Xristos_Bass

Χαχαχαχαχαχα πέθανα στα γέλια! Το εχουν τερματίσει οι τύποι. Προτιμώ να ακούσω κατι τέτοιο όμως ...

Το εκπληκτικό της υπόθεσης είναι πως μετά από περίπου 8-10 ώρες που έγινε η ανακοίνωση και η έναρξη κράτησης των εισιτιηρίων μέσω της σελίδας του Sommerset Ηouse, όπου φιλοξενείται και το γεγονός, τα εισιτήρα είχα εξαντληθεί. Η είδηση ειχε ανακοινωθεί τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου, έτυχε να το διαβάσω βράδυ και οταν τσέκαρα για να κλείσω εισιτήριο ηταν αργά, ισώς να ηταν μικρός και ο αριθμός των εισιτηρίων, κρίμα. Μαραθώνα μπράβο καλά έκανε ο Ρίτενουρ, τώρα δεν θα τις βγάζουμε να τις μετράμε κιόλας.

Για να είμαι ειλικρινής όσες φορές τους άκουσα μου πέρνουσε πόλλες φορές απ'το μυαλό οτι ίσως να ηταν καλύτερα τριμελές σχήμα κίθαρα - μπάσο - τύμπανα αλλά απ' την άλλη μ' άρεσε η εφευρετικότητα του μπασίστα που μ' αυτόν τον τρόπο δίνει άλλη διάσταση στο μπάσο. Το ντουέτο για εμπορικούς λόγους οπως λέει ο audiok δεν το αποκλείω γιατί οι μπάντες δυο μελών είναι καινούρια καραμέλα. Απ' την άλλη, επειδή μ'αρεσει να είμαι ρομαντικός, θέλω να πιστεύω οτι έκατσε έτσι η φάση. ...και όντως φέρνουν σε Queens of the Stone Age ;) Θενκ γιου Κώστα για την φώτο με τα μπλιμπλίκια

Βρετανοί οι Royal Blood απο το Brighton. Βlues - garage rock ήχος, διμελές σχήμα μπάσο με πολλα εφέ και τύμπανα, σε φάση White Stripes (άνοιξε δρόμο ο Jack White ;D) Άξιοι προσοχής, εμένα με άρεσαν ;D, εν συγκρίσει με τους Black Keys μου κέντρισαν πιο πολύ το ενδιαφέρον επειδή καταφέρνει κιθαροήχους με το μπάσο. Τραγούδι απο τον δίσκο τους Teaser Και μια πρόσφατη συνέντευξη του μπασίστα στο no treble http://tinyurl.com/kggvwad

Διαβάζω όλα τα θρεντ με DIY και πράγματι μένω άφωνος με τις ικανότητες των περισσότερων οι οποιοι δεν ειναι επαγγελματίες αλλα κατασκεύαζουν απίστευτα όργανα από μεράκι! Fidelis καταπλητική η δουλειά σου, αναμένω κάθε φορά πως και πως για την επόμενη φάση της κιθάρας και σ'ευχαριστούμε που μοιράζεσαι μαζί μας αυτη την εμπειρία. Επίσης αφορμή να γράψω ήταν και αυτό το ποστ. +1000

Για την ιστορια: Anita Carter οτι και να πούμε για τον Johnny Cash ειναι λίγο, χρόνια τώρα ;) Προσωπικά και οι Social D. διατηρούν το vibe: Τώρα πως μπερδεύτηκαν οι βούρτσες με τις αγκινάρες αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο...

Πολύ ωραίο παιδιά, το μόνο σχόλιο για την ώρα είναι οτι ίσως η φωνή δεν βγαίνει μπροστά την καλύπτουν λίγο οι κιθάρες, κατα τ'αλλα στ' αυτιά μου όλα είναι ωραία στημένα για το concept σας. Μπράβο, μου άρεσε πολύ. Τα επόμενα τραγούδια πότε θα τα ακούσουμε;

+1 \m/ Τρελή μπάντα, έχει μερικά χρονάκια όταν τους είχα "ανακαλύψει". Ιδιότροποι οι Ιάπωνες, δεν μου κάνει εντύπωση ανήκουν στο τοπ των χωρών με τις περισσότερες αυτοκτονίες. Απο κάπου πηγάζει όλο αυτό ;) http://www.youtube.com/watch?v=WGE7O7rUhDI

