Nestoras

Έχω αδυναμία στις Super Vixens. ;) Εννοείται.

Εμπρός, πάμε μαζί 17. 17-24 Malmo Festival, θα σου αρέσει. ;) Όχι βρε, αφού δεν μας έχεις παρουσιάσει ταινιάκι με την Tura Satana, ούτε με την Lorna Maitland ;D

Eυτυχώς που τα είπες, γιατί που να τα γράψω όλα αυτά. Επίσης πάλι τρώς τη γλώσσα σου (ένα "κάτι" που έκαναν οι έλληνες τραγουδιστές των εγχώριων new wave συγκροτημάτων κατά κόρον την 10ετία του ΄80). Βέβαια όλα τα παραπάνω δεν αναιρούν το:

Κακώς.

Εγώ γιατί νομίζω άλλα; Προτείνω gazpacho.

Τα εκθέματα του LK δεν τ' αντιμετωπίζω αυστηρά σαν μουσικές ιδέες, διότι παρουσιάζει ένα συνολικό πόνημα ήχων και εικόνων. Μουσικά δεν μπορώ να πω ότι μ' έφτιαξε, διότι το τέμπο δεν είναι ότι καλύτερο, αλλά και δεν υπάρχει εμφανής μελωδική κατεύθυνση. Μου άρεσε όμως πολύ εκείνη η αλλαγούλα στο 1.05 (και όπου αλλού εμφανίζεται), πιο πολύ η Ξένια, ακόμα πιο πολύ τα υποδήματά της. Άρα με τόσα likes το αποτέλεσμα γέρνει +. ;)

Πόσταρέ τα ένα ένα, ρε παιδάκι μου.

Mα(σ)τάπαν άλλοι καλύτερα αυτά που μας λες κύριε Ματαπά. Και μαστάπαν καλύτερα και από μουσικής πλευράς, και στιχουργικής αλλά και τραγουδιστικής. Λυπάμαι που στο λέω αλλά το τραγούδι σου δεν "αντέχει" 2ης ακροάσεως.

;)

To παίζω σκληρός για να προσελκύσω κόσμο για το live μας απόψε στο Lazy. ;)

Μπα... σπάνια παίζω μ' αυτή. Οn topic. Ξέρεις πολλούς που μπορούν να παίξουν κιθάρα σαν τον Summers (όχι ότι είναι και τόσο δύσκολο), μπάσσο σαν τον Sting και να τραγουδάνε (που είναι δύσκολο), και να παίζουν τύμπανα σαν τον Copeland (που είναι πανδύσκολο για να μην πω ακατόρθωτο); Επειδή λοιπόν οι εχέφρονες μουσικοί cover bands είναι ... εχέφρονες, γι' αυτό δεν παίζουν. :)

Άλλες ανόητες ερωτήσεις έχεις;

Kατ' αρχάς για πες μας τι σημαίνει αυτό το noizακιες! Πάμε τώρα σε 'σας. Για πέστε μου πως καταφέρνετε να έχετε τόσο αδιάφορη σκηνική παρουσία παίζοντας τέτοιες κομματάρες. (Το κομματάρες είναι για την original μορφή τους, γιατί εσείς καταφέρατε να μην είναι εύκολα αναγνωρίσιμα). Φωνητικά (ειδικά το κορίτσι) δεν είστε σωστοί, η επιλογές των κομματιών χωρίς καμμία έκπληξη αν και το joker δεν το παίζει η πλειονότης των ελληνικών cover bands. Ως παλιός έχω να σας δώσω μια συμβουλή, όταν παίζουμε τα κομμάτια του κλασικού ροκ, πρώτα οφείλουμε να τα αισθανθούμε και ύστερα να τα αποδώσουμε. Και δεν τα λέμε σαν να είναι ένα από τα μέρη του προγράμματος όπου τα υπόλοιπα θα είναι αλλότρια με το είδος αυτό. Και για να μην είμαι συνέχεια αρνητικός θα πω πως η κιθάρα είχε ένα κάποιο ενδιαφέρον, που όμως χάνεται γρήγορα από την πολύ κακή φωνητική ερμηνεία των αοιδών.

