Nestoras

Nikolas is a wonderful thing, και απλά θα κάνει ότι και ο Kid μετά απ' το 4.12, και δεν θα τελειώσει παρά μόνο όταν φτάσει στο Ω. ;)

Tυχερή (για τη γυναίκα του Σταύρου). ;) Ξέρεις το "φασολάδα και φανκή καθε βήμα και πορνδή''. ;D

O Gregg είναι πρωτίστως κιθαρίστας ... που τραγουδάει κιόλας. Δεν είναι τραγουδιστής που τυχαίνει να κρατάει και μια κιθάρα. Μπορεί να μην είναι ο Bobby Bland στη φωνή αλλά είναι κάτι παραπάνω από τον μέσο όρο, όσο για τη κιθάρα σας διαβεβαιώ ότι έχει τόση ποικιλία που βγάζει όχι ένα αλλά πολλά προγράμματα. ;)

???

Ωραίο κομμάτι, με γλυκύτατο στίχο, λίγο πλαδαρή ερμηνεία τραγουδιστή, εκπληκτική αλλαγή ακκόρντων στο β' μέρος του κουπλέ, δανεισμένη μελωδία από το Perfidia στο 1ο. Ουφ, μεγάλη πρόταση έγραψα. :)

Bάζω το βίδεον ίνα παίξει και ακούω ...καλά έκανα λάθος και πήγα στου Gregg? Μετά βλέπω τη γνωστή φατσούλα και συνειδητοποιώ ότι δεν έκανα λάθος. Εύγε Λάκη πολύ ωραίες όλες οι ιδέες στο κομμάτι σου, τώρα αν σου πω ότι τη καταβρήκα με τις single notes A,G, D, που επαναλαμβάνονται δίκης λούπας μέσα στο κομμάτι... Εξαιρετικό τέλος. Wellcome back to recording business. Πάμε το βράδυ για ξενύχτι με τις... ;)

Σταύρο είναι το 1ο κομμάτι σου που στη φωνή δεν υπάρχει power. Ειδικά στο 2ο κουπλέ μου φαίνεται ότι το μυαλό σου είναι κάπου αλλού. Βέβαια υπάρχουν μεγαλειώδεις στιγμές στο fusion τμήμα τoυ κομματιού (πλην σαχλοφώνου βεβαίως) που αυτομάτως το αναβιβάζουν, καλά το 1.57-2.07 είναι ρέστα. (Είναι κιθάρα - μπάσσο και όχι κιθάρα - octaver ε;). Πάω για τον ξάδελφο τώρα. :D

???

2 στα 2, 100% επιτυχία. Εκείνα τα τα βοθροφωνητικά στο τέλος τι τα θέλατε; Πολύ ωραίος τραγουδιστής. ;) Και φοβερό μπάσσο. :)

Καλά δεν είναι ανάγκη να είσαι Κινέζος για να συμφωνήσεις. ;) Χρόνια πολλά φίλε, να σε χαιρόμαστε. Υ.Γ. Εκείνη την επένδυση με το κομμωτήριο γιατί τη πάγωσες;

Τον μέτριο ντράμμερ που παίζει. Οπότε και τον Ted Templeman να φέρουν στη κονσόλα, το αποτέλεσμα πάλι θα είναι μέτριο.

Θεωρώ ότι έχεις ''έμπειρο'' αυτί. Μη με κάνεις ν' αλλάξω γνώμη. ;) Δισκάρα.

www.myspace.com/eliaskleftozaikos

Kαταπληκτικό το 2ο κομμάτι σας, με καλύτερο το ριφφ με τη φάλτσα νότα του 0.29 κ.ο.κ. (δεν κάνω πλάκα, αυτή η κ@λονότα είναι που κάνει τη διαφορά). Πάλι ο τραγουδιστής δίνει ρέστα. Μπράβο. Υ.Γ. Τα τύμπανα δεν είναι καλά πάλι, αλλά επιμένω ότι είναι θέμα παιξίματος του ντράμμερ.

Aπό τότε που πρωτανέβηκε έως και σήμερα το ακούω καθημερινά. Και όσο το ακούω τόσο πιο πολύ μ' αρέσει. Είστε εξαιρετική μπάντα με θαυμάσιους μουσικούς, εκπληκτικό ήχο και σούπερ τραγουδιστή που ξέρει να γράφει φωνητικές γραμμές και έχει και πολύ πειστική προφορά. Μπράβο. Υ.Γ. Και τρομερό ήχο στα τύμπανα. ;)

Δεν νομίζω ότι φταίει ο ηχολήπτης, αυτός είναι ο ήχος αλλά και το παίξιμο του ντράμμερ. Και να τον είχε πιο χαμηλά τι θα διορθωνόταν; Πάντως σαν κομμάτι έχει ενδιαφέρον (κλέβουμε και Sabbath, ξέρετε κάπου εκεί στο 2.41 ;)). Ωραία τα περισσότερα θέματα κιθάρας, αλλά και ο raw τρόπος ερμηνείας του τραγουδιστή που μου θύμισε κάτι αγγλικά συγκροτήματα των αρχών της 10ετίας του '70. Αν θυμάμαι καλά τους May Blitz, αλλά πρέπει να το επιβεβαιώσω. ???

