Nikolas

Το libraries είναι άλλοι ήχοι (πχ βιολιά, ή άλλα όργανα). Δεν έχουν σχέση με το πιάνο!

Καλά τα λέγατε... Και σόρρυ αλλά ΜΑΛΑΚΑ ΜΟΥ ΚΕΡΔΙΣΑΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ναι... Φυσικά δεν υπήρχαν invites ούτε για ζήτω βέβαια, οπότε είμαι Αθήνα... Αλλα αν όλη η ομάδα δικαιούτε αγαλματάκι, τότε κι εγώ το δικαιούμε... Άντε και στο OSCARs ντε... Εδώ: http://www.bafta.org/awards/childrens/ Learning - Secondary: Winnder: Privates!

Δε σε βαρέθηκε κανείς, Στέφανε! :) Τώρα, δεν είμαι απολύτως σίγουρος το τι ρωτάς. Το πιάνο που χρησιμοποιήθηκε στην ηχογράφηση του Garritan Steinway είναι ένα full size Steinway Grand (C ή D, δε θυμάμαι αυτή τη στιγμή). Αυτά τα πιάνα, τυπικά έχουν μάκρος 4-5 μέτρα... Άν ρωτάς λοιπόν αυτό, τότε ναι είναι τόσο μεγάλο... Αν ρωτάς για τον όγκο του προγράμματος, τότε επίσης ναι, είναι τόσο μεγάλο (περί τα 60 GB νομίζω). Τα "libraries" του οργάνου, είναι μονάχα το πιάνο, με διάφορα κουρδίσματα, ήχους από τις νότες με πεντάλ, και χωρίς, με una croda και χωρίς, κοκ... Αν εννοείς αυτά, γιατί επαναλαμβάνω ότι δεν κατάλαβα τι λές ακριβώς...

Με γειά Νικόδημε! Να ζητήσω/ρωτήσω κάτι; Με ενδιαφέρει να ηχογραφήσω κλασσική μουσική (κλασσικό ήχο πιάνου, και μπορώ να δώσω αρκετά παραδείγματα). 1. Υπάρχουν παραδείγματα ηχογραφήσεων δική σου/σας; (Φαντάζομαι όχι ακόμη, αλλά ίσως...). 2. Μπορείς να πετύχεις (ειδικά γνωρίζοντας το πόσο καλός ηχολήπτης είσαι) έναν τέτοιο ήχο;

απλά θα σημειώσω ότι το Garritan Steinway, έχει preset με κούρδισμα σε pythagorean scale... Όπως και το Pianoteq

Φίλες; Κατερίνα: Λεχώνα Τιτίκα: Λεχώνα Mary: Έγκυος Cathrine: Lesbian... Ναι καλά... 1000 φορές με τους κάγκουρους σε μία Pub... :P

Δύο μπάσα και μία κιθάρα κουβαλάω πίσω... τίποτα άλλο. Και μην ακούσω τους κρουστούς να πουν κουβέντα... :P

Για να μην υπάρχει παρεξήγηση... Το παιχνίδι είναι υποψήφιο, όχι εγώ προσωπικά... Αν ήμουν εγώ υποψήφιος θα μαζεύανε τα κάτουρα απ'το πάτωμα... ;D Αλλά πάντως ένα ταξιδάκι προς το Λονδίνο δε μου πέφτει άσχημα (έχω και φίλους να μείνω... :P)

Παιδιά, Συγνώμη αλλά δε μπορώ να κρατηθώ... Το παιχνίδι για το οποίο έγραψα μουσική (privates... είχα ποστάρει παλαιότερα μουσική και βίντεο, κλπ... υπάρχει τσάμπα στο Ιντερνετ), είναι υποψήφιο για τα BAFTA (British Academy of Film and Television Awards: ΕΔΩ Το παιχνίδι το βρίσκεται απο ΕΔΩ 27 Νοεμβρίου μπορεί να γίνουν τα πάντα (είναι η βραδειά των βραβείων)... Λέτε;;;; ::)

