Κουφη Λεοπαρδαλη

Χαχαχα, ε δεν μπορεις να τα εχεις ολα. Παντως μια αυστηρη συνταγη θα ηταν το 0-0 να αποδιδει πιο λιγο απ'τις ισοπαλιες με γκολ.

Φυσικα θα μπορουσε να καταργηθει το offside αλλα θα αλλαζε εντελως η ταυτοτητα του, η οποια ειναι παιχνιδι κεντρου. Επιμενω να λεω πως το ποδοσφαιρο ειναι το πιο αγαπημενο αθλημα παγκοσμιως γιατι ειναι σαν την ζωη, την περισσοτερη ωρα δεν συμβαινει τιποτα. Ειναι βεβαια προσωπικη αποψη αλλα προτιμω το ποδοσφαιρο οπως ειναι (μεγαλο γηπεδο, offside, λιγες φασεις κτλ.) γιατι ανταμοιβει την αποτελεσματικοτητα σε λιγες ευκαιριες αλλα εχει και τυχη, ειναι παιχνιδι δηλαδη και οχι διαδικασια. Κατι που θα ηθελα πραγματικα να αλλαξει ειναι η επιτελους η χρηση βιντεο απ'τους διαιτητες. α) Με βαση την προσφατη ιστορια, πχ 4 τελευταια χρονια οπως κανει η Uefa με τα club coefficients και επισης με την καταταξη στην βαθμολογια (το ιδανικο θα ηταν με τωρινους βαθμους και οχι μονο με την θεση). β) Οι συντελεστες θα μπορουσαν να ειναι δεκαδικοι ή με την μορφη ποντων που θα ηταν πιο ευαναγνωστο. Το ιδιο και με την βαθμολογια. γ) Θα ηταν δικαιοτερο απ'την πρωτη σεζον και διαρκως πιο δικαιο καθε επομενη. Τον πρωτο χρονο το κριτηριο δεν θα ειναι το βελτιστο (παιρνοντας το 0-1-3 συστημα απ'την προηγουμενη χρονια) αλλα καθως το ιδιο συστημα συνεχιζει καθε χρονο, μεσω feedback, ολο και θα τελειοποιείται. Επισης πρεπει να αλλαξει η βαρυτητα των βαθμων στις ισοπαλιες. Για τον ισχυρο ειναι σαν ηττα ενω για τον αδυνατο σαν νικη (που φυσικα το +1 σε καθε ομαδα ΔΕΝ λαμβανει υποψη) οποτε πρεπει να μοιραστουν ανομοιορφα βαθμοι, ο αδυναμος στην ισοπαλια πρεπει να παρει παραπανω. Δεν προτεινω μια συνολικη εν δυναμει καταταξη για ολες τις διοργανωσεις, γιατι θα γινοταν αυτο που λες. Το ποδοσφαιρο πρεπει να παραμεινει παιχνιδι. Οι συνολικες καταταξεις ας μεινουν για τα γκρουπ δυναμικοτητας και την συγκριση.

Η προσφατη ιστορια και η τωρινη καταταξη. Την ακριβη υλοποιηση την αφηνω σε αλλους.

Διαφωνω πως δεν κερδιζει η καλυτερη ομαδα. Μπορει να μην κερδισε τις εντυπωσεις αλλα κερδισε με την αποτελεσματικοτητα. Τι να το κανω κυριε που ειχες 6 σουτ εκτος και 4 εντος εστιας. Ειχα καλο τερματοφυλαξα και 1 σουτ εντος διχτυων. Δεν το θεωρω προβλημα του ποδοσφαιρου αλλα μερος της ταυτοτητας και της μαγειας του. Επισης φιλε gdevelek, οι βαθμοι στο επαγγελματικο ειναι το παν. Γιατι να μην ανταμοιβονται οι πιο μεγαλες νικες πιο πολυ? Σε ολα συμφωνουμε πως ειναι πιο σημαντικες, οπως ειπες σε πρεστιζ, ψυχολογια, ισοβαθμια κτλ. Αλλα παλι υπαρχει το αγκαθι πως ολα αυτα δεν εκφραζονται απ'τους βαθμους.

