bassbill
-
Αναρτήσεις
526 -
Μέλος από
-
Τελευταία επίσκεψη
Συμμετοχή bassbill
Musician (2/4)
1
Φήμη
-
Εισαγωγή: Αφού τα δοκιμάσαμε όλα, άς δούμε τι γίνεται και με αυτό. Θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα εγχείρημα που ξεκινάει σαν ιδέα καμμια 10ριά χρόνια πρίν, αλλά υλοποιείται φέτος... Είμαι μπασίστας, παίζω επαγγελματικά απο το 1987, και ο δρόμος μου με ταξίδεψε επαγγελματικά σε όλη την Ελλάδα, και πολλές φορές έξω απο αυτήν. Αθήνα, Θεσσαλονίκη, επαρχία, σε νυχτομάγαζα, στούντιο,με ονόματα, χωρίς ονόματα, με χλίδα και με ταλαιπωρία, είκοσι χρόνια της μουσικής ζωής μου πέρασαν κιόλας... Δέν λέω οτι δέν πέρασα καλές στιγμές όλα αυτά τα χρόνια, αλλά πέρασα και άπειρες δύσκολες ώρες, παίζοντας μια μουσική που δέν μου άρεσε, για ανθρώπους που δέν καταλάβαιναν κάν τι σημαίνει μουσική... Ευτυχώς η δυστυχώς ζούμε σε μια χώρα που δέν πολυκαταλαβαίνει απο μουσική. Άν θέλει κάποιος να ζήσει απο την τέχνη μας, πρέπει να έχει γερό στομάχι, εκτός και άν τυχαίνει να είναι μπουζουξής ή παίζει κάποιο άλλο λαικό όργανο και να του αρέσει αυτό που γίνεται στα λαϊκομάγαζα. Η ιδέα ήρθε μέσα απο την ουτοπική σκέψη.... "Τι καλά θα ήτανε να υπήρχε ένα μαγαζί που να δόύλευα με φίλους, να περνάγαμε καλά, να παίζαμε ότι μας αρέσει και να βγάζαμε και χρήματα απο αυτό". Και επειδή δέν βρήκα ποτέ κάτι τέτοιο στην πορεία μου, άρχισα να σκέφτομαι το ενδεχόμενο να το φτιάξω εγώ, και όσο το σκεφτόμουνα τόσο πιο πολύ το έβλεπα εφικτό... άρχισα λοιπόν να κάνω ένα επαγγελματικό πλάνο, για να δώ τι στην ευχή θα συνέβαινε άν το επιχειρούσα... Είδα λοιπόν οτι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι των εξόδων μιας τέτοιας επιχείρησης είναι οι αμοιβές των μουσικών και τραγουδιστών. Τόσο σημαντικό ώστε στο δικό μου πλάνο για ένα μαγαζί χωρητικότητας 120-150 ατόμων να φτάνει το 30 % του τζίρου, ίσως και περισσότερο... Αυτόματα άρχισα να προσπαθώ να βρώ λύση στο θέμα αυτό. Και άναψε το φώς!!!! Οι μουσικοί να είναι συνέταιροι, ώστε να μπορούμε να κρατάμε τα χρήματα "μέσα" στο μαγαζί, και να μοιραζόμαστε και το κέρδος, έτσι που να φτάνουμε σε καλές αποδοχές, αλλά να έχουμε και κίνητρο... Ναί μεν αλλά... η δυσκολία του συναιτερισμού? Εδώ ή άλλη προυπόθεση της ουτοπικής σκέψης έδωσε την λύση... ΦΙΛΟΙ. φίλοι μουσικοί, συνέταιροι και θα παίζω πάντα με τους φίλους μου. Το σχέδιο πήρε σχήμα στο κεφάλι μου και άρχισα σε διάφορες συζητήσεις με φίλους να το εκμυστηρεύομαι... Αποτέλεσμα... Ενας απο τους φίλους αυτούς, μου τηλεφώνησε