ο κάθε "μπούσουλας", επειδή πολλές φορές από τους μη έμπειρους στα του ήχου και των σταδίων της "παραγωγής" του αναγάγεται σε "πανάκεια" (ή πανάκια όπως λέει φίλος 8)), συνήθως τους αποπροσανατολίζει δημιουργικά και τους οδηγεί μακρυά από τον προσωπικό τους στόχο κάθε φορά, καθιστώντας τους (κατά κανόνα) φοβικούς απέναντι στον απαραίτητο πειραματισμό...
προσωπικά θα σου πρότεινα, οι μόνοι "μπούσουλες" σου να περιορίζονται στις τεχνικές τοποθέτησης των mic (κι αυτοί προσαρμοσμένοι μέσω συνεχούς πειραματισμού στις ιδιαιτερότητες του χώρου και του εξοπλισμού σου)...
στην περίπτωση του μπουζουκιού πχ μπορείς να ξεκινήσεις από πρακτικές που χρησιμοποιούμε σε κλασικές και ακουστικές κιθάρες (αν ανατρέξεις σε παλιότερα θέματα στο noiz θα βρεις αρκετό υλικό από παλιές μας συζητήσεις στο θέμα)...
ως παράλληλο tip σου εφιστώ την προσοχή στην "καθοδήγηση" του μουσικού (ειδικά οι φίλτατοι "μπουζουκτζήδες" μαθημένοι στις κακές ηχητικές συνθήκες των live χώρων που εργάζονται, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων είναι "απαράδεκτοι session" με "κακό" φυσικό ήχο, που είναι το κύριο που σε ενδιαφέρει κατά την ηχογράφηση)...
αφιέρωσε λοιπόν αρκετό από τον χρόνο σου στο να τον "ακούσεις" πρώτα "φυσικά" και να τον βοηθήσεις να πειθαρχήσει το παίξιμό του περιορίζοντας του το άτσαλο "σκάψιμο", που όπως θα διαπιστώσεις ακολούθως πίσω από τα monitor σου το μικρόφωνο ως "χαζό αυτί" δεν συγχωρεί, κληροδοτώντας στο track διάφορα ανεπιθύμητα artifacts, που κατά την μίξη θα κάνουν την ζωή σου δύσκολη...
εννοείται ότι αν έχει παρά πάνω από ένα όργανα θα τα δοκιμάζεις όλα (αν έχουν "μαγνήτη" στο αντηχείο, καλό είναι να τον αφαιρείς)...
τώρα βέβαια αν γράψεις με τον Καραντίνη (ας πούμε), ξεχνάς τα αμέσως παραπάνω και απλά θα στήνεις και θα χαλαρώνεις με το καφεδάκι σου πίσω από την κονσόλα ;))...
για τους pre και τα μικρόφωνα νομίζω ότι σε κάλυψε ο Γιάννης (με 2ν ακόμα ;D)...
αυτό που πρέπει να θυμάσαι είναι ότι ο τελικός σου ήχος είναι μια "συνισταμένη" που προκύπτει ως σύνθεση αμέτρητων συνιστωσών (χώρος, μουσικός, όργανο, mic και στήσιμο κλπ) και το να ισορροπήσεις την συμπεριφορά τους ανά περίπτωση "κάθετα" αλλά και "οριζόντια" στο σύνολο, ώστε να πετύχεις τον ήχο που ονειρεύεσαι, απαιτεί αφοσίωση στην γνώση και σεβασμό στην εμπειρία που μόνο μέσα από πολλές "ώρες πτήσης" θα αποκτήσεις...
ΥΓ. tips του στυλ, στο hardware matching να συνδυάζεις κάποιες φορές διαφορετικές ηχητικές φιλοσοφίες πχ λάμπα στο mic με solid στο pre ή διάφορες υβριδικές παραλλαγές τους, ώστε να "παντρέψεις" τα ιδιαίτερα προτερήματα κάθε μιας, είναι κοινή λογική και δεν χρειάζονται "σπουδή"...
έτσι κι αλλιώς οι "ηχοχρωματικές διαφορές" ακόμα και σε συσκευές της ίδιας "σχολής" είναι τόσες, που οι βολικές πολλές φορές γενικεύσεις καθίστανται άχρηστες πρακτικά, εν τη γέννεση τους...
εν κατακλείδι, άκου όσο περισσότερη μουσική από "φυσικά όργανα" μπορείς, κάνε κτήμα σου τις ιδιαιτερότητές τους ως reference, άκου όσο πιο ακριβό μπορείς hardware σε όσο πιο καλούς χώρους μπορείς με audiophile ηχογραφήσεις και προσπάθησε τα "συμπεράσματα" να τα ενσωματώνεις σιγά σιγά και στον δικό σου κόσμο που εκεί ναι...
εκεί μπορείς να έχεις όσους δικούς σου "μπούσουλες" θες που θα εξυπηρετούν πλέον την ταχύτητα κυρίως της διεκπεραίωσης ενός ήδη εξερευνημένου ηχητικού στόχου και όχι κάποια μαγική συνταγή...