κάποτε μικρό παιδί χαρά γεμάτο, μετά από κάποια "διθυραμβικά" σχόλια για τον ήχο που είχα φτιάξει, όταν είχα κάνει (για πρώτη και τελευταία φορά) μια ανάλογη ερώτηση, είχα ακούσει ανάμεσα σε άλλα "αποδοχής ναι μεν αλλά" λόγια, την εξής απάντηση:
"χωρίς εσένα, The Show Must Go On... χωρίς εμάς, κοίτα να χεις λεφτά για βενζίνη να γυρίσεις..."
από τότε (κάθε φορά που λειτουργούσα αποκλειστικά σαν ηχολήπτης) πάντα κοίταγα να έχω "λεφτά να γυρίσω"...
ΥΓ σίγουρα βοήθησε ότι παράλληλα υπήρξα και επαγγελματίας μουσικός οπότε η δικαιολογημένη ανθρώπινη "ματαιοδοξία" μου είχε διέξοδο από την άλλη πλευρά αλλά και η κατανόηση της βιωμένης πραγματικότητας, στρωμένο χαλί... μη το παίξω και υπεράνω εκ του ασφαλούς τώρα στα γεράματα... ;)