Nestoras

Και που να με δεις με κουστούμι.

Βρες μία με αρχικά TD (Tadeo Gomez), λογικά θα σου κάνει.

Πήρατε χαμπάρι τη καινούργια μόδα που εισήγαγε ο μακροϊσκιωτος. Από 'δω και πέρα παρουσίαση κιθάρας χωρίς παντόφλα δεν θα γίνεται δεκτή. Και για να βρεθώ on topic θα πρέπει να πώ ότι μου άρεσε το νωχελές παίξιμο αλλά δεν τη πολυβρήκα με τον ήχο της κιθάρας.

Πάντα όμως είτε Α<->Β είτε Α+Β/ ΒΥPASS mode είτε με οποιδήποτε άλλο mode θα υπάρχει αρκετός αριθμός πεταλιών πριν τη προενίσχυση και μαζί με τα καλωδιάκια σύνδεσης όσο άριστα να είναι και αυτά πάντα κάτι τρώνε από το σήμα.

Όχι γι' αυτό, επειδή "The effects loop is a patch point between the pre-amp and power section" όσο πιο λίγα πετάλια έχεις πριν τη προενίσχυση τόσο πιο "ζωηρό" θα είναι το σήμα σου. Με το LS-2 μπορεί να τα χωρίζεις, αλλά όλα θα μπουν πριν τη προενίσχυση.

Ρε Μιχάλη, με τόσα πετάλια τι σήμα φτάνει στον ενισχυτή? Ακολούθησε αυτό που λέει ο SF και αν είναι δυνατόν, όλα τα εκτός Wah-comp-drive πέρασέ τα στη λούπα του ενισχυτή.

Τι είχε πει προχτές ο Kwstas79? Mήπως είχες φάει φασόλια γίγαντες (το είχε πει σ' άλλον βέβαια). Να σου πω και 'γώ την αλήθεια έχω δει δύο πολύ "ζωντανά" όνειρα, το ένα με τον Eric Clapton, και το άλλο με τον Paul McCartney. ΠΟΥΤ@Ν@ ζωή. Που θα πάει όμως.

Κάνει καμιά καλή εκδρομή το ΚΑΠΗ να πάμε, τώρα που έρχονται γιορτές?

Μου φαίνεται έχετε τρελαθεί όλοι.

Δεν μας τα είπες αυτά.

Το ότι είναι 3 δεν τίθεται θέμα. Από την άλλη τώρα, ελαφριά είναι?, ζυγισμένη πάνω σου είναι? το 'χερι' σου κάνει?, σε φτιάχνει εμφανισιακά?, ο ήχος της σ' ευχαριστεί?, αυθεντική είναι όσον αφορά ότι έχει επάνω? (για να έχεις τα λευτά σου μέσα). Αν ναι τότε με γειά.

Φίλτατε fleamail, μετά από πολλά χρόνια ενασχόλησής μου με τη μουσική (κυρίως σαν ακροατής και λιγότερο σαν μουσικός), έχω κατασταλάξει στο ότι αν το συναίσθημα που λαμβάνω όταν τελείωνει ένα κομμάτι ή ένα άλμπουμ είναι θετικό, τότε αυτό μπαίνει αυτόματα στη καρδιά μου. Δεν με απασχολεί τόσο η τεχνική αρτιότητα. Δεν ξέρω την ηλικία σου και τ' ακούσματά σου αλλά π.χ. αρχές της δεκαετίας του '80 βγήκαν από ανεξάρτητες κυρίως εταιρίες, αριστουργήματα από γκρούπ που δεν είχαν παικτική δεινότητα (Chrome, Steve Miro, Fall, Deep freeze mice, Aerial FX, Normil Hawaians, Virgin Prunes, Pavement, Blue orchids, και πολλά άλλα) τα οποία μπορεί να προκαλούν το γέλωτα με το τρόπο που χειρίζονται τα όργανά τους, αλλά το αποτέλεσμα και το feel είναι τέτοιο που δεν μπορείς να αποχωριστείς τους δίσκους τους. Οι Red hot....ζωντανά κάνουν (τουλάχιστον ο τραγουδιστής) πιο χύμα πράγματα και φυσικά δεν τολμάμε να πούμε τίποτε. Και για να βρεθώ στο θέμα θέλω να καταλήξω λέγοντας ότι τα παιδιά μας παρουσίασαν κάτι ζωντανό, γκρουβάτο που δεν με άφησε να προσέξω τις όποιεσδήποτε τεχνικές ατέλειες. Και είμαι σίγουρος ότι να τους βλέπαμε live θα κουνιόμασταν συνέχεια και θα τη βρίσκαμε με τη πάρτη τους. Με εκτίμηση Νέστορας.

