλοιπους παρέα με ιστοριούλες που θα σας λέει ο Keith που κατέβηκε από τας Σέρας για λίγο...? ;) ΥΓ2... όσο για τον Lord το γραμματικό της κεκτημένης σε πείραξε ή το πως τον προσφωνεί ο φίλος σου?? εδώ από ότι θυμάμαι στο αρχείο του ΕΛΚΕΤΕΠ έχει πάρει το μάτι μου ΦΑΝΤΑΖΙΟ των 70s (κλασικό γυναικείο περιοδικό για όσους δεν γνωρίζουν), που έχει τους Purple στο εξώφυλλο και τους δίνει και στο "σαλόνι" του αφίσα προσφορά για τις μαμάδες και τις γιαγιάδες μας που αποτελούσαν το αναγνωστικό του κοινό... ;D

χα χα... βρώμικο μυαλό είπαμε... ;D

αν ήσουν Harry Potter και μεγαλώνοντας γινόσουν manager, πια μπάντα θα έφτιαχνες για προσωπική χρήση (να παίζουν στο σαλόνι σου για πάρτυ σου ;D)... κριτήριο επιλογής ότι ελεύθερα ορίσει το βρώμικο μυαλό σου χωρίς political correct ενδοιασμούς... οι συγκυριακές εμπειρίες και το συναίσθημα που σου πρόσφεραν κατά καιρούς τα υποψήφια μέλη φτάνει.... η δικιά μου θα είχε σε πρώτη σκέψη αυτούς...σε δεύτερη και τρίτη θα έφτιαχνα άλλες 50 βέβαια, αλλά σημασία έχει η αυθόρμητη πρώτη...τώρα τι μουσική θα έγραφαν και θα έπαιζαν...χμμμ...πολύ θα ήθελα να μάθω... 8) drums: Fritz Randow (ELOY) guitar: Duane Allman (Allman Brothers Band) guitar: Alex Lifeson (Rush) bass: Paul McCartney (Beatles) keyboards: John Lord (Deep Purple) Lead Vocals: Norah Jones Lead Vocals: Mick Jagger (Rolling Stones)

και μια που τελείωσαν και οι μπύρες κλείνω το μικρό αφιέρωμα με τους κάτωθι αξιότιμους κυρίους... http://youtu.be/ZDB-yswOrzc One little problem that confronts you Got a monkey on your back Just one more fix, Lord might do the trick One hell of a price for you to get your kicks

μπ μπου χου χου... λαίμαι γ@μ# την pανk μου μέσα... :P

μπου χου χου (πτου... δεν αποδίδεται σωστά το επιφώνημα)... όπως θα έκαναν κάποιοι γεροδυτικοί μετά από 5-6 μπύρες....

αχ βαχ...θεσμικά ακόμα λοιπόν χύμα στο κύμα... αυτός ο έρμος ο σύλλογος ξέρει κανείς αν υπάρχει και αν μοίρασε τα οικόπεδα που θυμάμαι ότι μας έταζαν?... ;D ΥΓ ένα σημαντικό που ξέχασα να αναφέρω (για να ολοκληρώσω την εικόνα μια που δεν το ανέφερε και κάποιος φίλος) είναι ότι 20 χρόνια δεν πληρώθηκα (εκτός μιας εξαίρεσης) ούτε δραχμή για πρόβες... και όταν λέμε για πρόβες σε πιο "σοβαρά" σχήματα μπορεί να μιλάμε και για μήνα με 8ωρα σταθερά και προς το τέλος πριν την έναρξη και 16ωρα... εννοείται ότι συνήθως ακόμα και ο καφές και το μαμ από την τσέπη μας....