πρίν 4 μήνες για να μου πεί πως κάποιος του τηλεφώνησε για να του πει πως πουλάει το μαγαζί του, ( Μουσική σκηνή ανατολίτικη με αργιλέδες κλπ) και να με ρωτήσει άν είμαι διατεθειμένος να κάνουμε την κίνηση και να πραγματοποιήσουμε την ιδέα μου. Εννοείται οτι δέν το σκέφτηκα στιγμή. Ο Κώστας, dj χρόνια και καμμένος όσο εγώ απο την δουλειά του σε νύχτα. Η πρόταση σε υπόλοιπους μουσικούς έγινε αμέσως, και οι φίλοι που δουλεύανε και αυτοί στο Μπουζουκιστάν ήρθανε κοντά μας. Τέσσερις στο σύνολο. Με έναν κιθαρίστα και ένα ντράμμερ στο ρόστερ μας πλέον, είχαμε τον βασικό κορμό της μπάντας μας. Προσθέσαμε ένα μουσικό ακόμα και τρείς τραγουδιστές που θα αμοίβονται χωριστά, και νάμαστε... Τι θα παίξουμε? Καλή μουσική, κλασσικό ρόκ, μπλούζ, σόουλ, R & B ( το παλιό καλό λέμε τώρα ), αλλά και Ελληνική μουσική, υπάρχει και εγχώρια καλή μουσική αρκεί να ψάξει κανείς λίγο βαθύτερα στον χρόνο. Και βάλαμε γάντια και φόρμες, κάναμε και ανακαίνιση με τα χεράκια μας, και κάνουμε και πρόβες και πάνε μια χαρά, το μαγαζί έχει χωρητικότητα 130 άτομα, και πάμε για χειμερινή σεζόν και βλέπουμε... Το κόστος είναι ανθρώπινο, τόσο που να μήν τρομάζει κάποιον σάν εμένα που έμαθε να ζεί μια ζωή απο το μεροκάματο, και το συνολικό εγχείρημα μοιρασμένο στα τέσσερα πάλι έχει κόστος τέτοιο που να μήν φοβάται κάποιος οτι θα καταστρέψει την ζωή του άν κάτι δέν πάει καλά... Τουλάχιστον με αυτό τον τρόπο σκέφτομαι οτι μπορεί να είμαι μια φορά συνέταιρος και στα κέρδη και όχι μόνο στην χασούρα μιας επιχείρησης... ( Ξέρετε τώρα... πάρε αυτά σήμερα γιατί δέν πήγαμε καλά κλπ κλπ κλπ ). Δέν ξέρω ακόμα άν το εγχείρημα αποδώσει, θα σας ενημερώσω αργότερα όταν έχω στοιχεία, αλλά άν είναι έτσι όπως τα υπολογίζω, θα προσφέρει τα ίδια και περισσότερα χρήματα απο το να δουλεύω 2 σαιζόν τον χρόνο. Και μάλιστα με συνθήκες ανθρώπινες τόσο στο ωράριο, όσο και στο ρεπερτόριο. Με τους φίλους και συνεταίρους πλέον, είμαστε αποφασισμένοι να στηρίξουμε την ιδέα μας με κάθε τρόπο, ώστε να καθιερώσουμε τον χώρο μας σε βάθος χρόνου, και να δημιουργήσουμε και πελατολόγιο, αλλά και κοινό που να μπορεί να διασκεδάζει με αυτό που θα παίζουμε. Θέλει και χρόνο, αλλά και προσπάθεια, και χρήματα για να γίνει αυτό, θέλουμε όμως να το πετύχουμε. Το μοιράζομαι μαζί σας γιατί σκέφτομαι ότι είμαι και εγώ υπεύθυνος (με την συμμετοχή μου στο εμπορικό κύκλωμα τόσα χρόνια και με την όποια εμπλοκή μου σε αυτό), για το χάλι που έχει η μουσική στην Ελλάδα, και ότι τώρα είναι η ώρα να κάνω κάτι