Άντε βρε Ανέστη... Με το καλό, μπας και μεγαλώσεις λίγο, γιατί όσο σε ξέρω δε μου δίνεις την εντύπωση μεγάλου ανθρώπου... :P Χρόνια πολλά και καλά, και ότι επιθυμείς. Δουλειά επιτρέποντως θα πάρω τηλέφωνο αύριο... :)

έλα ντε... με αυτά και μ'αυτά δεν είπα για τα κομμάτια! Και τα δύο είναι ΠΟΛΥ καλά! Προσωπικά για το στυλ δε με χαλάει η ηχοληψία... Αλλά βέβαια προσωπικά θα άκουγα ότι λέει ο Gentleman από πάνω... Είναι πραγματικός κύριος!

Άρα είναι απαράδεκτος! Πολύ απλά! >:(

Αν τον πληρώνεται αυτό σαν δικαιολογία είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ! Αν δεν τον πληρώνεται είναι αποδεκτό μεν, αλλά μάλλον δυσάρεστο... Τώρα αν εσείς, σαν μπάντα, φερθήκατε πολύ άσχημο μπορεί να στράβωσε το πράγμα και απ'την μεριά σας, αλλά δε μου φαίνεται πολύ πιθανό... :(

Εγώ θα απαντήσω μόνο στο Νο. 2 2. Δεν έχει να κάνει με 'σωστά' ή 'λάθος'... Αυτό θα ήταν σα να λέμε 'καλός' ή 'κακός' συνθέτης... Αυτό που έχει σημασία, κατα τη γνώμη μου, είναι η συμβολή του εγκεφάλου κατά τη διάρκεια της δημιουργικής ώρας. Γιατί φυσικά οποιοσδήποτε κατασκευάζει κάτι είναι δημιουργός, ακόμη και αν έχει πατήσει σε άλλη μουσική, ή ακόμη και αν κατασκευάζει κάτι με οδηγίες... Το ερώτημα που μπαίνει εδώ είναι το πόσο έλεγχο ασκεί ο δημιουργός κατά την διάρκεια του αυτοσχεδιασμού; Όταν τα χέρια μας, τα αυτιά μας, η υπόλοιποι της μπάντας, όλοι έχουν συνηθήσει στο τι γίνεται, τα πάντα μπαίνουν λίγο στον αυτόματο... Ακομη και τα αυτία μας που περιμένουν να ακούσουν αυτό που ξέρουν, χωρίς πολλές εκπλήξεις και απρόοπτα...

Περιμένετε τον Λάκη (LK) να σας απαντήσει... Αλλά για την ώρα, πιστεύω ότι δεν είναι θέμα δικαιωμάτων, αλλά θέμα 'trademark' το οποίο έχει εμπορική σημασία πιο πολύ παρά πνευματική... Πολυ δυνατές εταιρείες προφανώς προφιλάσουν τα πάντα, αλλά το "Κουρείο Βαγγέλης" μάλλον έχει και άλλους Βαγγέληδες τριγύρω να ανταγωνιστεί, έστω και αν έχει γραφτεί στο εμπορικό επιμελητήριο... Χώρις να είμαι σίγουρος, νομίζω οτι έχει να κάνει λίγο και με το "τι δουλειά" κάνει ο καθένας. Μπορεί να υπάρχει το ίδιο όνομα σε ένα κρεοπωλείο και μία μπάντα (πχ...), αλλά όχι δύο κρεοπωλεία στην ίδια περιοχή (πχ. αττική) με το ίδιο όνομα (αν έχουν γραφτεί στο επιμελητήριο τους τέλος πάντων)...

