methylene blue

1. με 6 τέτοια (ή αντίστοιχα) http://www.thomann.de/gr/cordial_cfu_06_pc.htm 2. Με σωστή χρήση του Nuendo (ή πιθανού άλλου προγράμματος) δεν σου χρειάζεται ο μείκτης αλλά μόνο ο προενισχυτής ακουστικών. Θα κουμπώσεις εκεί τις εξόδους και τις σχετικές εντάσεις θα τις ρυθμίσεις από το πρόγραμμα. Βέβαια αυτό θα επιβαρύνει τον υπολογιστή σου βγάζει 10 εξόδους 8 rca out (μονοφωνικά αναλογικά) και 1 SPDIF out (stereo ψηφιακό) Το σύστημα M-Audio 1010 LT & SM Pro Audio δουλεύει πάρα πολύ ωραία, το έχω δοκιμάσει στην πράξη edit Ξαναδιαβάζοντας το τι θέλεις να ηχογραφήσεις, αναρωτιέμαι αν χρειάζονται τόσες γραμμές ακουστικών και μάλιστα σε διαφορετική μείξη. Μήπως με κάτι τέτοιο http://www.thomann.de/gr/millenium_ha4.htm κάνεις τη δουλειά σου και γλιτώνεις και πολλά λεφτα;

Γιατί να αληθεύει; (χωρίς καμία δόση ειρωνείας) μπορείς να ρωτήσεις αυτόν που σου το είπε να σου εξηγήσει γιατί; Τώρα σχετικά με τα μπάσσα, με τα λεφτά που σκοπεύεις να δώσεις σίγουρα το επίπεδο είναι από ένα σημείο και πάνω αν και οι τιμές των οργάνων που μας υπέδειξες έχουν τεράστιες διαφορές. Η διαφοροποίηση έχει να κάνει εκτός από την ποιότητα και με το τι ακριβώς θέλεις να παίξεις και το τι σε βολεύει. Τα Fender βέβαια είναι κλασσική αξία, πως να το κάνουμε; Κοίτα και τα Cort. Πολύ καλά μπάσσα και πολύ οικονομικά. Σχετικά με τους ενισχυτές, προσωπικά δεν συμπαθώ τους Marshall αλλά αυτό όπως είπα είναι προσωπικό

από ένα γρήγορο ψάξιμο στο google βρήκα ότι αυτό το κούρδισμα έχει ως εξής A# F A# D# G C Τώρα, το τι χορδές θα βάλεις για να το πετύχεις να ακούγεται καλά και χωρίς ζημιές, πιστεύω ότι θέλει λίγο ψάξιμο ακόμα

Σχετικά με την τεχνική, το κοντραμπασσο και το ηλεκτρικό μπάσσο (άταστο ή ενταστο) είναι "άλλο όργανο", τόσο για το δεξί όσο και για το αριστερό χέρι. Γι αυτό μην περιμένεις να παίξεις με την πρώτη. Ως προς τη φιλοσοφία τους όμως, τη φρασεολογία, το κούρδισμα, το ρόλο τους σε μία μπάντα κλπ είναι σχεδόν το ίδιο. Έτσι το γεγονός ότι παίζεις ήδη μπάσσο είναι αρκετά σημαντικό. Τις αποστάσεις, τις καμπύλες και τα σχετικά θα τα συνηθίσεις αρκετά γρήγορα είτε 3/4 είτε 4/4. (καλύτερα όμως να μάθεις σε 3/4) Το δοξάρι είναι μεγάλο κεφάλαιο και δεν θα το συνηθίσεις το ίδιο γρήγορα (αν και θα σου έκανε πολύ καλό να το προσπαθήσεις). Αν σε ψήνει η ιδέα, αν σου αρέσει ο ακουστικός ήχος, το swing, η Jazz και τα σχετικά, μην το σκέφτεσαι πολύ αξίζει τον κόπο αφού πάρεις λίγο μπρος μετά δεν θα θέλεις να παίξεις ηλεκτρικό για αρκετά χρόνια. Υπάρχουν αξιοπρεπέστατα κοντραπλακέ καινούργια γύρω στο χιλιάρικο και κάτι, καθώς επίσης και μεταχειρισμένα κοντραπλακέ ή ξύλινα σε τιμές όχι απαραίτητα απαγορευτικές. Πήγαινε με κάποιον που ξέρει γιατί υπάρχουν αντίστοιχα και πολλά "κουπιά" στα ίδια λεφτα. Γενικά το σπορ είναι λίγο ακριβό. Οι χορδές πάνε κανα διακοσάρι και το setup κανα τετρακοσάρι. (Το setup λοιπόν είναι υπολογίσιμο αν το γλιτώνεις αγοράζοντας ένα μεταχειρισμένο σεταρισμένο όργανο, και αν φοράει και καλές ή καινούργιες χορδές ακόμα καλύτερα). Σχετικά με την εκπαίδευση και τα ωδεία ισχύει ότι και σε οποιοδήποτε άλλο όργανο Ένας δάσκαλος για την αρχή είναι μάλλον απαραίτητος, γιατί αν μάθεις στραβά, δύσκολα διορθώνεσαι μετά (όπως και στα άλλα όργανα επίσης) το κουβάλημα είναι πάντα ένα θέμα βέβαια...

