Κουφη Λεοπαρδαλη

"Δεν υπαρχει αλλο αγαπη, ...Παει, ...Παει, ...Παει, την εχει πνιξει ολλη το δακρυ, ...Παει, Παει, ...Παει." :P :P :P

Κουλουρακι. Ενα PA ακους. Πεντε. Tρεις Ιταλοι ναυτες, η Τσιτσιολινα και μια μαλαματινα. Συνολο εξι. Ο Leslie Nielsen.

Βασικα με συγκινουν περισσοτερο τα γεμισματα. Το σολο για το ...σολο πολλες φορες βγαινει και στο ηχητικο αποτελεσμα και κουραζει. Χιλιες φορες καλυτερα καλογουστα fills παρα "και εδω μπαινει το σολο". Κατ'εμε στα γεμισματα ο Brian May ειναι μαγος. Προσφατα ξανακουσα τα σολακια που ριχνει στο we are the champions παραλληλα με τον μακαριτη τον Μercury. Tι αγγιγμα, τι μελωδικοτητα, τι βιμπρατα, τονος κτλ, κτλ. Προσκυνω.

H γαστρεντεριτιδα παθαινει αυτους! ;D

Eγω παλι πιστευω πως θα παιζοταν καλο μπασκετ και χωρις τα ταμπλο... "All truth goes through three stages. First it is ridiculed. Then it is violently opposed. Finally it is accepted as self-evident." -Schoepenhouer

Και για να ...φυγουν αρκει να αρχισεις να εξηγεις ακκορτνα δαχτυλισμους μπλα, μπλα, μπλα. :) Γι' αυτο ...ΜΗΝ. ;D

Μηπως εχεις τα lyrics για το πανω τραγουδι ? ???

Καλο vocalist εχετε... εσυ εισαι?

O Bailey ειναι ιδιοφυια, "medieval porn music"!! LOL

Θα παιξει και το maria maria ? "Amora be, atsuka mamatsuka" ;D

Harilatron, σχολασες!

Καλα ε, ο συνδυασμος του nickname σου, avatar και post με εκανε να lol! LOL

Εγω ομως ειμαι πιο πολυ φαν του "woman" tone του Clapton.

...Ειναι ενα τραπεζι, μια ντουλαπα ή ενα κομοδινο κατα προτιμηση απο ξυλο. Τα 'watt' του ειναι ευθεως αναλογα με τον ογκο και την επιφανεια του. 8) Εαν θελετε να παιξετε την ηλεκτρικη σας και δεν εχετε τον ενισχυτη μαζι σας ακουμπηστε την κιθαρα σε καποιο επιπλο και ειστε ετοιμοι! ;D Αυτο το ανακαλυψα τυχαια οταν επεξα κατι unplugged και ετυχε η κιθαρα να ακουμπαει στην ντουλαπα. Κουφαθηκα! Πειραματιστειτε!

1) With or without you outro .... .... Απο εκει και περα ειναι εκατονταδες και δεν μπορω να διαλεξω.

Για οσους δεν το ειδαν live. ;D [flash=200,200]http://www.youtube.com/watch?v=60J7jBkqlFU

Τα sus2 και sus4 ειναι απ'τις πιο ατμοσφαιρικες συγχορδιες. Ειδικα αμα δεν ακολουθηθουν στο περιεχομενο ενος κομματιου απ'την αντιστοιχη μειζονα ή ελλασονα συγχορδια αποτε θα ακουστουν ως η 'προετοιμασια' και η 'λυση' τους σε αυτες τις συγχορδιες. Eτσι θα χαθει λιγακι η 'floating' αισθηση τους σε συγκριση με το να τους δωσεις περισσοτερο χρονο και δεν τις λυσεις σε triads. Μια παρατηρηση που εχω να κανω ειναι πως οι sus4 συγχορδιες ειναι στην ουσια sus2 συγχορδιες της δευτερης βαθμιδας της πρωτης. π.χ. Gsus4 = Csus2.

Μηπως αυτο που μπερδευουν πολλοι ειναι το φυσικο compression των ενισχυτων με τη παραμορφωση? Και επειδη στο μυαλο ολων η παραμορφωση εκτος του παχυτερου ηχου παραπεμπει σε αυξημενο sustain νομιζουν πως για να πετυχουν το old school οverdrive πρεπει να αυξησουν γενναια το gain ενω μηπως το μυστικο ειναι να αυξησουν την ενταση (οχι το master volume) των vintage(like) λαμπατων ενισχυτων? Θα συμφωνησω πως π.χ. ο ηχος του Αngus Young ειναι απλα ενα σκαλοπατι πιο βρωμικος απο τον απολυτο καθαρο, πιο γεματος σε αρμονικες αλλα οχι τοσο ωστε να χαρακτηριστει παραμορφωση με αποτελεσμα να ειναι και πιο "focused" σαν ηχος. Και να προσθεσω πως ο λεγομενος "ογκος" που γινεται αντιληπτος απ'το φυσικο οverdrive των λαμπατων πιστευω εχει να κανει κυριοτερα με το attack κομματι καθε χτυπηματος, καθε πενιας, ενω σε clipping παραμορφωση ο ηχος αμεσως μετα τη πενια, τα επομενα μολις milisecs ειναι ισοπεδωμενος και εχει την ιδια ενταση μεχρι την fade φαση του ηχου. Με αλλα λογια εχει πιο punch σε γενικες γραμμες το οverdrive απ'το distortion. Γι' αυτο και υποκλινομαι στον Eddie Van halen. Το περιβοητο brown tone για μενα ειναι το παvτρεμα του harmonic distortion με puchy attacks.