[edited, ο poster ζητησε να μην αναρτηθεί η άποψή του] Τα mail στα οποία ήρθαν αυτά ήταν πολύ συγκεκριμένα (hotmail, yahoo, etc), και όχι στα προσωπικά μου (τα οποία δεν τα αγγίζει σχεδόν τίποτα για χρόνια τώρα). Όχι δεν έχω βάλει το e-mail μου πουθενά (εκτός από τα φόρουμ... πχ εδώ), και βέβαια δεν έχω βάλει το κινητό μου πουθενά (και μου έρχονται διάφορα μηνύματα από διαφόρους)... και άρα δεν έχω την παραμικρή ιδέα που τα βρήκαν (φαντάζομαι ότι τα σηκώνουν αυτόματα από forums κλπ... ; ) Το ότι φώναξα σημαίνει db δε σημαίνει βρισιές ώστε να σηκώνει μήνυση... ;) Αν θέλει κάποιος να μου κάνει μήνυση επείδη τον πήρα τηλ, του την είπα που ένοχλεί επανηλημένα και το έκανα με ένταση ας το κάνει να παίξουμε αυτό το παιχνίδι... Σπαμ δεν είναι νομικά, αλλά ενοχλητικό είναι... Και για αυτό τους αξίζουν οι φωνές! Απο 'κει και πέρα, επειδή, Παναγιώτη, ξέρεις τι πάω να κάνω, να σου πω ότι το τυπογραφείο που θα χρησιμοποιήσω από ένα τέτοιο e-mail το βρήκα. Αλλά ήταν άνθρωποι πίσω απ'το τηλέφωνο (και στην πραγματικότητα) και όχι ζωα όπως σε άλλες περιπτώσεις. Και ελπίζω να αντιλαμβάνεσαι το ότι κι εγώ θα χρησιμοποιήσω το e-mail marketing... Αλλά νομίζω πως ίσως να μιλάμε για διαφορετικό πράγμα... ;

η μάλλον extreme γνώμη μου... Αφού μπήκες στον κόπο να βρεις ποιός είναι από πίσω, μπορείς και να βρεις ΠΟΥ βρίσκεται... Και μετά να πας να του μιλήσεις πρόσωπο με πρόσωπο. Όπως αυτός δε ρώτησε για να επικοινωνήσει, έτσι κι εσύ μπορείς να του μιλήσεις και να του πρήξεις... τα πάντα. Κάποια φορά, πριν καιρό άρχισαν να μου έρχονται διάφορες προσφορές για τυπογραφία (αφού έψαχνα για τέτοια στο google...). Απόφάσισα λοιπόν να αρχίσω να παίρνω τηλέφωνο... και ποιος με άκουσε και δε με φοβήθηκε. γιατί όλοι αυτοί βασιζονται στο ότι: δε θα ενδιαφερθείς Είναι πίσω από μία οθόνη Δεν ξέρεις ποιός έιναι Αν ρίξεις και στα τρία άκυρο παθαίνουν ένα κάτι τις... Λέω τώρα... :P

Το έγραψα και πριν, ναι... Το θέμα έχει ως εξείς: Το διάστημα 5ης λέγεται έτσι, όχι γιατί απέχει 5 θέσεις πενταγράμμου, αλλά γιατί απέχει 5 διατονικές νότες. Οι διατονικές νότες ή ημιτονια είναι ή τόνοι ή (άντε) τριμητόνια). Πολύ δύσκολα θα βρεις κάτι μικρότερο (πρακτικά ταυτοφωνία πχ Ρε# με Μιb), και απίθανο να βρεις κάτι πιο μεγάλο (πχ. Λαb με Σι#)... Αν το διάστημα το διαβάζαμε με ημιτόνια, τότε θα ήταν 7ης (με 7 ημιτόνια), και 6ης (με 6 ημιτόνια). Αν το πας με ημιτόνια μπορεί κάλιστα να καταλήξεις σε άλλου 'είδους' διάστημα που έχει άλλη χρήση, ειδικά στα διαστήματα ελλατωμένα και αυξημένα. Πχ Ντο-Φα# είναι 4ης αυξημένο (και έχει λύσει στην κλασσική μουσική στο Σι-Σολ, ως αυξημένο διάστημα)... αν απλά πας 6 ημιτόνια απ΄το ντο, μπορεί να φτάσεις ΚΑΙ στο Σολb, που φυσικά ακούγεται το ίδιο, αλλα έχει άλλη χρήση (ως ελλατωμένο διάστημα θα πάει Ρεb-Φα)... Αυτό γιατι στην μία περίπτωση το διάστημα που διασχίζεται είναι 3 τόνοι ενώ στην άλλη είναι 2 τόνοι 2 ημιτόνια... Είναι ΠΟΛΥ σημαντικό αυτά τα πράγματα να είναι ξεκάθαρα, γιατι είναι η ραχοκοκαλιά στην κλασσική μουσική... (νομίζω και γενικά στην 'δυτική μουσική' αλλά δεν ξεφεύγω).