Γ@..το είναι. Ρε παιδιά μην ψειρίζετε τη μαϊμου στη κριτική σας (προτροπή του Audicostas και προς εμένα). Άριστo groove και για live super. Ω ρε Schaffer.... να υποθέσω ότι γνωρίζεις τον Σουηδό παικταρά Janne Schaffer ή είναι τυχαίο το προσωνύμιο.

Εγώ ερωτεύτηκα την ηλεκτρική κιθάρα βλέποντας τον David Cassidy-Partridge Family-Shirley McLane στη τηλεόραση περί το 1973 και τη Stratocaster όταν άκουσα τον Knopfler.

Ε! όχι, μία strat = καμμία.

Λοιπόν, ο ήχος, το παίξιμο στα γνωστά ψηλά επίπεδα. Ακούγοντάς το όμως (στο repeat) βαρέθηκα από το συνεχές (αν είναι Am-G-F-G ή Em-D-C-D ή ότι είναι τέλος πάντων). Το intro- outro θέμα πάντως είναι ωραίο.

Aφού κάνουμε πρώτα ένα triplex. :o

Σ' έκοψα όταν μίλαγες στη δικιά σου (γοργόνα μου κλπ, ας μη τα πω τώρα τα υπόλοιπα και μας μαυρίσει το αφεντικό). Οπότε σε πιστεύω. Το θέμα είναι ότι αφού κανένας δεν ενδιαφέρεται να παίξει μ' αυτές τις δύο θα τις πάρω εγώ και ο Marathon που είδα ότι παίζει το μάτι του και το λέει η καρδιά του.

Α! όλα κι όλα, οι female backup...... είναι για μας τους παντρεμένους. Κατέβα. Με την άλλη, τη PRS παίζεις?

http://www.noiz.gr/index.php?topic=172422.0 Πήραμε αυτή του Pascal και του Ignantios. Tι λες, θα 'ρθεις στο επόμενο live?

Τάκη, εμείς μόνοι μας έχουμε 700 ηχογραφημένα. (Ξέρεις τώρα, στο περίπου, άλλα μισά, άλλα με λάθη, άλλα με μέτριο ήχο). Αν βγαίναμε μαζί live-χωρίς πρόβα σίγουρα θα βρίσκαμε ένα τρίωρο πρόγραμμα με πράγματα που θυμόμαστε-γνωρίζουμε alltogether. Το Snortin whisky έχει καλά σημεία αλλά και πολλές ατέλειες οπότε είπα να το αφήσω. Μην προκαλούμε και τον έτερο κακό.

Ντα.

Εγώ όχι ακόμη. Όταν θα 'ρθεις εσύ (που είσαι κάτι τέρμινα παντρεμένος) θα σου ΄χω female backup singers.

Γυναίκες?, ο άνθρωπος είναι νιόπαντρος και μάλιστα με γοργόνα (έτσι την αποκάλεσε). Δηλ να του χαλάσουμε το σπίτι, τι μας πέρασες.

Αυτός ο οποίος μας έγραψε και δεν εμφανίστηκε έστω και για λίγο, έχει το δικαίωμα να ομιλεί? Πέστε μου αγαπητοί.