Συννονόματε, ορίστε η ευκαιρία, λοιπόν.
Καταρχήν να σημειώσω ότι:
1. ΔΙΑΦΩΝΩ με τα 70 χρόνια μετά τον θάνατο του συνθέτη.
2. ΔΙΑΦΩΝΩ με τον τρόπο λειτουργίας της ΑΕΠΙ (το ξαναείπα, αλλά έτσι για να το τονίζουμε).
Τώρα, σχετικά με αυτά που λες:
Υπάρξη δικαιωμάτων μετά τον θάνατο του δημιουργού"
Αυτό, ευτυχώς υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει. Το για πόσο είναι το θέμα. Γιατί, μεν, ο ίδιος ο δημιουργός δε θα ωφεληθεί, φυσικά, μετά θάνατον, αλλά θα ωφεληθούν τα παιδιά του (και τα εγγόνια του, έτσι όπως είναι). Επιπλέον, συνήθως μετά θάνατον υπάρχει η αναγνώριση πολλών καλλιτεχνών (βασικά γιατί δε θα μπορούν να παράξουν άλλο, οπότε αυτά που έχουν κάνει, ξαφνικά παίρνουν αξία).
Το βασικότερο, όμως, είναι πως αν δεν υπήρχαν δικαιώματα μετά θάνατον, εγώ, ως εκδότης, ΔΕ θα επέλεγα κανένα συνθέτη που να είναι σχετικά μεγάλος, ή να έχει κληρονομικές ασθένειες, κλπ... ;) Γιατί να επενδύσω σε κάποιον, αν μου "μείνει στα χέρια" μετά από δύο χρόνια και ακριβώς μετά βγει και η κουτσή Μαρία να καπηλεύεται τα πάντα;
Άσχημο, μεν, αλλά έτσι είναι, και έτσι μπορεί κανείς να επενδύσει σε όλους τους συνθέτες.
Πρόσεξε, φυσικά, ότι μιλάω για κλασσική μουσική κυρίως και όχι τραγουδάκια.
Πόσο, όμως, να κρατάνε?
Έλα μου ντε. Εγώ λέω ότι 10 φτάνει. Άντε κάντο 20 να καλοπαντρευτούν τα παιδιά...
Τα 50, που έγιναν 70, κλπ, είναι μέσω των lobby της Αμερικής, και μάλιστα είχε προκύψει και σοβαρό θέμα με τα δικαιώματα των Ρώσων συνθετών, καθώς, μέσω νόμου (που πέρασε) όσοι συνθέτες Ρώσοι, ήταν ενεργοί, κατά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, τσιμπάνε μία επιπλέον 5ετία μετά θάνατον (75 χρόνια). Αυτό περιλαμβάνει τους Prokofiev, Kabalevsky, Shostakovich, Kachaturian και όλους τους γνωστούς και καλούς συνθέτες βασικά...
(Αν δε κάνω λάθος, για την αλλάγή σε 70 χρόνια, έχει βάλει το χεράκι της η Disney... γκρρρ).
Royalties
Εδώ, όμως, θα με βρεις αντίθετο με atreu και με εσένα, αν δεν κάνω λάθος και δε κατάλαβα κάτι λάθος.
Τα εκτελεστικά δικαιώματα (έτσι δε λέγονται στην Ελλάδα) απλά διασφαλίζουν ότι όσο πιο δημοφιλές είναι ένα τραγούδι, τόσο πιο πολλά θα πάρεις. Ακριβώς σαν κι εκείνο το σπίτι στο Κολωνάκι: Όσο πιο καλά το έχεις (με φυσιολογές οικονομικές συνθήκες) και αφου τυγχάνει να είναι σε καλή περιοχή ( = δημοφηλές ) τόσο πιο πολλά λεφτά θα κάνεις... χωρίς να κάνεις τίποτε.
Αν ο Sting λαμβάνει $2,000 την ημέρα, με γεία του και χαρά του. Έκανε τη μεγαλύτερη επιτυχία του κόσμου! Και μάλιστα, σε μια εποχή που οι μουσικοί ΔΕ γνωρίζανε, οι Police, κρατήσανε τα δικαιώματα των δίσκων τους και τα πήγανε μια χαρά (όπως φαίνεται πλέον).
Για τα υπόλοιπα που λες δεν τα αναφέρω καν και τα αφήνω ασχολίαστα, φυσικά! ;)