Λοιπόν το προσόν των μεγάλων παικτών είναι εκεί που πάνε να βγουν έξω, να το σώζουν αριστοτεχνικά. ;) Κατά τ' άλλα όπως έχω ξαναπεί, ο Gregg είναι από τις μεγαλύτερες κιθάρες εδώ μέσα, και είναι ιδιαίτερη χαρά (αλλά και τιμή) για μένα, το να βρεθώ μαζί του στη σκηνή. :)

Περιζήτητε, ως βλέπεις είμαι κι' εγώ περιζήτητος ... για κριτικές. (αλλά και από κρητικές) ;) Υ.Γ. Εγώ φταίω που μ' αρέσουν ''μουσικοί'' ντράμμερς;.

O Nέστορας δεν μπορεί να γράψει κακά λόγια για strat. Eδώ βέβαια είναι εξωτερική λήψη και ο ήχος χτυπήματος της πένας στις χορδές είναι λίγο ενοχλητικός. Θεωρώ ότι στην American Standard οι μαγνήτες έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε η κιθάρα να παίζει καλά με drive. Δηλ. πιθανόν να μην είναι ότι καλύτερο για Shadows αλλά γι' αυτό που θες να παρουσιάσεις είναι μια χαρά. Για το παίξιμο ξέρεις ότι είσαι πολύ καλός (αν και παρασύρεσαι εδώ σε ατοπήματα) οπότε θα επικεντρωθώ στα θέματα αταξίας που δεν μου είναι καθόλου άγνωστα, ειδικά όταν μπαίνω στο δωμάτιο τον κοριτσιών μου τις πρωινές ώρες. :D

Αφού καταφέρατε να μ' αρέσει κομμάτι από είδος μουσικής που δεν είναι στα γούστα μου βγάζω το καπέλλο. Βέβαια παίζει σημαντικότατο ρόλο η θαυμάσια φωνητική μελωδία αλλά και η πολύ καλή ερμηνεία του τραγουδιστή. Βέβαια όλη μπάντα παίζει με κέφι και είναι πειστική. Απ΄την άλλη τώρα: Ο ήχος των τυμπάνων εμένα δεν μου κάνει, επίσης και το παίξιμο με την υπερβολική χρήση της κάσας που είναι ίδιον νέας γενιάς τυμπανιστών σ' εμένα δεν λέει τίποτε. Τα σόλος της κιθάρας θα τα ήθελα αρτιότερα (ειδικά το 1ο) αλλά και μελωδικότερα.

Eίναι και sandwich. Σαν Les Paul Deluxe ένα πράγμα. ;)

Καλό για μέταλ; :D

Αυτό το θέμα μου ξύπνησε θύμησες από 3 έρωτές μου: 1) Τη Sade κάπου στα μέσα της δεκαετίας του '80. ;) 2) Τη Λουίζα (που τραγούδαγε εκπληκτικά Sade) κάπου πριν παντρευτώ. :-X 3) Τη Les Paul του Peter Green που άκουσα στο κλιπάκι με τον Gary-Phil- Lizzy κάπου σ' όλη μου τη ζωή. :D

Το καφασόξυλο;

Συντοπίτες, εκ Μεσσηνίας ορμώμενοι θα σας δώσω τα συγχαρητήριά μου για τη προσπάθειά σας. Μπράβο που επιλέξατε ένα δύσκολο είδος για να εκφραστείτε. Εκπληκτικό εξώφυλλο. Όσον αφορά τη μουσική τώρα, νομιζω ότι έχετε μπλέξει λιγο τα πράγματα μ' αποτέλεσμα να μην είναι απόλυτα σαφές το τι συμβαίνει στο κάθε κομμάτι (απ' τα 2 που άκουσα). Σίγουρα διέκρινα εκτελεστικές δυνατότητες που κάποιες φορές όμως λειτουργούν εις βάρος της σύνθεσης. Νομίζω τόσες εναλλαγές των time signatures αλλά και του ύφους κουράζουν και δεν ξεκουράζουν το αυτί. Μη μου πείτε ότι αυτές είναι οι επιταγές του Prog-Rock, γιατί δεν είναι. Στ' αρνητικά η προφορά και ο new wave τρόπος ερμηνείας του τραγουδιστή, αλλά και ο ήχος της κιθάρας. Στα θετικά υπάρχουν πολλά όμορφα θέματα που αν είχαν τοποθετηθεί όχι τόσο άναρχα, πιθανά να μιλάγαμε για το next big thing. ;)