Nikolas

Η αλήθεια είναι πως απλά θα το αγοράσω βασισμένος στο όνομα και τίποτε άλλο. Έτσι για το γαμώτο ρε παιδί μου...

Πάντως υπάρχουν περιπτώσεις που μια μπάντα χωρίς ένα μέλος απλά δεν είναι το ίδιο. Πχ. Queen άνευ Freddie απλά δεν υπάρχει... λέω τώρα...

Ποιά μπάντα; Μόνος του να είναι, το όνομα το έχει. Τέλος! Φυσικά αυτό το γεγονός δε κάνει το αποτελεσμά καλό, αλλά τι να κάνουμε... έτσι είναι οι business... :(

Αυτή είναι η Τσαλιγοπούλου? Γιατί είναι αρκετά εκτός... πωπω...

Το ξέρω ρε μαμώτο. Αλλά αφού rockwave δε θα πάω και διακοπές δε βλέπω να πηγαίνω... τουλάχιστον να πάω εκεί. Με καλή παρέα, όμως!

http://www.2cellos.com/us/node/6993 Παιδιά, Στις 15 Ιουλίου στο Τεχνόπολις. Τι λέτε; Εγώ λέω να πάω... 25 ευρώ το εισιτήριο...

Άρα... πώς προστατεύονται οι ηχογραφήσεις κλασσικών έργων; Γιατί δε μπορώ να πάρω μια ηχογράφηση του... τάδε πιανίστα, ή της τάδε ορχήστρας με έργα που δεν έχουν δικαιώματα; Όπως καταλαβαίνεις πραγματικά με ενδιαφέρει αυτό. Φυσικά δε με ακουμπάει επαγγελματικά, αφού όλοι οι συνθέτες στον εκδοτικό μου οίκο είναι ολοζώντανοι, αλλά και πάλι... EDIT: Ρε Γιάννη... Δεν υποστηρίζω εγώ τέτοιες μπούρδες. Άλλοι τα υποστηρίζουν και αφού αυτό το λινκ μου δόθηκε, αυτό έφερα... Τώρα τρέχα γύρευε. Ή άλλη επιλογή ήταν ένα βίντεο με τον Τράγκα! διάλεξε! ;D

Λάκη ευχαριστώ για τις πληροφορίες. Απλά να σημειώσω ότι στη κλασσική μουσική, όπου ο καθένας παίζει μέσω μιας παρτιτούρας (που είναι μη-συγκεκριμένη μορφή μεταφοράς πληροφοριών) το αποτέλεσμα ανάμεσα σε 2 πιανίστες (πχ) πάντα διαφέρει. Και άρα η μοναδικότητα που συζητάς ισχύει πάντα... :-/

Μα φυσικά... Αν εγώ εκτελέσω ένα έργο του Beethoven (1770-1827) σαφέστατα και η εκτέλεση είναι δική μου και όχι του καθενός να την κάνει ότι θέλει. Τουλάχιστον έτσι γνωρίζω...

Ξέρεις, δε σου είπα ποτέ ευχαριστώ, οπότε: Ευχαριστώ για τη συμβουλή και μάλλον έχεις δίκιο! Θα ενημερώσω για ότι νεότερο! :)

Πρόσφατα μου έγινε γνωστό ένα ζήτημα που έχει προκείψει με τον εθνικό μας ύμνο. Μαζί με τα "κρεμάστε τους προδότες", κλπ... Συγκερκιμένα: http:// antipliroforisi.blogspot.gr/2013/11/blog-post_7288.html Αλλά εγώ, ως σκεπτόμενος άνθρωπος έχω τις ενστάσεις μου, που αν θα μπορούσε κάποιος να βοηθήσει, θα ήμουν πολύ ευχαριστημένος. Βλέπετε ο ενθικός μας ύμνος γράφτηκε περί τα μέσα του 19ου αιώνα. Μετά οι δημιουργεί πεθάνανε και φυσικά έχουν πέρασει πάνω από 70 χρόνια απ' το θάνατό τους. ΑΡΑ δικαιώματα ΔΕΝ υπάρχουν για να πουληθούν στην SONY. Αυτό που καταλαβαίνω ότι έγινε είναι ότι κάποια εκτέλεση του εθνικού μας ύμνου υπάρχει στις λίστες του IODA (Orchad) και αυτό χτυπάει στο youtube, καθώς μία εκτέλεση μπορεί να έχει δικαιώματα ακόμη και αν έχουν λήξει τα δικαιώματα της μουσικής και των στίχων. Σχόλια;