Δεν ξερω. Παντως ο αντρας που οδηγαει nissan micra μαλλον δεν θα χρειαζεται να αντισταθμισει κατι σε αντιθεση με αυτον που οδηγαει ας πουμε Χ3. ;D

Κορυφη ο παικτης! Αυτο μου θυμισε μια φορα που με ενα φιλο ειχαμε πιει απο ενα ουζακι, και μετα φυσουσα το μπουκαλι (απ'αυτα πλωμαριου τα μικρα) και εβγαζε αρμονικες με τη σειρα οκταβα, πεμπτη, τριτη κτλ. οσο εγερνα τη γωνια που φυσουσα και το διαολεμενο ειχε μια ενταση ....νααααααα! Αρκετες οκταβες πιο πανω και ακουγοταν σα σειρηνα, ολοι γυρισαν και ηταν σαν wtf?! ;D

Στη γειτονια μου βρισκεται συνεχεια παρκαρισμενο ενα εντονα βαμμενο ροζ Golf Mini και το εχω δει να το οδηγαει ενας τυπας. :P Η μονη δικαιολογια πιστευω θα ειναι να ειναι της φιλεναδας του.

Οποιος καταλαβε το καρμα ειδε. ;D

Εχεις δικιο. Αρκει να μην ειμαστε ΟΛΟΙ καμμενοι. lol!

Επεσα τυχαια πανω σε αυτο το πολυ εξυπνο προγραμμα ευρεσης τιτλων τραγουδιων και ειπα να το μοιραστω μαζι σας: http://www.bored.com/songtapper/ Kανοντας ρυθμικα tap στo spacebar σας συμφωνα με τη μελωδια που εχετε κατα νου παρουσιαζει τα πιθανα τραγουδια μεσα στα οποια πολυ πιθανον να βρισκεται και το ζητουμενο τραδουδι. Κορυφη ε? Ακομα και να μην ψαχνετε καποιο τραγουδι μπορειτε να παιξετε μαζι του δοκιμαζοντας το με καποιο τραγουδι που ξερετε απο πριν το ονομα να δειτε αν θα το βρει! ;D

Πρεπει να ομολογησω πως ειμαι ολιγον καμμενος απ'τη θεωρια της μουσικης. Εχω ψαχτει παρα μα παρα πολυ στην αναζητηση 'ελλογου' νοηματος στη μουσικη (περα δηλαδη του συναισθηματικου βιωματος), και δεν υπαρχει περιπτωση να μην ακουσω ή παιξω κατι χωρις να αναλυσω πως και γιατι αυτο 'λειτουργει' με βαση κλιμακες, αρμονιες, αρμονικες, ρυθμους κτλ. Νιωθω πως εκλεισα αυτο το κυκλο, οπως επισης αισθανομαι πως μιλαω εκμερους πολλων συνανθρωπων μου που νιωθουν το ιδιο. Εχω κατασταλαξει πως η μουσικη εν τελει δημιουργειται 'οut of thin air' - o αυτοσχεδιασμος (περα απ'τις δεδομενες εππιροες εννοειται) ειναι η μητρα της και ειναι τοσο μυστηριο πραγμα οσο ο εγκεφαλος ή η ζωη. Δηλαδη τοσο καιρο εμπλουτιζω τις γνωσεις μου με μουσικη θεωρια και τοσο πιο πολυ καταληγω στο 'εν οιδα οτι ουδεν οιδα'... :) Εν τελει ...οι μουσικες θεωριες , γιατι ουσιαστικα δεν ειναι μονο μια και αυτη που μαθαινουν στα ωδια, αυτο που κανουν ειναι να ομαδοποιουν τις παρατηρησεις της πρακτικης και να τις μετατρεπουν σε εργαλειο που μπορει να βοηθησει στην οικονομια κοπου και χρονου για δημιουργια η αναλυση μουσικης. Το προβλημα εγκειται οταν εμεις δεν την χρησιμοποιουμε ως αυτο που ειναι ,ως ενα εργαλειο, αλλα αυτη χρησιμοποιει εμας και γινομαστε εμεις το εργαλειο... Ειχα παρει μαθηματα κιθαρας πριν μερικα χρονια και ο καλος δασκαλος μου ειχε πει 'Μολις μαθεις αρκετη απ'αυτη τη θεωρια, τις τελειες στο χαρτι, τους ορισμους και κανονες ΄ το πρωτο που θα κανεις ειναι να τα ξεχασεις ολα!' Τωρα πια καταλαβα ποσο δικιο ειχε. ;) Εχετε νιωσει ποτε ετσι? Πως ξεπερνιεται αυτο ? Πως μπορω, εγω αλλα και ο καθενας στη θεση μου, να επανελθει στην κατασταση προ 'εξηγησης' της μουσικης που φανταζε πιο μαγικη και τωρα λογω της πλανης του ορθολογισμου δυσκολευεται να ακουσει ως αυτο το υπεροχο πραγμα που ειναι αλλα αισθανεται δεσμιος της περιγραφης αυτου που ακουει και του κοστιζει στο να τη βιωσει? Μηπως για να 'ξεχαστει' η θεωρια θελει περισσοτερη ...πραξη ?... :)