Nikolas

αυτό ήλπιζα κι εγώ, προφανώς, αλλά ο ίδιος εξέθεσα κάποιες απόψεις (που προσπαθώ να περάσω και στη γυναίκα μου) ως προτροπή για άλλους!

Να κάνω την ψιλοανάλυση. Προσωπικά, πάντα είχα τη μουσική. (ο σοφός γέροντας το είπε: αν ΔΕΝ έχεις κλίση). Το πρόβλημα ήταν άλλο: το ΠΩΣ! Πώς στο Δια σπουδάζεις κλασσική σύνθεση; Κάνεις 2 χρονια αρμονία, 2 αντίστιξη, 2 (1,5) φούγκα και 4 σύνθεση (σύνολο 10 για τους πολύ άσχετους) ή φεύγεις έξω; Και αν ναι, πού; Στα 18 μου, έχοντας αποτύχει μία φορά στις πανελλήνιες, γνώρισα έναν καλό φίλο που μου είπε για το τι γίνεται έξω. το αποφάσισα σε μία νύχτα να φύγω, το είπα στους γονείς μου. Τους εξήγησα όμως ότι θα μπω στο πανεπιστήμιο, τόσο κόπο (και χρήμα) που είχαμε κάνει, θα τελειώσω και μετά. Πράγματι, μπήκα στο Φυσικό Ιωαννινων και μάλιστα πέρασα και τρεία μαθήματα: αγγλικά 1, αγγλικά 2 και πληροφορική 1. χεχ... μετά τα παράτησα όλα για τη μουσική. Ήξερα τι ήθελα αλλά όχι το πώς. Νομίζω ότι γενικά κάποιος τις κλίσεις του της ξέρει. Δεν είναι παράλογο να έχεις μια ιδέα. Στο κάτω κάτω, εντάξει, θα δεις πως είναι, αλλά αν έχεις μαγευτεί με... την κβαντομηχανική... τι άλλο θα κάνεις; Και δεν είναι ότι είχες "κλίση από μικρός"...