Υπάρχουν διάφορες "εκφράσεις" των ΕΛΤΑ. Από αυτούς, έχω μιαν εντύπωση ότι το πρόβλημα σου ξεκινάει από τους διανομείς. Τουλάχιστον εδώ πέρα στο Γέρακα το πρόβλημα είναι σαφέστατα οι διανομείς: Έχουν να καλύψουν μια τεράστια περιοχή και δε φτάνουν τα άτομα. Οπότε περνάνε μία φορά την εβδομάδα και αυτό αν... Το καλοκαίρι μάλιστα (μιας και έχουμε καλοκαίρι) το πράγμα πάει κάθε 2 εβδομάδες... αν όλα σου τα γράμματα έχουν αργήσει, όλα καλά. Αν όχι περιμενε λίγο ακόμη και μετά μίλα με το μαγαζί που το πήρες, μπας και έχουν κάποια ασφάλεια διαρκείας σε ισχύ με τα ταχυδρομεία και μπορούν να σου το ξαναστείλουν.

έλα... Αυτή η Παρασκευή είναι εκτός για πολύ κόσμο. Απλά σημειώστε ότι από βδομάδα εγώ ΠΣ δε μπορώ (μπορώ Κ όμως), γιατί θα πηγαίνω να δω τα παιδιά μου το ΣΚ... Άρα... :-/ Κάν'τε το όποτε μπορείτε και θα δω τι θα κάνω.

Δε το κάνετε Σάββατο να έρθω κι εγώ; Παρασκευή γυρίζω βράδυ από εξωτερικό και δε θα μπορέσω... :(

Παιδιά, Φτάνω σιγά, σιγά στο σημείο που απλά δε προλλαβαίνω τα πάντα με τον εκδοτικό οίκο ( http://www.musica-ferrum.com ). Από την άλλη όποτε δοκίμασα κάποιον για βοήθεια (εξωτερικό συνεργάτη) είχα τόσα πολλά να διορθώσω που τέλικα μάλλον δε γλύτωσα χρόνο, κι έτσι σκέφτηκα ότι θα πρέπει, μάλλον, να εκπαιδεύσω τον άνθρωπο με τον οποίο θα δουλέψώ μαζί του. Άρα... internship (πώς λέγεται αυτό στα Ελληνικά?) Έχουμε κάποιες πληροφορίες για το θέμα; Πέραν αυτού, πχ; http://en.wikipedia.org/wiki/Traineeship_scheme_of_the_European_Commission Η βασική ιδέα είναι ότι με ενδιαφέρει να πάρω κάποιον και να τον εκπαιδεύσω στο επίπεδο που έγω ψάχνω και για τις δουλειές που εγώ θέλω. Έχει κάποιος πληροφορίες επ' αυτού;

χάλια μου ακούγεται αλλά ξέρω κι εγώ τι σκεφτόταν εκείνη τη στιγμή ο/η τυπάς;

Άντε καλά... Καταρχήν, ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Κώστα, απλά θα πω ότι καταλαβαίνω το κοπλιμέντο, αλλά δε ξέρεις τι λες! ;D Αλλα, πράγματι, χαίρομαι για την αποδοχή. Δημήτρη: Αν το ξανα άκουσες και σου φάνηκε πιο εύκολο, αυτό είναι... καλό μάλλον! ;D Pipityri: έχουμε και λέμε: Όλο το κομμάτι είναι χτισμένο με τη χρυσή τομή στο μυαλό. Η χρυσή τομή (κατά προσσέγγιση 89/55) βρίσκεται στο κέντρο του κομματιού. Εκεί που (επιτέλους) αλλάζουν οι ήχοι. Σαν φόρμα αν θες το κομμάτι είναι... 377" - Χρ. Τομ. - 233" - CODA Το ενδιαφέρον στην όλη υπόθεση, όμως, είναι ότι ΟΛΟΙ (εκτός των σημείων Χρυσή Τομή και CODA) οι ήχοι δεν είναι άλλοι παρα το ίδιο το κομμάτι γυρισμένο ανάποδα και επιταχυμένο κατά 233/377 (κλάσμα: 0,67732...). Και γυρισμένο... ανάποδα. Άρα αν έχουμε Α X B CODA τα μέρη του πιάνου, τα μέρη των ηλεκτρονικών είναι Β Χ Α CODA, μόνο που το Β των ηλεκτρονικών ξεκινάει αρκετά μέσα στο κομμάτι, για να βγει χρονικά. Για αυτό τα πρώτα 3 λεπτά περίπου είναι σολο πιάνο. Δεν έχω κάπου την παρτιτούρα μαζί μου για να σας την δειξω, αλλά αλήθεια λέω... αυτό έκανα! ;D Τώρα, φυσικά, αυτή είναι μία στουντιακή εκτέλεση. Έγραψα το πιάνο ζωντανά με μετρονόμο και μετά πήγα σε στούντιο για να γίνουν όλα αυτά που λέω. Αυτός είναι ο λόγος που το πιάνο μένει σταθερό του κερατά στο μέτρο, δε φεύγει καθόλου (σα μηχανάκι παίζω πρακτικά). Αν το έκανα θα έφευγαν μετά και τα ηλεκτρονικά και δε θα γινόταν sync. Ενώ τώρα μια χαρά βγήκε. Το μεγάλο μπέρδεμα, φυσικά, ήταν το κεντρικό σημείο και το τέλος ολίγον, αλλά τα καταφέραμε κάπως (χωρίς να είμαι απολύτως ευχαριστημένος αυτή τη στιγμή από τους ήχους). Σας ευχαριστώ! :)

