Vodkapower

Καλησπέρα, ήθελα να ρωτήσω τι γνώμη σας για αυτήν την κιθάρα.. Δεν μπορώ να την βρω στην επαρχία για να την δοκιμάσω.. Παρόλα αυτά δοκίμασα κάποιες tacoma και έμεινα αρκετά ευχαριστημένος (εκτός από την τιμή βέβαια). Δεν έχω παίξει ποτέ με Μαρτιν, μισώ τις Takamine και τις Yamaha. Επίσης οι Taylor (entry lvl) μου φάνηκαν κάπως σκληρές και λίγο σφιχτός ήχος. Μου άρεσε πολύ ο ήχος των Tacoma και Ayers.. Θα είμαι ευχαριστημένος με την συγκεκριμένη μαρτιν.. http://www.thomann.de/gr/martin_guitars_omcx1ke.htm

OK, άκυρο τότε κύριε Superfunk το τρίψιμο, αμά είναι να "πέρνει" το μανίκι άσε.. Χρησιμοποιώ και 12' gauge οπότε.. (αν και δεν μπορώ να καταλάβω το οτι κρατά τόσο πολύ αντίσταση ένα λούστρο..).. Θα αρκεστώ στο υπέροχο made in fender μανίκι.. Θα πειραματιστώ σε άλλη κιθάρα.. ;) Δεν είπα οτι αλλάζει ο ήχος πάντως είπα οτι το άκουσα να το λένε και οτι δεν το πίστεψα φυσικά! Όπως με την αφαίρεση του πίσω προστατευτικού πλαστικού που λένε οτι είναι ηχο-παγίδα (έλεος!!!!) Άκυρο, πείτε συνδεσμολογία για wah, overdrive, deley, dunlop eq band..

Θα ρωτήσω για το ξυραφάκι και θα σου πω, δεν ρώτησα και πολλά.. Απλά λόγω του οτι έχω την HW1 με maple και έχει nitro στο μανίκι.. Αυτό είναι πρόβλημα ή όχι?

Δεν θα ελεγά οτι είναι τόσο πεσμένα τα μπάσα στους CS 69! Αντιθέτος έχουν αρκετά τονισμένα μπάσα (ο bridge το παραδέχομαι ξυρίζει. Είμαι απο αυτούς που θα έπιναν κρασί στο ονομά τους.. 8) Πάντως; θα σου πρότεινα και τους Texas special! Εξίσου υπέροχοι μαγνήτες με πολλά mids θα έλεγα.. Αλλα Gary με μονό..??? Τέσπα σήμερα με τόση τεχνολογία όλα τα έχεις!

Για χαρά.. Είχα την τύχη σήμερα να παίξω (αρκετά όσο να μπορέσω να βγάλω συμπεράσματα..) με μια Fnder stratocaster amer.deluxe στην οποία είχε αφαιρεθεί με ξυραφάκι από ότι μου είπε ο κάτοχος, ο λούστρος από το μανίκι και τα τάστα.. Το αποτέλεσμα στο χέρι μου ήταν ότι όντως έδινε μια πιο καλή ευκινησία καθώς και πιο ευχάριστη αίσθηση στο χέρι. Η κιθάρα μετά απο ένα χρόνο που είχε γίνει η διαδικασία έχει αρχίζει και relicarei αρκετά (για ένα χρόνο!) θα έλεγα ενδιάμεσα από τα τάστα. Ήθελα να ρωτήσω αν κάποιος γνωρίζει την διαδικασία, αν προσφέρει κάτι άλλο και πια είναι τα αρνητικά της.. Επίσης άκουσα και ότι φτιάχνει και ο ήχος, αλλά δεν το πολύ πιστεύω.. Αυτά..

Μπράβο ρε!!! :D

Προσωπικά βοηθήκα πολύ απο αρπίσματα με alternate or non alternate, αρπίσματα και χρωματικές αν 2 χορδές (προσπέρνα 1 δλδ), και φυσικά arpeggio. Α και πολύ καλά είναι τα αρπέτζιο με διπλοπενιά, τριπλοπενιά και ότι άλλο χρόνο μπορείς να φανταστείς με τον μετρονόμο.. Αργά και σταθερά και με μετρονόμο..

Το playability της prs ήταν απλά ιδανικότατο, σε ήχο είχε περισσότερες επιλογές απο την LP αλλά νομίζω στα καθαρά έβγαινε μπροστά η LP.

Μωρέ και με την στρατ παίζω jazz, αλλά με συνεπήρε ο διπλοπηνιακός ήχος (χωρίς να υποβιβάζω την στρατ...). Πρόσφατα δοκίμασα με διπλούς μαγνήτες και απλά μου άρεσε η μουντάδα και το sustain που δήνουν. Την πριμάδα την πέρασα αδιάφορη (με ενοχλεί και στα αυτιά). Ήμουν για epiphone broadway ή ibanez ak105, αλλά το ξανασκέφτηκα μήπως μπορώ να συνδιάσω για να μην τα ξαναδίνω. Καταλαβαίνω οτι άλλο ήχο οι προηγούμενες με το hollow body και αλλό ή prs/lp.

PRS ce 22, Gibson lp studio, DUESENBERG STARPLAYER TV. Αυτές πρόσεξα.. Τις 2 πρώτες τις άκουσα, την τρίτη απλά την είδα.. Έχετε να προτείνεται κάτι άλλο..?? Budget έως 1500..