Όχι μόνο κιθαρίστες, αλλά και ακροατές με αυτιά ως το πάτωμα. Οι οποίοι αντιλαμβάνονται με τη 1η ποιός είναι μουσικός και ποιός είναι ακροβάτης και μάλιστα μέτριος.

Aν και ακούγοντάς το (άθελά μου) χασμουρήθηκα, οφείλω να πω πως υπάρχουν (και) θετικά στοιχεία. Σ' αυτά βέβαια δεν ανήκουν α) το τέμπο, β) η μελωδική γραμμή, γ) ο στίχος, δ) η διάρκεια του τραγουδιού, αλλά ο αλά Sleepwalk ήχος και παίξιμο της κιθάρας, και η αλά Martin-o-Beatles παραγωγή και μελωδική γραμμή από το 3.24 ως το 3.40. Σόρρυ αλλά περίμενα περισσότερη πρωτοτυπία.

Δεν ξέρω τι να κάνω με 'σένα. Έχει τύχει κάποιες φορές ν' αρχίσω να γράφω, για ανούσια πράγματα που έχεις παίξει και τη τελευταία στιγμή να μη πατάω την "αποστολή" γιατί μου είσαι συμπαθής. Ευτυχώς, γιατί σήμερα θ' αναγκαζόμουνα να τα πάρω όλα πίσω. ;)

Moυ θύμισες τα φοιτητικά μου χρόνια που άκουγα και αγόραζα τους δίσκους του είδους (και φυσικά έχω κρατήσει την πλειονότητά τους). Το κομμάτι θα στοιχημάτιζα (και φυσικά θα έχανα) ότι προέρχεται από 'κείνη την εποχή. Το βρήκα εκπληκτικό συνθετικά, με όπως είπα ατμόσφαιρα της εποχής, πολύ πειστική και εξαίσια για το είδος ερμηνεία και φωνή. Θα κάνω παρατήρηση για το μπάσο που ενώ έχει "τον" ήχο, δεν είναι σωστό χρονικά. Υ.Γ. Μόλις άκουσα την εισαγωγή αμέσως με πήγε στο

Kόκκινο εκεί που πήγαινε το hot του vintage 2 conductor μαγνήτη. Άσπρο και πράσινο τα γεφυρώνεις (κολλάς) και βάζεις και μονωτική ταινία. Μαύρο και μπλεντάζ στη γείωση (καπάκι) του ποτενσιόμετρου. ;)

Tι δεν κατάλαβες; http://www.gibson.com/Service/PUPwiring.pdf

Πως καταφέρατε να παρουσιάσετε ένα κομμάτι που να μην έχει μια ενδιαφέρουσα μελωδική γραμμή, μια αξιοπρόσεκτη ιδέα παρά τα 9 λεπτά και τόσες μα τόσες αλλαγές, είναι απορίας άξιο. Και να πει κανείς πως δεν ξέρετε να παίζετε; Ξέρετε και με το παραπάνω.

Αύτό μάλιστα. ;)

Πολλοί "Σουηδοί" μαζευτήκανε 'δω μέσα. ;D

Γνωστός κιόλας!

Ξέρω κάποιον κιθαρίστα που διέθετε Mesa Boogie και δεν του επέτρεπε ο μαγαζάτορας να παίζει με αυτόν γιατί τους ξεκούφαινε... 8) ??? ::) Ξεκίνησα με πεταλάκια, όταν άρχισαν οι πολλές "εμφανίσεις" αγόρασα την Boss ME-5, με την οποία πορεύτηκα 15 συναπτά έτη, ξαναγύρισα στα πετάλια, έχω ξοδεψει ένα σκασμό λεφτά για να έχω μ' αυτά τους ήχους που είχα με την ME-5. :D