Stratocaster boy

Είναι τόσο απλό πετάλι που προσαρμόζεται σε όλους ενισχυτές πολύ καλά από blues κ alternative εως metalοκαταστάσεις (ανάλογα και τον ενισχυτή) και δεν αλλοιώνει καθόλου τον ήχο κάτι σαν overdrive boost!Μάλλον με βλέπω να πάρω και ένα δεύτερο 8)

Εμένα είναι το Boss SD1,το μόνο πετάλι που θα κρατήσω σίγουρα για πάντα και το είχα πάρει τότε εντελώς κατα τύχη χωρίς καθόλου ψάξιμο!Σκέφτομαι να πάρω και δεύτερο για να δοκιμάσω και την περίπτωση που είναι ενεργοποιημένα και τα δύο για έξτρα od.Δεν ξέρω αν υπάρχουν καλύτερες λύσεις αλλά από την στιγμή που με βολεύει τόσο δεν με ενδιαφέρει να πειραματιστώ με άλλα πετάλια!

Νομίζω ότι στο συγκεκριμένο βίντεο στο 0.59 συγκεκριμένα έχει έναν marshall jmp50 την combo εκδοχή του super lead με master volume αλλά δεν βγαίνει πια.Νομίζω ότι τον έχει και στις αγγελίες ή τον είχε πρόσφτα.Νομίζω από γρήγορο search που έκανα είναι το μοντέλο 2104.

Μην το λες,αυτό το πετάλι μεταμορφώνεται ανάλογα τον ενισχυτή.Σε μένα σε vox ac30 έβγαζε ένα συμπαθητικό overdrive αλλά σε marshall super lead έγινε καραμέταλ για palm mute στυλ ride the lightning κλπ. (πιο παλιάς σχολής ανάλογα με τα settings του ενισχυτή βέβαια) και χωρίς να αλλοιώνει τον χαρακτήρα του ενισχυτή. Το maxon od9 το έχει κανείς να μου πει τι λέει σε σχέση με τα υπόλοιπα που αναφέρανε εδώ;

Φίλε aldebaran1986 νιώθω λες και βλέπω τον εαυτό μου σε αυτά που γράφεις διότι όντως κι εγώ αγόρασα ακριβώς τον ίδιο ενισχυτή(προσωπικά πλέον δεν με ενδιαφέρουν άλλοι ενισχυτές για αυτήν την ζωή) πέρυσι και απ'ότι βλέπω και στο username είσαι κι εσύ του '86!! :o Εγώ προτίμησα την πιο κλασσική και δοκιμασμένη λύση με την 1960a με τα G12T 75w μεγάφωνα συνολικά 300w η καμπίνα και έτσι δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι μην κάψεις τίποτα,από την άλλη με απλή λογική η 1959hw καμπίνα που λες σχεδιάστηκε για αυτόν τον ενισχυτή και δεν νομίζω να μην λάμβαναν υπ'όψιν τους οι υπεύθυνοι όλες τις περιπτώσεις για ασφάλεια!

Εγώ επειδή παίζω με πολύ palm mute και τριπλές σου λέω ότι δεν είναι απαραίτητο το υπερβολικό gain και ότι θα έχεις και περισσότερο όγκο σε λιγότερο θα είναι πιο καθαρά αυτά που παίζεις.Εγώ προσωπικά έχω έναν 1959hw γιατί μ'αρέσει πολύ και το κλασσικό ροκ αλλά με τις κατάλληλες ρυθμίσεις και ένα sd1 από boss βγάζω τρελό μπάσο μπουκωμένο ήχο που τρίζει όλο το υπόγειο-''στούντιο'' και επειδή βλέπω ότι έχεις και εσύ κάψα με iced earth σου λέω ότι αφού εμένα με καραβολεύει ένα μοντέλο που στηρίζεται σε προδιαγραφές άλλων εποχών που το πολύ overdrive δεν ήταν ακόμα must σκέψου πόσο θα σε βολεύει ένας πιο σύγχρονος marshall που έχει και τόσα κανάλια-επιλογές πάνω του.

Γι'αυτό ανέφερα το signature preamp που έχει από τον Larry,το λέει και ο ίδιος ότι αγγίζει τον ήχο του με πολύ ακρίβεια, btw ήμουν κι εγώ χτες iced earth και έβλεπα με τι άνεση έπαιζε τις τριπλέτες που παίζει πως την παλεύει ιδίως σε κομμάτια όπως pure evil??

Επειδή είχα ψάξει τον εξοπλισμό του Schaffer κάποια στιγμή βρήκα ότι από την εποχή του Burnt Offerings και μετά κύριως ο ενισχυτής του είναι ένας Larry Dino ??? Αν και δεν την είχα ξανακούσει την μάρκα αυτή μπήκα στο site και είδα ότι είναι χειροποίητοι ενισχυτές από Γερμανία!! Έχω δει ότι χρησιμοποιεί και Marshall αλλά ο τύπος που του φτιάχνει τους ενισχυτές του έχει φτιάξει και μία προενίσχυση που συνήθως την συνδέει με marshall και ακούγεται σχεδόν το ίδιο με τον κανονικό του ενισχυτή. Όσοι γουστάρετε τους χειροποίητους ενισχυτές τσεκάρετε τις φώτο που έχει στο site: http://www.larryamps.de/

Δώσανε και επίσημη συνέντευξη τύπου για την επανένωσή τους,εγώ το μόνο που ελπίζω είναι να τους φέρει κανένας και Ελλάδα.