Οι προτάσεις μου: 1. ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ (φυσικά, φυσικά!) Επιτέλους, πρέπει να καταλάβουμε ότι τα λεοφορεία κάνουν την δουλειά τους, τα μετρά και οι ηλεκτρικοί επίσης, και αν έχουμε και όρεξη το ποδήλατο είναι καταπληκτική λύση! Τσάμπα, με γυμναστική, αθόρυβη, χωρίς ίχνος μόλυνσης και τελικά μάλλον ακίνδυνη (μέχρι να μου πέσει ένα αυτοκίνητο πάνω μου και να πάω στο ΚΑΤ). Οι οδηγοί, από προσωπική εμπειρία, σε προσέχουν και σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό σε σέβονται. Και μιλάω για μεγάλους δρόμους, όπως η Κιφησίας, Βασ. Σοφίας, Μεσογείων, όπου υπάρχουν και λεοφορειόδρομοι και γίνεται και δουλειά έτσι! 2. ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΜΕΣΑ! Για αυτούς που έχουν παιδιά. Ξέρετε πόσα μέρη υπάρχουν για να βγούν τα παιδιά; Για ποδήλατο, για παιχνίδι, για γέλιο. Έχω επισυνάψει στο ποστ μου ένα (τεράστιο) κείμενο με διάφορες επιλογές. Νομίζω ότι αξίζει τον κόπο. Όχι άλλο DVD δύο ταινίες την ημέρα, όχι άλλο τηλεόραση στο STAR και τις αηδίες που βάζει! Όχι άλλο Η/Υ στα τυφλά και ότι νά'ναι (και ας χάνω προσωπικά που δουλεύω στα παιχνίδια Η/Υ!) 3. ΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ. Πότε ήταν η τελευταία φορά που... κρατήσατε την πόρτα ανοιχτή για τον επόμενο, έτσι από ευγένεια; Κι ας ήταν να περιμένετε 10 δευτερόλεπτα. Πότε βοηθήσατε μία μαμά με το μωρό της να κατέβει τα σκαλία με το καροτσάκι; Πότε... δώσατε φαϊ (όχι χρήματα) σε κάποιον που τα χρειαζόταν (μία φορά κάποια γυναίκα ζητούσε χρήματα και την πήρα μαζί μου στο σούπερ μάρκετ με όριο τα 5 ευρώ (είχα πληρωθεί εκείνο το πρωί) να πάρει ότι θέλει. Τρελάθηκε!). Πότε... αφήσατε να περάσει ο πεζός μπροστά σας από το αυτοκίνητο; Πότε βγήκατε έξω όταν χτυπάει ο συναγερμός κάποιου άλλου να δείτε τι γίνεται; Πότε... Ας προσφέρουμε όλοι. Ότι έχουμε, όπως το έχουμε, όποτε μπορούμε. Ο SF δίνει τις γνώσεις του στις κιθάρες, εγώ στην κλασσική μουσική, άλλος αλλού (ο tugito για το CD που έβγαλε πρόσφατα). Γιατί να μην επεκταθεί; Γιατί να μην γίνει κάποιος αιμοδότης (και δωρητής σώματος επι τι ευκαιρία). bassbill: Επέλεξα Ελλάδα (Γέρακα) έναντι Λονδίνο. Τα μαθηματικά μου έβγαιναν ότι για να ζώ σε ένα σπίτι, σαν αυτό που θέλω τώρα θα ήθελα 5,000 ενοίκιο τον μήνα στην γενικότερη περιοχή του Λονδίνου. Ευχαρίστως μετακόμιζα στα Γιάννενα και αύριο αν θες (έχω ζήσει κάποια χρόνια και τα λατρεύω). Και στον Βόλο, και αλλού (και Ξάνθη αν είναι... ;)). Η οικογένεια (ευρήτερη) με κρατάει εδώ. Αλλά το "εδώ" είναι σαν χωρίο. Ο Γέρακας στην μεριά που είμαι είναι πολύ όμορφα. Τα παιδιά έχουν την παιδική χαρά απέναντι, και βγαίνουν στον δρόμο για να παίξουν με τα γειτονόπουλα. Εμπειρίες που είχα εγώ πρίν 25+ χρόνια (είμαι 32). Το παλεύω να γίνει ακόμη καλύτερος ο κόσμος, και ας τραβάω λούκια. Δε θα φύγω, δα θα λακίσω! Θα κάτσω να το πολεμήσω όσο μπορώ! Γιατί αν δεν το κάνουμε εμείς, αντί να φεύγουν τα ευρώ θα φεύγουν οι άνθρωποι... Τι να το κάνεις; Είμαι αυτός που είμαι, λόγω ΚΑΙ της Ελλάδας και είμαι περήφανος για εμένα ΚΑΙ την Ελλάδα και ας τα κάνουμε μάπα καμμιά φορά και οι δύο!

Ενώ οι δικές σου προτάσεις... Ομολογώ ότι θα ήμουν εξαιρετικά ευχαριστημένος με αυτά που λες Νίκο, αλλά ας είμαστε λίγο σοβαροί, εεε; ;D (ακούστε ποιός το λέει αυτό! ΠΩΠΩΠΩΠΩΠΩ!)

Δύο μπράβο στα δύο παραπάνω ΜΕΓΑΛΑ ποστ, που επιτέλους κάνουν κανα δυο προτάσεις! ΜΠΡΑΒΟ! Σχόλια και περισσότερα αργότερα, γιατί γέννησε η κουμπάρα μου (κοριτσάκι) και πάω να τους δω (με το ποδήλατο φυσικά ;))

Όχι δεν κοροϊδεύω καθόλου. Θα μιλήσουμε να το κανονίσουμε. :)

Εγώ είμαι μέσα από τώρα. Θα τα πούμε (εισιτήρια όχι ακόμη έεεε;)

Θα με τρελλάνετε εσείς! Είπα πουθενά ότι ψάχνω συμβουλές για τον εαυτό μου; Συζήτηση να γίνει, θέλω, για το τι έχετε σκοπό να κάνετε με τα πολύ δύσκολα που έρχονται (αντί για την γκρίνια).