Έχω τόσο καιρό να μοιραστώ κάτι μαζί σας που νιώθω σχεδόν ένοχος... Ορίστε λοιπόν ένα έργο μου που ολοκληρώθηκε το 2001 (μιλάμε για 13 χρόνια πριν, έτσι?). Στο πιάνο εγώ και μου έφυγε η ψυχή σε στούντιο για να κάνω τα ηλεκτρονικά... Πολύ μαθηματικά ρε παιδί μου... :o Μπόνους πόντους σε όποιον καταλάβει τι συμβαίνει... ;)

Δε ξέρω ρε μαμώτο. Έχω μια αμφιβολία ότι θα έβρισκα τον ιδιοκτήτη, θα του έδινα πίσω τη κιθάρα του, μαζί με τα στοιχεία μου και τα 3000 ποστς στο νοιζ και θα είχε αμφιβολίες και πάλι; Μου φαίνεται απίθανο, αλλά καταλαβαίνω τι λες. Και είναι κρίμα (πάω σε κοινωνική συζήτηση). Εδώ στην Ελλάδα ΔΕΝ είμαστε κοινωνία. Βλέπεις, για να έχουμε κοινωνία πρέπει όλοι να νοιαζόμαστε για τον διπλανό μας. Για τα καλά και τα κακά. Αν συμβεί κάτι και χτυπήσει ο συναγερμός να βγει ο γείτονας, αν παρκάρει κάποιος σε θέση αναπήρου να φωνάξουμε γερανό να το σηκώσει, να μη δεχτούμε αυτόν που καπνίζει σε χώρο που δε πρέπει, κοκ. Όταν λοιπόν, κάποιος κάνει κάτι καλό και υπάρχει τόση αμφιβολία, που τελικά δε κάνουμε το καλό... Άσ'τα να πάνε. :(

Σε τέτοια περίπτωση δε την αγόραζες μπας και ψάξεις να βρεις τον ιδιοκτητη; λέω τώρα...

Αύτο είχε συμβεί κάποια στιγμή σε ένα μαγαζί με έπιπλα στην Αμερική. Έβαλε ο τύπος κάτι για την τοπική ομάδα, χωρίς όριο για αγορά επίπλων. Η ομάδα βγήκε μαγικά 1η και το μαγαζί έδωσε τσάμπα περι τα $200,000! Τώρα θαύματα συμβαίνουν, αλλά μαλακίες όχι, οπότε εδώ τέτοια περίπτωση δεν υπάρχει, αλλά και πάλι, είναι μια καλή ιδέα, που έτυχε να βγει εδώ στο νοιζ ολίγον αργά...