προτείνω αυτόν http://www.radiocountrylive.com/

Διάβαζα το "the Jazz Theory Book" του Mark Levin, και στην εισαγωγή του λέει γιατί χρησιμοποιούμε τη λέξη "theory" και όχι π.χ. τη λέξη "truth" Αντιγράφω: "The only truth is in the music itself. Theory is the little intellectual dance we do around the music attempting to come up with rules so we can understand why Charlie Parker and John Coltrane sounded the way they did." Βέβαια η γνώση της θεωρίας είναι απαραίτητο και ισχυρό εφόδιο τώρα για να πω και την αλήθεια όλος ο προβληματισμός που συμπυκνώνεται και στον τίτλο του thread μου κάνει λίγο εκτός πραγματικότητας δηλάδή, αυτό είναι το πρόβλημά μας; πως θα ξεχάσουμε τη θεωρία; λες και αν ξεχάσεις το νόμο του Νεύτωνα δεν θα συνεχίσεις να υπακούς στο νόμο της βαρύτητας

Θεωρείς δεδομένο ότι τα ηλεκτρονικά drums είναι υποτιμημένα. Γιατί;

Ακριβώς. από το manual της κάρτας σου: NOTE: In order to preserve its high dynamic range and minimize distortion, the Audiophile 2496 does not have microphone preamplifiers built into it. Therefore direct connection to a microphone is not recommended. Instead pass the microphone signal through a microphone pre-amp (such as the M Audio DMP2™) and then connect the pre-amp output to the input of the Audiophile 2496

εγώ πάλι έχω την εντύπωση ότι αυτό που σε ενοχλεί δεν είναι reverb απο τα A, D, S, R παίξε λίγο με τα S και R (sustain και release) επίσης ίσως να καταλάβεις κάποια διαφορά αν μειώσεις τον αριθμό των φωνών

δυστυχώς δεν ξέρω να σου πω, δεν έχω παίξει ποτέ με αυτό το μπάσσο

τιι γίνεται; πολά μπάσσα αγοράζονται αυτή την εποχή από τα συχνότερα θέματα στο noiz έχει γίνει η αγορά καινούργιου μπάσσου μια χαρά είναι το μπασσάκι που πρότεινε ο bihlas87 το μόνο του ελάττωμα κατά τη γνώμη μου είναι ότι η ταστιέρα δεν είναι ολόμαυρη αλλά έχει ζωγραφισμένα τα τάστα αυτό για κάποιον μπορεί να είναι και καλό για μένα όμως όχι επίσης στο σημείο που υπάρχει η γραμμούλα που υποδεικνύει το τάστο, εάν έχεις αρκετά πρίμα βγάζει ένα μικρό τρίξιμο όταν κάνεις vibrato. Το υλικό του μπράτσου είναι ebonol, κάτι σαν πλαστικό που νομίζω ότι δεν τρίβεται ώστε να ξεπεραστεί το παραπάνω ανεπαίσθητο πλην όμως υπαρκτό πρόβλημα. (ή μήπως μπορεί να τριφτεί και λέω ανακρίβειες;) Πάντως από ήχο και playability είναι super Είναι και κούκλα Εγώ σκέφτομαι να του κοτσάρω ένα warmoth μανίκι χωρίς γραμμούλες. off topic: Αλήθεια τα neck της warmoth είναι συμβατά με τα Squier;

το θέμα δεν είναι μόνο το τι τραγουδάνε αλλά κυρίως το πώς το τραγουδάνε το πολύ σπουδαίο είναι ότι όλα αυτά τα παιδάκια ΑΚΟΥΝΕ ακούνε το ένα το άλλο και είναι εντυπωσιακά μαζί ρυθμικά πιο "μαζί" από μπάντες με μόνο πέντε άτομα και πολλές πρόβες

λέω ότι η 3 και η 4 είναι η ίδια κιθάρα μου αρέσει πολύ η 5

αυτό το ποσοστό μήπως είναι πολύ αισιόδοξο; και μάλιστα για τα έσοδα, όχι για το κέρδος ποιά εταιρεία κάνει τέτοιο deal;

Με αυτό τον τρόπο ξεχνάς και το woofer αλλά ουσιαστικά και το 5.1 άλλο είναι μία κάρτα φτιαγμένη για multimedia και άλλο μία για μουσικές εφαρμογές (ηχογράφηση κλπ) Η ιδέα με την PCI κάρτα νομίζω είναι η σωστή Θα έχεις την PCI όταν θέλεις να δεις μία ταινία και την Lexicon για όταν θέλεις να γράφεις μουσική