Βασικά είναι το σύστημα πάνω στο οποίο κατασκευάστηκε όλη η κλασσική μουσική... Και οι οπλισμοί είναι 14 (+1 της Ντο, που δεν έχει οπλισμό). Οι ελλάσονες παράγονται απ'τις μείζονες και δεν θεωρείται ότι έχουν ξεχωριστό οπλισμό. Εμμμ... εδώ υπάρχει μία μεγάλη ανακρίβεια που μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα... Η 5η καθαρή είναι 3 Τόνοι και 1 Ημιτόνιο (πράγματι μαθηματικά 7 Ημιτόνιο)... Η διαφορά είναι ότι στην μια περίπτωση οι τόνοι και τα ημιτόνια είναι διατονικά (4 διαστήματα, 5 νότες απόσταση), ενώ στην άλλη γίνεται μπερδεμένο το θέμα... Το ίδιο και για την 4η (καθαρή). Από'κει και πέρα αν και δεν εμπίπτει στα ενδιαφέροντά μου, ευχαριστώ για το θρεντ και τις πληροφορίες για την φυσαρμόνικα...

μα επιτέλους... Δηλαδή η ερώτηση δεν ήταν πραγματικά ερώτηση αλλά ένας τρόπος να αποδείξετε ότι δεν έχετε άδικο... :( Και καθόμαστε να απαντήσουμε τα ίδια και τα ίδια χάνοντας το χρόνο μας... Δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ άλλο δυστυχώς λόγω δουλειάς αλλά θα πω 1-2 λογάκια για το θέμα που επαναλαμβάνεται σχετικά με την εκλαϊκευση ενός θέματος: Καταρχήν θα σημειώσω ότι δεν μπαίνει όποιος γουστάρει στο πανεπιστήμιο. Πολύ απλά γιατι το επίπεδο γνώσεων που απαιτούνται είναι ανώτερο. Αν πάρεις το γιό μου (8 χρονών), και τον πετάξεις στα μαθήματα κβαντομηχανικής ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ, ο μικρός γρι δε θα καταλάβει... Μερικά θέματα, ειδικά να θέλει ο άλλος να εμβαθήνει, αναγκαστηκά δυσκολεύουν σαν επίπεδο... πολύ απλά. Και να προσθέσω κάτι τελευταίο: Έχω ξοδέψει αρκετές ώρες σε αυτό το θέμα τελικά, από την προσπάθεια να αποσαφηνίσω κάποια θέματα και να βοηθήσω. Το παραπάνω quote βγάζει το εξείς νόημα: "Δεν μας τα λες καλά. Εγώ καλά τα κατάλαβα, αλλά οι άλλοι όχι". Και εδώ είναι ένα σοβαρό πρόβλημα (και ελάχιστα αποδεκτό, αν θέλετε την αλήθεια). ΠΩΣ ξέρετε το βαθμό κατανόησης των άλλων; ΠΩΣ γνωρίζεται τι κατάλαβαν και τι όχι; ΚΑΙ ακόμη περισσότερο, αν εσείς το καταλάβατε (αν και τα θρεντ δείχνουν κάτι άλλο με τόσες ανακρίβειες) γιατί οι συνεχείς ερωτήσεις... Γιατί νομίζω ότι κι εγώ και άλλοι ακούνε, αντιλαμβάνονται και προσπαθούν για το καλύτερο εδώ μέσα. Το θρεντ, το φόρουμ και οτιδήποτε εδώ μέσα είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Πολλοί ξέρουν ότι κι εγώ και πολλοί άλλοι απαντάνε σε πολλές ερωτήσεις, είτε στα φανερά (θρεντσ) είτε μέσω ΠΜ. Όποιος δεν καταλαβαίνει κάτι, μπορεί πολύ απλά να ρωτήσει. Η ιστορία έχει δείξει ότι ευγενικοί άνθρωποι με λογικές ερωτήσεις ΔΕΝ έχουν πρόβλημα να ρωτήσουν οτιδήποτε, πόσο μάλλον όταν υπάρχει συγκεκριμένο φόρουμ που λέγεται "ξεκινώντας"! Και να εξηγήσω, για άλλη μια φορά ότι το πνεύμα των λεγόμενών σας είναι μάλλον διδακτικό, παρά ερωτηματικό: και για αυτό ίσως υπάρχουν αντιδράσεις... ΙΣΩΣ...