Μα φυσικά και είναι. Και λοιπόν; Δε θα τις μοιραστείτε μαζί μας τις δικές σας λύσεις; Τουλάχιστον να ξέρουμε ότι μετά απο καμμιά 50αριά σελίδες σε 24 ώρες, θα ΓΙΝΕ|κάτι... Γιατί αλλιώς ντροπή τα δύο θρέντ! Τα παιδιά μου θα τα πάω σε δημόσιο γιατί είμαι κατά της ιδιωτικής μόρφωσης σε πρωτοβάθμια εκπαίδευση! Πιστεύω ότι με ενδιαφέρον ο γονιός μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά και να λάβουν την κατάλληλη μόρφωση. (για παράδειγμα, πχ, γιατί εσένα τα παιδιά σου δεν πάνε δημοτικό! ;D) SF: LOL EDIT: Skantzos, και οι υπόλοιποι; Ρε παιδιά, είπα πουθενά την λέξη "συμβουλή"; Αφού δεν ψάχνω συμβουλές... ???

Βρε Μάραθε. Δε ψάχνω συμβουλές. Ξέρω πολύ καλά ποιός είμαι, τι κάνω, κτλ. Αλλά με ενδιαφέρει να σπρώξω την συζήτηση προς τις ΛΥΣΕΙΣ και όχι τα μαλώματα και τις γκρίνιες (στο οποίο όλοι είμαστε ξεφτέρια). ;)

44 σελίδας αυτή τη στιγμή οι δύσκολοι καιροί και 11 η παιδεία. ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΣ! Όλοι μας (κι εγώ μαζί) ξέρουμε τα κακά αυτού του τόπου. Ειδικά ο SF (και το λέω για καλό, και όχι ως σπόντα ή οτιδήποτε άλλο)! Και λοιπόν; Πού είναι οι προτάσεις; Και όχι οι καταπληκτικές και δομιμένες ιδέες το audiokostas γιατί, πολύ απλά δε θα πραγματοποιηθούν. Πού είμαστε λοιπόν; Εμείς οι γονείς; Το αφεντικό έχει παιδί 15 χρονών (14? 13? κάπου εκεί). Θα το στείλει εδώ ή έξω; Εγώ έχω 2 παιδιά, 6 και 4. Ιδιωτικό ή δημόσιο σχολείο; Ελλάδα ή έξω; Οι μισθοτοί δίνουν όλη την εφορία αναγκαστικά, οι υπόλοιποι μας; Αυτοί που κάνουμε κανά ιδιαίτερο, κανά gig σε κανά μαγαζί... Με τα αυτοκίνητα τι θα γίνει; Υπήρχε θέμα για το παρκάρισμα στου Ζωγράφου. Δεν ξέρουμε να παρκάρουμε, δεν έχουμε να παρκάρουμε, δεν έχουμε να αναπνεύσουμε, αλλά εμείς συνεχίζουμε! Αυτό το θρεντ ΔΕΝ είναι εδώ για γκρίνια. Την γκρίνια στα άλλα δύο. Εδώ περιμένω την αλήθεια, την ιδέα για τον εαυτό μας/την οικογένειά μας/τους δικούς μας ανθρώπους. Εδώ περιμένω να δω τι ΠΑΡΑΠΑΝΩ θα κάνω ο καθένας μας. Τίποτε άλλο παρακαλώ. /ρομαντικός

Για να απαντήσω και στον Ιάσωνα, μάλλον θες να δεις αν η επιλογή του εξωτερικού είναι πραγματική επιλογή ή λύση ανάγκης (το παιδί δεν μπήκε δέυτερη φορά... ας τον στείλουμε έξω, να σπουδάσει). Εγώ πήγα έξω γιατί δεν ήθελα το Ελλάντα, πάντως! ;) Και με βάζω μεσα γιατί ΔΕΝ έκανα ποτέ ΠΡΟπτυχιακά. Μόνο ΜΕΤΑπτυχιακά και διδακτορικό.

