Έχω μια θετική άποψη για τον Σάκη.
Μιας και ταλαιπωρούμαι εδώ και 3 μέρες από οξεία βρογχίτιδα και παράλληλα κολικό του εντέρου και σήμερα όντας λίγο καλύτεραμ ψοφολογάω μπροστά στο pc ψιλοπαίζοντας battlefield και βλέποντας παράλληλα ντοκυμαντέρ για θεωρίες συνωμοσίας κάνω ένα διάλειμμα να γράψω δυο λόγια πάλι με αφορμή το topic και το βιντεοκλίπ.
Η άποψείς μου για το συγκεκριμένο βιντεοκλίπ καταρχάς είναι πως πρέπει να είναι αυτοσχέδιος ο χορός.
Από την άλλη δεν είναι αντιπροσωπευτικός των χορευτικών δυνατοτήτων του Σάκη.
Με τον Σάκη την πρώτη πλάκα που έπαθα ήταν όταν το 1995 που έκανα διακοπές στην Κω με την τότε κοπέλα μου.
Θα εμφανιζόταν στο Δημοτικό Θέατρο και το μάθαμε και δεν είχαμε κάτι καλύτερο να κάνουμε και λέμε να πάμε.
Χαρακτηριστικό ήταν που πήγα στην ρεσεψιόν του ξενοδοχείου (τότε δεν είχαμε google maps, gps και τέτοια, ρωτώντας πηγαίναμε σε άγνωστα μας μέρη, άντε να είχες κανα τουριστικό χάρτη το πολύ πολύ αλλά αμα ρώταγες ήταν καλύτερα, θα ξαναρώταγες στον δρόμο και θα στο έδειχναν και θα τελειώναμε) και ρωτάω τον τύπο εκεί, που είναι ακριβώς το Δημοτικό Θέατρο?
Που μου λέει με λίγο ψιλοχαμογελαστοειρωνικό ύφος. Εκεί που θα τραγουδήσει ο Ρουβάς.
Και εγώ ήθελα να πω. Ναι το Θέατρο αλλά είπα Ναι ναι , ο Ρουβάς και μου βγήκε λίγο με ενθουσιασμό και ο τύπος με κοίταγε καλά καλά! (Σοβάρεψε όμως και δεν είπε κατι άλλο περιπαικτικό π.χ., γιατί τότε ήμουν και 100 κιλά μποντιμπίλντερ τρίγωνος με κατι πλάτες τεράστιες και κοντο μιλιταίρ μαλλι και θα σκέφτηκε, ασε μην είναι κανας φανατικός και παρεξηγηθεί και με αρπάξει χαχαχαχαχχαχχα)
Μας λεει εκεί που είναι και πάμε.
Είναι αλήθεια πως ιδιαίτερα την εποχή αυτή που δεν κυριαρχούσε η κατανόηση του diversity, ο αντρικός πληθυσμός ιδιαίτερα τον κοροϊδευε θεωρώντας τον gay. Και εγώ όντας πιτσιρικάς έτσι πίστευα.
Στη συναυλία που πήγαμε άλλαξα γνώμη.
Και θα πω τι βίωσα.
Βγήκε εκει σε ενα αυτοσχέδιο stage με ενα υπέροχο χορευτικό μπαλέτο γυναικών και άρχισε να τραγουδάει και να κινείται.
Έπαθα πλάκα ακούγοντάς τον live και βλεποντάς τον.
Εκεί προφανώς που έβγαζε την πρόβα του, ο άνθρωπος πέταγε. Michael Jackson και ερμηνευε και πολύ καλά.
Και για μια φάση πατάει μια φωνή, σαν να βλέπω καραβανά σκληρό μιλάμε, ψαρωτική.
"Ρε ήρθα εγω εδω πέρα να κάνω σοου και βλέπω να μην κουνιέστε όλοι?"
Μιλάμε για φωνή τώρα, οχι μ#$$#$#@
Και πήγαινε προς τα εμας και ούρλιαζε να χορεύουμε.
Μα τον Χριστό ρε παιδιά, δεν μπορώ να το περιγράψω καλύτερα αλλά μιλάμε φοβήθηκα έτσι οπως το είπε και με το πάθος που το είπε και αρχισα να χτυπιέμαι και εγώ και φαινεται το είχε προσχεδιασμένο γιατι έβαλε πιο γκάζια και το πρόγραμμα και με ροκ διασκευες.
Χαρακτηριστικά είπα στην κοπέλα μου, το ενθυμούμαι αυτό και με το συμπάθειο αλλά το λέω όπως το είπα.
¨Αν είναι αυτός αδερφή, εγώ είμαι αστροναυτης"
Από τότε τον είδα τελείως διαφορετικά.
Την ίδια αίσθηση μου άφησε που έτυχε να τον δώ μια περίοδο που τραγουδούσε με τον Τσαλίκη μαζί και έκανε και το άλμα.
Οτι κάνει το κάνει καλά και γι αυτό που ασχολείται πιστεύω το κάνει καλά και με πάθος και αυτό βγαίνει.
Το βιώνει ο θεατής, ο ακροατής στο live του.
Τελικά έτυχε να τον γνωρίσω και πριν 3-4 χρονια απο κοντά μεσω σπόντας και μεσω της δουλειάς μου και μιλήσαμε. Του είπα δε για το 1995 και την εμπειρία μου οταν τον είδα ζωντανα για πρώτη φορά χαχαχαχαχαχαχαχα
Το βιντεο αυτό το συγκεκριμένο για εμένα δεν είναι αντιπροσωπευτικό των δυνατοτήτων του,
Και με τα χρόνια βελτιώθηκε. Αισθητά.