Nestoras

Όλοι όσοι προέρχονται από country guitar style είναι εντυπωσιακοί. Ο Jeff Beck κάποτε (σύμφωνα με τα λόγια του Ritchie Blackmore σε συνέντευξή του) σε στούντιο στο Nashville είχε πάθει τη πλάκα του με αυτόν που σκούπιζε. Του ζήτησε τη κιθάρα του, έπαιξε και ο Jeff έφυγε τρέχοντας και δηλώνοντας : Thank God, all these outstanding players stay in Nashville so the rest of the world don't know them. Ή κάπως έτσι. Ολόκληρη η συνέντευξη του Blackmore έχει ενδιαφέρον (καθότι πάντα εχθρευόταν τους δημοσιογράφους και τους κυνηγούσε) αλλά μ' αυτή την ιστορία με τον Beck είχα γελάσει πολύ. Από ένα Guitar World(Player?) της δεκαετίας του '80. :D

Άτυχο αυτό το παιδί, μόλις πήγε στους Skynyrd (που έκαναν τοτε τον καλύτερο δίσκο τους) έπεσε το αεροπλάνο τους (από έλλειψη καυσίμων-ήταν κόκκαλο και οι πιλότοι?) και πάει. Κρίμα γιατί εκτός από κιθαρισταράς ήταν και πολύ καλός συνθέτης και τραγουδιστής. STEVE GAINES - GIVE IT TO GET IT

Δεν μπορώ ν' απαξιώσω τη τηλεόραση, εκεί βλέποντας - τους Partridge Family του David Cassidy / ερωτεύτηκα τη κιθάρα, την εκπομπή του Πετρίδη / αγάπησα το ροκ, το Dr No / όπου έβλεπα στα όνειρά μου την Ούρσουλα Άντρες, τη μάχη, την αγγλική σειρά Κακά ψυχρά κι' ανάποδα, τον Benny Hill, τους απαράδεκτους, τη μεγάλη ομάδα του Παναθηναϊκού με τον Δομάζο, τους Ολυμπιακούς αγώνες, τη 1η Dream team με τον Μagic και τον Pipen, τον πάπια στα 200 και τα 400, τον Αντρέα, τον Άγιο, τους Αντίζηλους, το Hawai 5-0, To Kung Fu, τον Μαραντόνα, τον Διακογιάννη, το φάντασμα, το Χριστός Ξανασταυρώνεται, το Jesus from Nazareth, το Νight music, τις μεγάλες ταινίες του παρελθόντος............................ και πόσα άλλα που τώρα δε μπορώ να θυμηθώ. Θα μου πείς τώρα τι γίνεται. Τώρα υπάρχει το remote control, υπάρχει το internet. Α! υπάρχει όπως και υπήρχε ένα σημαντικότατο κομβίον το On/Off.

:D

Ω ρε .......η μου ξεφτιλίστηκα. :( Που θα πάει δεν θ' ανεβάσεις και σύ κάτι?

Aυτό το παιδί το συμπάθησα από τη 1η φορά που το είδα. :D

* 1)...καλείς επαγγελματία αοιδό να κάνει τη δουλιά... 2)...προσπαθείς να πείσεις τη σύζυγο να σε βοηθήσει... 3)...βρίσκεις κοπελιά καλλίφωνη ή μη και επιδίδεσαι εις εργασιοθεραπείαν και λοιπάς ακολασίας... 4)... δε μου έρχεται άλλο και πρέπει να πάω τη κόρη μου στον ορθοδοντικό. ;D Δεν ξέρω αν αυτό που επέλεξες είναι το πιο έξυπνο ;) το αποτέλεσμα όμως είναι πολύ καλό (αν εξαιρεθούν κάτι μικρά προβληματάκια προφοράς) και σε δικαιώνει (μουσικά ::)) Οφείλω να πω ότι περνάω πολύ καλά, βλεποντας και ακούγοντας τις δουλιές σου.

Tι μας λες, εδώ κάποιοι χορεύουν με Crimson την ημέρα του γάμου τους. Έλα μωρέ με τους εμπορικούς, τους στοχεύοντες στο κοινό των parties. ;D

Μήπως αν πούλαγες το κλαρίνο... ;D

Να ρε γιατί δεν ακούγομαι σαν τον SRV, γιατί δε μου το λέγατε τόσο καιρό.

???

:D

Κυρήσσω τον πόλεμο. ;D

Γειά σου Perfect stranger from Kashmir going to the Gates of Babylon. Aπλά γ@μ@το.

Εκ Σύρου ορμώμενος. :D

Κακοπερνάς, βλέπω.

Ε! τότε έχουμε πόλεμο. :D :D :D :D :D :D Είπα, ξείπα και γ..ώ το λόγο μου. ;)

Όσα και να 'ναι μειώνονται συνεχώς. ;)

Δεν κάνεις λίγο κράτει εσύ, πολλά έχεις αγοράσει τελευταία. :)

Φαίνεται ότι είσαι κιθαροφάν. Εγώ που δεν είμαι, είχα μάτια μόνο για τη κυρία. ;)

Για μένα το live στην Ιαπωνία έχει τον καλύτερο ηχογραφημένο Strat ήχο του. (Όχι τον καλύτερο ήχο του, που θεωρώ το Βeano ;)). Ασε που εκεί μέσα δίνει πραγματικά ρέστα ο Αlbert Lee. 2)Όσο για το άλλο live στην Ιαπωνία έχεις δίκηο, διέλαθε της προσοχής μας κατά τη συγγραφή της λίστας.

Όχι όμως πάντα με Strat. Νομίζω τότε έπαιζε με τη Les Paul Deluxe. 1):D 2)Δυστυχώς ήταν μόνο 10. Αγαπημένο μου 3)Τεράστιος παίκτης, που όμως ποτέ δεν με συνεπήρε ο lead ήχος του. Τελικά τον Hank Marvin μόνο η αφεντιά μου θεωρεί γίγα.?

Eric Clapton-Just one night Pink Floyd-Animals Robin Trower-Bridge of sighs Dire Straits-S.T. 20 Golden greats-Shadows Rory Gallagher-Calling card Stevie Ray Vaughan-Soul to soul Jimi Hendrix-Electric Ladyland Deep Purple-Machine head Steve Miller Band-Fly like an eagle. Η σειρά φυσικά και είναι τυχαία.

Δεν θυμάμαι ποιά είναι η τελευταία φορά που ενθουσιάστηκα ακούγοντας κάτι εδώ μέσα. Πάντως πάει πολύς καιρός. Με το δικό σου μπορεί να μην ενθουσιάστηκα αλλά μεγάλε, η τολμηρή σου διασκευή, τα πολύ καλά φωνητικά και η πολύ καλή ενορχήστωση μ' έφεραν ένα σκαλί προ του ν' αναφωνήσω εύγε.

Και 'γω που νόμιζα ότι είχα το copyright για τις ψαροκασέλλες. ;)