Είχα και εγώ ένα θέμα στην αρχή με το τέταρτο δάχτυλο και πάνω κάτω έκανα αυτά που γράφεις πριν καιρό σιγά σιγά και με υπομονή. Το θέμα είναι να συνηθίσει ο εγκέφαλος την κίνηση ώστε κάποια στιγμή να σου βγαίνει ασυναίσθητα.Εμένα με ενδιέφερε η legato τεχνική αλά Criss Oliva αλλά ευτυχώς γρήγορα κατάλαβα ότι όταν πατούσα πιο δυνατά τις χορδές και πίεζα το χέρι μου για ταχύτητα αυτό πιανόνταν.Εγώ έφτιαχνα δικά μου θεματάκια επηρεασμένα από αυτά που άκουγα και έκανα εξάσκηση με αυτά μιας και βαριέμαι του θανατά για τις κλασσικές ασκήσεις που κάνουν οι geeks στο youtube με συγκεκριμένα tabs και licks και τελικά όλοι καταλήγουν να ακούγονται το ίδιο και ας έχουν τρελές ταχύτητες(χίλιες φορές ο Johnny Marr ή τα σόλο του Quorthon που τα γουστάρω πολύ παρά όλοι οι Batio μαζί)! Κάτι εξίσου σημαντικό είναι και η σωστά σεταρισμένη κιθάρα ώστε οι χορδές να είναι σε σχετικά κοντινή απόσταση από την ταστιέρα (όχι κολλημένες μην χάσουμε από sustain! ) και όχι στον θεό και άλλο ένα βασικό είναι ότι πρέπει τα δάχτυλα να είναι κάθετα προς την ταστιέρα χωρίς λυγίζεις και να ζορίζεις πολύ τον καρπό σου για να βολεύεσαι καλύτερα και να αποφύγεις τυχόν τενοντιτιδες (στην αρχή ήμουν εντελώς διαγώνια κάτι που σε μεγάλα τάστα και σίγουρα είναι πρόβλημα για όσους δεν έχουν μεγάλες χερούκλες)!!

Αυτό το άλμπουμ πραγματικά έχει τα πάντα:τραγουδάρες,ερμηνεία,τέλεια πραγωγή και κλείνει με απίστευτα ανατριχιαστικό τρόπο.Μακάρι να είχαν κάνει και το In Utero με τον Βutch Vig το οποίο είναι επίσης κλασσικό αλλά καμία σχέση με το nevermind.H μεγάλη διαφορά είναι ότι το nevermind σε αντίθεση με το In Utero έχει αρχή-μέση-τέλος δηλ. σωστά επιλεγμένη σειρά στο tracklist που έτσι κι αλλιώς σε πολυ λίγα άλμπουμς στην μουσική υπάρχει τόσο επιτυχημένο tracklist

Σιγά τις ένοχες απολάυσεις!Εμένα παραείναι bubblegum pop μπροστά σε ότι έχετε γράψει χαλαρά,αλλά μην με κράξετε: Blink182 και το τελειωτικό χτύπημα: Avril Lavigne Kαι γενικά όλα τα california style pop-punk(nofx,millencolin,lagwagon,pennywise,sum41,etc) έχουν πολύ χαβαλέ Ερώτηση:Γιατί οι cinderella θεωρούνται guilty pleasure;

Κάποια στιγμή από την μέση και μετά σαν να μου φάνηκε ότι οι κάτι έγινε με τον ήχο και οι κιθάρες ήταν πολύ χαμηλότερα από τα άλλα όργανα!Μπορεί να 'ναι και η ιδέα μου αλλά πέρα από αυτό πολύ ωραία συναυλία. υγ.Η sunburst strat με τον μαύρο διπλό ήταν πανέμορφη κιθάρα αλλά για να δείτε το σκεπτικό των γυναικών στην φίλη άρεσε η tele που είχε strat λαιμό επειδή ''είχε πάνω τα στρασάκια'' όπως μου είπε :P (αυτό diamond pickguard μάλλον είναι αλλά δεν είμαι σίγουρος).

Ωραία η νεκρανάσταση του θέματος μου δίνει την ευκαιρία να απαντήσω κι εγώ! Αντικειμενικά χωρίς κάποια τεκμηριωμένη άποψη πιστεύω πως η ESP είναι η πιο εμπορική μεταλλοκιθάρα της τελευταίας δεκαετίας,αλλά υποκειμενικά εγώ όταν είχα ένα καλό budget και πήγα για κιθάρα πήρα usa strat και της έβαλα dimarzio super distortion,λόγω του ότι είμαι λίγο παλιομοδίτης και προτιμώ 80s,70s κυρίως όσον αφορά τον metal ήχο(άντε ως αρχές 90s)και μου αρέσει πολύ η fenderίλα στα καθαρά στον neck μαγνήτη! Δεύτερη θα ερχόταν η gibson με μοντέλα όπως explorer,flying v!

Για την dean vmnt του Mustaine που βλέπω είναι και σε πιο καλή τιμή τι λέτε;