διαφορετικό για να συμβάλλω στην σωστή (κατα την γνώμη μου πάντα) κατεύθυνση. Αισθάνομαι φοβερά καλά που έχω κάτι που να με κάνει να ονειρεύομαι σάν μουσικός πάλι μετά από πολλά χρόνια, να μήν έχω το άγχος της εύρεσης εργασίας για την χειμερινή σαιζόν, και κυρίως να σκέφτομαι οτι θα παίξω μουσική. Εύχομαι απο την καρδιά μου στον καθένα σας να αισθανθεί σάν μουσικός όπως εγώ σήμερα, εννοείται και καλύτερα απο αυτό Άλλη μια ουτοπική σκέψη κλείνοντας, άν εμείς σαν μουσικοί διαμορφώσουμε χώρους που να παίζουν αυτό που θέλουμε εμείς, ίσως με τα χρόνια δημιουργήσουμε και το κοινό που θα τους συντηρεί... Ημ/νία: 19:01 - 13/08/09
-
Ναι έτσι είναι. Ο τον Ζηκογιάννη τον θυμάμαι κι εγώ να παίζει με ένα τέτοιο. Η μήνυση της Fender για το headstock έχει μείνει στην ιστορία ( Fender Lawsuit). Αυτό είναι το δικό μου Έχει πολύ πλάκα το πως αλλάζει το χρώμα του ανάλογα με την γωνία που το κτυπάει το φως...
-
Με τα aviom δύσκολα να ακούσεις ποιότητα ανεξάρτητα απο το τι ακουστικά θα φορέσεις... Στην θέση σου έκανα την εξής μαμουνιά. Έπαιρνα την έξοδο απο το aviom με το mix που είχα κάνει, στο οποίο είχα το μπάσο ΚΛΕΙΣΤΟ Την έξοδο την έριχνα σε ένα μικρό κονσολάκι 4 καναλιών στα κανάλια 1-2 ( stereo ). Στο κανάλι 3 έριχνα το μπάσο μου απο έξοδο παράλληλη με αυτή που έδινα στον ηχολήπτη, απο το D.I. box δηλαδή. Άκουγα το όλο πράγμα απο το κονσολάκι, και όχι απο το aviom. Ακουστικά χρησιμοποιούσα Shure E5 ΟΧΙ με σφουγγαράκια, αλλά με τάπες σιλικόνης. Βελτιώνουν τον ήχο για το όργανό μας σε υπερθετικό βαθμό. Συμπλήρωνα το σετάπ με ένα bass shaker που βίδωνα στο πάτωμα δίπλα μου, και που έδινε τον απαραίτητο όγκο μέσω του κραδασμού που περνάει απο το σώμα μας. Το αρνητικό είναι πόνοι στα πέλματα, γιατί περνάει πολύ ενέργεια στα πόδια :'( Δυστυχώς στα μαγαζιά οι μπασίστες έχουν θέμα. Πολύ δύσκολο να ακούσεις ήχο. Υποχρεώνεσαι έτσι να ακούς με τα πόδια αντί για τα αφτιά. Κυριολεκτώ, μιάς και ο όγκος του μπάσου περνάει μέσα απο τα πέλματα και διαχέεται στο σώμα μέσω των οστών. Αυτή την δουλειά κάνει το shaker. Προσπάθησε να πείσεις ηχολήπτη - μαέστρο - φίρμα ή οποιονδήποτε προσπαθεί να σε πείσει-υποχρεώσει να παίζεις με in ear, να σου επιτρέψει να βάλεις κ ένα μικρό ενισχυτή πίσω σου, ώστε να παίρνεις τον όγκο απο αυτόν αντί του shaker. Τα ηλεκτρικά όργανα παίζουν με ενισχυτές άλλωστε. Τα in ear είναι για να ακούει ο μουσικός λεπτομέρεια, ΜΑΖΙ με τον ήχο του ενισχυτή του. Αυτά αλλού, γιατί στο Ελλαδιστάν.... Καλή ευκολία σου εύχομαι.
