Αυτοί οι Taddy Porter μου θύμισαν λίγο τους Budgie. To ύφος παραπέμπει στη χρυσή εποχή του hard rock, συνθετικά όμως δεν συγκινήθηκα.
Για τoυς άλλους θα έχω σαφή άποψη όταν ακούσω όλο το cd τους. Νομίζω όμως ότι το γλυκό θα είναι <<δεμένο>>.
Πριν λίγο καιρό άκουσα και μπήκε στη δισκοθήκη μου το Feel του Glenn Hughes του 1995, αν και φοβόμουν να το ακούσω, νομίζοντας ότι θα απογοητευτώ. Πολύ ωραίο άλμπουμ με σούπερ ερμηνείες-Speak your mind-μεγάλο κομμάτι.
Καιρό ήθελα να γράψω ότι μία από τις μεγαλύτερες επιρροές του Σταύρου στον τρόπο που τραγουδάει είναι ο παραπάνω κύριος, αλλά μ' έβγαλε από τη δύσκολη θέση, λέγοντάς το πρώτος. Ιδού. ;)