κ. Στέφανε. Αφού έχω απαντήσει παραπάνω το θέμα με ποιόν τρόπο μπορεί κανείς να το κάνει, προς τι αυτή η ερώτηση; Ας την απαντήσω λοιπόν, με το συγκεκριμένο παράδειγμα.. 1. Η Λα# θα πρέπει να έχει προσαγωγέα την Σολ## (ένα ημιτόνιο πίσω, αλλά να λεγεταί Σολ)... Αυτό σημαίνει ότι η Σολ## είναι η τελευταία δίεση στην σειρά των διέσεων. 2. Η σειρά των διέσεων ξεκινάει από Φα# και ανεβαίνει ανά 5η καθαρή (3Τ και 1Η), άρα Φα#, Ντο#, Σολ#, Ρε#, Λα#, Μι#, Σι#, Φα##, Ντο## και τέλος Σολ##... Στην προκειμένη περίπτωση οι τρεις διπλές διέσεις ΑΚΥΡΩΝΟΥΝ τις προηγούμενες... 3. Γράφουμε λοιπόν Λα, Σι, Ντο, Ρε, Μι, Φα, Σολ, Λα στο πεντάγραμμο, αφήνοντας αρκετό χώρο αριστερά κάθε νότας, και μετά βάζουμε τις διέσεις (γιατι κάηκες αν τις βάλες σε οπλισμό)... 4. Και μετα τσεκάρουμε τη μπούρδα μπορεί να έχουμε κάνει (γιατί ως άσκηση δεν είναι και πολύ λογική...). Με δύο τρόπους: Με το Τ-Τ-Η-Τ-Τ-Τ-Η (για τσεκάρισμα καλό είναι και για τυφλοσούρτης), και με το να βάλουμε εναρμόνιους φθόγγους και να την διαβάσουμε ως Bb, C, D, Eb, F, G, A, Bb... και να δούμε ότι είναι η ίδια και άρα σωστή...

ΜΑ ΓΙΑΤΙ? κ. Στέφανε: Σχετικά με την εκλαΐκευση της "επιστήμης". Ναι μεν αλλά... Η κβαντομηχανική μάλλον είναι δύσκολο να γίνει ευκολοχόνευτη... Όχι αδύνατον αλλά δύσκολο... Ένα σχετικά μεγάλο μέρος της θεωρίας έχει να κάνει με τη γραπτή μουσική, αφού όταν δημιουργήθηκε δεν υπήρχαν mp3 κλπ... Αυτά πλέον φαντάζουν λίγο απόμακρα για πολλούς, και όχι άδικα... Το βάθος της θεωρίας όμως εξακολουθεί να έχει λόγο ύπαρξης νομίζω.