-
Γενικά οι λαμπάτοι δέν είναι πολύ περίπλοκοι ούτε πολύ ευαίσθητοι ενισχυτές. Εγώ έχω τον V22 δύο χρόνια τώρα, πολλές ώρες παιξίματος απο πολλούς διαφορετικούς χρήστες και δέν έχει θέμα. Αξίζει τον κόπο είτε της αναμονής είτε της επισκευής. Το ορθότερο μιάς και μόλις τον παρέλαβες είναι να ζητήσεις αντικατάσταση. Εκτός αν ο Γερμανός σε παραπέμψει σε τοπικό σέρβις
-
Για μένα προσωπικά, είναι το ίδιο εύκολο. Με το ΑΒ switch μου ή και χωρίς αυτό... Εδώ δέν μιλάμε για μένα όμως, αλλά για το άν ο νέος χρήστης θα πάει σε λάμπα ή σε μόντελιγκ. Όταν γράψει τα δικά μου χιλιόμετρα, δέν θα χρειάζεται ούτε και την γνώμη μου. ;) Και είπα ακριβώς πως το μόντελιγκ θέλει ψάξιμο, σε σχέση με το plug and play της λάμπας. ΜΟΝΟ ΓΙΑ ROCK και τα συναφή ξαναλέω...
-
Βρε παιδιά, όταν είπα πως με τον μόντελιγκ ενισχυτή ή την πεταλιέρα θα ψαχτεί κάποιος περισσότερο, είναι λόγω της πολυπλοκότητας των συγκεκριμένων μηχανημάτων. Δηλαδή άν στον λαμπάτο σου θέλεις λίιιγο περισσότερο reverb, γυρίζεις το ποτ λίγο δεξιά, χτυπάς μιά κούφια άντε δύο και έφτασες εκεί που θέλεις. Στην πεταλιέρα ή στον μόντελιγκ, τα πράγματα δέν είναι τόσο απλά... Για κάνε το παίζοντας ??? Θέλω να πω πως η παραμετροποίηση των ψηφιακών είναι περιπλοκη, και δέν γίνεται να είναι διαφορετικά μιας και προσπαθούν να απομιμηθούν δεκάδες μηχανήματα. Και αυτό θέλει απο τον μουσικό να ψαχτεί. Αναπόφευκτα. Έχω και την Line6 xt live και ξέρω τι λέω. Επι ένα χρόνο ψαχνόμουνα να φτιάξω ήχο, και μετά τα παράτησα. Γιατί αυτό που φτιάχνω στο σπίτι δέν ακούγεται καλά στο λάιβ, και την ώρα που παίζω άστα να πάνε, δέν μπορώ να φτιάχνω ήχο κ να παίζω ταυτόχρονα... Με τον ενισχυτή, τα πράγματα είναι πιο απλά, και πιο κοντά στην πραγματικότητα. Καλή επιλογή θέλει απο την αρχή, να πάς όσο γίνεται πιο κοντά τον ήχο που έχεις μέσα στο κεφάλι σου, και μετά όλα είναι πιο εύκολα. Και κυρίως πιο αληθινά. Πάντα μιλάμε για να παίξει κάποιος απλά και κλασσικά πράγματα, απο blues ή jazz έως hard rock. Για πιο εξεζητημένους ήχους, θέλεις οπωσδήποτε πεταλιέρα. Που άν έχεις καλό λαμπάτο, πάλι ακούγεται καλύτερα. Είτε μπροστά είτε στην επιστροφή της λούπας. Με την εμπειρία μου, (και δέν είναι και μικρή) σαν την λάμπα δέν έχει... Και στην δεκαετία του 80 κάποιοι προσπάθησαν να μας πείσουν ότι οι ενισχυτές με λάμπες τελειώσανε, γιατί ήρθανε λέει τα fet τρανζίστορ που μαμάνε κλπ κλπ. Κάτι VG 8 και κάτι πρώιμα ψηφιακά για όσους θυμούνται, και τρέχανε οι κιθαρίστες και χώνανε λεφτά και οι μπουζουξήδες αγόραζαν τους λαμπάτους τσάμπα, μέχρι που τους πουλάγανε όσο όσο όταν ήρθε η σειρά τους να αγοράσουν την δική τους μούφα ( solitair λεγόταν άν δέν κάνω λάθος) και τώρα τρέχουν πάλι όοοοοολοι να βρούνε καμμιά λάμπα απο τα παλιά. Το 90 τα ίδια με τα rack και τα midi, τώρα πάλι με modeling και ότι κάνει καλό στην κατανάλωση ;) Και μιά ωράια ημέρα πέφτεις πάνω σε κανένα ζεστό λαμπάτο, και σε παίρνουν τα κλάμματα. This is the truth boys.... and you can take it to the bank also...