Ούτε κι εγώ φαντάζομαι οτι θα χρησιμοποιούσαν - χρησιμοποιούν εξωτικά κΣύλα μεγάλωμενα σε απάτητα δάση, γι' αυτό έβαλα και το "...αλλά" στο τέλος της πρότασης, το θέμα είναι τα ξύλα να πληρούν κάποια stadard δεδομένα οπως ποσοστά υγρασίας (που άλλωστε θα προβλέπεται) πριν χρησιμοποιηθούν για να αποθεχθούν όποια ελλατώματα μετά την κατασκευή του οργάνου ( π.χ σκέβρωμα μανικιου,σκάσιμο βερνικιού κλπ)

Απο το '59 μεχρι σήμερα εχουν γίνει τρομερές εξελίξεις στο τομεα της παραγώγης, όπου ο τρόπος ευέλικτης παραγωγής ουσιαστικά ξεκίνησε απο την Ιαπωνία το 1970 απο τον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας! Αυτή η νέα μέθοδος παραγωγής υιοθετείται πλέον τα τελευταία χρόνια και απο τις δυτικές χώρες (αν και οι αμερικάνοι αρνούνται μέχρι και σήμερα να χρησιμοποιόυν πανομοιότυπο μοντέλο) εφόσον ειναι υπεραποτελεσματική και εφαρμόζεται σε τομείς απο κατεψυγμένα φαγήτα μέχρι και νοσοκομεία και τράπεζες! Μια εταιρία σαν την Fender οπωσδήποτε χρησιμοποιεί αυτό το ευέλικτο μοντέλο παραγωγής, άλλωστε το αποδεικνύει και η ποιότητα ακόμα και στα φθήνα της μοντέλα. ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ δεν μπορώ να φανταστώ οτι μοντέλα του '59 μέχρι πριν εφαρμοσθεί ο νεος τρόπος παραγωγής να έχουν την ίδια άριστη ποιότητα με τα σημερινά, τουλάχιστο σε ίδιες διαστάσεις και assembly (βέβαια υστερούν σε vintage vibe ;D), τώρα απο ποιότητα υλικών ίσως έκει παίζει το παιχνίδι, αλλά και πάλι.. Η μάζικη παραγωγή είναι ενα μεγάλο κεφάλαιο στο χώρο της επιστήμης και δεν έχει να κάνει ΜΟΝΟ με τις εργασίες στον χώρο μιας εταιρίας - εργοστασίου. Φυσικά δεν υιοθετείται μονο απο την Fender αλλά και απο άλλες εταιρίες πχ Gibson , (πρόσφατα έβλεπα και ενα βιντεάκι της Aguilar που χρησιμοποιεί παραλλαγή του μοντέλου παραγωγής στο assembly των Tonehammer). Οπότε παιδιά οι πιθανότητες να σας "κάτσει" σκάρτη κιθάρα - μπάσο ειναι πραγματικά πολύ λίγες, καλό set up, καλός ενισχυτής και καλά χεράκια! ;)

Το CNC δεν αναγνωρίζει PDF, αναγνωρίζει ενα τυπο αρχείου οπου ειναι γραμμενός ο κωδικας για το εκάστοτε κομμάτι που θα κατασκευάσει. Αυτος ο κώδικας ονομάζεται G-Code ( .fnc μήπως σου είπε πως ειναι η κατάληξη του αρχείου;) και ουσιαστικά πρόκειται για τις κινήσεις που κάνει το εργαλείο-α για να παραχθεί το κομμάτι. Υπάρχουν και προγράματα CAM στα οποία βάζεις το σχέδιο απο CAD (οχι απο PDF) και σου παράγει μονο του το G-Code αλλά μπορεί να γίνει και χειροκίνητα, το ίδιο αποτέλεμα θα έχει με την διαφορά οτι με το CAM γλιτώνεις χρόνο. Στην προκειμένη περίπτωση λογικά θα πήρε το σχέδιο που ήταν εκτυπωμένο απο PDF στην κλίμακα που το εκτύπωσες και του έδωσες καθότι δεν γνώριζε ότι ήταν 1:1 η κλίμακα, μέτρησε τις αποστάσεις με κάποιο σημείο αναφοράς και έφτιαξε τον G-Code για το συγκεκριμένο σχέδιο και λογικά γνωρίζοντας τι εργαλεία θα χρησιμοποιήσει. Αν το σχέδιο ηταν λάθος απο την αρχή δεν ευθύνεται ο τεχνίτης, αλλα η λανθασμένη κλίμακα, αν πάλι δεν υπολόγισε σωστα τις διαμέτρους των εργαλείων και ηταν σωστή η κλίμακα τοτε ισως εκεί να βρίσκεται το λάθος (πράμα που δεν πιστεύω γιατι ο άνθρωπος θα γνωρίζει πως δουλεύει το μηχάνημα μιας και είναι εργαλείο της καθημερινής του εργασίας)