Καταρχήν το ότι την κάνουν καλά είναι θέμα για συζήτηση, φυσικά. ;) Μπορώ να σου πω τις εμπειρίες μου από μεταπτυχιακό (και μετά διδακτορικό, αλλά εκεί, εντάξει, δεν έγινε τίποτα τρελλό). Στο μεταπτυχιακό, λοιπόν, για σύνθεση, είμασταν 4 όλοι κι όλοι. Όλα καλά, μικρός αριθμός, πολύ χρόνος για τον καθένα. Εγώ που ήξερα μουσική, ένας από Μάλτα που για κάποιο λόγο παράτησε το διδακτορικό εκεί, και ήρθε στην Αγγλία για μεταπτυχιακό (πισογύρισμα, δηλ), μία κοπέλα που είχε διδακτορικό στη ΧΗΜΕΙΑ και είπε να κάνει το gap year της στη μουσική, χωρίς να θέλει να κάνει κάτι με τη μουσική, και έναν άλλο από τη Μάλτα που το πρώτο κομμάτι που έγραψε ήταν για να μπει στο μεταπτυχιακό. Πέρα από τον 1ο μαλτέζο, οι άλλοι δύο δεν ήταν και σπουδαίοι. Στα πρόπτυχιακά, όπου δίδαξα, και έχω ακόμη κάποιους μαθητές μέσω Ιντερνετ (πάντα σύνθεση) τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Υπάρχουν άνθρωποι που πολέμουν με τις αξίες ακόμη. Και, όχι, δεν επιτρέπετε σε πανεπιστημιακό επίπεδο να υπάρχει τέτοιο χάλι, συγνώμη. Αν έχεις πολύ δύσκολες εισαγωγικές εξετάσεις, κλπ, δε σου έρχετε κόσμος. Και δεν είναι όλα τα πανεπιστήμια Royal Academy. Αν έχεις πολύ εύκολες σου έρχετε και η κουτσή Μαρία. Κάπου ανάμεσα είναι η αλήθεια. Ειδικά για μια χώρα που εξάγει εκπαίδευση.

Για τα Αγγλικά πανεπιστήμια: Όπως εμείς έχουμε τον τουρισμό, αυτοί έχουν την παιδεία. Η διαφορά είναι ότι προσπαθούν να κάνουν δουλειά, ενώ εμείς τον τουρισμό τον έχουμε μαμήσει! Φυσικά και θέλουν πελάτες στην Αγγλία. Γιατι πελάτες τους ειμαστε. Αλλά, φυσικά, δε σημαίνει ότι θα ρίξουν το επίπεδο ΤΟΣΟ, ώστε να χάσει το νόημα του το προϊόν που πουλάνε. Είναι ανάμεσα το όλο θέμα. Δεν είναι Γερμανία (μιλάω για τη μουσική) όπου τα πράγματα είναι πραγματικά δύσκολα, αλλά δεν είναι και Ελλαδισταν που η κάθε κοπελίτσα τσιμπάει και ένα δίπλωμα και μετά κάνει τη δασκάλα.

Σωστά... εγώ, ο άνθρωπος με το αυτοκίνητο, δεν το πολυσκέφτομαι αυτό... :-[

Να πετάξω μια ιδέα/ερώτηση; Γιατί δεν αγοράζει ο πληκτράς σας ένα Digital Piano (πχ Casion Privia PX 130), γύρω στα 500 ευρώ να το έχει μια ζωή; Μάλιστα να πάρει το προηγούμενο μοντέλο (PX 120, 1-2 χρόνια πιο παλιό) μπορεί να το βρει φθηνότερα. Κατα τα άλλα, στο στούντιό μου έχω digital piano, αλλά βέβαια ούτε ντράμς, ούτε τίποτε άλλο που να σας κάνει...