-
Για το ρόκ που παίζεις φίλε μου, ένα μικρό δικάναλο λαμπάτο σου είναι μια χαρά. Θα βάλεις την κιθάρα σου επάνω, και θα αρχίσεις να εξερευνάς τον μαγικό κόσμο της λάμπας. Ο ήχος θα σε οδηγεί. Τα βασικά εφφέ, drive & reverb, θα τα έχεις έτοιμα εκεί. Με modelling θα ψάχνεσαι περισσότερο, θα ξοδέψεις χρόνο στο να ψάχνεις-φτιάχνεις ήχο, και όχι στο να παίζεις. Σε χαμηλή κατηγορία τιμής, δέν υπάρχει modelling που να παίζει σαν λάμπα. Παίρνεις λαμπίτσα τώρα, σε έξι μήνες παίρνεις ένα ακόμα drive-booster, σε ένα χρόνο ένα delay, και πάει λέγοντας. ;D Μήν ξεχνάμε το G.A.S. και την κ@...λ@ που φέρνει στο παίξιμο το κάθε νέο απόκτημα ;) Θα έχεις πάντως μια καλή βάση για όλα τούτα, έχοντας ένα λαμπάτο ενισχυτή. Κατα την γνώμη μου, οι κιθάρες δέν παίζουν με τίποτα άλλο καλά, εκτός απο αυτή την "πανάρχαια" τεχνολογία... Δέν είναι τυχαίο άλλωστε που όλες οι πεταλιέρες κ οι modelling ενισχυτές αυτό προσπαθούν να αντιγράψουν. Συμπτωματικά, στο μαγαζί μου έχω έναν Bugera V22 και έναν Line 6 Bogner (Spider valve) που είναι modelling -λαμπάτος. Αμφότεροι με 12" μεγάφωνο. Εννοείται οτι ο δεύτερος δέν ακούγεται με κανένα τρόπο σάν τον πρώτο, και απο όσους κιθαρίστες έρχονται να παίξουν, ( και είναι πολλοί) όλοι προτιμάνε την απλή λάμπα, γιατί ακούγεται καλύτερα. Go for the valves...