από τις αρχές των 80ς μέχρι το 2000 που παράτησα αυτή τη μορφή του "αθλήματος" και μπορώ να έχω εμπεριστατωμένη προσωπική άποψη, κατά κανόνα πάντα για τις ταβέρνες που συζητάμε η κατώτερη αμοιβή ως σημείο διαπραγμάτευσης για κάποιον επαγγελματία ήταν κάτι τις πάνω από το διπλάσιο του βασικού μισθού ανά εποχή (δυστυχώς πάλι κατά κανόνα χωρίς ασφάλιση)... παράδειγμα το 2000 για να σου συγκρίνω (αν θυμάμαι καλά), το βασικό ημερομίσθιο πρέπει να ήταν γύρω στις 6 μιση με 7 χιλιάδες δραχμές... ο μουσικός ξεκινούσε για τεραήμερη κατά μέσο όρο απασχόληση τότε από τις 15.000δρχ ανά ημέρα χωρίς ένσημα (ανάλογα το όργανο και αν "έβγαζε" και πρόγραμμα τραγουδώντας και πόσο η συμφωνία άλλαζε ανάλογα προς τα πάνω)... τα δεδομένα άλλαζαν ανάλογα και με τις μέρες απασχόλησης.... για τριήμερο θα ξεκινούσε από τα 17.000δρχ όπως και για τα εξαήμερα που είχαν ήδη σπανίσει τότε μπορεί να έπεφτε και στις 13.000... φυσικά τα παραπάνω νούμερα αφορούν το ελάχιστο και σε συνοικιακές ταβερνούλες... ένας "μπουζουξτζής" ;D με ανεκτή φωνούλα σε μια μέτρια κοσμική ταβέρνα δεν έπεφτε από τα 30 χιλιάρικα... και οι παράμετροι που οριστικοποιούσαν το ποσό στην συμφωνία ήταν διάφοροι (προσωπικά ας πούμε παρότι σπάνια τραγουδούσα ακόμα και σε συνοικιακό μαγαζί αναλαμβάνοντας το πρόγραμμα, κάνοντας και τον ήχο, πουλώντας ζιγκολίκι και πλένοντας και κάνα ποτήρι στη δύσκολη 8) ανέβαζα κατά πολύ αυτά που θα διεκδικούσα ως απλός μουσικός... η "ορχήστρα" άλλωστε σε τέτοιους χώρους ήταν ολιγομελής και προϋπόθετε "πολυτεχνίτες" μέλη)... τώρα στα πιάνο μπαρ και ακόμα περισσότερο στις "πίστες" τα ποσά ανέβαιναν και κάποιες φορές εκθετικά... πχ στις αγαπημένες μου καλοκαιρινές σαιζόν σε καλά επαρχιακά ξενοδοχεία με λίγες ώρες, πολλά λεφτά και καλό φαί και μπανάκια... γμτ τι τα θυμάμαι...βιάστηκα να τα παρατήσω... ;D αυτό που δεν μπορώ να σου ορίσω είναι ποσό ανά ώρα γιατί εκτός περιπτώσεων σαν αυτή που ανέφερε ο Χάρης οι ώρες ενασχόλησης δεν ήταν στάνταρ σε τέτοια μαγαζιά... ανάλογα την ημέρα, το κοινό και τις διαθέσεις του "αφεντικού" μπορούσε κάποιος να παίζει από 3 μέχρι και οικοδομικό 8άωρο... κατά κανόνα και εδώ ότι και να είχε αρχικά συμφωνηθεί η πράξη συγκυριακά το ακύρωνε... ξεχωριστή περίπτωση ήταν (και φαντάζομαι είναι ακόμα) οι συναυλίες όπου έπαιζε ρόλο και η "φίρμα" που θα συνόδευες, αλλά πάντα τα χρήματα ήταν καλά... από τότε μέχρι τώρα δεν έχω επαρκή στοιχεία ώστε "στατιστικά" να είμαι αξιόπιστος, οπότε θα σε κατατοπίσει ελπίζω κάποιος νεώτερος ή αν διαβάσει το θέμα ο Σπύρος θα έχεις και εγγυημένη πηγή... και εγώ βέβαια θα ήθελα να μάθω (εκτός από περιστασιακά πράγματα που μαθαίνω) τι συμβαίνει πια στο μέσο όρο...

γεμίζοντας την χαμένη μου ώρα με χαμένες μελωδίες... http://youtu.be/mtGqwSASmqI

Δυστυχώς Πάνο (εφ όσων γνωρίζω) το παλιό καλό "στάνταρ" ως σημείο εκκίνησης διαπραγμάτευσης ειδικά στα ταβερνοειδή νυχτομάγαζα, έχει ξεχαστεί στο συρτάρι ανάμεσα στα "περασμένα μεγαλεία"... εντάξει η "τρολαγγελία" είναι υπερβολική αλλά πλέον το νυχτοκάματο είναι απ' ευθείας αναλογική σχέση ανάγκης εκμετάλλευσης, χωρίς προσχήματα... περσινό παράδειγμα που έμαθα, καλός κιθαρίστας με καλή φωνή για το είδος και αν μη τι άλλο έμπειρος με πολλά χρόνια στο κουρμπέτι έκανε σαιζόν σε ταβέρνα (και μάλιστα περί των Αθηνών), με βασικό ως βοηθός σερβιτόρου και ένσημα... τώρα αν σε καμιά παύση μεταξύ του ρεπερτορίου, σέρβιρε και καμιά κεφτέδες και μάζευε και κάνα τραπέζι , αυτό δεν το έμαθα αλλά δεν θα εκπλαγώ πια κι αν το μάθω... ::)

αντε ορε κι αν δε με θες για ηχολήπτη θα έρθω να μαζεύω τα κουκούτσια που θα φτύνει... ;D ΥΓ. Νίκο βαριέμαι να γκουγκλάρω αν τα μούρα έχουν κουκούτσια... μη βαράς... :P ;D