Στη δισκοκριτική που είχε υπογράψει ο Αργύρης Ζήλος για το "The Pros and Cons Of Hitch-Hiking", έλεγε ότι ο Waters "προσπάθησε να φτιάξει το δικό του Solaris, αλλά κάθε αναλογία με τη μεγαλοφυία του Ταρκόφκσι* τελειώνει εδώ".
Νομίζω ότι αυτό κάνει ακόμη και σήμερα, χρησιμοποιεί σύμβολα, ήχους, στίχους, ιδέες, σκηνογραφία, φωτισμό και ότι άλλο προλάβει (είναι και γέρος άνθρωπος) με σκοπό να φτιάξει μία σούπα επιτηδευμένα δύσπεπτη, διότι... αυτό κρίνει πως είναι καλλιτεχνικώς απαραίτητο στην εποχή μας.
Φυσικά, μπορεί κάποιος να διαφωνήσει (και να στραφεί στην Ντούα Λίπα, π.χ.), αλλά η όλη συζήτηση μου θυμίζει παρόμοιες που προσπαθούν να τεκμηριώσουν αν το "Κουρδιστό Πορτοκάλι" είναι μία ταινία υπέρ ή ενάντια στη χρήση βίας. Καλή τύχη σε όποιον ασχολείται με τέτοια ερωτήματα.
*Νομίζω ότι έγραφε "Ταρκόφσκι", όχι "Λεμ", αλλά μπορεί και να τα έχω μπερδέψει... πάνε και τόσα χρόνια... κάτι τέτοια μόνο εγώ τα θυμάμαι (και ίσως και ο dimsonic).