-
Έτσι είναι ακριβώς... Κύριε Hotspur, ότι γράφεται σε αυτήν την συζήτηση εκ μέρους μου είναι απόρροια προσωπικής εμπειρίας, και σε καμμία περίπτωση απόπειρα ισωπέδωσης των πάντων. Είμαι κάτοχος Fender Telecaster Japan, ηλικίας 15 χρόνων περίπου, που μαμάει, καί απο ήχο και απο ηλεκτρονικά όσες Αμερικάνες είχε την ευκαιρία να μπεί δίπλα τους. (Και μία χτές το βράδυ παρεπιπτόντως). Κλειδιά θέλει πλέον, ( μετά απο 20 χρόνια ), αλλά δέν ήταν έτσι το θέμα απο την αρχή. Τα ποτενσιόμετρα δέν έχουν πάθει το παραμικρό. Για την σύγκριση Αμερικάνικου J.Bass με κινέζικο αδερφάκι του έχω γράψει σε άλλη συζήτηση. Εκεί υπάρχει σαφώς θέμα μαγνητών κ ηλεκτρονικών, αλλά μιλάμε για όργανο στο 1/10 της αξίας του αμερικάνικου. Και ναί, η F Japan, είναι μία εταιρία παντελώς ανεξάρτητη απο την αμερικάνικη, με lisence να χρησιμοποιεί το όνομά της. Cool bro, οι καιροί που μόνο οι πέραν του Ατλαντικού ήξεραν να φτιάχνουν όργανα, πέρασαν πρίν 30 χρόνια. Να δείς οργανάκια απο Κίνα με 200 ευρώπουλα, να κλαίς τα λεφτά που έδωσες για τα ακριβοπληρωμένα σου. Τόχω πάθει και το λέω. ;) Γιατί στην ντουλάπα μου έχω όργανο που το αγόρασα το '91 με λεφτά που αγόραζα μία γκαρσονιέρα. :'( 900.000 ταπεινές δραχμούλες.... όταν το αμερικάνικο JB κόστιζε καμμιά 120.000 το πολύ. Αλλά το να λέμε οτι οι σχολαστικοί Ιάπωνες δέν μπορούν να φτιάξουν καλύτερα όργανα απο τους Αμερικάνους μου ακούγεται τουλάχιστον άτοπο, μιας και η κατασκευή ενός οργάνου εκτός απο τα ξύλα, αφορά κυρίως την δουλειά που κάνει κάποιος με αυτά. Επίσης υπάρχει και κάτι που λέγεται ανταγωνιστικότητα στο κόστος παραγωγής, εργατικά , φορολογία κλπ. το οποίο επιβαρύνει την τελική τιμή. Επίσης την σημαντικότερη επιβάρυνση στην τιμή, επιφέρει η αναμονή κερδών απο τους μετοχους μιας μεγάλης εισηγμένης στις ΗΠΑ ;) Κάποτε υπήρχαν τα Kumika, εκείνη την εποχή το 80, τα λέγαμε "κουπιά". Πρίν κανένα μήνα έπεσε ένα σακατεμένο στα χέρια μου, ασχολήθηκα ένα απόγευμα μαζί του, και την άλλη μέρα παρακαλούσα τον ιδιοκτήτη του να μου το πουλήσει... Πού τετοια τύχη... Καλή αγορά στον op, με μυαλό ;D
-
Πού να ξέρουν οι καημένοι οι Ιάπωνες απο ηλεκτρονικά... Ενώ οι Αμερικάνοι !!! Άσε που τα κυκλώματα ενός μπάσου είναι κοντά στην διαστημική τεχνολογία. Ξέρεις τι θα πεί δύο μαγνήτες, τρία ποτενσιόμετρα, ένα βύσμα σασί, και είκοσι περίπου ( με το συμπάθειο ) πόντοι καλώδιο?