Ισπανικο πρωταθλημα, Σεπτεμβρης '14, Μπαρτσελονα εναντιον Γραναδα. Νικητης η Μπαρτσα. Οφελος? 3 βαθμοι. El Clasico, προηγουμενη Κυριακη, Μπαρτσελονα εναντιον Ρεαλ με μεγαλο νικητη την Μπαρτσελονα. Οφελος? 3 βαθμοι. Αραγε αντικατοπτριζει το συστημα του "καθε παιχνιδι ειναι τρεις βαθμοι, για μας ειναι το ιδιο" το πως ζουν τους αγωνες οι οπαδοι αλλα και οι ιδιοι οι παικτες/προπονητες που λενε το παραπανω? Ακομα, ειναι αυτο το συστημα εν ετη 2015 δικαιο για τις ομαδες και τα πρωταθληματα? Το μονο πλεονεκτημα αυτου του αναχρονιστικου συστηματος ειναι η απλοτητα του! Αλλα φτανει αυτο? Σας ερωτω. Τα μαθηματικα, το βαθμ. συστημα εν προκειμενω, πρεπει να καθρεφτιζουν την πραγματικοτητα. Και η πραγματικοτητα λεει πως οταν κερδιζω την Μπαγιερν πρεπει να ανταμειβομαι περισσοτερο απ'οτι οταν κερδιζω την Μποχουμ, οταν κερδιζω την Τσελσι περισσοτερο απ'οτι οταν κερδιζω την Κιουπιαρ, οταν κερδιζω τον Ολυμπιακο περισσοτερο απ'οτι οταν κερδιζω την Σκοντα. Ενα τετοιο συστημα θα ειναι οργανικο, λαμβανοντας υποψη την προσφατη ιστορια των ομαδων, και συνεχεια θα αλλαζουν οι συντελεστες. Επιτελους τοτε θα μπορουμε να μιλαμε για σοβαρο ποδοσφαιρο. Το μειονεκτημα ειναι ασφαλως η απωλεια της απλοτητας ομως ειναι σωστο να θυσιαζουμε (τοσα χρονια τωρα) δικαια αποτελεσματα στον βωμο της απλοτητας? Σας ερωτω.

+5150 Αυτο το βιμπρατο με το τρεμολο ολα τα λεφτα! Παντα μου ελειπε μετα οταν επαιζε με LP.

Ειδικα αυτο το headstock, σαν παιχνιδι. ;D

#mustafank xαχαχαχα!! Το Mozart Effect: Κανει το παιδι πιο εξυπνο και μαθηματικο και με υψηλοτερο IQ. Το Bach Effect: Το παιδι απομνημονευει τις Γραφες και λεει τις προσευχες του καθε βραδυ, μπορει να επιβληθει στους ακροατες με την ομιλια του. Το Beethoven Effect: Το παιδι αναπτυσσει κομπλεξ ανωτεροτητας και ειναι επιρρεπες σε βιαια ξεσπασματα, ειναι τελειομανης. Το Liszt Effect: Το παιδι μιλαει γοργα και υπερβολικα αλλα ποτε δεν λεει τιποτα σημαντικο. Το Wagner Effect: Το παιδι γινεται μεγαλομανης. Μιλαει για εξι ωρες καθε φορα. Το Schoenberg Effect: Το παιδι ποτε δεν επαναλαμβανει μια λεξη εως οτου εχει χρησιμοποιησει καθε λεξη στο λεξιλογιο του. Μερικες φορες μιλαει αναποδα ή ανω κατω. Τελικα οι τριγυρω σταματανε να το ακουνε. Το παιδι τους κατηγορει για την ανικανοτητα τους να το κατανοησουν. Το Cage Effect: Το παιδι δεν λεει τιποτα για ακριβως 4 λεπτα και 33 δευτερα. Το προτιμουν 9 στους 10 δασκαλους. Το Glass Effect: Το παιδι επαναλαμβανει μια λεξη ξανα, και ξανα, και ξανα, και ξανα....

-Ποιο ειναι το αγαπημενο φρουτο του Μπετοβεν? -Μπα-να-να-ΝΑΑ

Δεν ηταν ακριβως το μετρο μου. Απαντησε μου, βιαζοσουν ή αργουσες??

Η αληθεια βρισκεται στην Parker Fly. (και στους σεξ πιστολς)

Στο ονομα της τεχνης η φωτια ειναι σπινθηρας. ;D

Δεν μετραει εαν δεν κοβοντουσαν αν η πρωτη προσπαθεια αναγνωρισης ηταν λαθος. ;D

Γιατι το οργανο θα γινει κατι πολυ κοντα σε δευτερη φωνη. Ακουγοντας ενα τραγουδι μπορουμε αμεσως να τραγουδησουμε μαζι του, εστω και στην λαθος οκταβα, κατι που δεν ισχυει συνηθως στο παιξιμο οργανου οπου πρεπει να μαντεψεις και να ψαχτεις στην αρχη. Ακουσα χθες στο αμαξι ενα απιστευτο τραγουδι που δεν ξερω πως δεν το ειχα ξανακουσει, το Cry for love του Iggy Pop και τραγουδουσα μαζι του στο ρεφραιν. Αυτο ειναι που θελω, την ικανοτητα αμεσης μιμισης της φωνης στην κιθαρα, γινεται? Προς το παρον η εξασκηση στο relative pitch ειναι εξισου σημαντικη, οριστε ενα πολυ καλο τεστ: http://www.musictheory.net/exercises/ear-interval

^Φοβερη ικανοτητα! Σας επαιζε μια νοτα και επρεπε να βρειτε ποια ειναι χωρις αλλη πληροφορηση??

