Moυ εχει κανει εντυπωση τους τελευταιους μηνες που παω αρκετα συχνα σινεμα το ποσο τυποποιημενα και αχαρα, για μενα, ειναι τα soundtrack των trailers των περισσοτερων ταινιων του hollywood.
Kαι εως ενα ορισμενο επιπεδο και των soundrack των ταινιων αυτων καθ'αυτων, με αποκορυφωμα το μινιμαλιστικο και δυσκολομνημονευτο The dark knight, αλλα ειδικα στα trailers απορω γιατι ειναι τοσο ομοια και κιτσ.
Νυσαφι πια με αυτα τα αργοσυρτα μινορε strings απ'τη μια και χαζοχαρουμενα ποπ χιτακια απ'την αλλη, μεση λυση δηλαδη δεν υπαρχει?
Δηλωνω σινεφιλ ,αν και σιγουρα υπαρχουν πιο εμπειροι στο νοιζ απο μενα, και νομιζω στο μελλον θα κοιταζουν πισω και θα βλεπουν το συντηρητισμο που το hollywood τωρα δε βλεπει.
Παμε με φιλους σινεμα και μου εχει κανει εντυπωση το οτι το θεωρουν δεδομενο να μην εχουν μουσικες απαιτησεις απ'τις ταινιες και πολλοι ενθουσιαζονται μονο με τις βροντες του subwoofer. Η ουσια που ειναι? Γιατι ειναι κακο μια ταινια να εχει signature melody και ο ρυθμος που ειναι, οχι τα τυμπανα, ο ρυθμος που εστω με τη μορφη ρυθμικου κυτταρου πρεπει να γινεται αισθητος (τα υπολοιπα μουσικα στοιχεια επονται), καινουργιοι ηχοι-οργανα?
Δεν με πειθει αυτη η αντιμετωπιση μουσικης επενδυσης-μωσαϊκο ενω θα μπορουσαν να παραγουν κατι με προσωπικοτητα που θα ολοκληρωνε το πακετο της κινηματογραφικης εμπειριας.
Ακουω αποψεις.