Ας παίξουμε το παρακάτω παιχνίδι (για να τελειώσει το θρεντ εδώ): Όποιος δεν έχει φοροδιαφύγει ΠΟΤΕ (απ'αυτούς που κάνουν δήλωση στην εφορία) ΚΑΙ δεν έχει κάποιο παράνομο 'ακάλυπτο' στο σπίτι του να συνεχίσει να ποστάρει. Οι υπόλοιποι ας το βουλώσουμε ΟΛΟΙ μας (κι εγώ μαζί) και ας είμαστε λίγο καλύτεροι, ο καθένας με τον τρόπο του! Το ξεχνάμε πολύ συχνά το παραπάνω, εεε; Αλλά το θρεν 20 σελίδες τώρα. (και για σημείωση, ως ελεύθερος επαγγελματίας, κάνω ότι γουστάρω στο χρόνο μου, αλλά τώρα είδα το θρεντ και μπόρεσα να απαντήσω και να το διαβάσω.) /ψωνισμένο ποστ (<-τουλάχιστον με καταλαβαίνω και συγνώμη για το ύφος μου).

Μπα... τι θα γίνει τελικά; Η αλήθεια είναι ότι λειτουργεί το όλο θέμα, μάλλον θετικά. Αλλιώς λαμβάνεις το ποστ κάποιου ανορθόγραφου, και αλλιώς κάποιου που, τέλος πάντων βάζει και λίγη προσπάθεια! Εγώ αποτελώ την εξαίρεση απ'ότι φαίνεται πάντως! Αρκετά ορθογραφικά και ακόμη περισσότερα tpyos (που μάλιστα, ακριβώς γιατί "έγινα γνωστός" για αυτά μου τα τυπογραφικά λάθη, άλλαξα και την λέξη για να με ειρωνεύομαι κάθε φορά... Τουλάχιστον έχουμε και μια ιδέα για τα λάθη που κάνουμε! ;))

+2112

Έντάξει του έφυγε η ζώνη και συνέχισε... Σίγα το πράγμα... Αλλά αυτά τα μπράτσα μάτια μου! ;D ;D (Ok σοβαρά... πολύ καλός, πολύ σωστός, πολύ εντάξει, πολύ επαγγελματίας)

Thanks! ^_^ Bookmarked and will contact them! Plus I speak the English very best for some stupid reason! :D

Νομπελίστα; Μετεφρασμένο σε 15,000 γλώσσες; Ή κάποιον άλλο; ;D εντάξει... το παρατραβάω με τον ορισμό της λέξη "στίχο" αλλά μην τρελλαθούμε κιόλας!

RIP

μα... είναι αυτονόητο! ;D Τώρα, σοβαρά. Μου αρέσουν οι τρύπες, πάντα μ'άρεσαν (από κάπου στο λύκειο, τέλος πάντων, γύρω στις αρχές του '90 (93-95...). Ο Αγγελάκας έχει φωνή (όπως φάνηκε με το παραπάνω βίντεο), αν και με τίποτα δε μπορείς να τον πεις φωνάρα. Το στυλ που έβγαλε στα τραγούδια, μου φαίνεται ότι βγήκε πιο πολύ από ανάγκη, παρά από γνήσια επιλογή (<- έτσι νομίζω, δε γνωρίζω, οκ?). Τα τραγούδια είχαν αυθεντικότατα στοιχεία, ειδικά για την εποχή τους (scratching στο δίσκο, ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι, και άλλα πολλά), και οι παραγωγές, τουλάχιστον για την εποχή τους ήταν οι μοναδικές που "ακούγονταν σαν να είναι εξωτερικού".

Αερόμπατσος εεε; Απο κάτω μου θα σ'είχα αν ήσουν σειρά 'μ! ;D