Εχω κανει dictee στο ωδειο, ποτε δεν μας ρωτησαν ποια νοτα ειναι (absolute pitch), μονο διαστηματα και ρυθμους. http://www.panellinies.net/%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CF%87%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%84%CE%AE%CF%84%CF%89%CE%BD-dictee-2014/

Τι σχεση εχει το σολφεζ, αυτο εχει να κανει με relative pitch που πρεπει να εχει καθε μουσικος. Εγω μιλαω για την ικανοτητα χωρις να ξερεις το root να παιξεις μαζι με κατι που ακους χωρις να ψαχνεσαι στην αρχη.

n4Sha αφου ξερεις την πεντατονικη ειναι πολυ ευκολο να μαθεις τα modes. Απλα προσθετεις σε διαφορετικα σημεια τις δυο νοτες που λειπουν για να φτασεις σε αυτα. H πεντατονικη ειναι ο σκελετος οποτε ηδη εισαι στα 2/3 του δρομου για να μαθεις τα modes, ειδικα αφου την γνωριζεις σε ολο τον λαιμο!

Υπαρχει καποιος που να παιζει καποιο οργανο και να εχει absolute pitch? Θα ηθελα να 'ξερα αν μπορει να ακουσει μια νοτα και να την βρει αμεσα στο οργανο του. Μου φαινεται παρα πολυ ωφελιμη αυτη η ικανοτητα. Για παραδειγμα τζαμαροντας μαζι με ενα τραγουδι ή με αλλους μουσικους. Ή για τους ποιο εμπειρους να "σκεφτουν" μια μελωδια στο κεφαλι τους και να την μεταφερουν πιστα στο οργανο τους. Αυτο τον καιρο εξασκουμαι στο να εσωτερικευσω την μι (λογω του οτι ειμαι κιθαριστας) ετσι ωστε να μπορω να βρω ολες τις αλλες νοτες καθως εχω relative pitch οπως ολοι. Επισης να ρωτησω οσοι εχουν την ικανοτητα αυτη αν μπορουν να βρουν και την σωστη οκταβα. Πραγματικα με μαγευει η προοπτικη να βρισκω οποιαδηποτε νοτα αμεσα στο οργανο μου.

Ακομα μια προπαγανδα της CIA για της φυση της φυσικης. Οχι επιστημονικη φαντασια κυριοι, ειναι σκετη φαντασια.

^Και μαλλον δεν θα κανει παπατζιδικα φιλς σε καθε ευκαιρια εκει.. Σαν απαντηση σε ολη την ταινια συνολικα παραθετω το καλυτερο ντραμ σολο στην ιστορια συμφωνα με την μαρτυρια του Victor Wooten στο The music lesson: "Looking calm and cool, he just sat there chewing bubble gum with his head bobbing up and down. He didn’t appear concerned with me at all. The groove he was laying down was the heaviest and most solid I’d ever heard. Basically, he kept doing what he’d been doing the whole song. After about eight measures or so of intense grooving, he stopped playing. He just completely stopped. His head was still bobbing up and down with the groove. I looked at Michael and Sam. Their heads, along with every head in the audience, were bobbing up and down. I was amazed that even though no one was playing the drums—or any other instruments, for that matter—the groove was still there. The whole room could feel it. It was as solid as it’d been all along. The fact that he’d laid down such a strong groove for so long allowed us all to continue feeling it. After about four measures, he hit the splash cymbal one time. He then proceeded to sit there, in silence, bobbing his head and chewing his gum for another four measures. After that, he was done. That was his solo. He simply returned to playing the same groove he’d been playing before. It was remarkable. I was blown away. It was the most amazing solo I could remember hearing, ever! Even the thought of approaching a solo that way was pure genius. His solo said more than the rest of ours combined, and he did it by saying nothing. The drummer had created space in a way that allowed the few beats he did play a chance to really be heard. He did it in a way that forced us, the listeners, to hear them. And we heard them completely. It allowed us to appreciate each drumbeat wholly. I was getting it, and it excited me. This drummer is a genius."

Ο Τεννερ ειναι ακριβως ο σρεντας ντραμμερ που δεν θα ηθελα ποτε στην μπαντα μου.

Γι'αυτο πιστευω ειναι ακριβο στα 200+ ευρω.

Ουτε παρτιτουρες, ουτε νοτες δεν χρειαζεται να ξερεις, το κυριαρχο ειναι το αυτι. Μαθε μονο τα ονοματα των νοτων. Επισης θα προτεινα συνθεσαϊζερ γιατι ειναι πιο μαγευτικο σιγουρα.

Ο ηχοληπτης δεν ειναι μελος της μπαντας προς τα εξω.