Κοίτα εμένα μου αρέσουν οι muse σε όλη την πορεία τους. Σίγουρα ξεχωρίζω το Origin of symmetry και Absolution ως τους αγαπημένους δίσκους μου. Στο black holes and revelations άρχισαν να αλλάζουν το ύφος τους, οπότε όπως και είναι λογικό ο δίσκος αντιμετωπίστηκε με κάποια επιφύλαξη, ακόμα και από μένα, που δηλώνω κολλημένη φαν. Προσωπικά βρήκα την αλλαγή ως πολύ θετικό στοιχείο, είχα βαρεθεί το ελαφρό δράμα. Το supermassive black hole πάντως παίζει να είναι από τα αγαπημένα μου κομμάτια πολύ καιρό τώρα!
Το resistance τώρα είναι χαλαρά από τους πολύ δυνατούς δίσκους. Μπορεί να έχει ένα δυο κομμάτια που δεν με ενδιαφέρουν, αλλά το ομώνυμο, συν Uprising, συν undisclosed desires απλά σκοτώνουν!
Επίσης σαν λάιβ μπάντα είναι κορυφή! :)