Ήταν η διατύπωση τέτοια που δεν ήταν εύκολο να καταλάβω τι γινόταν... Τέλος πάντων ας λήξει εδώ, δεν έχει νόημα αυτό. Συγνώμη για τον αγενή τρόπο μου... Η "λειτουργία" του κύκλου των 5ων στις κλίμακες έχει (αναλυτικά) ως εξείς: Το συγκερασμένο σύστημα έχει δημιουργηθεί έτσι ωστε να λειτουργεί με βάση τον κύκλο... Η κλίμακα της Ντο (Μειζον μιλάω για όλες εδώ), δεν έχει οπλισμό. Για να μπορέσουμε να 'κατασκευάσουμε' μία κλίμακα από άλλη νότα που να έχει τις λιγότερες αλλιώσεις στον οπλισμό ανεβαίνουμε μία 5η καθαρή πάνω (δηλ, 5 νότες (Ντο-Σολ, πχ και τα διαστήματα ανάμεσα είναι 3Τ και 1Η)... Αντίστοιχα ο προσαγωγέας (7η νότα της κλίμακας (στην περίπτωση της ντο είναι το Σι), πρέπει να ανέβει το αντίστοιχο διάστημα και άρα πάει στο Φα# (και όχι Φα, γιατί θα ήταν 2Τ και 2Η (δηλ 5η ελλατωμένη). Αυτή είναι η 1η αλλίωση στη σειρά και η 1η δίεση στη σειρά και η πρώτη δίεση που μαθαίνει κανείς στα πιο πολλά μαθήματα (τουλάχιστον σε πιάνο και θεωρητικά)... Αν αυτό το επαναλάβει κανείς θα πάει στην κλίμακα του Ρε, που έχει οπλισμό Φα# και Ντο# (το Φα# που πάει 5η καθαρή πάνω και γίνεται Ντο#). Αυτό σημαίνει ότι αν πατήσουμε στον κύκλο των 5ων, σιγά σιγά θα φτάσουμε: * Σε όλες τις κλίμακες (πραγματικές και φανταστικές) * Σε όλους τους τόνους (και τους 12). Ο "απλός κανόνας" λέει ότι στη σειρά των διέσεων (που ανεβαίνουν ανά 5η καθαρή), η τελευταία δίεση στη σειρά κάθε φορά είναι ο προσαγωγέας, άρα η κλίμακα με 5 διέσεις (πχ), έχει για τελευταία δίεση την Λα# και άρα η κλίμακα είναι η Σι μείζονα. Φαίνεται ότι οι άνθρωποι έχουν προτίμηση το προς τα πάνω, από το προς τα κάτω... (ψυχολογικό; ) και για αυτό οι διέσεις πάνε προς τα πάνω, κλπ... ____________________ Στις υφέσεις συμβαίνει το ίδιο πράγμα αλλά προς τα κάτω. Η σειρά των διέσεων είναι Σιb, Μιb, Λαb, Ρεb, Σολb, Ντοb, Φαb... Αν μετρήσει κανείς, προς τα κάτω, θα δει ότι είναι πάλι 5η καθαρή (ή 4η καθαρή προς τα πάνω για αυτούς που επιμένουν να πηγαίνουν προς τα πάνω). Εδώ ο προσαγωγέας δεν έχει πρόβλημα (από Σι (της Ντο μείζονας) πάει στο Μι (της Φα)). Εδώ όμως υπάρχει το πρόβλημα στην Φα που πρέπει να γίνει Σιb στην καινούρια κλίμακα... Και εδώ ξεκινάνε οι υφέσεις... Ένας πιθανός λόγος που εδώ έχουμε να κάνουμε με το Φα και όχι με το Σι, είναι γιατί και οι δύο νότες 'ακουμπάνε' στα δύο φυσικά ημιτόνια της ντο (Σι-Ντο και Μι-Φα), με την διαφορά ότι το Σι είναι από κάτω (και άρα ανεβαινοντας με διέσεις δημιουργείται η 1η δίεση), ενώ το Φα είναι από πάνω (και άρα κατεβαίνοντας με υφέσεις δημιουργείται η 1η ύφεση). Το Σιb θα πρέπει να γίνει Μιb και αυτό μετά Λαb, κλπ... Ο "απλός κανόνας" λέει ότι παίρνοντας την σειρά των υφέσεων βρίσκουμε αυτην που είναι και η νότα της τονικής (πχ. το Μιb στην Μιb) και προχωράμε άλλη μία 5η προς τα κάτω (που είναι επίσης η επόμενη ύφεση στην σειρά των υφέσεων). Εκεί έχουμε την τελευταία ύφεση του οπλισμού. Έχω μια εντύπωση ότι τό'κανα πιο πολύπλοκο άλλα τέλος πάντων... :-/