SF πολύ καλό ''άρθρο''... :) Θα συμφωνήσω στο να γίνει ένα παρόμοιο με φθηνότερες τημές. Αν και πλέον με τις πληροφορίες που έλαβα απο αυτό (συν άλλες), νομίζω οτι μπορώ να κρίνω σχεδόν αλάνθαστα μια κιθάρα. Δεν θα ήταν κιθάρες της επιλογής μου μιας και ''τι να το κάνεις το Navara αν δεν είσαι αγρότης''. Με την HW1 μου είμαι πολλάν ευχαριστημένος (-> ιδιαίτερα μετά τους cs69 και τα gotoh vintage και καθώς επίσης και το ''σωστό'' πλέον σετάρισμα σύμφωνα με τις οδιγίες πολλών που κατάφερα να κάνω). Αν θες εξήγισε μου αυτό με την ανοιχτή Σολ ματζόρε και το flying colours δεν το έπιασα..

Όπως είπες, έχουν περάσει πολλές κιθάρες απο τα χέρια σου. Σε κάποιου αυτό είναι πολύ δύσκολο. Οπότε τα σκάνε για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Μιας και μες τις ''φθηνές'' ποτέ δεν ξέρεις. Επίσης νομίζω οτι μια κιθάρα δεν φτάνει μόνο να έχει καλό-τέλειο ήχο, παίζει ρόλο και να την γουστάρεις κιόλας- εμφανισιακά- ''φιλσοφικά'', εξαιρούνται οι επαγγελματίες. Και εδώ είναι που παίζει ρόλο και η Διαφήμηση όπως λες. Είμαι της άποψης (ερασσιτεχνικά πάντα) καλή και όμορφη -ούτε 3 μισθούς, ούτε καυσόξυλα. :)

Δύσκολο το blues στην Ελλάδα (δικά σου λόγια κάποτε στο Alter ego), παρόλα αυτά μετά απο πολύ σκέψη περισυλλογή και 100άδες ποτά το ξανασκέφτικα (ήταν και αυτό το Live σας στα τζουμέρκα που απλά έβαλε την τελεία και παύλα που λέμε..), άμα γεμίζει το δωμάτιο με νότες που συνθέτουν μπλούζ και είναι αυτό ακριβώς που θες να ακούσεις, αυτό που το λέει η ψυχή σου τότε τι να σου πει το μουσικό γούστο της Ελλάδας. Καλύτερα μόνος ή με φίλους και να παίζω αυτά που γουστάρω.. Να'σαι καλά για την αυθεντική σου κουλτούρα και που μαθαίνεις blues στους Έλληνες..

Το θέμα αυτοσχεδιασμού είναι κάτι το οποίο απαιτεί σίγουρα τεχνική αλλά κυρίως μουσικότητα.. Με τον όρο μουσικότητα εννοώ οτι μπορείς να σκεφτείς μουσικά/μελωδικά. Αυτό κατα την γνώμη μου είναι το πιο δύσκολο να εξασκήσεις, είτε έχεις ''ταλέντο'' είτε όχι. Και σύγουρα ο ποιο απλός τρόπος να ξεκινήσεις να το κάνεις είναι να αρχίσεις να δουλεύεις την μουσική πλευρά του αυτιού σου.. Προσπάθησε να αντιληφθείς διαστήματα, τρόπους, συγχορδίες, τονικότητες (φυσικά όλα αυτά αν δεν τα γνωρίζεις, πρέπει σίγουρα να κοιτάξεις λίγο θεωρία). Όταν ακούς ένα κλασικό σόλο (που προανέφεραν τα παιδιά Rory, Jimmi, SRV κτλ) και σου αρέσει προσπάθησε όσο αντέχεις να το προσεγγίσεις (αρχικά) με το αυτί, μετά δες tab και προσπαθησε να συνειδητοποιήσεις τι δεν άκουσε το αυτί σου και σου το'πε η ταμπλατούρα.. Θέλει υπομονή αλλά πιστεψέ με είναι μια τεχνική που θα απογειώσει κυριολεκτικά την μουσικότητα σου.. Σαν συμβουλή ξεκίνα με Blues και κατά προτήμηση μινόρε.. Θα πρέπει να βλέπεις σαν στόχο το να ξέρεις κάθε νότα στην κιθάρα, να μπορείς να την ακούσεις μέσα σου, (όταν κάνεις σόλο προσπάθησε να το τραγουδάς κιόλας!!!), όταν δηλαδή αρχίσεις να σκέφτεσαι μελωδίες (σόλα, πες τα όπως θες) να μπορείς να τα εκφράσεις πάνω στην ταστιέρα.. Όλα αυτά είναι γνώμη μου, δεν είμαι άσσος στον αυτοσχεδιασμό ούτε κανένας παιχταράς, άλλα έχω καταλάβει οτι η μουσική είναι θέμα αντίληψης και μουσικότητας και οτι αυτά όλα είναι η πραγματική μελέτη/εξάσκηση κιθάρας..(χωρίς να υποβηβάζω την τεχνική..) Μην παίζεις ασκήσεις για ώρες, αυτοσχεδίασε για ώρες.. Συγνώμη αν κάνω λάθος αλλά δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί και αν μπορεί να σε βοηθήσει το shredding στον αυτοσχεδιασμό, προσέγγισε blues/jazz και βρες κομμάτια που σου αρέσουν..

Sorry αν χαλάω το Θέμα... Μεταξύ 1) Epiphone Broadway & 2) Ibanez AK105SM τι λέτε..? Βασικά την Epi. την έχω δοκιμάσει/ακούσει και μου φαίνεται πολύ αξιόλογη κιθάρα. Την Ibanez όμως δεν την ξέρω καθόλου (και η αλήθεια είναι οτι με τράβηξε η εξωτερική της ''ομορφιά''..). Πια θα προτιμούσατε εσείς..; Φυσικά για jazz/funk/blues..