-
Λογικά δέν θα έχεις πρόβλημα να το κουρδίσεις σε Ρε όπως είναι. Το μόνο θέμα που ίσως αντιμετωπίσεις είναι να σου τρίξει λίγο το μανίκι, μιας και η τάση των χορδών θα είναι λιγότερη. Δοκίμασε να το κουρδίσεις κ πές μας άν αντιμετωπίζεις κάποιο πρόβλημα
-
ο V 22 από ένταση επαρκεί για ότι και να ζητήσει κάποιος να παίξει σε stage. Το λέω άφοβα, γιατί τον χρησιμοποιώ σαν backline ενισχυτή στο μαγαζί μου που είναι live stage, και έχουν παίξει δεκάδες μπάντες και κιθαρίστες. Κανείς δέν παραπονέθηκε, ίσα ίσα που άκουσα μόνο θετικά σχόλια. Για γκάζια, το βρώμικο κανάλι, φτάνει να παίξεις μόνο έως κλασσικό ρόκ. Μετά θέλεις πετάλια. Τα δέχεται ωραία όμως, και παίζει μιά χαρά. Επίσης να πω, πως κάποιος κιθαρίστας πρόσφατα έβαλε τα delay - chorus του στην λούπα, και άκουσα άλλο ήχο. Πραγματικά νόμιζα πως έπαιζε lead με πεταλάκια, αλλά χρησιμοποιούσε το βρώμικο κανάλι. Η φάση είχε πολύ πλάκα, γιατί αρχικά δέν ήθελε κάν να το δοκιμάσει, (έχω τα πετάλια μου) και μετά έπαθε πλάκα! " Πω πω, με έφτιαξες φίλε, θα παίξε με το δικό του drive)...
-
Τον Crate τον έχει φίλος. Εγώ έχω τον Bugera. Moυ αρέσει περισσότερο ο δικός μου. Πιο "μαλακός" ήχος, πιο καλό δικό του drive. Ελαφρύτερος. Απο αξιοπιστία, ο Crate κλάταρε μια φορά, ο Bug όχι. Αυτό το τελευταίο μήν το δίνεις κ πολύ σημασία, μάλλον είναι θέμα σύμπτωσης, εννοώ δηλαδή πως θα μπορούσε να έχει συμβεί κ το αντίθετο. Ο Crate πως να σου πω...μου θυμίζει περισσότερο ήχο solid state παρά λάμπας. Ίσως φταίει κ η ισχύς του, δηλαδή πρέπει να τον ανοίξεις πολύ για να ακούσεις τα χαρακτηριστικά της λάμπας, και αυτό δέν είναι εφικτό πάντα, σε αντίθεση με τον Bugera που είναι μικρότερης ισχύος αλλά σε καμμία περίπτωση ανεπαρκής. Βρές τον Crate να τον ακούσεις Ηρακλή, ασφαλέστερος τρόπος δέν υπάρχει νομίζω.
-
Με τι FX να κάνω τις φωνές να ακούγονται γέρικες;
Απάντηση bassbill στου chrispet το θέμα DAW & Υπολογιστές
Elderizer ;D ;D ;D ;D ;D ;D -
Στις φτηνές σειρές όλων των εταιριών ισχύει αυτό που οι Αμερικάνοι λένε hit or miss... Δηλαδή μπορεί να πετύχεις και πολύ καλό όργανο με λίγα χρήματα. Ακόμα και στις φτηνότερες σειρές όπως είναι τα affinity. Τώρα παίζω με ένα τέτοιο που αγόρασα απο συμφορουμίτη για 130-140 €. Το έχω κάνει Α-Β τέστ με ένα Fender Longorn Jazz bass του '82 και παίζει σχεδόν το ίδιο καλά ή και λίγο καλύτερα ;D. Υπολείπεται βέβαια σε μαγνήτες και κλειδιά, (ειδικά τα τελευταία είναι χάλια) αλλά κρατάει το κούρδισμα μια χαρά. Γέφυρα θα μπορούσε να είναι και καλύτερη, αλλά ζούμε και με αυτή. Δες και εδώ http://www.noiz.gr/index.php?topic=189337.0
-
Καινούργιοι Bassman από την Fender!
Απάντηση bassbill στου myster_maze το θέμα Κιθάρες και Ενισχυτές
All tube = No good 4 bass :-\ Ποτέ δέν ήτανε ότι καλύτερο... sloppy sound για μεγάλες σκηνές. Έχω παίξει με ότι ¨μεγάλο¨ λαμπάτο έχει παίξει ποτέ. Sloppy sound :-\ To καλύτερο για μεγάλες σκηνές και πολλά γκάζια είναι λάμπα προενίσχυση και fet τελικός.