εκπαιδευτικά μπορεί να είναι λάθος (αφού παρακάμπτει τον κύκλο των 5ων), αλλά πρακτικά δουλεύει... :-/

Κατά τη γνώμη μου είναι θέμα παράδοσης (όπως είπα επανειλημένα παραπάνω)... Το Σολb είναι μία "πόντια" νοτα, αν θέλετε... Είναι προς το τέλος της σειράς των υφέσεων, δε χρησιμοποιείται ως προσαγωγέας, οι κλίμακες που σχετίζονται με αυτήν έχουν αρκετές παραπάνω υφέσεις στον οπλισμό ή απλά δεν υπάρχουν (είναι 'φανταστικές'). Για τον ίδιο λόγο υπάρχει η Σιb αντί για την Λά#... Και η Μιb αντί για Ρε#. Επιπλέον για αυτές τις δύο, επείδη τα όργανα που φτιάχνονται σε αυτόν τον τόνο (κλαρινέτο, τρομπέτες, κλπ) και φτιάχνονται έτσι για τεχνικούς λόγους (μάκρος σωλήνα), είναι λογικό να βοηθάς, τουλάχιστον τους ενορχηστρωτές και αντιγραφείς, και να μην τους βάζεις να πηδάνε σε "πόντια" διαστήματα... Έχουμε λοιπόν: 1. Ναι μεν αλλά... Συνήθως ισχύει αλλά στην περίπτωση της Φα#/Σολb ΜΕΙΖ που έχουν τον ίδιο αριθμό αλλιώσεων στον οπλισμό λόγο όλων των παραπάνω συνήθως ο κόσμος πάει στην Φα#... 2. Αυτό πάντα συμβαίνει γιατί οι ΜΕΙΖ, ΕΛΛ. κλίμακες είναι διατονικές κλίμακες (οι οκτατονική, η whole tone, η πεντατονική, κλπ ΔΕΝ είναι διατονικές). Άρα δεν είναι λόγος. 3. Στην ίδια κλίμακα και στον οπλισμό δεν έχουμε συνδιασμό διέσεων με υφέσεις. Όμως στην ελλάσονα αρμονική και μελωδική, για να σχηματιστεί το τρίτονο μεταξύ 4ης και 7ης (και άρα να γίνει ένας 'ορισμός' της τονικότητας γιατί χωρίς το τρίτονο είναι πολύ δύσκολο), αλλιώνουμε προς τα πάνω τον 7ο τόνο. Δηλ... Στην Λα ΕΛΛ, έχουμε Λα, Σι, Ντο, Ρε, Μι, Φα, Σολ, Λα (Φυσική Ελλ.) Στην Λα ΕΛΛ, ΑΡΜΟΝΙΚΗ, έχουμε Λα, Σι, Ντο, Ρε, Μι, Φα, Σολ#, Λα (Ρε-Σολ# = τρίτονο). Στην μελωδική, επειδή το Φα-Σολ# ενοχλεί (είναι 2α αυξημένη, δηλαδή τριημιτόνιο, και ακούγεται "λίγο Αραβικό"), αλλιώνεται και ο 6ος τόνος: Λα, Σι, Ντο, Ρε, Μι, Φα#, Σολ#, Λα. Εδώ όμως υπάρχει ένα πρόβλημα γιατί κατεβαίνοντας την κλίμακα αν αφήσεις το Φα# και Σολ# ακούγεται σαν την ομώνυμη μείζονα (την Λα ΜΕΙΖ)... Και άρα τις αναιρούμε και τις δύο και έχουμε Λα, Σολ, Φα, Μι, Ρε, Ντο, Σι, Λα Ελπίζω να ξεκαθάρισε το τοπίο, γιατί δε νομίζω ότι μπορώ να το γράψω πιο αναλυτικά...