Υπάρχουν 2 παράμετροι που πρέπει να εξεταστούν στην προκειμένη περίπτωση, η μία είναι η ορθότητα του αρχικού σχεδίου (όπου απ'οτι καταλαβαίνω εως τώρα μάλλον δεν τυπώθηκε σε σωστή κλίματα). Η άλλη παράμετρος είναι η σωστή δημιουργία του G-Code (γλώσσα προγραμματισμού του CNC) όπου για να λες ότι στο έκανε εξειδικεύμενος χειριστής του συγκεκριμένου CNC έγινε και πρόβλεψη των σωστών παραμέτρων (θέλω να πιστεύω) για τα κοπτικά εργαλεια που χρησιμοποιήθηκαν κατά τον προγραμματισμό του κώδικα. Τέλος πριν διαδικασία κοπής γίνεται χρήση προγράμματος για simulation και optimize για την εξάλειψη οποιουδήποτε λάθους. Αυτα τα λέω για σε βοηθήσω, αν ήσουν παρών σε ολη την διάρκεια της διαδικάσιας ώστε να μπορέσεις να εκτιμήσεις τελικά το λάθος.

Σε ευχαριστώ πολυ Πέτρο με κάλυψε αρκετά η απάντηση σου.

Ωραία δουλειά Πέτρο και προσεγμένη! Εχω δυο απορίες ομως καθότι συνέχεια έμπαινα στο ίδιο δίλημμα με το precision μου. 1ή Ερώτηση: Τι σημείο αναφοράς χρησιμοποίησες για το το ρουταρισμα της θέσης του μαγνήτη; 2ή Ερώτηση: Με πιο κριτήριο δεν προτίμησες τη θέση του μαγνήτη πιο κοντά στην γέφυρα; (χωρίς να έχω ποτέ δοκιμάσει) πιστέυω πως μια θέση πιο κοντά στην γέφυρα θα έδινε πιο γλυκό ήχο όταν θα ειναι ενεργοποιημένοι και οι 2 μαγνήτες (φυσικά μπορεί απλά να ειναι ιδέα μου και επίσης δεν γνωρίζω τις προτιμήσεις σου).

Δεν το λέω για νέο, αλλα οι Daft Punk (οπου κατα τύχη κι αυτών τα αρχικά ειναι DP) είναι χρόνια καλλιτέχνες με ενδιαφέρουσα δισκογραφία και θα πρότεινα σε όποιον δεν φοράει ''παρωπίδες'' να ασχολήθει αξίζει τον κόπο. Μπορεί ο καθένας σήμερα με την τεχνολoγία που υπάρχει να κάνει κατι παρόμοιο ακομα και στο σπίτι του, οπώς πολλοί κατηγορούν, αλλά ακόμα και γι΄αυτο θέλει ταλέντο κάτι που έχουν οι 2 Γάλλοι. (Οι επιρροές τους ειναι disco, funk 70's και 80's άλλωστε και ο πατερας ενός απο των δυο ήταν παραγωγός Disco μουσικής και ενός πολύ γνωστου κομματιού του οποίου το όνομα μου διαφεύγει. Επίσης κυκλοφόρει κι ενας δίσκος με τα original (γνωστά) disco,funk soul τραγούδια απ΄οπου και έκαναν samples σε δουλείες τους.) Αυτά μάλλον δεν έχουν τόσο σημασία, αυτό που πιστεύω πως έχει είναι οτι έκαναν ενα ειδος μουσικής (House, Electronic) αρκετά προσιτό στα αυτιά πολλών. Αν και η τελευταια τους δουλειά προσεγγίζει περισσότερο funk-disco φόρμες. Music evolves, και τουλαχιστόν αυτοί οι δυο τύποι το πηγαίνουν μια χαρά, είναι μουσική που ακούγεται ευχάριστα από έναν 20 χρόνο μεχρι εναν 50αρη (ας μην με παρεξηγήσετε) που θα έχει ανοιχτό το ράδιο στο αυτοκίνητο και θα ''πέσει'' στο Get Lucky. Φανταστείτε κατι αντίστοιχο με Dubstep (Skrillex, κλπ) που είναι κι αυτό ''νέο'' είδος ή νέα μόδα ηλεκτρονικής μουσικής. Επίσης δεν ταιριάζει και σ' αυτό το θέμα να μιλάμε ΠΑΛΙ για Deep Purple και ξεκολλάτε επιτέλους.