Κουφη Λεοπαρδαλη

Ακου τη μουσικη και ασε τα στρατοπεδα.

Ε, καλα δεν μπορεις, και δε γινεται, να τους ικανοποιησεις ολους (αυτο μαλιστα ισως ειναι και ο πιο συντομος δρομος της αποτυχιας...) απλα τη συγκεκριμμενη φραση την συνελαβε και εκτελεσε τοσο καλα στο στουντιο που δεν τον εχω πιασει σε λαϊβ να την παιζει ιδια η καλυτερη. Ετσι οπως δενει με το μπασο αλλα και το οτι ακολουθει το ρεφραιν/μοτιβο, οσο πιο αλητικα γινεται, ειναι σκετη ηδονη.

Θα συμφωνησω με τον Casius, βρισκεσαι σε καλο δρομο και τα πουλια με τα κυματα δε με πειραξαν ισως γιατι μ'αρεσει οταν ενα τραγουδι εχει "εξωμουσικα" στοιχεια. Στο κοχι τετοια βαζουν.

Ο Sykes δεν ειναι αυτος που αρεσκεται στα μακροσυρτα βιμπρατα? Οποτε πιθανολογω πως στο here i go again πρεπει να ειναι ο Vanderberg.

Πρωτα να πω για το καμματι. Εχετε υποψη σας την εκπομπη ¨Δεστε τις ζωνες σας"? Να' ναι καλα.  ;D

Τωρα προχωρω στην κριτικη.

Eπρεπε να χρησιμοποιησεις delay. Kατα τ΄αλλα πρεπει να γινες ο back-up του Satriani.  ;)

Aντε, μπαινει στα εξηντα τωρα ο Joe και δε θα μπορει να παιζει διωρα και τριωρα.

Ε, μισα αυτος, μισα εσυ και ετσι θα βγει η δουλεια. Λιγο τα φωτα θα χαμηλωσουν, λιγο θα ξυρισεις κι εσυ το κεφαλι, και τα G3 θα γινουν G4.  8)

Moνο γιατι δολοφονησες τη φραση στο 1:31. Τη καλυτερη φραση βρηκες και εσυ?  :P

Δεν εχω ακουσει το οriginal, αλλα με επεισες πως δε χρειαζεται κι 'ολας.  8)

ΥΓ: Αυτος ο Satriani δεν υπαρχει. Η κοτα με τα χρυσα αυγα ειναι?

Πολυ καλο παιξιμο, μετριο εως καλο κομματι. Θα μπορουσες να αναπτυξεις περισσοτερο το θεμα αμα θες να γινει περισσοτερο τραγουδι παρα παρατεταμενο σολο.

Επισης αν και δεν ειμαι πολυ φαν της χρησης wah-wah σε γρηγορο παιξιμο, γιατι κινδυνευεις να το κανεις να ακουστει σαν φιλτρο (βλεπε Ηammett), μ'αρεσε το που και πως το χρησιμοποιησες. Μου θυμισες πολυ τον Vai στο σολο του For the love of god.

Τον εχεις μελετησει ενσυνειδητα η υποσυνειδητα. Η μηπως εφερες να παιξει κι' αυτος?  ;D

Ονομα και πραγμα! Μου δημιουργησε αρκετες εικονες, πραγμα που μονο καλο μπορει να ειναι. Και ωραιος τονος κυριως καθαρος αλλα και με μια μικρη δοση ντραϊβ, νομιζω ταιριαζει γαντι.

γενικως ειναι απατη οι βαθμολογιες,οπως και τα τραγουδια γενικως δεν μενουν σε κανεναν μετα απο λιγο ξεχνιουνται

Ακριβως. Πιστευω πως αυτο ειναι συναρτηση δυο πραγματων.

Πρωτον το γεγονος πως τα περισσοτερα τραγουδια συνθετονται με το στοχο για να παρουν μερος στο διαγωνισμο, δηλαδη για να διαγωνιστουν και οχι για να εκφρασουν. Ειναι κενα, και αυτο το ξερουν πολυ καλα οι παραγωγοι τους και καταφευγουν στο να τα φουσκωσουν με οποιο ευρημα βρουν και να τα χωρεσουν σε τρια λεπτα λαχανιασματος.

Δευτερον μονο και μονο η συνδεση ενος τραγουδιου με ενα διαγωνισμο αναποφευκτα καπως προδιαθετει τον ακροατη/τηλεθεατη στο να μη το παρει στα σοβαρα. Ειναι σαν το τραγουδι να απαιτει την προσοχη σου, να το ψηφισεις κτλ. και εν τελει να επιτυγχανει το ακριβως το αντιθετο ανεξαρτητα απ'την αξια του. Θα φανταζομουν καλλιστα ενα κλασικο τραγουδι οπως το Let it be στη σκηνη της Eurovision ως ενα διαγωνιζομενο τραγουδι και να αποτυγχαινει παταγωδως, που θα το καταδικαζε και σε βαθος χρονου, κρατα εσυ τη ταμπελα του loser και περιμενε οι αλλοι να διακρινουν τις αρετες σου.

Η ας το παρουμε αλλιως, βγαλτε ενα αποτυχημενο τραγουδι της Εurovision και βαλτε το κατευθειαν στα ραδιοφωνα. Που ξερεις, μπορει να εχεις ενα διαμαντι μπροστα στα ματια σου αλλα και πολλους καθρεφτες τριγυρω που σε εμποδιζουν απο το να το δεις.