Τρομερό! μιλάμε για πολλές πρόβες ;D ;D ;D

πάντως κι εγώ που γνώριζα κάποια τραγούδια της (και δεν μου άρεσε), αγνοούσα μέχρι πρόσφατα αυτόν το δίσκο του 1962 με τίτλο "The Girl From Greece Sings", σε παραγωγή του Quincy Jones παρακαλώ

λογικά τα ηχεία αυτά είναι για να ακούς μουσική και όχι για να παίζεις ο ενισχυτής που τους ταιριάζει πρέπει να έχει τα χαρακτηριστικά που είπες (2x200Watt στα 8Ohm) γίνεται να ακούσεις από εκεί μέσα την κιθάρα ή το μπάσσο ή και τα δύο αν χρησιμοποιήσεις κάποιο μίκτη ίσως χρειαστείς και DI (φαντάζομαι να διάβασες το σχετικό με την πρώτη ερώτησή σου) Νομίζω ότι είναι πιο βολικό να πάρεις έναν κανονικό ενισχυτή κιθάρας ή μπάσσου

1)το τι είναι το DI θα το βρείς εδώ http://www.noiz.gr/index.php?topic=166579.0 2)χρειάζεσαι έναν ενισχυτή (τώρα, το τι ενισχυτή ακριβώς, και τι ποιότητα θα βγάλεις είναι άλλο ανέκδοτο, Δεν ξέρουμε και τι ηχεία είναι αυτά) 3)γιατί περίμενες 203 μέρες για να ρωτήσεις; ;D

Επίσης βλέπουμε ότι η Legend έχει γίνει σχεδόν μονοπώλιο στην Ελληνική μουσική και ότι ότι οι περισσότερες θέσεις (επίσης στην Ελληνική μουσική) είναι από αυτούς που τις καταλάμβαναν και πριν από 15 χρόνια ή και περισσότερα ψιλοκατάθλιψη γενικώς (εξακολουθώ να αναφέρομαι στην Ελληνική μουσική)

πως αλλιώς μπορεί να γίνεται; ;D Δεν ξέρω πως το έχεις φανταστεί αλλά στο deezer.com (από εδώ το έμαθα αυτό και είναι φανταστικό), έχει πολύ πράμα σε καλά karaoke tracks. Όταν λέω "καλά" εννοώ ότι δενείναι αυτή η midίλα Βάλε απλώς στο search τον τίτλο του τραγουδιού που ψάχνεις και τη λέξη "karaoke" ε, τους στίχους τους βρίσκεις πανεύκολα

με ένα πρόχειρο ψάξιμο βρήκα αυτό http://www.violinist.com/discussion/response.cfm?ID=11273 έχουν γενικά ενδιαφέρον τα όσα αναφέρονται αλλά παραθέτω το παρακάτω "In the baroque time, there was no standard A pitch. Generally, it was whatever the organ was tuned to. Sometimes this could be as low as A=410. The strings of the time couldn't handle the same tensions either, so it made sense for it to be lower. As the technology increased, they were able to make a brighter sound by heading upwards, until we averaged out at around 440 for a little while, and that has become pretty standard. Then the top orchestras decided to head upwards a little bit for a bit more of a brighter tone." επίσης και από αυτά που διάβασα, πάλι κατέληξα στο ότι αυτό το παιχνίδι "440, 442 όχι.. 444, ...441 κλπ" είναι εντελώς δυτικό.

παράδειγμα δεν έχω αυτό μου το είχε πει ένα χορδιστής πιάνου κάποια φορά ότι στην Αμερική πρώτα κούρδισαν στο 442 και πρόσφατα ένας φίλος, μουσικός σε συμφωνική στην Αμερική μου είπε ότι επίσης στην Αμερική το κούρδισμα έχει φτασει το 446 Από εκεί συμπέρανα το "δυτικό" του πράγματος

Η ιδέα του να ανέβει η τονικότητα λίγο πάνω από το 440 είναι εντελώς δυτική

κουρδίζουν πιο ψηλά γιατί έτσι αυξάνεται η ένταση του οργάνου λόγω μεγαλύτερης τάσης χωρίς (όπως είπατε) να γίνεται αντιληπτή η αλλαγή της τονικότητας από το αυτί έτσι σε μεγάλες αίθουσες ο ήχος φτάνει πιο μακρυά χωρίς να ζορίσεις το όργανο με το παίξιμο ίσως σε μια κιθάρα δεν καταλαβαίνεις τη διαφορά φαντάσου όμως αυτό το μικρό τσιμπηματάκι στις χορδές όλων των βιολιών, τσέλων, κοντραμπάσσων κλπ μιας συμφωνικής είναι κάποια db και όταν παίζεις χωρίς ενίσχυση, αυτά τα κάποια db είναι μεγάλη ιστορία γιατι δεν έχεις volume knob ;D