Πίστεψέ με... Ισχύουν! ;)

δε ξέρω αν συμφωνώ ακριβώς. Όπως είπα και παραπάνω, το επίπεδο του Σταύρου (και ΣΙΑ) είναι ήδη εξαιρετικά υψηλό και άρα γκρινιάζω για το καλύτερο ακόμη... Αλλά αν είναι να βγάζουμε κάθε "μπούρδα" προς τα έξω, τι όνομα θα κάνουμε και τι θα θυμάται το κοινό; Ένα τραγούδι απ' τους 10 δίσκους;

Και όλο μπαίνεις σε πιο πολύπλοκα μονοπάτια Σπύρο! Και μ' αρέσουν! ΠΟΛΥ! Προσωπικά τα levels εμενα μου φάνηκαν μια χαρά. Σημειώνω ότι ακούω σε laptop, οπότε μπούρδες μπορώ να κρίνω, αλλά η φωνή ΗΤΑΝ δυνατά (πέραν το χαμηλό σημείο στο 03:30 περίπου) και το ίδιο το σολο. Νιώθω ότι πράγματι δεν είναι έτοιμο. Λείπουν αρκετά layers, νομίζω. Τουλάχιστον σύμφώνη με προηγούμενες δουλειές σου... Αλλιώς για μένα είναι (σχεδόν) έτοιμο. Και, ρε θηριο, μόνος σου τα τύμπανα; Πάντα έλεγα στα παιδιά μου ότι "Να εδώ τα κάνει όλο ο Σπύρος, εκτός από αυτό το τραγούδι που... Ναι, Δημήτρη, με Η//Υ τα έκανε τα ντραμς". Τώρα τι θα του λέω; "Δημήτρη, όλα, ΑΠΟΛΥΤΩΣ, τα έκανε ο Σπύρος. ΟΛΑ! ΜΑ ΟΛΑ!"

Σταύρο συγχώρα με... Δε μου είπε σχεδόν τίποτε. Όταν είχα πρωτοακούσει τα κομμάτια σου (μόνος) είχα πάθει ΣΟΚ. Αργότερα με του Hush 'n Rush, στο πρώτο Cd, βρήκα περισσότερη όρεξη, περισσότερο funk (αν μπορώ να πω κάτι τέτοιο, ως πιανίστας και συνθέτης, κλπ), αλλά λιγότερο... δομή. Εδώ, στο συγκεκριμένο κομμάτι, μου λείπουν αρκετά πράγματα. Για εμένα: α. η φωνή σου β. Το δέσιμο της μπάντας γ. Η παραγωγή δ. Το στυλ είναι δεδομένα και σε απόλυτα υψηλότατα επίπεδα. ΑΛΛΑ, ως συνέτης βρίσκω ότι τα 3 πρώτα είναι τεχνικά σημεία, που πραγματεύεται κανείς με αριθμούς και δεδομένα, ενώ το τέταρτο είναι το πλέον υποκειμένικο. Επιπλέον, όπως θα πρόσεξες δεν αναφέρω στα παραπάνω τον στίχο, τη μουσική (ριφς, κλπ) και την ενορχήστρωση. Το στυλ, λοιπόν, είναι αυτό που αναφέρει ο Τέρρυ (νομίζω, ή ήταν ο Στράτος?) και παίζει σε δύο ταμπλό, αλλά έχει χάσει την τσαχπινιά των άλλων κομματιών σου (σας?). Το ίδιο ισχύει για την αρμονία και τις μελωδικές γραμμές, πέραν των ριφ (που πάντα είναι απίθανα). Έχω μια εντύπωση, και συγνώμη που σου την μπαίνω τόσο πολύ, ότι κατά κάποιο τρόπο βρήκατε ο ένας τον άλλο, και πλέον δε... ψάχνεστε. Σα να βρήκατε μια συνταγή για κοτόπουλο και δε ψάχνετε να βρείτε το χοιρινό κατ' αρχήν και μετά τη σούπα χελώνας, ή άλλα πλέον εξωτικά. Όχι ότι θα έπρεπε κάθε μπάντα να ψάχνετε σα τρελή. Αυτά τα κάνουν οι prog και οι πιο πολλοί τα παραχέζουν κι όλας. Άλλά μου ακούγεται το κομμάτι "κουρασμένο". _____________________________________ Όλα τα παραπάνω με δεδομένα τα: α. Είμαι οπαδός σου/σας β. Θέλω παραπάνω γιατί πιστεύω σε εσας γ. Πιθανόν τα κριτήριά μου διαφέρουν από τους άλλους, λόγω της ενασχόλησης μου με τη μουσική με συγκερκιμένους τρόπους... Τέλος ελπίζω να με σε χάλασα. Το ξέρω ότι μάλλον όλα είναι καλά, αλλά νιώθω την ανάγκη να σου πω ότι (προφανώς) δεν το κάνω από κακία! :)