1) Money - Pink Floyd

2) Cars - Gary Newman

3) Another one bites the dust - Queen

4) U2 - With or without you

5) Schizm - Tool

6) Killing in the name of - RATM

7) Everytime you go away - Paul Young

8 ) Ride the lighting - Metallica 

9) Super mario underworld theme - Koji Kondo

10)My sharona - Knacks

ΥΓ: Εχω μια αδυναμια και στα συνεχομενα staccata ογδοα. Ακομα και να μην ειναι μια  τετοια γραμμη ιδιαιτερη μελωδικα γουσταρω πολυ, αρκει βεβαια να εξυπηρετει το τραγουδι. Γενικα ο συνδυασμος 2-4 backbeat με τετοια μπασογραμμη ειναι απ'τα σπουδαιοτερα πραγματα που εχει εφευρει ο ανθρωπος.  ;D

Τελικα η αδικια του 2002 εφετος πληρωθηκε(?) με δακρυ απ'οτι φαινεται.

ΥΓ: Kαι μαλλον και μπολικα λεφτουδακια απο τις τσεπες μας.

Α,χαχαχα! Ο Sheen ειναι μαιτρ σ'αυτα.

Γιατι εμενα παλι η εμφανιση του Σακη μου θυμισε παρωδια Μητσικωστα, ιδιαιτερα εκει στην αρχη που ειναι σαν να κανουν το σταυρο τους.

Υπερβολικη σκηνογραφια και παλι λιγο το λες. "FLY!" τα φωνητικα fly και ο Σακης απο εκεινο το γιγαντιο συρραπτικο επενδυμενο με την ελληνικη σημαια.

Αληθεια ποιος τα σκεφτηκε ολ' αυτα?

Δεν σκεφονται καλυτερα την συνθεση λεω γω.

Kαλα φαγαμε και φετος. Η Σουηδια αξιζε παραπανω, η Ισλανδια παρακατω αλλα σε γενικες γραμμες μου φανηκε ο καθενας πηρε αυτο που αξιζε.

Στο line6 ενισχυτη μου εχω εφτα εφφε εκ των οποιων χρησιμοποιω σχεδον αποκλειστικα το delay και chorus. Ισως καμια φορα και το tremolo για ηχους α λα Tom Morello και το flanger για το whoooosh. Το phaser ειναι σαν χαλασμενο wha-wha, το sweep echo αχρηστο εκτος αν αποφασισω καποτε να παιξω mogwai, και το reverb ρηχο.

Τwo out of three ain't bad.

Eιδα χθες, πρωτη φορα, στο Star το Signs, με τα αγρογλυφικα και τον Mel Gibson αν και τελικα ηταν πιο πολυ μυστηριου και φιλοσοφικη παρα sci-fi.

Τι ταινιαρα! Πιστευω ειναι απο εκεινες τις περιπτωσεις ταινιων οπου ενα εμπνευσμενο σεναριο παιρνει το πρασινο φως και το ...πρασινο χρημα για να προχωρησει στην παραγωγη αντιθετα δυστυχως απ'οτι συμβαινει συνηθως.

Και επειδη εδω ειναι νοιζ, να πω οτι και το σαουντρακ ηταν πολυ εγκεφαλικο και τυλιγμενο στις αναγκες των σκηνων. Ειδικα αυτο που ακουγεται στη σκηνη προς το τελος οπου δειχνει το σπασμενο μπαστουνι του baseball σε συνδυασμο και με το βαρος των πλανων με συγκινησε.

Ακουω αποψεις, την εχετε δει, σας αρεσε, δε σας αρεσε?

To μηλο κατω απ'την μηλια.

"Δεν υπαρχει αλλο αγαπη, ...Παει, ...Παει, ...Παει, την εχει πνιξει ολλη το δακρυ, ...Παει, Παει, ...Παει."   :P :P :P

1)ποσους ενισχυτες χρειαστηκαν

Κουλουρακι. Ενα PA ακους.

2)ποσοι ηχοληπτες χρειαστηκαν

Πεντε. Tρεις Ιταλοι ναυτες, η Τσιτσιολινα και μια μαλαματινα. Συνολο εξι.

3)Ποιος απο ολους ηταν ξεκουρδιστος

Ο Leslie Nielsen.

Βασικα με συγκινουν περισσοτερο τα γεμισματα. Το σολο για το ...σολο πολλες φορες βγαινει και στο ηχητικο αποτελεσμα και κουραζει. Χιλιες φορες καλυτερα καλογουστα fills παρα "και εδω μπαινει το σολο". Κατ'εμε στα γεμισματα ο Brian May ειναι μαγος. Προσφατα ξανακουσα τα σολακια που ριχνει στο we are the champions παραλληλα με τον μακαριτη τον Μercury. Tι αγγιγμα, τι μελωδικοτητα, τι βιμπρατα, τονος κτλ, κτλ.

Προσκυνω.

H γαστρεντεριτιδα παθαινει αυτους!  ;D

Eγω παλι πιστευω πως θα παιζοταν καλο μπασκετ και χωρις τα ταμπλο...

"All truth goes through three stages. First it is ridiculed. Then it is violently opposed. Finally it is accepted as self-evident."

-Schoepenhouer

Και για να ...φυγουν αρκει να αρχισεις να εξηγεις ακκορτνα δαχτυλισμους μπλα, μπλα, μπλα.  :)

Γι' αυτο ...ΜΗΝ.  ;D

Μηπως εχεις τα lyrics για το πανω τραγουδι ?  ???

Καλο vocalist εχετε... εσυ εισαι?